Δυστύχημα Borja Gómez: Νέα στοιχεία για τον θάνατο του νεαρού αναβάτη

Καθυστερημένη επέμβαση και οργανωτικές αδυναμίες δείχνει αναβάτης που ενεπλάκη στο περιστατικό
Borja
Από τον

Παύλο Καρατζά

7/8/2025

Ο 20χρονος Borja Gómez συμμετείχε για το 2025 στο πρωτάθλημα JuniorGP της FIM στην κατηγορία Stock European Championship. Στον πρώτο αγώνα πήρε την δεύτερη θέση, στον δεύτερο αγώνα κέρδισε και έτσι βρισκόταν στην πρώτη θέση της γενικής κατάταξης, πρώτού φτάσουμε στον Ιούλιο και τον τρίτο αγώνα του πρωταθλήματος που διεξήχθη στο Magny Cours της Γαλλίας και αποδείχθηκε μοιραίος για τον Ισπανό αναβάτη.

Το δυστύχημα έγινε στα δοκιμαστικά πριν τον αγώνα, όταν o Borja Gómez είχε πτώση από υγρά που υπήρχαν στην πίστα και στην συνέχεια παρασύρθηκε από διερχόμενο αναβάτη.

Ο Filippo Fuligni που επίσης ενεπλάκη στο μοιραίο συμβάν δήλωσε: “Στην 5η στροφή της πίστας, ο Alberto Garcia, team-mate του Borja Gómez, είχε ένα τεχνικό πρόβλημα και η μοτοσυκλέτα του έχανε υγρά που έκαναν την πίστα να γλιστράει. Στην 9η στροφή της πίστας οι κριτές απομάκρυναν την μοτοσυκλέτα που είχε το θέμα αυτό. Αμέσως μετά ο Borja έχασε το μπροστινό και είχε πτώση, όμως αμέσως σηκώθηκε και κινήθηκε παράλληλα με τα προστατευτικά λάστιχα της πίστας. Στην στροφή εκείνη δεν υπήρχαν σημαίες ή φώτα για να προειδοποιήσουν για κίνδυνο και επίσης υπήρχε μόνο ένας κριτής που δεν έκανε τίποτα για να βοηθήσει τον Borja με την μοτοσυκλέτα του. Στο μεταξύ όμως ο Borja έμεινε στο σημείο και βλέποντας τους επόμενους τρεις αναβάτες να μην πέφτουν, πήγε να σηκώσει την μοτοσυκλέτα του. 22 δευτερόλεπτα μετά την πτώση του Borja, ο Joan Santos έπεσε και αυτός στο ίδιο σημείο παρασύροντας τον άτυχο αναβάτη. Το μοναδικό λάθος του Borja ήταν ότι είχε πλάτη στην πίστα και δεν είδε τον Santos”.

Ο Fuligni συνέχισε λέγοντας “Δεν είμαι εδώ για να κρίνω, αλλά πέρασαν 22 δευτερόλεπτα και δεν υπήρξε καμία προειδοποίηση προς τους αναβάτες και αυτό είναι πολύ σοβαρό. Υπήρχε μόνο ένας νεαρός κριτής στο σημείο που δεν έκανε τίποτα. Κανονικά υπάρχουν τουλάχιστον δύο κριτές και φωτεινές οθόνες για τον ίδιο λόγο, όμως την Πέμπτη και την Παρασκευή στα σημεία που υπήρχαν οι οθόνες αυτές δεν υπήρχαν κριτές”.

Με το που έγινε το συμβάν ο Fuligni, πήγε προς το μέρος του Borja, τα μάτια του ήταν ανοιχτά, αλλά θαμπά και ο άτυχος αναβάτης είχε εκείνη τη στιγμή σφυγμό. Αυτό σημαίνει πως ο θάνατός του δεν ήταν ακαριαίος όπως είπαν, όμως χάθηκε πολύτιμος χρόνος μέχρι να έρθει το ασθενοφόρο. Ο Fuligni ήταν συντετριμμένος από το δυστύχημα αυτό και δεν συμμετείχε στο Γαλλικό GP.

Οι παραπάνω λεπτομέρειες είναι πραγματικά σοκαριστικές και δείχνουν την παράλειψη της διοργάνωσης σε καίρια σημεία ασφάλειας των αναβατών που ίσως και να αποδείχτηκαν μοιραία για τον Borja.

Ο Wayne Rainey συγκέντρωσε 142.000 δολάρια για την ασφάλεια στις πίστες

Ο θρύλος του MotoGP συνεχίζει να εμπνέει και να συμβάλλει στην ασφάλεια όλων των αναβατών
Rainey's Ride
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

25/9/2025

Η φιλανθρωπική εκδήλωση στη Laguna Seca στηρίζει την τοποθέτηση αεροφραχτών και μαλακών προστατευτικών που συμβάλουν τα μέγιστα, στην προστασία της ζωή, σε περίπτωση ατυχήματος

Ο τρεις φορές Παγκόσμιος Πρωταθλητής στα 500cc Wayne Rainey δεν χρειάζεται συστάσεις, είναι ένας από τους αναβάτες που έγραψαν ιστορία στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και στις αρχές του ’90, μονομαχώντας με ονόματα όπως οι Eddie Lawson και Kevin Schwantz σε μια εποχή που οι αγώνες Grand Prix ήταν αρκετά πιο ωμοί και πολύ πιο επικίνδυνοι.

Rainey's Ride

Η καριέρα του, όμως, τερματίστηκε απότομα το 1993, όταν ένα βίαιο highside στο Misano τον άφησε παράλυτο από το στήθος και κάτω. Για τους περισσότερους, εκεί θα τελείωνε η ιστορία. Όχι όμως για τον Rainey, που συνέχισε να στηρίζει το άθλημα από άλλη θέση, βοηθώντας στη δημιουργία του MotoAmerica, καθοδηγώντας νέους αναβάτες και προωθώντας την ασφάλεια στις πίστες. Αυτή η ανθεκτικότητα είναι που τον καθιστά κάτι παραπάνω από θρύλο, κάνοντας τον πηγή έμπνευσης για όλους, μέσα κι έξω από τον κόσμο της μοτοσυκλέτας.

Αυτή η φιλοσοφία βρίσκεται στην καρδιά του “Rainey’s Ride To The Races”, της φιλανθρωπικής βόλτας που πραγματοποιείται για πέμπτη χρονιά και συνδυάζει μια ομαδική διαδρομή μέσα από τις ακτογραμμές της California με το αγωνιστικό τριήμερο του MotoAmerica στη θρυλική πίστα Laguna Seca. Οι αναβάτες ξεκινούν από το Baja Cantina στο Carmel, με συνοδεία της τροχαίας της California, και τερματίζουν στην πίστα, γιορτάζοντας τους αγώνες και παράλληλα ενισχύοντας έναν σκοπό που αφορά όλους, την ασφάλεια.

Rainey's Ride

Η φετινή διοργάνωση συγκέντρωσε 142.000 δολάρια για το Roadracing World Action Fund, ανεβάζοντας τη συνολική προσφορά του event σε πάνω από 650.000 δολάρια. Τα χρήματα επενδύονται σε αεροφράχτες και μαλακά προστατευτικά για τις μπαριέρες, τα φουσκωτά προστατευτικά που βλέπουμε στις γρήγορες στροφές και στις ζώνες φρεναρίσματος των πιστών. Και δεν προστατεύουν μόνο τους επαγγελματίες, παραμένουν εκεί για όσους συμμετέχουν σε track days, σχολές αγώνων ή ερασιτεχνικούς θεσμούς.

Φέτος, η στιγμή έγινε ακόμα πιο προσωπική για τον ίδιο τον Rainey. Για πρώτη φορά μετά από 34 χρόνια, γύρισε ξανά γύρους στη Laguna Seca, καβαλώντας μια Yamaha XSR900GP με ειδικά διαμορφωμένα χειριστήρια. Μαζί του βρέθηκαν στην πίστα οι Kenny Roberts, Freddie Spencer, Bubba Shobert, Rick Johnson, Doug Chandler και Ben Spies, μετατρέποντας τη βόλτα σε μια μοναδική επανένωση πρωταθλητών και ζωντανή γιορτή της ιστορίας των αγώνων.Rainey's Ride

Ο ίδιος το είπε απλά “Αυτό που ξεκίνησε πριν πέντε χρόνια έχει εξελιχθεί σε κάτι πολύ μεγαλύτερο απ’ ό,τι φανταζόμουν. Η βόλτα έχει αποκτήσει δική της ζωή, κι αυτό οφείλεται σε όλους όσους τη στηρίζουν κάθε χρόνο”.

Οι μοτοσυκλέτες θα έχουν πάντα ρίσκο, κι αυτό είναι κομμάτι της μαγείας τους. Όμως η κοινότητα μπορεί να κάνει βήματα ώστε το άθλημα να είναι πιο ασφαλές χωρίς να χάσει την έντασή του. Ένα απλό προστατευτικό ίσως να μην ακούγεται σπουδαίο, αλλά αν σώσει έστω κι έναν αναβάτη, τότε αξίζει κάθε δολάριο.

Rainey's Ride

To “Rainey’s Ride” μας θυμίζει ότι οι θρύλοι δείχνουν τον δρόμο με το παράδειγμά τους. Και ότι η ασφάλεια δεν είναι υπόθεση μόνο των επαγγελματιών, αλλά όλων μας. Γιατί στο τέλος, αυτό που όλοι θέλουμε είναι το ίδιο, να μπορούμε να ξανακαβαλήσουμε και να συνεχίσουμε να οδηγούμε για όσο περισσότερο γίνεται.

Rainey's Ride