EICMA 2024 - Μοναδική έκθεση των 36 σημαντικότερων μοτοσυκλετών στην ιστορία 110 ετών του θεσμού!

Από το Piaggio Ciao 50 στο Moto-Guzzi V8, και από το Honda NR 750 στο Suzuki DR-Big
110 χρόνια EICMA
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

4/11/2024

Στην EICMA 2024, την 81η έκδοση της πιο εμβληματικής διοργάνωσης παρουσίασης νέων μοντέλων μοτοσυκλέτας στον κόσμο, οι επισκέπτες μπορούν να δουν σε ξεχωριστό χώρο, στην Porta Sud της Rho Fiera Milano, μια μοναδική έκθεση των 36 σημαντικότερων μοτοσυκλετών της ιστορίας του ιταλικού σαλονιού μοτοσυκλέτας, υπό τον τίτλο ”EICMA: 110 χρόνια δίτροχου design”.

Τριάντα έξι μοτοσυκλέτες που έχουν αφήσει το στίγμα τους για την πρωτοτυπία και τη σημαντικότητά τους, με το design, τις αναλογίες και τα υλικά τους βρίσκονται στη φετινή EICMA.

Ένα ταξίδι στον χρόνο με διάρκεια μεγαλύτερη από έναν αιώνα, μέσα από καμπύλες, επιφάνειες, γραμμές, τεχνολογία και δημιουργίες μεγάλων σχεδιαστών, που προκαλούν έντονα συναισθήματα, δημιουργούν ιστορία και διαμορφώνουν το μέλλον της μοτοσυκλέτας.

Ένα ταξίδι που ξεκίνησε στην πρωτεύουσα της Λομβαρδίας το 1914, στο Kursaal Diana, στην Porta Venezia, όταν στην πρώτη EICMA, τότε έκθεση ποδηλάτων και μοτοσυκλετών (αργότερα χωρίστηκε στα δύο), υπήρχαν λιγότερα από σαράντα περίπτερα και εκπροσωπούνταν έξι έθνη.

Για να κάνετε μια σύγκριση, σήμερα στην EICMA υπάρχουν πάνω από 800 περίπτερα με εκθέτες από 45 διαφορετικές χώρες.

Frera

Στην είσοδο της έκθεσης του 1914, οι δύο πρώτες θέσεις καταλαμβάνονταν τότε από τους δύο Ιταλούς κατασκευαστές Frera και Stucchi, με τη σημερινή έκθεση “EICMA: 110 χρόνια δίτροχου design” στην EICMA 2024 να ξεκινά επίσης από εκεί: στην πραγματικότητα, μια Frera 2 ¼ Hp Lusso του 1914 είναι η πρώτη μοτοσικλέτα που συναντούν οι επισκέπτες και η οποία προηγείται μιας εκθεσιακής διαδρομής 36 μοτοσικλετών που χωρίζονται στις τρεις ενότητες των σχημάτων, των αναλογιών και των υλικών.

EICMA 2024

Κατά τη διάρκεια της πρωινής δημοσιογραφικής προεπισκόπησης, ο πρόεδρος της EICMA Pietro Meda τόνισε ότι “αυτή η έκθεση αποτελεί φόρο τιμής στην αναζήτηση της ομορφιάς, η οποία δεν αφηγείται μόνο την ιστορία της EICMA και της βιομηχανίας των δύο τροχών, αλλά μας μεταφέρει και σε εκείνη της χώρας, της κοινωνίας και της κινητικότητας. Πρόκειται για ένα ταξίδι που έχει τις ρίζες του στην ιταλική τεχνογνωσία και εμπλουτίζεται από τη διεθνή συμβολή πολλών άλλων κατασκευαστών”.

Elf

Για τον διευθύνοντα σύμβουλο Paolo Magri, η συγκεκριμένη έκθεση “δεν έχει τη φιλοδοξία να παρουσιάσει μια κατάταξη των πιο όμορφων μοτοσικλετών ή απλώς να παρατάξει τις μοτοσυκλέτες με χρονολογική σειρά, αλλά είναι μια πολιτιστική πρόταση, η οποία διαδίδει τη γνώση και συνοδεύει τους επισκέπτες στο συναρπαστικό δημιουργικό και σχεδιαστικό ταξίδι που κάνουν οι σχεδιαστές: από το λευκό φύλλο χαρτί μέχρι την τελική υλοποίηση”.

Mars

Μπαίνοντας στην καρδιά της έκθεσης, στον χώρο που είναι αφιερωμένος στα σχήματα, ξεχωρίζουν αμέσως η Mars A20, που εκτέθηκε στην EICMA το 1920, ένας πραγματικός θρίαμβος του ορθολογισμού, και η πιο πρόσφατη Kawasaki GPZ900R του 1984, διάσημη για την εμφάνισή της στην ταινία Top Gun.

Dr-Big

Αξίζει επίσης να σημειωθεί η ύπαρξη στην έκθεση της πρώτης μεγάλης On-Off / Adventure μοτοσυκλέτας με το χαρακτηριστικό “ράμφος”, της Suzuki DR 800 Big. Δίπλα της οι επισκέπτες θα δουν το εμβληματικό Ducati Monster, την Aprilia Motó 6.5 σχεδιασμένη από τον Philippe Starck το 1995, την MV Agusta F4 Ago και το πρωτότυπο της Husqvarna Vitpilen 401 Aero που εκτέθηκε το 2016.

Υπάρχουν επίσης σημαντικά αφιερώματα στις Triumph, Fantic, Yamaha, Aermacchi και Innocenti.

Moto Guzzi V8

Περνώντας στην ενότητα που είναι αφιερωμένη στις αναλογίες, την προσοχή τραβά αμέσως η θρυλική V8 Moto Guzzi 500 του 1957, του μηχανικού Giulio Cesare Carcano, ενώ δίπλα της ποζάρει το Ciao 50 της Piaggio που έκανε καριέρα και στη χώρα μας δίπλα στο διθέσιο Si. Στην περιοχή των αναλογιών θα βρούμε στη συνέχεια άλλα εμβληματικά αριστουργήματα των KTM, Benelli, Suzuki, Rumi, Bianchi, Honda, Ducati και Gilera.

Honda NR750

Τέλος, η ενότητα που είναι αφιερωμένη στα υλικά, όπου φτάνει στο αποκορύφωμα των διαδικασιών κατασκευής και μηχανικής, με αφιερώματα στον Corradino D'Ascanio για τη χρήση λαμαρίνας στην Piaggio Vespa, στο αντισυμβατικό αγωνιστικό project της ELF X από το 1978, και στην κομψότητα της Laverda RGS 1000, αλλά και σε άλλες αποκλειστικές βασίλισσες της τεχνικής και της ομορφιάς, όπως η σπάνια Honda NR 750 από το 1991, μοτοσυκλέτα την οποία το ΜΟΤΟ είχε αγοράσει και δοκιμάσει αναλυτικά προσκαλώντας στις δοκιμές δημοσιογράφους απ’ όλο τον κόσμο, η Bimota Tesi 1D SR και η Ducati Superleggera V4.

EICMA 2024

Η έκθεση κατέστη δυνατή επίσης χάρη στη σημαντική υποστήριξη του ICE, του Οργανισμού για την προώθηση στο εξωτερικό και τη διεθνοποίηση των ιταλικών εταιρειών, ενώ ο σχεδιασμός και η επιμέλεια της έκθεσης γίνονται από την EICMA, την V12 Design, την Gianmarco Blini Design και τον δημοσιογράφο Marco Riccardi. Ιδιαίτερη μνεία γίνεται στο περιοδικό Motociclismo και, πάνω απ' όλα, στους ιδιώτες συλλέκτες, κατασκευαστές, μουσεία και φορείς που διέθεσαν τις μοτοσυκλέτες.

Ετικέτες

Μοτοσυκλέτα νεκροφόρα: Ένα Superstock Suzuki GSX-R1000 συνοδεύει αναβάτες στην τελευταία τους βόλτα

Η απόλυτη αποχαιρετιστήρια εμπειρία για τους φίλους της ταχύτητας
Superbike Funerals
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

7/8/2025

Ο βρετανός Darren Abey δημιούργησε μια από τις πιο ασυνήθιστες – και εντυπωσιακές – νεκροφόρες στον κόσμο, με βάση ένα Suzuki GSX-R1000 K4, εξοπλισμένο με ειδικά διαμορφωμένο πλευρικό κάνιστρο για φέρετρο.

Η ιδέα πίσω από το Superbike Funerals  ήταν να συνδυάσει το πάθος για τις μοτοσυκλέτες με έναν διαφορετικό – λιγότερο "μαύρο" – τρόπο αποχαιρετισμού. Ο Darren δηλώνει:

«Αν κάποιος αγαπούσε τις sport μοτοσυκλέτες, είναι ο ιδανικός τρόπος να φύγει με στυλ. Είναι 100% χειροποίητο – δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο. Δεν νομίζω να το φτιάξει ποτέ άλλος.”

Superbike Funerals

Το εγχείρημα κόστισε περίπου 30.000 λίρες, με στόχο να προσφέρει στους λάτρεις των superbike την τελευταία τους βόλτα

Η GSX-R1000, που είχε αρχικά προετοιμαστεί για προδιαγραφές Superstock, μετατράπηκε ριζικά για να αντέχει το βάρος και τις δυνάμεις ενός sidecar. Χρειάστηκαν ειδικά ψαλίδια για να υποστηρίξουν τις αρθρώσεις και τροποποιήσεις στο πλαίσιο, ενώ η συνολική κατασκευή ανακατασκευάστηκε τρεις φορές μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Superbike Funerals

“Υπήρξε πολύς κόπος που δεν φαίνεται. Μόνο στο sidecar έχουν πέσει πάνω από 100 ώρες δουλειάς. Ήταν όλο μια διαδικασία δοκιμής και σφάλματος”

Για να μειώσει το βάρος και να βελτιώσει την οδηγική συμπεριφορά, το sidecar στένεψε και χρησιμοποιήθηκαν λεπτότερες σωληνώσεις (από 3mm σε 1.5mm). Το συνολικό βάρος φτάνει περίπου τα 240-250 κιλά, και η κατασκευή έχει αγγίξει ταχύτητες έως 200 km/h σε δοκιμές.

Θεωρούμε βέβαια πιο λογικό να έχουν γίνει οι κατάλληλες μετατροπές σε ρελαντί και τελική μετάδοση ώστε να πηγαίνει πιο εύκολα με ταχύτητες βαδίσματος.

Superbike Funerals

Αφιερωμένο σε ήρωες των δύο τροχών

Το sidecar είναι διακοσμημένο με θεματολογία Isle of Man TT και φόρους τιμής σε θρύλους όπως οι Joey Dunlop, Mike Hailwood και Barry Sheene. “Είναι διαφορετικό. Είναι πολύχρωμο, δεν είναι μαύρο και δεν είναι μακάβριο” λέει ο δημιουργός.

Superbike Funerals

Μέρος ενός μοναδικού στόλου

Η GSX-R νεκροφόρα έχει ήδη πραγματοποιήσει περίπου δέκα αποστολές, και αποτελεί μέλος ενός ευρύτερου στόλου «εναλλακτικών νεκροφόρων» που περιλαμβάνει πέρα από παραδοσιακές νεκροφόρες, λιμουζίνες, αντίκες, ιππήλατες, μια Triumph Boneville, μια Harley Davidson, μια Hayabusa,  ένα τρίτροχο Robin Reliant (φόρος τιμής στην βρετανική κωμική σειρά, Only fools and horses), ένα Ford Escort, ένα Land Rover Defender, ένα Morris Minor, ένα κλασσικό Mini Traveller, ένα παραδοσιακό λονδρέζικο ταξί, ένα κόκκινο διώροφο λεωφορείο, ένα VW Campervan, ένα Subra Impreza που παραπέμπει σε αγωνιστικό, δυο τράκτορες φορτηγών αλλά και ένα τεθωρακισμένο ερπυστριοφόρο!

Αν μη τι άλλο, η αγωνιστική μοτοσυκλέτα με το κάνιστρο της είναι μια πρόταση για μια τελευταία βόλτα γεμάτη στυλ και θρύλους των δύο τροχών, μέσα από σειρά επιλογών που θα καλύψει κάθε γούστο.

 

 

Ετικέτες