Έκλεισε το εργοστάσιο της Bimota

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

5/9/2017

Δημοσιεύματα στην Ιταλία αναφέρουν ότι η Bimota, η οποία ταλανιζόταν το τελευταίο διάστημα εξαιτίας οικονομικών προβλημάτων, κατέβασε ρολά στο εργοστάσιο στο Rimini οριστικά.

Σύμφωνα μ' αυτά τα δημοσιεύματα, το εργοστάσιο έχει πλέον αδειάσει και έχουν αφαιρεθεί οι ταμπέλες και οι επιγραφές, ενώ το στοκ των ανταλλακτικών έχει μεταφερθεί σε αποθήκες που βρίσκονται εκεί κοντά. Οι νυν ιδιοκτήτες της φίρμας λέγεται πως έχουν συναρμολογήσει τα πιο πρόσφατα μοντέλα της εταιρείας σε κάποιες εγκαταστάσεις στην Ελβετία από τα εναπομείναντα εξαρτήματα, ενώ είναι άγνωστο ακόμη το τι θα συμβεί όταν τελειώσει αυτό το απόθεμα ανταλλακτικών και εξαρτημάτων. Το σίγουρο πάντως είναι ότι οι δεσμοί και οι ρίζες με την γενέτειρα της Bimota στο Rimini έχουν αποκοπεί εντελώς.

Η πρώτη ουσιαστική απώλεια για την Bimota ήταν η αποχώρηση του Massimo Tamburini για να πάει στην Ducati, αν και μετά από αυτό η εταιρεία κατάφερε να δημιουργήσει αρκετές μοτοσυκλέτες που είχαν μια αξιοπρεπή εμπορική πορεία. Το δεύτερο αρνητικό ορόσημο της Bimota ήταν το 1997 με την δημιουργία του δίχρονου Vdue, ένα φιλόδοξο project με έναν κινητήρα δικής της κατασκευής το οποίο όμως κατέληξε άδοξα εξαιτίας των προβλημάτων που αντιμετώπισαν με τον άμεσο ψεκασμό.

Λίγα χρόνια αργότερα ήρθε και η οικονομική κατάρρευση για την Bimota, αν και το 2003 έγινε μια προσπάθεια αναγέννησης με τη δημιουργία κάποιων μοντέλων, που όμως δεν κατάφερε σε καμία περίπτωση να επαναφέρει το εργοστάσιο στα επίπεδα του παρελθόντος. Πριν από λίγους μήνες, η εταιρεία κατέγραψε άλλη μια σημαντική απώλεια, αυτή του Pierluigi Marconi ο οποίος ήταν ένα από τα σημαντικότερα στελέχη του σχεδιαστικού τμήματος που αναγκάστηκε να παραιτηθεί –ακολουθούμενος από πολλά μέλη της ομάδας του- λόγω μη καλής επικοινωνίας και συνεργασίας με τους τωρινούς ιδιοκτήτες της Bimota.

Πάντως, αν έχουμε μάθει κάτι από το παρελθόν, είναι ότι σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να διαγράψουμε οριστικά την Bimota από τον χάρτη, μόνο που αυτή τη φορά θα χρειαστεί ένας πολύ γενναίος επενδυτής με τα χρήματα στην τσέπη, προκειμένου να επαναφέρει την ιστορική φίρμα στη ζωή.

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

23/10/2025

Η γερμανική εταιρεία Continental ανατρέπει τα δεδομένα στην κατασκευή ελαστικών, παρουσιάζοντας την τεχνολογία TractionSkin, μια καινοτομία που καθιστά τα premium radial ελαστικά της όχι μόνο ασφαλέστερα στο στρώσιμο, αλλά και “vegan-friendly”

Κάθε φορά που αλλάζουμε ελαστικά στη μοτοσυκλέτα μας, η ίδια κουβέντα επαναλαμβάνεται, χρειάζεται προσοχή στα πρώτα χιλιόμετρα, μέχρι να φύγει το γλιστερό στρώμα της επιφάνειας. Είναι η φάση που όλοι οι αναβάτες θέλουν να αποφύγουν και που η Continental προσπαθεί να εξαλείψει με το σύστημα TractionSkin.

Αντί για την κλασική λεία επιφάνεια μεταξύ των αυλακώσεων, τα ελαστικά Continental βγαίνουν από το καλούπι με μια χαρακτηριστικά “τραχιά” επιφάνεια, η οποία προκύπτει φυσικά από το καλούπι χωρίς τη χρήση λιπαντικού. Μέχρι πρότινος, η καλύτερη λύση για την αποκόλληση ενός ελαστικού από τη μήτρα ήταν η χρήση λιπαντικού με βάση ζωικό λίπος. Η Continental όμως το απέφυγε πλήρως, δημιουργώντας έτσι και μια “vegan-friendly” διαδικασία παραγωγής.

Ο Graham Matcham, στέλεχος της Continental, εξηγεί, “Αν ένα ελαστικό κολλήσει στο καλούπι, υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Παραδοσιακά χρησιμοποιούσαμε λιπαντικά για να αποφύγουμε αυτό το φαινόμενο, αλλά αυτή είναι και η αιτία που τα ελαστικά χρειάζονται στρώσιμο. Με το TractionSkin, το στάδιο αυτό είναι πολύ πιο σύντομο”.

Η επιφάνεια των ελαστικών έχει μια τραχιά υφή, σαν “τριμμένη” όψη, η οποία προκύπτει από το ίδιο το καλούπι. Οι μήτρες αποτελούνται από εννέα τμήματα που ανοίγουν, υποδέχονται το ελαστικό και στη συνέχεια το “αγκαλιάζουν” ξανά, ψήνοντάς το για 40 λεπτά στους 400°C. Έτσι ολοκληρώνεται η διαδικασία του βουλκανισμού και διαμορφώνεται τόσο το πέλμα όσο και η χαρακτηριστική επιφάνεια που επιτρέπει την αφαίρεσή του χωρίς την χρήση λιπαντικού.

Η Continental αποκαλεί το φινίρισμα αυτό “microrough”, και όπως λέει ο Matcham, “είναι σαν αντικολλητικό τηγάνι, η υφή είναι ελαφρώς πιο τραχιά από ότι θα περίμενε κανείς, αλλά το αποτέλεσμα είναι αποδοτικό”.

Κάθε καλούπι κοστίζει περίπου 30.000 έως 40.000 λίρες και εφαρμόζεται μόνο στα premium μοντέλα της εταιρείας, καθώς το κόστος δεν δικαιολογείται για μικρότερες εφαρμογές ή παραδοσιακότερες σταυρωτές πλέξεις ελαστικών.

Στην πράξη, το TractionSkin μειώνει σημαντικά την ανάγκη για προσεκτικό “στρώσιμο” και ταυτόχρονα εξαλείφει τη χρήση ζωικών παραγώγων, καθιστώντας τα ελαστικά Continental πιο ασφαλή, πιο φιλικά προς το περιβάλλον, με το πρόσθετο πως είναι και ηθικά συμβατά για τους Vegan φίλους.