Έκλεψαν τις μοτοσυκλέτες του Keith Richards

Εκτός ελέγχου οι ληστές
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

28/2/2019

Όπως είναι ευρύτερα γνωστό, η εγκληματικότητα στην Αγγλία είναι ιδιαίτερα μεγάλη λόγω των αυξημένων κρουσμάτων κλοπής μοτοσυκλετών που διαδραματίζονται συχνά πυκνά. Τρανταχτό παραδείγμα τους πρόσφατου παρελθόντος ήταν, η κλοπή ενός Yamaha MT-07 απ’ το χώρο στάθμευσης της κατοικίας του ιδιοκτήτη, που μάλιστα, πραγματοποιήθηκε μπροστά στα μάτια του και οι ληστές δεν δίστασαν να σταματήσουν παρά το γεγονός ότι τους κατέγραφε η κάμερα! Μια αντίστοιχη περίπτωση ήταν και η αποτυχημένη απόπειρα κλοπής μιας Panigale εν ώρα αιχμής στους δρόμους του Λονδίνου! Τα προαναφερθέντα γεγονότα μπορούν να αποτελέσουν πειστήριο του πόσο πολύ έχει ξεφύγει η καταστάση στον τομέα της εγκληματικότητας κυριώς λόγω του θράσους των εγκληματιών που δεν γνωρίζει όρια. Τα κρούσματα είναι τόσα πολλά μάλιστα, που ο Δήμαρχος του Λονδίνου πέρσι, έκανε μια προσπάθεια να δημιουργήσει ένα νέο νόμο για την προστασία των δίκυκλων, που θα υποχρέωνε τις εταιρείες να εξοπλίζουν τα μοντέλα τους με αντικλεπτικά συστήματα.

Αυτή τη φορά, η είδηση προέρχεται απ’ το αστυνομικό τμήμα του Chichester και αφορά την κλοπή όχι μιας αλλά έξι μοτοσυκλετών(!) που ως επί το πλείστον υπάγονται στην on-off κατηγορία. Ειδικότερα, το έγκλημα πραγματοποιήθηκε στο West Wittering, που βρίσκεται πιο νότια του Chichester, στην οδό Redlands. Όπως αναφέρεται στην ανάρτησή τους στο Facebook, που έγινε στην επίσημη σελίδα του αστυνομικού τμήματος (ναι είναι τόσο μπροστά οι Άγγλοι), η λίστα των κλεμμένων μοτοσυκλετών απαρτίζεται απ’ τα εξής μοντέλα:

1.   KTM 495 άσπρο χρώμα του 1981

2.   MAICO 490 κόκκινο χρώμα της ίδιας χρονιάς

3.   MAICO 400 κόκκινο και ασημί του 1977

4.   BETA 300 EVO του 2013

5.   HUSABERG 390 toy 2011

6.   GAS GAS 300 Enduro

Η αξία της μικρής συλλογής των μοτοσυκλετών δεν έχει γνωστοποιηθεί ακόμη, αλλά κρίνοντας απ’ τα τρία πρώτα μοντέλα που είναι ιδιαίτερα δυσεύρετα μπορούμε να εικάσουμε πως θα είναι αρκετά μεγάλη. Η ληστεία όπως αναφέρεται, διαδραματίστηκε μεταξύ του διαστήματος απ' τις 18:00 το απόγευμα της 25ης Φεβρουαρίου ως τις 7:00 το πρωί της επόμενης μέρας. Δεδομένου πως η γειτονιά δεν είναι ιδιαίτερα πυκνοκατοικημένη, επειδή το μεγαλύτερο ποσοστό της ανήκει στον Keith Richards ο θρυλικός κιθαρίστας των Rolling Stones, έχοντας εκεί ένα τεράστιο σπίτι, γίνεται αντιληπτό πως οι δράστες μπορούσαν να ενεργήσουν ανενόχλητοι. Έτσι, διέρρηξαν το γκαράζ του, καθώς ήταν απομακρυσμένο απ' τα υπόλοιπα κτήρια, κλέβοντας τις μοτοσυκλέτες του, πράγμα που επιβεβαίωσε και η αστυνομία την επόμενη μέρα. Όπως και να ‘χει, ανεξαρτήτου της οικονομικής επιφάνειας του εκάστοτε κατόχου, το συναίσθημα της απώλειας είναι πάντοτε το ίδιο επώδυνο αφού οι περισσότεροι από μας –αν όχι όλοι- αναπτύσσουμε μια ιδιαίτερη σχέση με τις μοτοσυκλέτες μας. Ας ελπίσουμε πως η ιστορία θα έχει αίσιο τέλος και οι μοτοσυκλέτες θα επιστρέψουν στον αναβάτη τους...

 

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani
JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.

Ετικέτες