ElectReon: Δρόμοι... φορτιστές! [video]

Ένα διαφορετικό μέλλον στην ηλεκτροκίνηση
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

2/10/2019

Η ElectReon είναι μια ισραηλινή εταιρεία που προσεγγίζει το θέμα της ηλεκτροκίνησης από μια διαφορετική σκοπιά και προσφέρει τη δική της εναλλακτική. Η δουλειά της αρχικά, είναι να μετατρέπει τους δρόμους σε φορτιστές ηλεκτρικών οχημάτων, όπως θα αναλύσουμε και παρακάτω και συνάμα να εξοπλίζει τα οχήματα με έναν “αποδέκτη” του ηλεκτρικού φορτίου. Έτσι, απευθύνεται σε όλες τις εταιρείες αυτοκινήτων έμμεσα, προσφέροντας ένα διαφορετικό “ηλεκτρικό” μέλλον. Την φιλοσοφία της σύμπραξης των εταιρειών, αλλά με διαφορετική προσέγγιση, ακολουθεί και η Kymco μέσα από την IONEX –όπως είχατε διαβάσει παλιότερα εδώ- καθώς με τη σειρά της προσκαλεί τις υπόλοιπες εταιρείες δικύκλων να κάνουν το επόμενο βήμα προς την ηλεκτροκίνηση, χρησιμοποιώντας ουσιαστικά την πλατφόρμα της με τις αποσπώμενες μπαταρίες και του σταθμούς επαναφόρτισης.

Για την υλοποίηση του σχεδίου της ElectReon γίνεται μια μικρή επέμβαση στον δρόμο, όπου "φυτεύονται" οι φορτιστές και έτσι δημιουργείται ένα μονοπάτι που παρέχει συνεχή φόρτιση στα ηλεκτρικά οχήματα. Τα οχήματα λαμβάνουν το ηλεκτρικό φορτίο μέσα από έναν δέκτη που έχει εγκατασταθεί απ’ την ElectReon στο κάτω μέρος του αμαξώματος.

Η τεχνολογία έχει δοκιμαστεί ήδη στο Ισραήλ, στην Beit Yanai και η ElectReon σε δοκιμές της κατάφερε να φορτίσει ένα Renault Zoe με 8,5 kW σε απόσταση 19,8 μέτρων, ενώ ο στόχος της για την ίδια απόσταση είναι να φτάσει τις 15 kW. Η επόμενη δοκιμή βέβαια, θα πραγματοποιηθεί στην άλλη άκρη της Ευρώπης, στη νήσο Gotland της Σουηδίας σε δρόμο μήκους 1.609 μέτρων.

Το αρχικό πλάνο της εταιρείας είναι να εξοπλίσει πρώτα τους κεντρικούς δρόμους των πόλεων με τους φορτιστές της και στη συνέχεια να επεκταθεί σε δευτερεύοντες. Με την υλοποίηση του πλάνου, αναφέρει πως θα μειωθεί η ρύπανση της ατμόσφαιρας, κάτι που δεν είναι απόλυτα σωστό και ισχύει μόνο στην περίπτωση που ο ηλεκτρισμός παράγεται από ανακυκλώσιμες πηγές ενέργεια. Αυτό που ισχύει -μακροπρόθεσμα- είναι πως μόλις μια πόλη γίνει τελείως “ηλεκτρική”, συνάμα με την κατάργηση των κινητήρων εσωτερικής καύσης σε όλα τα οχήματα, τότε ναι θα δημιουργηθεί περισσότερος χώρος στις πόλεις από την κατάργηση των βενζινάδικων. Το κατά πόσο θα αξιοποιηθεί ο χώρος σωστά με τη δημιουργία περισσότερων πάρκων για τα παιδιά, όπως περιγράφει το video, είναι άλλο κομμάτι διότι μπορεί πολύ εύκολα να αντικατασταθεί από άλλη μια πολυκατοικία.

Το πιο ενδιαφέρον όμως είναι ότι η ElectReon δεν ενστερνίζεται τη φιλοσοφία της IONEX με τους σταθμούς επαναφόρτισης των μπαταριών και μάλιστα αναφέρει πως θα μειωθούν και αυτοί με τη σειρά τους όταν δίκτυό της ολοκληρωθεί. Το όραμα της ElectReon δεν περιορίζεται στο να παραμείνει μονάχα μια εταιρεία που μετατρέπει τους δρόμους σε φορτιστές και εγκαθιστά στα οχήματα τον απαραίτητο εξοπλισμό, αλλά προσβλέπει στο να νοικιάζει ηλεκτρικά αυτοκίνητα, ενώ στοχεύει και στη διαχείριση των ενός στόλου από αυτόνομα οχήματα, όταν η τεχνολογία το επιτρέψει.

Η πρόταση της ElectReon για ένα “ηλεκτρικό” μέλλον είναι αρκετά ενδιαφέρουσα. Δημιουργεί όμως πολλά ερωτήματα σχετικά με το αν η τεχνολογία της μπορεί να χρησιμοποιηθεί και σε ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες, διότι ο δέκτης που εφαρμόζεται κάτω απ’ τα αυτοκίνητα έχει μεγάλες διαστάσεις και –στην παρούσα φάση με την υθπάρχουσα τεχνολογία- δεν βολεύει χωριατξικά η τοποθέτησή του σε μοτοσυκλέτες. Επίσης, σε χώρες που έχουν ακραίες θερμοκρασίες, είτε πολύ υψηλές είτε πολύ χαμηλές, δεν γνωρίζουμε κατά πόσο θα επηρεάζεται η μεταφορά του ηλεκτρικού φορτίου απ’ το δρόμο στο όχημα. Όλα αυτά θα τα δούμε στο μέλλον, το οποίο με τον ρυθμό εξέλιξης της τεχνολογίας, θα είναι πολύ πιο κοντινό απ' ό,τι νομίζουμε.

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025
RAINEY
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα. 

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.