Ελληνική “Εξωτική” Custom: Είδαμε την DCR-017 της DNA Filters!

Φτιαγμένη από το υλικό των αεροσκαφών…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

1/10/2017

Φέτος τα φώτα της EICMA θα φωτίσουν έντονα την ελληνική σημαία. Η DNA Filters θα είναι μία από τις ελληνικές εταιρίες με παρουσία στο μεγαλύτερο σαλόνι μοτοσυκλέτας του κόσμου, όπου οι μοτοσυκλέτες που παρουσιάζονται δημιουργούν παγκόσμια απήχησή. Κι εκεί, ανάμεσα στα υπόλοιπα νέα μοντέλα του 2018, θα εμφανιστεί για πρώτη φορά και μία πραγματικά εξωτική, πραγματικά μοναδική, η σχεδιασμένη και κατασκευασμένη στην Ελλάδα, DCR-017!

Δείτε εδώ απόσπασμα από την «γέννησή της».

Είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά την DCR-017 και να καθίσουμε στην σέλα της, σε μία σύντομη γνωριμία μαζί της τώρα που πλησιάζει στο τελικό στάδιο, και λίγο πριν μπει στο πολυτελές κιβώτιο που θα την μεταφέρει στην Ιταλία – ίδιο με τα κιβώτια που μεταφέρουν τις MotoGP μοτοσυκλέτες – ενώ η σύνδεση αυτή δεν είναι η μόνη ανάμεσα στην DCR-017 και στα MotoGP…

Η DCR-017 γεννήθηκε από μία ιδέα του Ντίνου και Μάριου Νικολαΐδη κατά την περσινή EICMA, που έβαλαν σκοπό να φτιάξουν μία μοτοσυκλέτα γύρω από το καλύτερο φίλτρο του κόσμου – το δικό τους – ώστε φέτος να αποτελεί ένα μοναδικό έκθεμα που θα στρέψει τις φωτογραφικές μηχανές στο περίπτερό τους. Αλλά φυσικά δεν γίνεται ένα δημιούργημα της DNA να μην είναι και απόλυτα λειτουργικό ή να μην καταλήξει τόσο εκλεπτυσμένο, όσο αυτό που είδαμε μπροστά μας!

Οι δυο τους αποφάσισαν να αφήσουν το αποτύπωμά τους στην νέα μοτοσυκλέτα ξεφεύγοντας από την πρώτη στιγμή από κάθε τι άλλο που θα μπορούσε κανείς να αντιγράψει ή να κάνει ο ίδιος. Ποια είναι δύο από τα δυνατά χαρτιά της DNA; Έμπνευση στη σχεδίαση και έντονη εξειδίκευση στην κατασκευή. Για αυτό και κατέληξαν στην επιλογή να «σκάψουν» το ρεζερβουάρ, από ένα τεράστιο κομμάτι αεροπορικού τύπου αλουμινίου, και μάλιστα στην μέση να είναι «κούφιο» αφήνοντας να δεσπόζει το τεράστιο φίλτρο.

Το αποτέλεσμα είναι κάτι το μαγικό, και ανήκει στις περιπτώσεις που βλέπεις ένα κομμάτι του σε φωτογραφίες και αμέσως το αναγνωρίζεις. Μέχρι να φτάσουν σε αυτό το σημείο ωστόσο, χρειάστηκε απίστευτος κόπος και μία προσπάθεια που επιβάρυνε το ήδη βεβαρυμμένο τους πρόγραμμα. Εκατοντάδες ώρες ξοδεύτηκαν σε CAD & CAM για κάθε ένα βήμα, κατασκευάστηκε ειδική βάση για το CNC Milling Centre της DNA και τελικά μετά από πολύ κόπο που δεν αποτυπώνεται σε λίγες γραμμές κειμένου, ξεκίνησε η διαδικασία της, «εξόρυξης» των δύο μεγάλων τμημάτων, από το αλουμίνιο.

Δύο είναι εδώ οι βασικές λεπτομέρειες. Αυτό που ονομάζουμε «αλουμίνιο αεροπορικού τύπου» έχει πάρα πολλές παραλλαγές και δεν είναι όλες τους άρρηκτα συνδεδεμένες με την αεροναυπηγική. Αυτό που επέλεξε η DNA φέρει την κωδική ονομασία 5083 και είναι όμοιο με αυτό που χρησιμοποιείται ως δομικό υλικό σε πολλά γνωστά αεροσκάφη, όπως είναι της Airbus, γενικότερα σε τομείς της ναυπηγικής και σε ένα σωρό βιομηχανικές χρήσεις: Οπουδήποτε απαιτείται ένα κράμα που δεν χάνει την μηχανική του δύναμη όσο το λεπταίνεις. Στην πράξη είναι ότι πιο δυνατό μπορείς να βρεις σε αλουμίνιο πριν καταλήξεις στην χύτευση, κι αυτός ήταν ο λόγος που η DNA το επέλεξε. Όχι από μεγαλομανία να φτιάξουν κάτι από το υλικό των αεροσκαφών, αλλά από την ανάγκη αυτό που θα κατασκευάσουν να τους αντιπροσωπεύει και να είναι και λειτουργικό. Μεγάλος ο κόπος και εδώ, για να έρθουν στην Ελλάδα τέτοια κομμάτια αλουμινίου…

Αντιπροσωπευτικό της DNA είναι και τα CNC μηχανήματα, τομέας που ο Ντίνος Νικολαΐδης είχε εργαστεί πολύ πριν την ίδρυση της δικής του εταιρίας, κι έτσι δεν γινόταν να μην συνδεθεί η DCR-017 με την κατασκευή σε CNC. Επιπρόσθετα τα μηχανήματα της DNA τα έχει φέρει προσωπικά ο Ντίνος Νικολαΐδης από την Taiwan, πριν ακόμη αρχίσει η αντιπροσώπευσή τους στην Ευρώπη, και διαφοροποιούνται σε ένα κομβικό σημείο για την δημιουργία του DCR, σε σύγκριση με τα CNC που μπορεί κανείς να προμηθευτεί από Γερμανία ή ΗΠΑ κτλ. Η διαφορά αυτή είναι ακόμη ένα στοιχείο που αντανακλάται στην DCR-017, δημιουργώντας το μοναδικό αποτύπωμά της….

Πάνω από τον κινητήρα ενός RC8 λοιπόν, η λειτουργία του οποίου θα διαφέρει τελείως από αυτό που είχε σαν στόχο η KTM όταν τον έφτιαχνε, τοποθετείται ένα τεράστιο φίλτρο αέρα, που κυριολεκτικά ρουφά τον αναβάτη προς τα κάτω, χαρίζοντας μία νέα –πρωτόγνωρη- αίσθηση για μοτοσυκλέτα: Η DCR-017 σε πιάνει από τα ρούχα και σε τραβά με βία επάνω της…

Γύρω από το τεράστιο αυτό φίλτρο και στον ελάχιστο χώρο που απομένει χωρίς να ξεφύγεις ούτε χιλιοστό έξω από το πλαίσιο, υπάρχει το ρεζερβουάρ. Στη σέλα της DCR, ο Ντίνος με ρωτά πόσα λίτρα χωρητικότητας υπολογίζω για το μοναδικό ρεζερβουάρ που έχει κατασκευάσει.. Γύρω στα 3 του απαντάω με βεβαιότητα πως έχω πέσει μέσα…. Γελάει και μου λέει να το αυξήσω, σημειώνοντας παράλληλα πως το είχαν κυβίσει ψηφιακά και είχαν βάλει και κατώτερο στόχο. Πέρασαν δύο-τρία λεπτά που ανέβαινα 100ml την φορά, όταν πέρασα τα πέντε, με τον Ντίνο και τον Μάριο να γελάνε λέγοντας βάλε κι άλλο… αδύνατο να πιστέψεις ότι κατάφεραν να χωρέσουν 11 λίτρα ή 10,8 για την ακρίβεια, σε ένα ρεζερβουάρ που όταν το βλέπεις μετά βίας πιστεύεις πως χωρά περισσότερο από 2-3 μπουκάλια νερό! Με πάχος λίγων χιλιοστών, το τεράστιο κομμάτι αλουμινίου έγινε ένα λεπτεπίλεπτο ρεζερβουάρ και βάση για την σέλα που είναι παράλληλα δομικό στοιχείο της μοτοσυκλέτας ενώ κρύβει μέσα του και τα ηλεκτρονικά!

Η ψύξη λαδιού άλλαξε πορεία σωληνώσεων και μεταφέρθηκε εμπρός, κάτω από το στρόγγυλο φανάρι, για να θυμίζει τα superbike μίας άλλης εποχής. Και μετά έρχεται κάτι εξίσου καλό: Από την Akrapovič, και με τους προσωπικούς χαιρετισμούς του Igor Akrapovič, έρχεται μία εξάτμιση που δεν υπάρχει όμοια, αποκλειστικά φτιαγμένη για την DCR-017 έχοντας την μοναδική αυτή «σίτα» που μπορείς να δεις μονάχα σε MotoGP μοτοσυκλέτα! Με τις υπόλοιπες αλλαγές που ετοιμάζει ο Μάριος Νικολαΐδης η απόδοση της DCR-017 αναμένεται να εκτοξευθεί λίγο ψηλότερα από τα τετρακύλινδρα superbike του 2017, μιλώντας πάντα για ιπποδύναμη μετρημένη στον τροχό!

Η άλλη βασική λεπτομέρεια σε αυτό το σημείο είναι το βάρος. Η DCR-017 με λάδια στον κινητήρα, μόλις που ξεπέρασε τα 160 κιλά στην ζυγαριά του MOTO! Στο τέλος το συνολικό της βάρος θα είναι αριθμητικά, κατά πολύ χαμηλότερο από την ιπποδύναμή της, με τους Ντίνο και Μάριο να υπόσχονται ταυτόχρονα μία εκρηκτική απόκριση, που θα συνοδεύεται από τον ήχο μίας μοναδικής Akrapovič! Καλύτερη υπόσχεση δεν θα γινόταν να δώσει κανείς….

Εξωτικά περιφερειακά, παγκοσμίως μοναδική σε κατασκευή και σύλληψη, η DCR-017 θα αποκαλυφθεί σε λίγο καιρό στον υπόλοιπο κόσμο, ρίχνοντας λίγη από την λάμψη της και στους υπόλοιπους Έλληνες που ασχολούνται με το customizing… πέρα από την DNA Filters που χρόνια τώρα αποτελεί μία από τις πιο έντονα εξαγωγικές εταιρίες της χώρας!

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 10ο - Το ταξίδι των 20.000 χλμ. έφτασε στο τέλος του [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 Μόντρεαλ μέσω... Νέας Υόρκης!
SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

30/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 ολοκληρώθηκε, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να διανύουν συνολικά 20.000 χιλιόμετρα.

Η επιστροφή για τον Μητσάκη και το ADXTG 400 ξεκίνησε από τα βορειοδυτικά της Βόρειας Αμερικής και το Deadhorse / Prudhoe Bay της Αλάσκας, με κατεύθυνση προς την ανατολική άκρη της ηπείρου. Στο φινάλε, η διαδρομή επιφύλασσε μια απρόσμενη αλλά συμβολική παράκαμψη στη Νέα Υόρκη, πριν το ταξίδι ολοκληρωθεί στο Μόντρεαλ.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την τελευταία του ανταπόκριση:

"Προσεγγίζοντας το ηλιόλουστο Τορόντο, το κοντέρ του SYM ADXTG 400 είχε καταγράψει 18.250 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα. Η βόλτα γνωριμίας με το  κοσμοπολίτικο κέντρο του Καναδά μού αποκάλυψε μια πόλη με υψηλά στάνταρ διαβίωσης και μοντέρνο αστικό τοπίο, η οποία δικαίως κατέχει μια ξεχωριστή θέση στο χάρτη των πόλεων του κόσμου. Παράλληλα, στο προάστιο Hamilton βρέθηκα στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το τρίτο που λειτουργεί στον Καναδά), ενώ δεν παρέλειψα να επισκεφθώ τους κοντινούς καταρράχτες του Νιαγάρα και να θαυμάσω ένα ανυπέρβλητο θαύμα της φύσης…

Και μετά το Τορόντο, τι κάνω; Η λογική “έδειχνε” το φινάλε του ταξιδιού στο Μόντρεαλ (540 χλμ.), αλλά το συναίσθημα με “έσπρωχνε” αλλού! Πού; Μα φυσικά στην παγκόσμια Νέα Υόρκη (690 χλμ.)! Εκεί ποθούσα να γράψω τον επίλογο του βορειοαμερικανικού ταξιδιού μου: από τα δάση των κωνοφόρων της Αλάσκας, ήθελα διακαώς να περπατήσω στα “δάση” των ουρανοξυστών της Νέας Υόρκης! Και τελικά, χωρίς δεύτερη σκέψη, πάτησα μίζα και ξεκίνησα με προορισμό την high-tech αμερικανική μεγαλούπολη. Εκεί θα “έκοβα” το photo-finish του SYM ARCTIC ROUTE 2025… 

Ώρες αργότερα, “Welcome to New York”! Οδηγώντας με δέος το SYM ADXTG 400 στους δρόμους της άκρως προκλητικής και τολμηρής αμερικανικής mega city, έπιασα τον εαυτό μου να συμπεριφέρεται σαν ένα χωριατόπουλο που μόλις έχει πρωτοέρθει στη μεγάλη πόλη. Έχοντας το κεφάλι διαρκώς στραμμένο ψηλά, εύγλωττη ήταν η απορία μου για το πόσο ψηλά μπορούν να φτάσουν, όχι μόνο οι ουρανοξύστες αυτής της πόλης αλλά και τα όρια της ανθρώπινης δύναμης. Εδώ, η πραγματικότητα ξεπερνούσε κατά πολύ τη φαντασία…

Η εκκεντρική Νέα Υόρκη είναι αναμφίβολα μια παγκόσμια μητρόπολη που κρατά τα σκήπτρα της οικουμένης και ασκεί στους επισκέπτες της μια παράξενη όσο και ανεξήγητη γοητεία -αυτό το ένιωσα κι εγώ! Σίγουρα δεν συγκρίνεται με καμία άλλη πόλη στον κόσμο και το αστικό της σκηνικό συνθέτει την ταυτότητα μιας άκρως συναρπαστικής μεγαλούπολης: Broadway, 5th Avenue, Wall Street, Times Square, Central Park, Empire State, Bronx, Manhattan, Columbus Circle, Rockefeller Center… Κι εγώ, ο δίτροχος ταξιδευτής του SYM ARCTIC ROUTE 2025, ρολάροντας συνεπαρμένος στους πολύβουους δρόμους του “Big Apple”, σιγοτραγουδούσα μέσα από το κράνος το διάσημο τραγούδι του Frank Sinatra: NEW YORK, NEW YORK..."