Ελληνική “Εξωτική” Custom: Είδαμε την DCR-017 της DNA Filters!

Φτιαγμένη από το υλικό των αεροσκαφών…
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

1/10/2017

Φέτος τα φώτα της EICMA θα φωτίσουν έντονα την ελληνική σημαία. Η DNA Filters θα είναι μία από τις ελληνικές εταιρίες με παρουσία στο μεγαλύτερο σαλόνι μοτοσυκλέτας του κόσμου, όπου οι μοτοσυκλέτες που παρουσιάζονται δημιουργούν παγκόσμια απήχησή. Κι εκεί, ανάμεσα στα υπόλοιπα νέα μοντέλα του 2018, θα εμφανιστεί για πρώτη φορά και μία πραγματικά εξωτική, πραγματικά μοναδική, η σχεδιασμένη και κατασκευασμένη στην Ελλάδα, DCR-017!

Δείτε εδώ απόσπασμα από την «γέννησή της».

Είχαμε την ευκαιρία να δούμε από κοντά την DCR-017 και να καθίσουμε στην σέλα της, σε μία σύντομη γνωριμία μαζί της τώρα που πλησιάζει στο τελικό στάδιο, και λίγο πριν μπει στο πολυτελές κιβώτιο που θα την μεταφέρει στην Ιταλία – ίδιο με τα κιβώτια που μεταφέρουν τις MotoGP μοτοσυκλέτες – ενώ η σύνδεση αυτή δεν είναι η μόνη ανάμεσα στην DCR-017 και στα MotoGP…

Η DCR-017 γεννήθηκε από μία ιδέα του Ντίνου και Μάριου Νικολαΐδη κατά την περσινή EICMA, που έβαλαν σκοπό να φτιάξουν μία μοτοσυκλέτα γύρω από το καλύτερο φίλτρο του κόσμου – το δικό τους – ώστε φέτος να αποτελεί ένα μοναδικό έκθεμα που θα στρέψει τις φωτογραφικές μηχανές στο περίπτερό τους. Αλλά φυσικά δεν γίνεται ένα δημιούργημα της DNA να μην είναι και απόλυτα λειτουργικό ή να μην καταλήξει τόσο εκλεπτυσμένο, όσο αυτό που είδαμε μπροστά μας!

Οι δυο τους αποφάσισαν να αφήσουν το αποτύπωμά τους στην νέα μοτοσυκλέτα ξεφεύγοντας από την πρώτη στιγμή από κάθε τι άλλο που θα μπορούσε κανείς να αντιγράψει ή να κάνει ο ίδιος. Ποια είναι δύο από τα δυνατά χαρτιά της DNA; Έμπνευση στη σχεδίαση και έντονη εξειδίκευση στην κατασκευή. Για αυτό και κατέληξαν στην επιλογή να «σκάψουν» το ρεζερβουάρ, από ένα τεράστιο κομμάτι αεροπορικού τύπου αλουμινίου, και μάλιστα στην μέση να είναι «κούφιο» αφήνοντας να δεσπόζει το τεράστιο φίλτρο.

Το αποτέλεσμα είναι κάτι το μαγικό, και ανήκει στις περιπτώσεις που βλέπεις ένα κομμάτι του σε φωτογραφίες και αμέσως το αναγνωρίζεις. Μέχρι να φτάσουν σε αυτό το σημείο ωστόσο, χρειάστηκε απίστευτος κόπος και μία προσπάθεια που επιβάρυνε το ήδη βεβαρυμμένο τους πρόγραμμα. Εκατοντάδες ώρες ξοδεύτηκαν σε CAD & CAM για κάθε ένα βήμα, κατασκευάστηκε ειδική βάση για το CNC Milling Centre της DNA και τελικά μετά από πολύ κόπο που δεν αποτυπώνεται σε λίγες γραμμές κειμένου, ξεκίνησε η διαδικασία της, «εξόρυξης» των δύο μεγάλων τμημάτων, από το αλουμίνιο.

Δύο είναι εδώ οι βασικές λεπτομέρειες. Αυτό που ονομάζουμε «αλουμίνιο αεροπορικού τύπου» έχει πάρα πολλές παραλλαγές και δεν είναι όλες τους άρρηκτα συνδεδεμένες με την αεροναυπηγική. Αυτό που επέλεξε η DNA φέρει την κωδική ονομασία 5083 και είναι όμοιο με αυτό που χρησιμοποιείται ως δομικό υλικό σε πολλά γνωστά αεροσκάφη, όπως είναι της Airbus, γενικότερα σε τομείς της ναυπηγικής και σε ένα σωρό βιομηχανικές χρήσεις: Οπουδήποτε απαιτείται ένα κράμα που δεν χάνει την μηχανική του δύναμη όσο το λεπταίνεις. Στην πράξη είναι ότι πιο δυνατό μπορείς να βρεις σε αλουμίνιο πριν καταλήξεις στην χύτευση, κι αυτός ήταν ο λόγος που η DNA το επέλεξε. Όχι από μεγαλομανία να φτιάξουν κάτι από το υλικό των αεροσκαφών, αλλά από την ανάγκη αυτό που θα κατασκευάσουν να τους αντιπροσωπεύει και να είναι και λειτουργικό. Μεγάλος ο κόπος και εδώ, για να έρθουν στην Ελλάδα τέτοια κομμάτια αλουμινίου…

Αντιπροσωπευτικό της DNA είναι και τα CNC μηχανήματα, τομέας που ο Ντίνος Νικολαΐδης είχε εργαστεί πολύ πριν την ίδρυση της δικής του εταιρίας, κι έτσι δεν γινόταν να μην συνδεθεί η DCR-017 με την κατασκευή σε CNC. Επιπρόσθετα τα μηχανήματα της DNA τα έχει φέρει προσωπικά ο Ντίνος Νικολαΐδης από την Taiwan, πριν ακόμη αρχίσει η αντιπροσώπευσή τους στην Ευρώπη, και διαφοροποιούνται σε ένα κομβικό σημείο για την δημιουργία του DCR, σε σύγκριση με τα CNC που μπορεί κανείς να προμηθευτεί από Γερμανία ή ΗΠΑ κτλ. Η διαφορά αυτή είναι ακόμη ένα στοιχείο που αντανακλάται στην DCR-017, δημιουργώντας το μοναδικό αποτύπωμά της….

Πάνω από τον κινητήρα ενός RC8 λοιπόν, η λειτουργία του οποίου θα διαφέρει τελείως από αυτό που είχε σαν στόχο η KTM όταν τον έφτιαχνε, τοποθετείται ένα τεράστιο φίλτρο αέρα, που κυριολεκτικά ρουφά τον αναβάτη προς τα κάτω, χαρίζοντας μία νέα –πρωτόγνωρη- αίσθηση για μοτοσυκλέτα: Η DCR-017 σε πιάνει από τα ρούχα και σε τραβά με βία επάνω της…

Γύρω από το τεράστιο αυτό φίλτρο και στον ελάχιστο χώρο που απομένει χωρίς να ξεφύγεις ούτε χιλιοστό έξω από το πλαίσιο, υπάρχει το ρεζερβουάρ. Στη σέλα της DCR, ο Ντίνος με ρωτά πόσα λίτρα χωρητικότητας υπολογίζω για το μοναδικό ρεζερβουάρ που έχει κατασκευάσει.. Γύρω στα 3 του απαντάω με βεβαιότητα πως έχω πέσει μέσα…. Γελάει και μου λέει να το αυξήσω, σημειώνοντας παράλληλα πως το είχαν κυβίσει ψηφιακά και είχαν βάλει και κατώτερο στόχο. Πέρασαν δύο-τρία λεπτά που ανέβαινα 100ml την φορά, όταν πέρασα τα πέντε, με τον Ντίνο και τον Μάριο να γελάνε λέγοντας βάλε κι άλλο… αδύνατο να πιστέψεις ότι κατάφεραν να χωρέσουν 11 λίτρα ή 10,8 για την ακρίβεια, σε ένα ρεζερβουάρ που όταν το βλέπεις μετά βίας πιστεύεις πως χωρά περισσότερο από 2-3 μπουκάλια νερό! Με πάχος λίγων χιλιοστών, το τεράστιο κομμάτι αλουμινίου έγινε ένα λεπτεπίλεπτο ρεζερβουάρ και βάση για την σέλα που είναι παράλληλα δομικό στοιχείο της μοτοσυκλέτας ενώ κρύβει μέσα του και τα ηλεκτρονικά!

Η ψύξη λαδιού άλλαξε πορεία σωληνώσεων και μεταφέρθηκε εμπρός, κάτω από το στρόγγυλο φανάρι, για να θυμίζει τα superbike μίας άλλης εποχής. Και μετά έρχεται κάτι εξίσου καλό: Από την Akrapovič, και με τους προσωπικούς χαιρετισμούς του Igor Akrapovič, έρχεται μία εξάτμιση που δεν υπάρχει όμοια, αποκλειστικά φτιαγμένη για την DCR-017 έχοντας την μοναδική αυτή «σίτα» που μπορείς να δεις μονάχα σε MotoGP μοτοσυκλέτα! Με τις υπόλοιπες αλλαγές που ετοιμάζει ο Μάριος Νικολαΐδης η απόδοση της DCR-017 αναμένεται να εκτοξευθεί λίγο ψηλότερα από τα τετρακύλινδρα superbike του 2017, μιλώντας πάντα για ιπποδύναμη μετρημένη στον τροχό!

Η άλλη βασική λεπτομέρεια σε αυτό το σημείο είναι το βάρος. Η DCR-017 με λάδια στον κινητήρα, μόλις που ξεπέρασε τα 160 κιλά στην ζυγαριά του MOTO! Στο τέλος το συνολικό της βάρος θα είναι αριθμητικά, κατά πολύ χαμηλότερο από την ιπποδύναμή της, με τους Ντίνο και Μάριο να υπόσχονται ταυτόχρονα μία εκρηκτική απόκριση, που θα συνοδεύεται από τον ήχο μίας μοναδικής Akrapovič! Καλύτερη υπόσχεση δεν θα γινόταν να δώσει κανείς….

Εξωτικά περιφερειακά, παγκοσμίως μοναδική σε κατασκευή και σύλληψη, η DCR-017 θα αποκαλυφθεί σε λίγο καιρό στον υπόλοιπο κόσμο, ρίχνοντας λίγη από την λάμψη της και στους υπόλοιπους Έλληνες που ασχολούνται με το customizing… πέρα από την DNA Filters που χρόνια τώρα αποτελεί μία από τις πιο έντονα εξαγωγικές εταιρίες της χώρας!

Honda RC30: Εξαψήφιο ποσό για τη νικηφόρα VFR750R του Joey Dunlop

Η 1η VFR750R που κέρδισε στο Isle of Man TT - Βγήκε 1η φορά σε δημοπρασία από τον Bonhams
Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/10/2025

Ένα πραγματικά πολύτιμο κομμάτι αγωνιστικής ιστορίας βγήκε στο σφυρί στη δημοπρασία Autumn Stafford Sale του οίκου Bonhams με τη Honda RC30 που οδήγησε ο Joey Dunlop σε διπλή νίκη στο IOMTT να αλλάζει χέρια για εξαψήφιο ποσό.

Σχεδιασμένη και κατασκευασμένη τη 10ετία του '80 από την HRC χωρίς συμβιβασμούς στο κόστος (καινούργια κόστιζε όσο δύο GSX-R750) και με στόχο να κερδίσει το νεοσύστατο τότε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike, η εξωτική για την εποχή της RC30 είναι μια μοτοσυκλέτα σταθμός στην ιστορία της Honda από τεχνολογική σκοπιά -έφερε τεχνολογίες από το MotoGP στον δρόμο- αλλά και για την επιρροή που άσκησε στην εξέλιξη των superbikes από την εμφάνισή της και έπειτα.

Honda RC30 Joey Dunlop δημοπρασία 2025

Η VFR750R RC30 ήταν η μοτοσυκλέτα με την οποία η Honda κέρδισε τα δύο πρώτα Παγκόσμια Πρωταθλήματα Superbike με τον Fred Merkel στη σέλα της, ενώ δύο ακόμη Παγκόσμια Πρωταθλήματα TT Formula 1 κέρδισε με αυτή ο Carl Fogarty. Με την RC30 η Honda συμμετείχε με επιτυχία και σε αγώνες αντοχής κερδίζοντας σε Le Mans, Spa και Suzuka αποδεικνύοντας ότι η μοτοσυκλέτα της ήταν πολυτάλαντη αλλά και αξιόπιστη. 

Στη φήμη της RC30 τη δική του συνεισφορά είχε ο θρύλος Joey Dunlop. Ο Βορειοιρλανδός με 26 νίκες στο ΤΤ βρίσκεται στη δεύτερη θέση της σχετικής λίστας πίσω μόνο από τον ανιψιό του Michael Dunlop που έχει 33 και είχε δηλώσει ότι η RC30 άλλαξε τα πάντα για αυτόν στο Isle of Man καθώς του έδινε την ακρίβεια και την αυτοπεποίθηση που χρειαζόταν για να πιέσει στο όριο και να οδηγήσει στον γνωστό καταιγιστικό του ρυθμό που έκανε τον "Yer Maun" τόσο αγαπητό στο κοινό.

Τον Ιούνιο του 1988 ο Dunlop οδήγησε την RC30 σε νίκη στη Formula 1 TT με μέση ωριαία τα 187,09 χλμ./ώρα και έπειτα κέρδισε με την ίδια μοτοσυκλέτα και στην Senior TT κάνοντας ρεκόρ ταχύτερου γύρου με μέση ωριαία 190,77 χλμ./ώρα. Με αυτή τη μοτοσυκλέτα ο Dunlop έτρεξε και σε κάποιους αγώνες του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Superbike την ίδια χρονιά καταφέρνοντας μάλιστα να ανέβει στο βάθρο στον γύρο του Donington.

Η νικηφόρα RC30 παρέμεινε στην οικογένεια Dunlop και μετά τον τραγικό χαμό του Dunlop. Είναι μάλιστα η μοτοσυκλέτα που βρισκόταν μέχρι πρότινος σε περίοπτη θέση στην παμπ της οικογένειας Dunlop, "Joey's Bar", στο Ballymoney της Β.Ιρλανδίας και αυτή ήταν η πρώτη φορά που βγήκε σε δημοπρασία.

Με πλαίσιο σταμπαρισμένο από την HRC και φουλ αγωνιστικό κιτ, αλλά και καρμπυρατέρ μαγνησίου που εξέλιξαν οι Ιάπωνες αποκλειστικά για τις κορυφαίες τους αγωνιστικές, η μοτοσυκλέτα απέσπασε το ποσό των 151.830 ευρώ στη δημοπρασία του Bonhams.