Ένα όνειρο που το λένε Dakar: Συγκλονιστικό δίωρο ντοκιμαντέρ με αγγλικούς υπότιτλους - Video

Από τον Ιταλό αγωνιζόμενο Tiziano Interno
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

20/7/2022
Ότι και να πεις για αυτό το βίντεο, και ότι και να πεις για αυτόν τον άνθρωπο πάλι λίγο θα είναι. Ο αγωνιζόμενος του Rally Dakar Tiziano Interno κατέγραψε μοναδικά πλάνα από τη συμμετοχή του στο Rally Dakar 2022, όπου τον βλέπουμε να οδηγεί, να αντιμετωπίζει και να ξεπερνά τα προβλήματα του, και να φιλοσοφεί συγκινητικά με θέμα τον προσωπικό του αγώνα αλλά και τη ζωή γενικότερα.
 
“Το Roadbook είναι μια τέλεια μεταφορά της ζωής. Κι αν είσαι συγκεντρωμένος σε κάθε βήμα της πορείας σου, στον δικό σου αγώνα, το σωστό μονοπάτι για σένα είναι εκεί. Το μονοπάτι που θα σε κάνει ευτυχισμένο. Εσύ πρέπει να ερμηνεύσεις τα σημάδια που σου δίνει το Roadbook ή το σύμπαν, να αναγνωρίσεις πού πήρες λάθος δρόμο, και να γυρίσεις πίσω στον σωστό. Και πρέπει να καταλάβεις την ομορφιά της εγκατάλειψης της κούρσας, της αναγνώρισης, της απόδειξης πως είσαι ταχύτερος από κάποιους άλλους, όταν χρειαστεί να βοηθήσεις ή να σώσεις έναν άλλο αγωνιζόμενο, έναν άλλο άνθρωπο.”
 
Ο Interno συμμετείχε για πρώτη φορά στο Rally Dakar το 2021 σε ηλικία 30 ετών, μην καταφέρνοντας όμως να τερματίσει, καθώς μετά από αρκετές πτώσεις στο τρίτο stage του αγώνα οδηγήθηκε στην εγκατάλειψη.
 
Όπως ομολογεί κι ο ίδιος, είχε προετοιμαστεί για αμμόλοφους και αμμώδη εδάφη σύμφωνα με την εμπειρία του σε ευρωπαϊκούς αγώνες Rally, και στο Dakar βρέθηκε μπροστά σε πετρώδη εδάφη για τα οποία δεν είχε απάντηση.
 
Έτσι, για το Dakar του 2022 ξεκίνησε να προπονείται στο Enduro, συμμετέχοντας και στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Enduro αλλά και στο ISDE.
 
Ακόμα και με αυτή την προετοιμασία όμως, ο Ιταλός δεν θα κατάφερνε να τερματίσει χωρίς απρόοπτα το Dakar του 2022, καθώς στο τρίτο πάλι stage του αγώνα, κι ενώ εξέταζε σταματημένος πίσω από έναν αμμόλοφο το RoadBook του, ο Nani Roma που ερχόταν από πίσω, δεν τον είδε και έπεσε πάνω του με το αυτοκίνητο του.
 
Ο Interno κατάφερε να φτάσει στο bivouac, και να επισκευάσει τη μοτοσυκλέτα του με εξαρτήματα που του αγόρασε ο Roma, τερματίζοντας τελικά το Dakar στη 2η προσπάθεια του, στην 104η θέση της γενικής κατάταξης.
 
Το ντοκιμαντέρ “Ένα όνειρο που το λένε Dakar” προβλήθηκε πρώτα στους κινηματογράφους τον Μάιο του 2022, και τώρα μπορείτε να το παρακολουθήσετε ολόκληρο, δωρεάν, στο Youtube.

Suzuka 8 Hours: Ο Johann Zarco μιλά για απίστευτα δύσκολες συνθήκες αγώνα

Η Honda HRC και ο Johann Zarco ήταν και πάλι στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου
Zarco
Από τον

Παύλο Καρατζά

5/8/2025

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, οι Johann Zarco και Takumi Takahashi ανέβηκαν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου της Suzuka 8 Hours, κατακτώντας παράλληλα την 4η συνεχόμενη νίκη της Honda HRC στον εμβληματικό αγώνα.

Η Honda επέλεξε να συμμετέχει με μόλις δύο αναβάτες την φετινή χρονιά, τους Johann Zarco και Takumi Takahashi. Η συγκεκριμένη επιλογή μόνο εύκολη δεν ήταν, καθώς το δίδυμο χρειάστηκε να οδηγήσει για σχεδόν τέσσερις ώρες ο καθένας σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες που είχαν διαθέσιμους τρεις αναβάτες.

Η ομάδα της Honda κατάφερε να πάρει την καρό σημαία με διαφορά 34 δευτερολέπτων από την εργοστασιακή ομάδα Yamaha Racing Team.

Ο Johann Zarco δήλωσε: “Οι 8 ώρες Suzuka είναι ένας αγώνας που απολαμβάνω πολύ και το να βρίσκομαι στην καλύτερη μοτοσυκλέτα, μια μοτοσυκλέτα που είναι ευχάριστη να οδηγείς, είναι απολύτως σπουδαίο. Ταυτόχρονα, σήμερα ήταν τόσο, μα τόσο δύσκολο, σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες. Κατάφερα να διατηρήσω τον έλεγχο στην πίστα, όπως περίμενα, αλλά η ξεκούραση μεταξύ των sessions ήταν πολύ πιο δύσκολη από ό,τι πίστευα. Στη συνέχεια, την τελευταία ώρα, βγήκε ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και πρόσθεσε μερικούς επιπλέον γύρους στην τελευταία περίοδο που ήταν στην πίστα ο Takumi, γεγονός που μου έδωσε λίγο περισσότερο χρόνο για να ξεκουραστώ. Όταν ήρθε η στιγμή να οδηγήσω, βγήκε άλλο ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και με βοήθησε να επανέλθω σιγά σιγά στο ρυθμό μου, οπότε τελικά όλα πήγαν πολύ καλά.”

Στην συνέχεια είπε πως ο Takumi ήταν πολύ δυνατός, ανεξάρτητα από την ζέστη. Το πλάνο ήταν καλό και τα επτά pit stops έκαναν την διαφορά. Είπε επίσης πως πέρυσι ο Takahashi πήρε την καρό σημαία, όμως φέτος ήταν προσχεδιασμένο να τελειώσει τον αγώνα ο ίδιος, το οποίο ήταν πραγματικά πανέμορφο. Η μοτοσυκλέτα έγινε πιο διαχειρίσιμη μόλις έπεσε η θερμοκρασία και η διαφορά των τριάντα δευτερολέπτων έδωσε στην ομάδα τους μία ασφάλεια. Μάλιστα δήλωσε πως η πίστα σε μερικά σημεία ήταν αρκετά σκοτεινή και δεν μπορούσε να κατέβει το 2:09, έτσι απόλαυσε την οδήγηση έως τον τερματισμό.