Energica: Αχνοφαίνεται φως στο τούνελ για τη σωτηρία της

Η ιταλική εταιρεία ίσως σωθεί την τελευταία στιγμή
Energica Motor Company
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

5/6/2025

Το φθινόπωρο του 2024, ανακοινώθηκαν επίσημα οικονομικά προβλήματα και ξεκίνησε διαδικασία ρευστοποίησης, με ολόκληρη την επιχείρηση να τίθεται σε δημοπρασία. Μπορεί η Energica να σωθεί; Αναφορές υποστηρίζουν ότι βρέθηκε αγοραστής.

Σύμφωνα με δημοσιεύματα εξειδικευμένων μέσων για την ηλεκτροκίνηση, ένας αγοραστής για την ιταλική εταιρεία ηλεκτρικών μοτοσυκλετών Energica φαίνεται πως έχει βρεθεί, με το εξειδικευμένο μέσο The Pack να αναφέρει ότι έχει εντοπιστεί ένας “ξένος επενδυτής, πιθανώς με έδρα στην Ασία”.

Η Energica Motor Company S.p.A. ιδρύθηκε επίσημα το 2014 στη Modena της Ιταλίας, την καρδιά της Motor Valley, από την CRP Group, μια εταιρεία με τεχνογνωσία σε τεχνολογίες αιχμής, αγώνες και 3D εκτυπώσεις. Η CRP είχε ήδη δραστηριοποιηθεί στη Formula 1, και η Energica ξεκίνησε ως τεχνολογικό παρακλάδι αυτής της καινοτομίας.

Energica Motor Company

Η Energica είχε ως στόχο να φέρει υψηλών επιδόσεων ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες στην αγορά, συνδυάζοντας ιταλικό design, μηχανολογική ακρίβεια και πράσινη τεχνολογία.

 Το 2015 παρουσιάστηκε η Ego η πρώτη superbike παραγωγής της εταιρείας, 100% ηλεκτρική με τελική ταχύτητα 240 χ.α.ω, 145 ίππους και πάνω από 20 κιλά ροπής. Ακολουθήσαν οι Eva και Eva Ribelle, naked εκδοχές της Ego, με παρόμοιες επιδόσεις και μεγαλύτερη μπαταρία για αναβαθμισμένη αυτονομία ενώ πάνω στην ίδια βάση στηρίχθηκε και η Esseesse9, ένα ρετρό μοντέλο, εμπνευσμένο από τις ιταλικές μοτοσυκλέτες του παρελθόντος. Το τελευταίο μοντέλο στη γκάμα της, Experia, παρουσιάστηκε το 2022 αποτελώντας το πρώτο τουριστικό μοντέλο της Energica με  μεγαλύτερη αυτονομία (μέχρι 420 χλμ), σχεδιασμένο για μακρινά ταξίδια με μηδενικές εκπομπές.

Η Energica υπήρξε αποκλειστικός κατασκευαστής της κατηγορίας MotoE (το ηλεκτρικό πρωτάθλημα της FIM MotoGP) από το 2019 έως το 2022 με το μοντέλο Energica Ego Corsa, αποδεικνύοντας την αξιοπιστία και τις επιδόσεις των ηλεκτρικών μοτοσυκλετών της σε αγωνιστικό περιβάλλον.

Energica Motor Company

Η είδηση για τα οικονομικά προβλήματα της Energica πρωτοεμφανίστηκε το φθινόπωρο του 2024, με την ίδια την εταιρεία, να το επιβεβαιώνει τον Οκτώβριο. Ακολούθησε ρευστοποίηση, με τους εκκαθαριστές να βγάζουν σχεδόν τα πάντα προς πώληση.

Ο πλειστηριασμός περιλάμβανε τα πάντα: το εργοστάσιο, τις αποθήκες, την πνευματική ιδιοκτησία, ημιτελή μοντέλα, πρωτότυπα, ηλεκτροκινητήρες, μπαταρίες και όλο τον εξοπλισμό που απαιτείται για τη λειτουργία της εταιρείας σε καθημερινή βάση. Με λίγα λόγια, όποιος ήθελε να συνεχίσει την επιχείρηση, μπορούσε να το κάνει.

Και μάλιστα σε πολύ χαμηλή τιμή. Η ελάχιστη προσφορά είχε οριστεί στα 4,2 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η τιμή πώλησης αναφερόταν στα 5,7 εκατομμύρια ευρώ. Αν και πρόκειται για σημαντικά ποσά, στην ευρύτερη εικόνα του τι περιλάμβανε η αγορά, θα μπορούσε να θεωρηθεί "ψίχουλα" για έναν σοβαρό επενδυτή που θέλει να αναλάβει ένα πλήρες εργοστάσιο ηλεκτρικών μοτοσυκλετών με διεθνή αναγνωρισιμότητα.

Μετά την επιτυχία του μοντέλου Experia και την προσπάθεια να ηγηθεί στον τομέα των τουριστικών ηλεκτρικών μοτοσυκλετών, η Energica πάλευε να επιβιώσει σε μια αγορά όπου το κόστος παραγωγής παραμένει υψηλό και ο ανταγωνισμός – ειδικά από την Ασία – συνεχώς αυξάνεται ενώ η ζήτηση παραμένει περιορισμένη σε σχέση με τις συμβατικές μοτοσυκλέτες.

Αν πράγματι επιβεβαιωθούν οι φήμες για την εξαγορά από ξένο επενδυτή, ίσως δούμε ένα νέο κεφάλαιο για την ιταλική εταιρεία.

Yamaha FZR750R ΟW-01 Βγαίνει σε δημοπρασία στο κουτί της – Με 1,1χλμ!

Μια ολοκαίνουργια Yamaha FZR750R OW-01 του 1990 δημοπρατείται από την Iconic Motorbike Auctions
FZR750R ΟW-01
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

5/6/2025

Βρέθηκε στο Quebec του Καναδά μια Yamaha FZR750R OW-01 σε άριστη κατάσταση, ασυναρμολόγητη αλλά με 1,1χλμ, μέσα στο εργοστασιακό κιβώτιο της, ακόμα με τις ζελατίνες της αρχικής συσκευασίας και δημοπρατείται από την Iconic Motorbike Auctions.

Η αυξανόμενη δημοτικότητα του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος Superbike από την ίδρυσή του το 1988 οδήγησε στην κυκλοφορία μοτοσυκλετών “δρόμου” με χαρακτηριστικά που “έκλειναν το μάτι” στην πίστα. Η πιο διάσημη από αυτές τις περιορισμένης παραγωγής homologation μοτοσυκλέτες είναι η εμβληματική RC30 της Honda, όμως η απάντηση της Yamaha, η FZR750R του 1989, πιο γνωστή ως OW01, είναι ακόμη πιο σπάνια και εξωτική, με μόλις 500 κομμάτια να έχουν κατασκευαστεί.

FZR750R ΟW-01

Αν και ήταν νόμιμη για κυκλοφορία στο δρόμο, η OW01 είχε τεχνικά χαρακτηριστικά που στόχευαν στους αγώνες. Με τιμή $16.000 (συν μερικές χιλιάδες ακόμη για το αγωνιστικό κιτ), η OW01 ήταν μία από τις πιο ακριβές μοτοσυκλέτες της αγοράς το 1989.

Η Yamaha κατασκεύασε το αλουμινένιο πλαίσιο της OW01 από κράμα αλουμινίου ανώτερης ποιότητας σε σχέση με τις κανονικές μοτοσυκλέτες της.

Δίνοντας έμφαση στο χαμηλό βάρος, οι μηχανικοί χρησιμοποίησαν ακόμη και αλουμινένιο ρεζερβουάρ αντί για ατσάλινο.

FZR750R ΟW-01

Με πιρούνι Showa μπροστά και ρυθμιζόμενο αμορτισέρ Öhlins πίσω, η OW01 προσέφερε κοφτερή, για την εποχή συμπεριφορά. Ωστόσο, λόγω της λεπτής στη σέλας, των ψηλά τοποθετημένων μαρσπιέ και των χαμηλών clip-ons, δεν ήταν ακριβώς φτιαγμένη για άνεση.

Στην καρδιά της FZR750R βρισκόταν ένας ολοκαίνουριος, υπερτετράγωνος τετρακύλινδρος κινητήρας με διάμετρο 72 χιλιοστά και διαδρομή 46 χιλιοστά, και πέντε βαλβίδες ανά κύλινδρο – μία τεχνολογία που είχε εισάγει η Yamaha για καλύτερη πλήρωση του κυλίνδρου στις υψηλές στροφές. Οι μπιέλες ήταν κατασκευασμένες απο τιτάνιο και τα έμβολα είχαν μόνο δύο ελατήρια για μειωμένες τριβές.

Τροφοδοτούνταν από τέσσερα καρμπυρατέρ Mikuni καθέτου ροής, με επίπεδα slide αποδίδοντας 121 ίππους (περιορισμένους στους 77 για την ιαπωνική αγορά), μια εντυπωσιακή τιμή για 750 κυβικά το 1989. Ο κινητήρας είχε μία σχεδόν “δίχρονη απόκριση”, με την ισχύ να έρχεται απότομα πάνω από τις 9.000 σ.α.λ. και να φτάνει έως τις 14.000 σ.α.λ. Η Yamaha εξόπλισε επίσης την OW01 με 6τάχυτο κιβώτιο με κοντές σχέσεις, για να διατηρείται πάντα ο κινητήρας στο φάσμα ισχύοw.

To βάρος της είναι περίπου στα 202 κιλά χωρίς υγρά. Το αγωνιστικό κιτ της εργοστασιακής Yamaha (με επιπλέον κόστος) περιλάμβανε βελτιωμένα έμβολα, εκκεντροφόρους, ECU αποκλειστικά για αγώνες και πλήρη αγωνιστική εξάτμιση. Τα επίσημα νούμερα αναφέρουν ότι η ΟW01 διανύει τα 400 μέτρα σε 11,20 δευτερόλεπτα με ταχύτητα εξόδου στα 210 χλμ/ώρα περίπου, ενώ η τελική της έφτανε τα 257 χλμ/ώρα.

FZR750R ΟW-01

Η OW01 δεν πουλήθηκε ποτέ ως μοτοσυκλέτα δρόμου στις Η.Π.Α., αλλά όταν η AMA άλλαξε τους κανονισμούς ώστε να απαιτούνται μόνο 15 πωλήσεις για την έγκριση ενός μοντέλου, η Yamaha USA τις διέθεσε απευθείας σε αδειούχους αναβάτες και ομάδες, παρόλο που έφεραν φώτα και πλήρη πίνακα οργάνων.

Παγκοσμίως, κάποιες OW01 είχαν λείες προβολείς και φώτα οπισθοπορείας, ενώ άλλες είχαν εσοχές στους προβολείς και τα πίσω φώτα προεξείχαν. Για περισσότερες πληροφορίες, δείτε το δελτίο τύπου της Yamaha Ιαπωνίας από το 1989.

Κατασκευασμένη τον Ιανουάριο του 1990, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα έχει αριθμό πλαισίου: JYA3JVN01LA001121. Ο πωλητής απέκτησε τη μοτοσυκλέτα τον Αύγουστο του 2013 από τη Moto 2001 στο Saint-Laurent στο Quebec του Καναδάς (που πλέον έχει κλείσει). Έκτοτε φυλάσσεται σε χώρο μουσείου μοτοσυκλετών ελεγχόμενου κλιματισμού.

FZR750R ΟW-01

Το οδόμετρο δείχνει 1,1 χιλιόμετρο φυσιολογικό για τον τρόπο που γινόταν πριν από τρεις και βάλε δεκαετίες, ο ποιοτικός έλεγχος μετά την γραμμή παραγωγής. Καθώς η μοτοσυκλέτα είναι ακόμα στο κιβώτιο, ο πωλητής την κατατάσσει ως έκθεμα και δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ συντήρηση. Η μοτοσυκλέτα που έχει παραμείνει καινούρια στο κιβώτιο από τότε δεν φέρει αξιοσημείωτες φθορές ενώ η πώληση περιλαμβάνει και τα δύο αυθεντικά κλειδιά.

Φαίνεται πως αποκτήθηκε ως επένδυση με στόχο να μην βγει ποτέ από το κιβώτιό της...