FIM - Ξεκινά το 2ο στάδιο του σετ προδιαγραφών της για κράνη μοτοσυκλέτας

Πιο αυστηρές δοκιμές και επέκταση και στα Off-Road κράνη
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

8/12/2022

Το πρόγραμμα FRHP (Fim Racing Homologation Program) έκανε το ντεμπούτο του το 2016, για να εξελίξει και να προτείνει το υψηλότερο επίπεδο προστασίας κρανών μοτοσυκλέτας για τα “ασφάλτινα” Πρωταθλήματα της FIM. Τώρα η FIM περνά στο 2ο στάδιο του προγράμματος, με αυστηρότερες προδιαγραφές ασφαλείας, που θα αφορούν για πρώτη φορά και τα Off-Road κράνη.

Το πρώτο κράνος που εγκρίθηκε από τη FIM για το MotoGP ανακοινώθηκε τον Ιούνιο του 2019, ενώ τον Ιανουάριο του 2020 οι εγκρίσεις συνεχίστηκαν και για τα υπόλοιπα “ασφάλτινα” Πρωταθλήματα της Ομοσπονδίας.

Μετά από 4 σεζόν εγκρίσεων, η FIM δηλώνει περήφανη για τα οφέλη του FRHPhe-01, αναφέροντας πως το πρόγραμμα αύξησε δραματικά το επίπεδο ασφαλείας των αναβατών της. Ένα πρόγραμμα που περιελάμβανε δοκιμές κρανών σε ατυχήματα χαμηλών, μεσαίων και υψηλών ταχυτήτων ευθείας πρόσκρουσης, σε ατυχήματα πλάγιας πρόσκρουσης και διείσδυσης, δίνοντας την έγκριση του σε 40 κράνη από 22 κατασκευαστές, που θα βρείτε ΕΔΩ.

Μέσα από τη στενή συνεργασία με τα ενδιαφερόμενα μέλη του προγράμματος και με το εγκεκριμένο εργαστήριο δοκιμών της FIM (Impact Laboratory στο Πανεπιστήμιο της Σαραγόσα), ξεκίνησε το 2ο στάδιο του προγράμματος (FRHPhe-02).

Το νέο στάδιο εστιάζει και στα Off-Road κράνη, με προδιαγραφές FIM για τα αθλήματα του Motocross, του Enduro, του Speedway και του Cross-Country.

Οι δοκιμές των κρανών για το δεύτερο στάδιο του προγράμματος FRHP της FIM σχεδιάστηκαν με τη συνεργασία των κατασκευαστών κρανών, ώστε να δημιουργηθεί ένα νέο σετ προδιαγραφών που θα ξεπερνά κατά πολύ όλα τα υπόλοιπα σετ της αγοράς (πχ. UN ECE 22.06, Snell M2020, JIS T8133), αλλά και τις το FRHPhe-01.

Οι αυστηρότερες προδιαγραφές του FRHPhe-02 θα περιλαμβάνουν νέες δοκιμές, νέες συγκρούσεις και θα έχουν υψηλότερες απαιτήσεις. Δοκιμές όπως συγκρούσεις με πλάγια αμόνια, δοκιμές εναντίον ημισφαιρικών αμονιών -για να μετρηθούν οι περιστροφικές δυνάμεις -θυμίζοντας τα πρότυπα Mips (Multi-directional Impact Protection System)-, δοκιμές γρήγορης αφαίρεσης μαξιλαριών κράνους, και εισαγωγή ενός Κριτηρίου Κατάγματος Κρανίου -Skull Fracture Criterion (SFC).

Η FIM σκοπεύει να συνεχίσει να αυξάνει τα επίπεδα ασφαλείας για τους αναβάτες της -και φυσικά για οποιονδήποτε άλλο αναβάτη, καθώς τα εγκεκριμένα κράνη της διατίθενται στο εμπόριο-, με το νέο σετ προδιαγραφών FRHPhe-02 να περνά στη φάση της “ισχυρής σύστασης” το 2025 και να γίνεται κατόπιν υποχρεωτικό από το 2026 για όλους τους αγωνιζόμενους της FIM -εκτός από τους αναβάτες Trial, Pedelecs, SSV και Streamliners.

Όπως με το FRHPhe-01, μια ετικέτα έγκρισης της FIM θα βρίσκεται ραμμένη στο λουράκι του κάθε κράνους που θα έχει πάρει τη σφραγίδα της Ομοσπονδίας.

Για περισσότερες λεπτομέρειες, επισκεφθείτε το site του FRHP, ΕΔΩ.

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin