Γενέθλια Honda CB750 στο Glemseck 101

Γιορτάστηκε με βάθρο
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

4/9/2019

Τα τελευταία 14 χρόνια πραγματοποιείται το Glemseck 101 στη Γερμανία. Πρόκειται για μια εκδήλωση που συγκεντρώνει κάθε χρόνο custom builders απ’ όλο τον κόσμο, για να δείξουν της δημιουργίες τους σε μια ατμόσφαιρα που θυμίζει περισσότερο γιορτή της μοτοσυκλέτας και όχι απλά μια έκθεση. Ωστόσο, πέραν απ’ τον διαγωνισμό που ανέδείξε την ομορφότερη custom μοτοσυκλέτα, δεν απουσιάζουν και οι κόντρες. Ο αγώνας πραγματοποιείται στην πίστα που βρίσκεται κοντά στο Glemseck 101 και συγκεκριμένα στην ευθεία της αφού πρόκειται για έναν αγώνα dragster 200 μέτρων.

Η Honda, για άλλη μια χρονιά ήταν εκεί και μάλιστα πιο δυναμική από ποτέ, καθώς φέτος γιορτάζει τα 50 χρόνια απ’ τη δημιουργία του CB750. Για να έχει έντονη παρουσία στην εκδήλωση έδωσε αρκετές CB1000R σε διάφορους γνωστούς custom builders ώστε να τις χρησιμοποιήσουν σαν "καμβά" και να δημιουργήσουν ως βάση αυτές μοναδικές custom κατασκευές. Μάλιστα, διοργάνωσε και έναν διαγωνισμό στα μέσα απ’ το κανάλι της στα social media ώστε να αναδειχτεί η πιο όμορφη από αυτές. Νικήτρια αμαδείχθηκε η “Monoposto” που φτιάχτηκε απ’ την Kummich Honda. Με μικρές αλλά εύστοχες αλλαγές, όπως η βαφή με τη διχρωμία και το κλασσικό λογότυπο της Honda, το κομμένο φτερό του εμπρός τροχού και η εξάτμιση που το τελικό της βγαίνει ψηλά κάτω απ’ την ουρά της μοτοσυκλέτας, συνέθεσαν μια μοναδική custom που έκλεψε την παράσταση.

Ωστόσο, στο “πρωτάθλημα” των dragster αγώνων πρωταγωνίστρια ήταν μια άλλη custom, η “Yokozuna” που έφτιαξε ο Alex Polita στο γκαράζ του στην Ιταλία. Οι τροποποιήσεις εδώ ήταν μεγαλύτερες και δεν περιοριζόντουσαν μόνο στη βαφή και στην τοποθέτηση μιας εξάτμισης. Ο Polita επειδή είχε σκοπό να λάβει μέρος με την "Yokozuna” στο “πρωτάθλημα” των dragster, που αποτελούνταν από 16 αγώνες νοκ-ουτ, φρόντισε να “κοντύνει” την τελική μετάδοση της CB1000R αφαιρώντας ένα δόντι απ’ το μπροστά γρανάζι και προσθέτοντας τρία στο πίσω. Επίσης, μεγάλωσε σε μήκος και το ψαλίδι κατα 5cm, ενώ τοποθέτησε κι ένα ζευγάρι slick ελαστικά για καλύτερη πρόσφυση, καταφέρνοντας να φτάσει μέχρι την τρίτη θέση.

Στο "πρωτάθλημα" έλαβαν μέρος κι άλλα γνωστά ονόματα του αγωνιστικού χώρου. Ο Connor Cummins, περισσότερο γνωστός για την συμμετοχή του Isle Of Man TT έτρεξε στην μικρή ευθεία με την CB1000R-adical. Μια custom σχεδιασμένη απο τον Ulfer Jansson, σχεδιαστή της Gannet Design και πρώην παγκόσμιο πρωταθλητή 125cc του 2005.

Στην εκδήλωση βέβαια δεν υπήρχαν μόνο σύγχρονες custom αλλά και παλαιότερα CB750 (δεύτερης γενιάς με 16 βαλβίδες), όπως το Starrider των αδερφών Ben και Lin Ott απ’ το Μοναχό και την επιχείρησή τους Motoism. Το Starrider πέραν απ’ τη scrambler αισθητική που αποπνέει λόγω της επίπεδης σέλας, είναι εφοδιασμένο με Nitro, ώστε να μπορεί να δείξει τα “δόντια” του όταν χρειάζεται στα πιο νέα μοντέλα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 10ο - Το ταξίδι των 20.000 χλμ. έφτασε στο τέλος του [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 Μόντρεαλ μέσω... Νέας Υόρκης!
SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

30/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 ολοκληρώθηκε, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να διανύουν συνολικά 20.000 χιλιόμετρα.

Η επιστροφή για τον Μητσάκη και το ADXTG 400 ξεκίνησε από τα βορειοδυτικά της Βόρειας Αμερικής και το Deadhorse / Prudhoe Bay της Αλάσκας, με κατεύθυνση προς την ανατολική άκρη της ηπείρου. Στο φινάλε, η διαδρομή επιφύλασσε μια απρόσμενη αλλά συμβολική παράκαμψη στη Νέα Υόρκη, πριν το ταξίδι ολοκληρωθεί στο Μόντρεαλ.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την τελευταία του ανταπόκριση:

"Προσεγγίζοντας το ηλιόλουστο Τορόντο, το κοντέρ του SYM ADXTG 400 είχε καταγράψει 18.250 απροβλημάτιστα χιλιόμετρα. Η βόλτα γνωριμίας με το  κοσμοπολίτικο κέντρο του Καναδά μού αποκάλυψε μια πόλη με υψηλά στάνταρ διαβίωσης και μοντέρνο αστικό τοπίο, η οποία δικαίως κατέχει μια ξεχωριστή θέση στο χάρτη των πόλεων του κόσμου. Παράλληλα, στο προάστιο Hamilton βρέθηκα στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το τρίτο που λειτουργεί στον Καναδά), ενώ δεν παρέλειψα να επισκεφθώ τους κοντινούς καταρράχτες του Νιαγάρα και να θαυμάσω ένα ανυπέρβλητο θαύμα της φύσης…

Και μετά το Τορόντο, τι κάνω; Η λογική “έδειχνε” το φινάλε του ταξιδιού στο Μόντρεαλ (540 χλμ.), αλλά το συναίσθημα με “έσπρωχνε” αλλού! Πού; Μα φυσικά στην παγκόσμια Νέα Υόρκη (690 χλμ.)! Εκεί ποθούσα να γράψω τον επίλογο του βορειοαμερικανικού ταξιδιού μου: από τα δάση των κωνοφόρων της Αλάσκας, ήθελα διακαώς να περπατήσω στα “δάση” των ουρανοξυστών της Νέας Υόρκης! Και τελικά, χωρίς δεύτερη σκέψη, πάτησα μίζα και ξεκίνησα με προορισμό την high-tech αμερικανική μεγαλούπολη. Εκεί θα “έκοβα” το photo-finish του SYM ARCTIC ROUTE 2025… 

Ώρες αργότερα, “Welcome to New York”! Οδηγώντας με δέος το SYM ADXTG 400 στους δρόμους της άκρως προκλητικής και τολμηρής αμερικανικής mega city, έπιασα τον εαυτό μου να συμπεριφέρεται σαν ένα χωριατόπουλο που μόλις έχει πρωτοέρθει στη μεγάλη πόλη. Έχοντας το κεφάλι διαρκώς στραμμένο ψηλά, εύγλωττη ήταν η απορία μου για το πόσο ψηλά μπορούν να φτάσουν, όχι μόνο οι ουρανοξύστες αυτής της πόλης αλλά και τα όρια της ανθρώπινης δύναμης. Εδώ, η πραγματικότητα ξεπερνούσε κατά πολύ τη φαντασία…

Η εκκεντρική Νέα Υόρκη είναι αναμφίβολα μια παγκόσμια μητρόπολη που κρατά τα σκήπτρα της οικουμένης και ασκεί στους επισκέπτες της μια παράξενη όσο και ανεξήγητη γοητεία -αυτό το ένιωσα κι εγώ! Σίγουρα δεν συγκρίνεται με καμία άλλη πόλη στον κόσμο και το αστικό της σκηνικό συνθέτει την ταυτότητα μιας άκρως συναρπαστικής μεγαλούπολης: Broadway, 5th Avenue, Wall Street, Times Square, Central Park, Empire State, Bronx, Manhattan, Columbus Circle, Rockefeller Center… Κι εγώ, ο δίτροχος ταξιδευτής του SYM ARCTIC ROUTE 2025, ρολάροντας συνεπαρμένος στους πολύβουους δρόμους του “Big Apple”, σιγοτραγουδούσα μέσα από το κράνος το διάσημο τραγούδι του Frank Sinatra: NEW YORK, NEW YORK..."