Γλάρος προξενεί ατύχημα με superbike [video]

Τα πτηνά ξαναχτυπούν

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

30/10/2018

Το Grand Prix του Philip Island ως γνωστόν φιλοξενεί πολλούς αγώνες ταχύτητας από διάφορα πρωταθλήματα και βρίσκεται κοντά στη θάλασσα, ενώ μέσα στο χώρο της πίστας υπάρχει και μια λίμνη που προσφέρει τη δική της φυσική ομορφιά. Η τοποθεσία μπορεί να είναι γραφική όμως η απόστασή της από τη θάλασσα κάνει την επέλαση των γλάρων αρκετά συχνή ακόμη και κατά τη διάρκεια τον αγώνων. Η επίσκεψη των θαλάσσιων πτηνών έχει απασχολήσει τον Τύπο στο παρελθόν, καθώς έχουν εμπλακεί σε διάφορα αγωνιστικά ατυχήματα. Το πιο πρόσφατο παράδειγμα ήταν η εμφάνιση του Gavin (ενός ανυποψίαστου γλάρου) που βρέθηκε στο λάθος μέρος τη λάθος στιγμή, που είχαμε αναφερθεί και παλιότερα. Συγκεκριμένα, ήταν στον αγώνα της μεγάλης κατηγορίας το 2015 που αποφάσισε στο δεύτερο γύρο να χαρεί την ηλιόλουστη μέρα μέσα στη μέση της πίστας. Ο καημένος γλάρος δεν γνώριζε πως λίγο αργότερα θα περνούσε ο “Maniac” με την Ducati του σε φρενήρεις ρυθμούς, ενώ μόλις τον είδε να ‘ρχεται προσπάθησε να πετάξει εκτός πίστας, δυστυχώς όμως προς τη λάθος κατεύθυνση με αποτέλεσμα να βρεθεί αντιμέτωπος σε μια άνιση μάχη έναντι της Ducati και το κράνος του Iannone. “Νικητής” της μάχης στέφθηκε ο Andrea με ελάχιστες υλικές ζημιές στο μπροστινό φαίρινγκ της μοτοσυκλέτας του, τερματίζοντας κιόλας στο τρίτο σκαλί του βάθρου. Ο Gavin απ’ τη μεριά του πέρασε στην “αντίπερα όχθη” μετά την κουτουλιά που δέχτηκε απ’ τον “Maniac”, ενώ μετέπειτα ο Ιταλός αναβάτης φρόντισε να τιμήσει τη μνήμη του με μια αερογραφία στο κράνος του.

Αυτό ήταν το πιο light σενάριο της υπόθεσης από πλευράς υλικών ζημιών… Το χειρότερο σενάριο όμως διαδραματίστηκε χθες στα πλαίσια ενός track day στο μαγευτικό Phillip Island. Το σκηνικό αυτή τη φορά ήταν λίγο διαφορετικό καθώς ο άτυχος γλάρος δεν καθόταν μέσα στη μέση, αλλά προσπάθησε να πετάξει κάθετα στην πίστα παρέα με έναν φίλο του σε χαμηλό ύψος. Συγκεκριμένα όταν έγινε η πρόσκρουση, οι δύο μοτοσυκλέτες, βρισκόταν στην επιτάχυνση στην ευθεία με πάνω από 170 χιλιόμετρα την ώρα. Οι RSV4 και R1 είχαν απόσταση μεταξύ τους, με την Aprilia να βρίσκεται μπροστά και αριστερά απ’ τη Yamaha που ακολουθούσε κατά πόδας και επάνω στην επιτάχυνση εμφανίζονται στα πλάνα του βίντεο τα δύο πτηνά που διέσχισαν την πίστα. Το πρώτο κατάφερε να περάσει, όμως το δεύτερο δεν στάθηκε τόσο τυχερό καθώς καρφώθηκε πάνω στον αναβάτη της RSV4 που κινούνταν με 180 χιλιόμετρα την ώρα εκείνη τη στιγμή, με αποτέλεσμα ο αναβάτης να χάσει τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας του και επιβραδύνοντας, να συγκρουστεί με την R1 που ακολουθούσε.

Το βίντεο βρίσκεται στο τέλος του άρθρου

Η αντίδραση του αναβάτη της R1 ήταν άμεση πατώντας τα φρένα όμως δεν ήταν αρκετή καθώς όλα εξελίχθηκαν πολύ γρήγορα. Οι δύο μοτοσυκλέτες ήρθαν σε επαφή με το μπροστινό τροχός της R1 να χτυπάει τον πίσω της Aprilia και να πέφτει στην αμμοπαγίδα, ενώ ο αναβάτης της Aprilia κατάφερε να διατηρήσει οριακά την ισορροπία του γλυτώνοντας τη πτώση οδηγώντας παράλληλα με τον άτυχο γλάρο αγκαλιά. Τα κομμάτια της R1 εξαπλώθηκαν σε μεγάλη έκταση στη πίστα, ενώ η ζημιά της πιθανότατα να αγγίζει τα πέντε ψηφία στην λίστα των ανταλλακτικών…χωρίς να είναι γνωστό σε τι κατάσταση βρίσκεται η υγεία του αναβάτη… Ελπίζουμε οι ζημιές να είναι μονάχα υλικές χωρίς με τον αναβάτη να στεναχωριέται μόνο για το λογαριασμό.

https://bit.ly/MOTO_670

Επικαιρότητα

Μοτοσυκλέτα 300 ίππων με κυψέλες υδρογόνου - Μπορείς και εσύ να την φτιάξεις χάρη στο MIT

Διαθέσιμη προς όλους η τεχνογνωσία πίσω από το project του αμερικάνικου τεχνολογικού ινστιτούτου!

Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

29/7/2025

Ομάδα φοιτητών του ΜΙΤ εξέλιξε μοτοσυκλέτα βασιζόμενη σε ένα Ducati 900SS δημιουργώντας μια “ανοικτή πλατφόρμα” μοντέλου με ηλεκτρικό μοτέρ και κυψέλες καυσίμου υδρογόνου (FCVs), για αναπαραγωγή ή περαιτέρω εξέλιξη, προσφέροντας το λιθαράκι του τους σε μια εναλλακτική πορεία εξηλεκτρισμού απέναντι στην τεχνολογία μπαταριών λιθίου (BEVs)

Όταν η ομάδα ηλεκτρικών οχημάτων (EVT) του ΜΙΤ αποφάσισε να ασχοληθεί με το υδρογόνο, δεν έφτιαξε απλώς ένα project για να πάρει βαθμό. Έφτιαξε ένα θηρίο 300 ίππων, βασισμένο σε ένα Ducati 900SS των ’90s, γεμάτο τεχνολογία αιχμής.

Απαλλαγμένη από τις πολύωρες φορτίσεις που θέτουν το μεγάλο πρόβλημα αυτονομίας των ηλεκτρικών οχημάτων μπαταρίας. Με το υδρογόνο, ο ανεφοδιασμός γίνεται σε λεπτά και η μοτοσυκλέτα είναι έτοιμη για χρήση (όπως με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης) διατηρώντας μηδενικούς τους εκλυόμενους ρύπους (όπως και τα υπόλοιπα ηλεκτρικά οχήματα), συνδυάζοντας έτσι τα πλεονεκτήματα των δύο κόσμων. Η ερευνητική ομάδα θέλει να δείξει ότι αυτό δεν είναι επιστημονική φαντασία, αλλά ρεαλιστικό μέλλον.

Το εγχείρημα προφανώς δεν είναι η δημιουργία ενός μοντέλου παραγωγής και κυκλοφορίας. Είναι ένα εργαλείο ερευνάς, ανάπτυξης και καταγραφής δεδομένων. Αποτελεί επίσης μια modular πλατφόρμα καθώς όλα τα βασικά κομμάτια, από την κυψέλη καυσίμου έως τον ηλεκτροκινητήρα, προσθαφαιρούνται με σχετική ευκολία. Μια ανοικτή βάση για μηχανικούς, φοιτητές ή τρελαμένους χομπίστες. Όλο το project είναι open-source. Μιλάμε δηλαδή για πλήρη οδηγό κατασκευής, διαθέσιμο online σε όποιον θέλει να το αντιγράψει, να το εξελίξει ή να πειραματιστεί φτιάχνοντας και αυτός ένα ως βάση ή να στείλει τις "σημειώσεις" του στο MIT.

Αυτό είναι ίσως και το μεγαλύτερο επίτευγμα της ερευνάς, η καταγραφή και διάθεση της πληροφορίας και της γνώσης που αποκομίστηκε από την διαδικασία κατασκευής της μοτοσυκλέτας, καθώς συνήθως η έρευνα και η ανάπτυξη τεχνολογιών υδρογόνου γίνεται πίσω από κλειστές πόρτες με υψηλά κόστη ενώ το εγχείρημα αυτό θέλει να το ανοίξει σε όλους.

Στο κέντρο, μια μικρή και ελαφριά κυψέλη καυσίμου χορηγία της κορεατικής εταιρείας Doosan Fuel Cell, ικανή να τροφοδοτήσει έναν ηλεκτροκινητήρα υψηλής απόδοσης, σχεδιασμένο εξ αρχής από την ομάδα για να δώσει προσαρμοστικότητα στις απαιτήσεις του εγχειρήματος σε σύγκριση με εμπορικά διαθέσιμους που είχαν αρχικά δοκιμαστεί. Όλα τα ανωτέρω μετά από αρκετή μελέτη για την βελτιστοποιηση της τοποθέτησης και κόπο, εδράζουν σε ένα πλαίσιο Ducati 900SS με τις αναγκαίες τροποποιήσεις για να χωρέσει όλα τα απαραίτητα εξαρτήματα όπως την ανθρακονημάτινη δεξαμενή υδρογόνου υψηλής πίεσης, τον κινητήρα, τα ηλεκτρονικά, το συστημα ψύξης και την μπαταρία υποβοήθησης.

Όπως αναφέρει ο υπεύθυνος του project, Aditya Mehrotra,παρότι η ομάδα δεν είναι η πρώτη που δημιουργεί υδρογονοκίνητη μοτοσυκλέτα, είναι η πρώτη που διαθέτει την τεχνογνωσία στον κόσμο. Με την υποδομή υδρογόνου να είναι ακόμα στα σπάργανα, πλην εξαιρέσεων, δύσκολα θα βρεις πρατήριο. Αλλά τέτοια projects είναι αυτά που βάζουν τα θεμέλια για να αλλάξουν τα δεδομένα των υποδομών.

H μοτοσυκλέτα μπορεί να είναι ένα εργαστηριακό πρωτότυπο, αλλά είναι και ένα σήμα προς τη μοτοσυκλετιστική κοινότητα, πως το μέλλον των δύο τροχών μπορεί να είναι καθαρό, γρήγορο και απολαυστικό με υδρογόνο και ίσως πιο ελαφρύ από ότι αν την τροφοδοσία του ηλεκτρικού μοτέρ αναλαμβάνουν συστοιχίες μπαταριών. Οι δεξαμενές για τις κυψέλες υδρογόνου μπορούν επίσης να γεμίζουν σε μόλις 5 λεπτά, αποφεύγοντας έτσι και τις πολύωρες φορτίσεις.