HIF Global - Πήρε το πράσινο φως για την κατασκευή του μεγαλύτερου εργοστασίου συνθετικών καυσίμων στον κόσμο

Αναμένεται να παράγει 760 εκατομμύρια λίτρα eFuels τον χρόνο

Από τον

Κώστα Γκαζή

4/5/2023

Η HIF (Highly Innovative Fuels) Global, εταιρεία συνθετικών καυσίμων που ιδρύθηκε το 2016, έλαβε την απαραίτητη περιβαλλοντική άδεια που της επιτρέπει να κατασκευάσει και να λειτουργήσει το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής συνθετικών καυσίμων (eFuels) στις Η.Π.Α.

Το 2020, την ίδια χρονιά που ξεκίνησε συνεργασία και με τις Siemens Energy AG και Porsche AG που επένδυσαν σημαντικά ποσά στην εταιρεία eFuels, η HIF δημιούργησε το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής συνθετικών καυσίμων της στη Χιλή (Haru Oni), το οποίο λειτούργησε μέσα στο 2022. Η HIF Global ετοιμάζει κι άλλα εργοστάσιασυνθετικών καυσίμων σε παγκόσμια κλίμακα, όπως της Αυστραλίας που αναμένεται να είναι λειτουργικό το 2026.

Θυμίζουμε πως τα συνθετικά καύσιμα,ένα από τα τελευταία οχυρά του θερμικού κινητήρα, θεωρούνται ανθρακικά ουδέτερα καθώς παράγονται από ανακυκλωμένο CO2, όμως η χρήση τους συνεχίζει να παράγει επικίνδυνες τοξίνες και CO2.

Στις 25 Απριλίου του 2023, η HIF Global πήρε την περιβαλλοντική άδεια από τα αρμόδια όργανα της επιτροπής ελέγχων της πολιτείας του Τέξας, για ένα γιγαντιαίο εργοστάσιο παραγωγής συνθετικών καυσίμων στην πολιτεία Matagorda.

Όταν ξεκινήσει τη λειτουργία του το εργοστάσιο HIF Matagorda eFuels, θα παράγει ανθρακικά ουδέτερο ναυτιλιακό καύσιμο και βενζίνη που θα εφοδιάζει οχήματα με θερμικούς κινητήρες τρέχουσας τεχνολογίας, χωρίς να χρειάζονται καμία μετατροπή για να κινηθούν με αυτή. Καμία μετατροπή όμως δεν θα χρειαστεί ούτε και στις υποδομές προμήθειας των οχημάτων με συνθετικά καύσιμα.

H Meg Gentle, Εκτελεστική Διευθύντρια του Διοικητικού Συμβουλίου της HIF Global δήλωσε: "Τον Δεκέμβριο το εργοστάσιο παραγωγής συνθετικών καυσίμων μας στη νότια Χιλή (σσ. φωτό ανοίγματος και σχέδιο άνω) ξεκίνησε τη λειτουργία ανθρακικά ουδέτερων καυσίμων οχημάτων (σσ. με ετήσια παραγωγή 130.000 λίτρων). Στο Τέξας ανεβάζουμε τον πήχη, κατασκευάζοντας το μεγαλύτερο εργοστάσιο συνθετικών καυσίμων του κόσμου, με ετήσια παραγωγή 200 εκατομμυρίων γαλονιών (760 εκατομμυρίων λίτρων) ναυτιλιακών καυσίμων και βενζίνης, ισοδύναμη ποσότητα που ισοδυναμεί με απαλλαγή από τις εκπομπές άνθρακα πάνω από 400.000 αυτοκινήτων που κυκλοφορούν σήμερα στους δρόμους."

Τα ανθρακικά ουδέτερα καύσιμα από το εργοστάσιο της HIF Global θα παραχθούν χρησιμοποιώντας 2 εκατομμύρια τόνους ανακυκλωμένου διοξειδίου του άνθρακα, σε συνδυασμό με τη χρήση 300.000 τόνων "πράσινου" υδρογόνου που έχει διαχωριστεί από το νερό με τη χρήση ηλεκτρικής ενέργειας που προέρχεται από ανανεώσιμες πηγές. Κατά την κατασκευή του εργοστασίου θα δημιουργηθούν 4.500 θέσεις εργασίας, ενώ για τη λειτουργία του προβλέπεται να απασχολούνται 100 μόνιμοι υπάλληλοι.

Η κατασκευή του εργοστασίου αναμένεται να ξεκινήσει το 2024

Ετικέτες

hif global

efuel

efuels

συνθετικά καύσιμα

https://bit.ly/MOTO_673

Επικαιρότητα

JETOIL: Οικειοθελής αναστολή λειτουργίας εξαιτίας των κυρώσεων προς τη Ρωσία

Η εταιρεία που κάποτε ίδρυσε η οικογένεια Μαμιδάκη είχε περάσει στον Murtaza Lakhani

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

16/12/2025

Ο πακιστανοκαναδός, όπως αναφέρεται σε δημοσιεύματα, ο ιδιοκτήτης της εταιρείας που ελέγχει την JETOIL, δεν είναι κάποιος αχυράνθρωπος, ούτε αυτοφοράκιας, αλλά ο άνθρωπος που εδώ και δεκαετίες διακινεί στα ίσια, το πετρέλαιο που δεν μπορεί να διακινηθεί από τους υπόλοιπους. Ο 63χρονος δισεκατομμυριούχος Murtaza Ali Lakhani (κεντρική φωτογραφία) έχει υπηκοότητα Μ. Βρετανίας και Καναδά με τα διαβατήριά του να γίνονται δεκτά σε κάθε χώρα του κόσμου και τον περασμένο Ιούλιο κατονομάστηκε από το Αγγλικό περιοδικό Business Matters, το Ν1 στον κλάδο των επιχειρήσεων, ως ο μεγαλύτερος διακινητής Ρωσικού πετρελαίου.

Αυτό σήμαινε πως κάποιος άναψε ένα προβολέα πάνω του, κάτι που είχε αποφευχθεί όταν ο ίδιος άνθρωπος διακινούσε το πετρέλαιο του Ιράκ σε καιρό πολέμου με τις ΗΠΑ, έπειτα το Κουρδικό πετρέλαιο επί εποχής πολέμου επίσης και πλέον και το πετρέλαιο της Βενεζουέλας, επί εποχής που όλοι ελπίζουν να μην καταλήξει σε πόλεμο, όπως υπάρχει η απειλή να γίνει.

Ο επικεφαλής του γκρουπ Mercantile Maritime απέκτησε την JETOIL από την οικογένεια Μαμιδάκη μετά την πτώχευση της μέσα στην πανδημία και την αυτοκτονία που επέφερε η ένταξη το άρθρο 99, ενός εκ των ιδρυτών της. Ξεκινώντας το 1968 ενώ είχαν ήδη την Mamidoil την οποία ένωσαν με την JETOIL, οι οικογένεια Μαμιδάκη δημιούργηε μία από τις μεγαλύτερες εταιρείες εμπορίας καυσίμων στα Βαλκάνια.

Παρόλο που κατά την περίοδο της πτώχευσης η εταιρεία έχασε σχεδόν το 80% του δικτύου πρατηρίων ο Lakhani επένδυσε σε αυτή έχοντας ως στόχο τις τεράστιες εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου στο Καλοχώρι Θεσσαλονίκης που αγγίζουν τους 300.000 τόνους, ενώ αντίστοιχα υπάρχει εγκατάσταση και στο Κόσσοβο. Παραμένει επίσης δίκτυο χονδρικής πώλησης εκτός της Ελλάδας σε Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια και Σερβία ώστε ο Βαρόνος αυτός να στρέψει την προσοχή του στην περιοχή.

Για τον ίδιο τον Lakhani, όπως και για τον Etibar Eyyub από το Αζερμπαϊτζάν που μπαινοβγαίνει στις λίστες από πέρσι, αυτή είναι μάλλον μία αναμενόμενη εξέλιξη κι αυτό γιατί είχαν γίνει κινήσεις πριν την ανακοίνωση του κ. Χαραλαμπου Βουρλιώτη, της Αρχής Καταπολέμησης κατά της Νομιμοποίησης Εσόδων από εγκληματικές δραστηριότητες για δέσμευση περιουσιακών στοιχείων συνολικά 5 εταιρειών εμπορίας πετρελαίου στην Ελλάδα, με την JETOIL να είναι αυτή που απασχολεί το κοινό καθώς θα βλέπει από αύριο τα πρατήρια να αλλάζουν όνομα ή να κλείνουν.

Είναι ενδιαφέρον να δούμε τι θα γίνουν οι εγκαταστάσεις στο Καλοχώρι ιδιαίτερα τώρα, δύο μόλις μήνες πριν συμπληρωθούν 30 χρόνια από την μεγάλη πυρκαγιά που είχε ξεσπάσει στις εγκαστάσεις αυτές, επί αυτοκρατορίας Μαμιδάκιδων.

Ήταν μεσημέρι, 24 Φεβρουαρίου 1986 όταν ξέσπασε φωτιά η οποία έκαιγε για επτά μέρες πνίγοντας την Θεσσαλονίκη σε τοξικά αέρια, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη της τρίτης ημέρας που συμπληρώθηκε από δεκάδες επόμενες. Από τις 12 δεξαμενές τότε καταστράφηκαν οι 8, ενώ κλιμάκια από την Γιουγκοσλαβία κατέβηκαν να συνδράμουν το έργο της ελληνικής πυροσβεστικής που μετρούσε ήδη 25 τραυματίες. Η Θεσσαλονίκη γλίτωσε τότε γιατί άντεξε η δεξαμενή υγρής αμμωνίας. Αν είχε εκραγεί, τότε η πόλη θα έπρεπε να εκκενωθεί και θα μιλούσαμε για μία από τις μεγαλύτερες καταστροφές στην ιστορία της Ευρώπης, δύο ημέρες και δύο μήνες πριν το πυρηνικό δυστύχημα του Τσερνόμπιλ.