Honda CBR300RR: Φήμες ότι έρχεται στην Ευρώπη

Μεγαλύτερο και ανανεωμένο

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

5/9/2019

Η Honda, πριν από τρια χρόνια, το 2016, παρουσίασε μια πρωτότυπη supersport μοτοσυκλέτα 250cc. Τότε, σύσσωμος ο κόσμος της μοτοσυκλέτας είχε ενθουσιαστεί με το CBR250RR, καθώς ήταν μια πραγματική superbike υπό κλίμακα. Με δικύλινδρο εν σειρά κινητήρα που απέδιδε 38 ίππους στις 12.500 στροφές και ροπή 2 κιλών στις 11.000 και με ένα πλαίσιο χωροδικτύωμα που συνεργαζόταν με το ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι, κέρδισε τις εντυπώσεις με ευκολία. Το CBR250RR είχε κατασκευαστεί ειδικά για τις ασιατικές αγορές –χωρίς να πληροί τις προδιαγραφές Euro4- καθώς σε ορισμένες από αυτές υπάρχει νομοθεσία που απαγορεύει την πώληση και την κυκλοφορία μοτοσυκλετών άνω των 250 κυβικών, με αποτέλεσμα οι αναβάτες να μην έχουν την δυνατότητα να αποκτήσουν μια πραγματική supersport.

Τώρα, που βρισκόμαστε ολοένα και πιο κοντά στη φετινή EICMA, έχουν κυκλοφορήσει φήμες πως το μοντέλο θα ανανεωθεί και ο κινητήρας του θα αυξηθεί σε χωρητικότητα φτάνοντας τα 300cc. Μάλιστα, έχουν αρχίσει να κυκλοφορούν φήμες για ακόμη μια φορά, ότι είναι πολύ πιθανόν το νέο CBR300RR να έρθει και στις ευρωπαϊκές αγορές. Ωστόσο, για να γίνει αυτό θα πρέπει η μοτοσυκλέτα να εναρμονίζεται στις προδιαγραφές Euro5 που θα ισχύσουν απ’ το 2020 κι έπειτα. Η αλήθεια είναι πως ο ανταγωνισμός στις μοτοσυκλέτεςτης κατηγορίας είναι ιδιαίτερα μεγάλος, με τα KTM RC390, Kawasaki Ninja 400, Yamaha R3 (θυμηθείτε εδώ λεπτομέρειες απ' την παρουσίαση της πρώτης R3) και Suzuki GSX-250R να θέτουν ψηλά τον πήχη, το καθένα με διαφορετικό τρόπο. Το CBR300R έχει πάψει να υπάρχει στη γκάμα της Honda τόσο στη χώρα μας όσο και σε άλλες ευρωπαϊκές αγορές και είναι μια καλή ευκαιρία για την Big-H να χρησιμοποιήσει τα μεγάλα "μέσα" απ' την Ασία, φέρνοντας εδώ το CBR300RR και να καλύψει το κενό στη γκάμα της. Όμως, λόγω της τεχνολογίας που διαθέτει, το κόστος απόκτησης ενδεχομένως να είναι αρκετά ψηλά μπαίνοντας έτσι στα χωράφια μεγαλύτερων σε κυβικά μοτοσυκλετών, με αποτέλεσμα η τιμή του να αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα για τους υποψήφιους πελάτες. Συνεπώς, όσο και αν θέλουμε να το δούμε στη χώρα μας, κρατάμε χαμηλά τους τόνους και σταυρώνουμε τα δάκτυλά μας ώστε να έρθει η δικύλινδρη supersport μοτοσυκλέτα στην Ευρώπη, παρά το γεγονός ότι τα στοιχεία που δημιουργούν τις φήμες δεν είναι ακράδαντα.

https://bit.ly/MOTO_669

Επικαιρότητα

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”