Honda Golwing Retriever – 15 χρόνια υπηρεσίας αντί φορτηγού Οδικής Βοήθειας [VIDEO]

Μία λύση που έχει εξαπλωθεί κι εκτός Σουηδίας
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

31/3/2021

Στην αρχή έμοιαζε με αστείο, αλλά συμπληρώνοντας πλέον δεκαπέντε χρόνια σε ενεργό υπηρεσία και αποτελώντας και εξαγώγιμο προϊόν από την Σουηδία όπου γίνεται η ανακατασκευή, η Honda Goldwing Retriver είναι με σιγουριά μία από τις πιο περίεργες μοτοσυκλέτες που μπορεί να έρθει προς εξυπηρέτησή σου, όταν παρουσιαστεί ανάγκη. Στο Παρίσι οι Goldwing είναι ιδιαίτερα διαδεδομένες ως μοτο-ταξί, αλλά λίγο πιο βόρεια μετακινούν και το αυτοκίνητό σου όταν αυτό χαλάσει, που είναι δύο τελείως διαφορετικά παραδείγματα χρήσης, από την αμιγώς ασφάλτινη τουριστική, για την οποία προορίζεται.

Ξεκινώντας το 2005 τις πρώτες βόλτες ως όχημα οδικής βοήθειας και λίγο αργότερα αποτελώντας κανονικό προϊόν για την εταιρεία που τα προμηθεύει, συμπληρώνοντας πλέον 15 χρόνια, η Goldwing Retriver έχει μία μακρά εξελικτική πορεία. Ήταν αρχές του 2000 όταν ξεκίνησαν στην Σουηδία να πειραματίζονται με την ιδέα. Το έναυσμα ήταν η απογοήτευση πελατών για καθυστερήσεις, πράγμα που δεν λυνόταν προσθέτοντας φορτηγά οχήματα από την στιγμή που το πρόβλημα ήταν καθαρά κυκλοφοριακό. Το ζήτημα άλλωστε ήταν η μετάβαση σε εκείνον που χρειαζόταν βοήθεια και όχι το πόσο γρήγορα θα βρίσκεται το αυτοκίνητο στο συνεργείο καθώς όλοι μας ξέρουμε πως ο χρόνος της αναμονής στην άκρη του δρόμου κυλά με διπλάσια ταχύτητα.

Πέντε χρόνια χρειάστηκαν από την ιδέα μέχρι την πρώτη υλοποίηση και αδειοδότηση για να βγει η Goldwing Retriever στους δρόμους και το 2005 έκανε αίσθηση σε όλο τον κόσμο η εικόνα μίας Goldwing να ρυμουλκεί ένα αυτοκίνητο. Εκείνη την εποχή φανταστήκαμε πως ήταν κάτι το οποίο δεν θα είχε συνέχεια, πόσο μάλλον πως θα πολλαπλασιαζόντουσαν. Κι όμως, ακριβώς αυτό έγινε. Τώρα μετράμε 15 χρόνια από την ημέρα που άρχισαν να πωλούνται, και δεν τις βλέπει κανείς μονάχα στην Σουηδία.

Διαθέτουν ένα πτυσσόμενο σύστημα που έχει εξελιχθεί αρκετά τα τελευταία χρόνια αλλά παραμένει ίδιο σαν φιλοσοφία λειτουργίας. Οι πρόσθετοι τροχοί σηκώνουν το βάρος του αυτοκινήτου με το φορητό αυτό τρέιλερ να έχει την απαιτούμενη αντοχή στους μικρούς του τροχούς και την μοτοσυκλέτα την ροπή που χρειάζεται για να πραγματοποιήσει την ρυμούλκηση χωρίς προβλήματα.

 

Ετικέτες

Suzuka 8 Hours: Ο Johann Zarco μιλά για απίστευτα δύσκολες συνθήκες αγώνα

Η Honda HRC και ο Johann Zarco ήταν και πάλι στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου
Zarco
Από τον

Παύλο Καρατζά

5/8/2025

Για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά, οι Johann Zarco και Takumi Takahashi ανέβηκαν στο υψηλότερο σκαλί του βάθρου της Suzuka 8 Hours, κατακτώντας παράλληλα την 4η συνεχόμενη νίκη της Honda HRC στον εμβληματικό αγώνα.

Η Honda επέλεξε να συμμετέχει με μόλις δύο αναβάτες την φετινή χρονιά, τους Johann Zarco και Takumi Takahashi. Η συγκεκριμένη επιλογή μόνο εύκολη δεν ήταν, καθώς το δίδυμο χρειάστηκε να οδηγήσει για σχεδόν τέσσερις ώρες ο καθένας σε σύγκριση με τις άλλες ομάδες που είχαν διαθέσιμους τρεις αναβάτες.

Η ομάδα της Honda κατάφερε να πάρει την καρό σημαία με διαφορά 34 δευτερολέπτων από την εργοστασιακή ομάδα Yamaha Racing Team.

Ο Johann Zarco δήλωσε: “Οι 8 ώρες Suzuka είναι ένας αγώνας που απολαμβάνω πολύ και το να βρίσκομαι στην καλύτερη μοτοσυκλέτα, μια μοτοσυκλέτα που είναι ευχάριστη να οδηγείς, είναι απολύτως σπουδαίο. Ταυτόχρονα, σήμερα ήταν τόσο, μα τόσο δύσκολο, σε απίστευτα δύσκολες συνθήκες. Κατάφερα να διατηρήσω τον έλεγχο στην πίστα, όπως περίμενα, αλλά η ξεκούραση μεταξύ των sessions ήταν πολύ πιο δύσκολη από ό,τι πίστευα. Στη συνέχεια, την τελευταία ώρα, βγήκε ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και πρόσθεσε μερικούς επιπλέον γύρους στην τελευταία περίοδο που ήταν στην πίστα ο Takumi, γεγονός που μου έδωσε λίγο περισσότερο χρόνο για να ξεκουραστώ. Όταν ήρθε η στιγμή να οδηγήσω, βγήκε άλλο ένα αυτοκίνητο ασφαλείας και με βοήθησε να επανέλθω σιγά σιγά στο ρυθμό μου, οπότε τελικά όλα πήγαν πολύ καλά.”

Στην συνέχεια είπε πως ο Takumi ήταν πολύ δυνατός, ανεξάρτητα από την ζέστη. Το πλάνο ήταν καλό και τα επτά pit stops έκαναν την διαφορά. Είπε επίσης πως πέρυσι ο Takahashi πήρε την καρό σημαία, όμως φέτος ήταν προσχεδιασμένο να τελειώσει τον αγώνα ο ίδιος, το οποίο ήταν πραγματικά πανέμορφο. Η μοτοσυκλέτα έγινε πιο διαχειρίσιμη μόλις έπεσε η θερμοκρασία και η διαφορά των τριάντα δευτερολέπτων έδωσε στην ομάδα τους μία ασφάλεια. Μάλιστα δήλωσε πως η πίστα σε μερικά σημεία ήταν αρκετά σκοτεινή και δεν μπορούσε να κατέβει το 2:09, έτσι απόλαυσε την οδήγηση έως τον τερματισμό.