Honda "Ηead Up Display" σε ζελατίνες

Με λειτουργία αφής!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

8/10/2019

Μία από τις νέες μόδες που βιώνουμε στην μοτοσυκλετιστική βιομηχανία, είναι η τάση για μεγαλύτερες, πολύχρωμες και τεχνολογικά προηγμένες, οθόνες TFT. Βέβαια, αυτό το trend που ξεκίνησε από τα αυτοκίνητα, αντιμετωπίζει ένα σημαντικό ανασταλτικό παράγοντα στις μοτοσυκλέτες, που δεν είναι άλλος από τον περιορισμένο χώρο. Εκ των πραγμάτων, δεν μπορείς να τοποθετήσεις μια οθόνη που θα περισσεύει από το φαίρινγκ…

Αν κάνουμε μια σύντομη ιστορική αναδρομή, θα δούμε ότι πριν από μια δεκαετία, οι ενδείξεις της ταχύτητας, του στροφομέτρου, της στάθμης καυσίμου και της θερμοκρασίας, αρκούσαν για να χαρακτηρίσουν τα όργανα μιας μοτοσυκλέτας ως "πλήρη και με πληθώρα πληροφοριών". Λίγο αργότερα, η ένδειξη της επιλεγμένης σχέσης ήταν η "εξτρά" παροχή και σε καμία περίπτωση ο κανόνας. Τώρα όμως, τα όργανα –ή καλύτερα οι οθόνες- των μοτοσυκλετών έχουν αρχίσει να επηρεάζονται από το σύνδρομο των κινητών τηλεφώνων. Γίνονται δηλαδή όλο και μεγαλύτερες, συγκεντρώνοντας ενδείξεις για οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί κανείς, ενώ μέσω αυτών μπορείς να χειρίζεσαι το κινητό σου, τις κλήσεις, την μουσική, ακόμη και την on board βιντεοκάμερα! (βλέπε Triumph). Πλέον, έχεις στην διάθεσή σου καταγεγραμμένα γυρολόγια, τις διαδρομές που έχει σημειώσει το GPS, μπορείς να ρυθμίσεις όλα τα ηλεκτρονικά συστήματα τις μοτοσυκλέτας σου και η λίστα γίνεται όλο και πιο μακριά με τις διαθέσιμες λειτουργίες που προσφέρουν οι ψηφιακές οθόνες. Το πρόβλημα είναι λοιπόν, ότι σε λίγο δεν θα φτάνει η επιφάνειά τους για όλο αυτόν τον διαρκώς αυξανόμενο όγκο πληροφοριών. Η δυνατότητες αυξάνονται, αλλά ο χώρος μεταξύ των καβαλέτων του τιμονιού και του φαίρινγκ είναι πεπερασμένος…

Η απάντηση της Honda στο συγκεκριμένο πρόβλημα, έρχεται μέσω πατεντών που κατέθεσε η Big-H για εκμετάλλευση της μεγάλης επιφάνειας των ζελατίνων, μέσω της τεχνολογίας Head Up Display (HUD). Φυσικά δεν είναι κάτι καινούργιο για την μέθοδο που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στα αεροπλάνα (εδώ και αρκετές δεκαετίες), ενώ υπάρχουν και πολλά αυτοκίνητα στα οποία ήδη εφαρμόζεται. Η καινοτομία λοιπόν της Honda, έγκειται στο ότι θέλει να πάει ένα βήμα πιο μπροστά την συγκεκριμένη τεχνολογία, προσθέτοντας την λειτουργία αφής.

Πώς γίνεται αυτό; Οι μηχανολόγοι της Honda –όπως μαρτυρούν τα σχέδια από τις πατέντες- σκέφτηκαν να προσθέσουν μια επίστρωση από οθόνη αφής στο σημείο της ζελατίνας που θα προβάλλονται οι πληροφορίες, με τον αναβάτη να έχει την δυνατότητα να εναλλάσσει τις ενδείξεις, να μικραίνει ή να σβήνει τις προειδοποιήσεις, ακουμπώντας με το γάντι του την ζελατίνα. Το σκεπτικό είναι πως οι οθόνες αφής σε μοτοσυκλέτα είναι κάτι όχι τόσο αποτελεσματικό, δεδομένου ότι ο αναβάτης φοράει γάντια και η μοτοσυκλέτα κινείται συνεχώς σε διαφορετικούς άξονες με αποτέλεσμα να μην υπάρχει ακρίβεια στο… άγγιγμα. Γι' αυτό η Honda μετατρέποντας την ζελατίνα σε μια τεράστια οθόνη με μεγάλα εικονίδια, λύνει σημαντικό μέρος του συγκεκριμένου προβλήματος.

Οι πατέντες που κατέθεσε η Honda απεικονίζουν ένα Africa Twin, το οποίο διαθέτει το ιδανικό μέγεθος και κλίση ζελατίνας γι' αυτή τη δουλειά, ενώ σε μοτοσυκλέτες που η ζελατίνα είναι μικρή ή δεν υπάρχει καθόλου, η πρόταση της Honda είναι να τοποθετηθεί ένα πάνελ για HUD πάνω στο ρεζερβουάρ (τότε βέβαια δεν θα είναι HUD, αλλά μια οθόνη αφής) που θα ελαχιστοποιεί την ανάγκη για την ύπαρξη μεγάλης οθόνης στα όργανα.

Προς το παρόν, δεν μπορούμε να πούμε με σιγουριά αν αυτή η ιδέα θα μπει κάποτε στην παραγωγή, αλλά ως concept έχει όλα τα φόντα να παρουσιαστεί στον εξοπλισμό των μοτοσυκλετών στο εγγύς μέλλον.

 

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”