Το “CUB House” μία καφετέρια στην Bangkok που ταυτόχρονα είναι σημείο συνάντησης μοτοσυκλετιστών, σημείο πώλησης μοτοσυκλετών Honda και συγκεκριμένα παπιών και Monkey καθώς επίσημος συνεργάτης της Honda παρουσίασε μόλις, μία νέα πρόταση, το Monkey Hot Wheels σε συνεργασία με την Honda Ταϊλάνδης, την Honda H2C και τα Hot Wheels.
Ας σταθούμε λίγο στα παραπάνω, για να γίνει αντιληπτό ποιοι και πόσοι έχουν εμπλακεί σε αυτή την νέα, περιορισμένη έκδοση του Monkey. Το H2C είναι γραφείο σχεδιασμού της Honda για την δημιουργία σειράς αξεσουάρ στην Ταϊλάνδη με έναν προϋπολογισμό που ζαλίζει και με αξιοσημείωτη ελευθερία κινήσεων για τα δεδομένα της Honda. Συνεργάστηκε ωστόσο με μία καφετέρια, στην μέση μπήκε η Honda Ταϊλάνδης που είναι από τους πλέον βασικούς εταίρους εκτός Ιαπωνίας και τα Hot Wheels που επίσης θα κυκλοφορήσουν και μία συλλεκτική έκδοση σε κλίμακα 1:64. Το έχουμε πει πολλές φορές στο ΜΟΤΟ, ευκαιρία τώρα για ακόμη μία: Η Ταϊλάνδη είναι η μοναδική χώρα της Ασίας στην οποία μπορεί κανείς να βρει τόσα πολλά κοινά στοιχεία νοοτροπίας με τον μοτοσυκλετισμό στην Ευρώπη. Στις υπόλοιπες χώρες, όπως στην Κίνα, αυτό καλλιεργείται εντονότερα την τελευταία πενταετία, στην Ινδία επίσης συμβαίνει σε μεγαλύτερη κλίμακα από πριν, στην Ταϊλάνδη όμως τα πράγματα ήταν εξαρχής σε άλλο επίπεδο και μονάχα τα οικονομικά μεγέθη δεν άφηναν να την γενική εικόνα να λάμψει. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι μεγάλοι κατασκευαστές έχουν εργοστάσια εκεί, όπως η Ducati και η Triumph. Με την διαφορά πως η Triumph έχει μεταφέρει εκεί όλη της την παραγωγή και δεν κατασκευάζει τίποτα πλέον στην Ευρώπη. Οι γύρω χώρες αποκαλούν την Ταϊλάνδη την δική τους «Ιαπωνία» για να αποδώσουν περιγραφικά την ζύμωση που συμβαίνει σε αυτή την χώρα με όλα αυτά τα εργοστάσια, τους ντόπιους προμηθευτές και τις βιοτεχνίες, καθώς υπάρχει μία αισθητή διαφορά σε αυτό το κομμάτι με την Ινδονήσια -για παράδειγμα- καθώς κι άλλες χώρες που επίσης φιλοξενούν μεγάλο κομμάτι της παγκόσμιας παραγωγής.
Δεν είναι λοιπόν περίεργο που σε αυτή την χώρα βγαίνει το νέο Monkey σε μόλις 150 αριθμημένα κομμάτια και τιμή 13.900 baht ή περίπου 3.560 Ευρώ, καθόλου άσχημα για μία συλλεκτική έκδοση με μπόλικες αισθητικές αλλαγές.
Ο χρωματισμός του ακολουθεί τον κλασικό χρωματισμό των Hot Wheels, μπλε και πορτοκαλί, ενώ το ρεζερβουάρ είναι carbon με το λογότυπο να ξεχωρίζει έντονα.
Ο Takanori Maruyama, Executive Vice President της Thai Honda Manufacturing είπε για την συλλεκτική αυτή έκδοση:«Το Monkey ξεκίνησε το 1961 σαν μία αστεία ιδέα των μηχανικών της Honda. Ήθελαν να φτιάξουν μία μικρή μοτοσυκλέτα για να την χρησιμοποιούν μέσα στο εργοστάσιο, αλλά η με την διασκεδαστική χρήση του κέρδισε τόσο πολύ κόσμο που κατέληξε να αποτελεί ίνδαλμα. Στην Ταϊλάνδη έχουμε καθιερώσει το Monkey ως «την μοτοσυκλέτα των ονείρων σου» και για αυτό έχουμε φτιάξει πολλές ειδικές εκδόσεις που έχουν απήχηση στο νεανικό όνειρο ή θυμίζουν τα όνειρα που είχες μικρότερος. Όλες τους έχουν τεράστια απήχηση στο κοινό και με την τελευταία αυτή έκδοση εγκαινιάζουμε την συνεργασία με τα Hot Wheels φτιάχνοντας μία ξεκάθαρα μοναδική μοτοσυκλέτα. Θέλαμε να ξυπνήσουμε εκείνη την αγωνία να βρεις το πιο σπάνιο μοντέλο Hot Wheels, ένα κυνήγι θησαυρού που τόσοι και τόσοι έχουμε ζήσει και να το μεταφέρουμε στο Monkey. Το σχεδιάσαμε μαζί με το H2C της Honda και τα Hot Wheels».
Η συνεργασία βέβαια δεν σταματά εκεί αλλά επεκτείνεται και σε μία σειρά αξεσουάρ, όπως το jet κράνος, ένα μπρελόκ για τα κλειδιά που θα παραχθεί μόνο για τους μελλοντικούς ιδιοκτήτες και μία σανίδα skateboard, πέρα φυσικά και από το μοντέλο υπό κλίμακα που επίσης είναι περιορισμένης έκδοσης.
Αναβάτης με 1.000.000+ χιλιόμετρα εμπειρίας παρακολουθεί το City ART
Ο "Μαγγελάνος" μας μιλά για την προσωπική του εμπειρία στο γνωστό σεμινάριο οδήγησης
Από τον
Θοδωρή Ξύδη
26/7/2024
Ένας αναβάτης με τεράστια οδηγική εμπειρία έρχεται "αντιμέτωπος" με το σεμινάριο οδήγησης City ART, το πρώτο σχετικό σεμινάριο που παρακολουθεί στη ζωή του.
Η εποχή που ζούμε έχει τα κακά αλλά έχει φυσικά και τα πολύ καλά της, πράγματα που μέχρι πριν από 20-30 χρόνια αποτελούσαν σενάριο επιστημονικής φαντασίας και για τα ελληνικά δεδομένα.
Αναφερόμαστε στο Διαδίκτυο και την Εποχή της Πληροφορίας στην οποία ζούμε, εποχή που προσφέρει εξαιρετικά εύκολη πρόσβαση σχεδόν σε οποιουδήποτε είδους πληροφορία και γνώση μπορεί να χρειάζεται κάποιος, με τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να βάζουν το δικό τους λιθαράκι τα τελευταία χρόνια και να πηγαίνουν τα πράγματα στο επόμενο επίπεδο.
Πλέον μπορείς να βρεις ένα video και έναν ειδικό, εντός και εκτός εισαγωγικών, που να σου δείχνει αυτό που θέλεις να μάθεις ή να κάνεις καλύτερα, κάτι που ισχύει για όλα σχεδόν τα πράγματα, από το σωστό βράσιμο του αυγού, για παράδειγμα, έως και την ψηφιακή μοντελοποίηση ενός αντικειμένου σε τρεις διαστάσεις.
Ωστόσο υπάρχουν και κάποια πράγματα που η θεωρητική γνώση δεν αρκεί, για να φτάσει ή να περάσει κάποιος στο επόμενο επίπεδο απόκτησης δεξιοτήτων, τις οποίες και να μπορεί να χρησιμοποιεί σωστά στην πράξη. Αν ήταν έτσι όλοι όσοι θέλουν να εξειδικευτούν σε κάτι παρακάμπτοντας σχολεία, σχολές και πανεπιστήμια σήμερα θα ήταν επιτυχημένοι χειρουργοί, μηχανολόγοι μηχανικοί ή ό,τι άλλο ήταν αυτό που ήθελαν να γίνουν όταν ήταν παιδιά.
Σίγουρα η εμπειρία και η αυτοεκπαίδευση αποτελούν αναπόσπαστα στοιχεία στην απόκτηση γνώσης, αλλά το πάσης φύσεως "σχολείο", όπου η γνώση μεταφέρεται από ειδικούς που έχουν πιστοποιηθεί για τις γνώσεις τους και μπορούν να τις μεταφέρουν με σωστό τρόπο στους ενδιαφερόμενους είναι και εκείνο που κάνει τη διαφορά ακόμη και για το πιο απλό πράγμα. Μειώνει τον κόπο και σε πολύ μεγάλο βαθμό και τον χρόνο που απαιτείται για να μάθει κάποιος ή να βελτιώσει μια δεξιότητα, η οποία εκτός από τη θεωρία χρειάζεται φυσικά και την πράξη.
Με τα χρόνια μαθαίνεις πολλά, μπορείς όμως να μάθεις πολλά και σε μικρό χρονικό διάστημα και αυτό είναι κάτι που επιβάλλεται για κάθε μοτοσυκλετιστή που θέλει να παραλείψει πολλά επίπονα και κοστοβόρα από κάθε άποψη "βήματα" και να φτάσει πιο γρήγορα στην ουσία που δεν είναι άλλη από το να χαίρεται την οδήγηση της μοτοσυκλέτας του και να απολαμβάνει παράλληλα υψηλότερα επίπεδα ασφάλειας, ακόμη και στη ζούγκλα της πόλης. Όσο πιο νωρίς τόσο πιο καλά, αλλά ποτέ δεν είναι αργά για κανέναν, ασχέτως εμπειρίας και ηλικίας.
Με περισσότερα από 1.000.000 χιλιόμετρα στο ενεργητικό του σε περισσότερες από 70 χώρες και μάλιστα με διαφορετικές μοτοσυκλέτες, ο Πάνος Μαρκάκης, γνωστός στους μοτοσυκλετιστικούς κύκλους και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ως "Μαγγελάνος" είναι αναμφίβολα ένας μη τυπικός αναβάτης μοτοσυκλέτας. Και αυτός βρέθηκε στην πίστα καρτ των Μεγάρων για να παρακολουθήσει το τελευταίο πριν τις αυγουστιάτικες διακοπές θεωρητικό και πρακτικό σεμινάριο City ART και με δεδομένη την εμπειρία που έχει στους δύο τροχούς η άποψή του έχει το δικό της ειδικό βάρος. Τον "Μαγγελάνο" μπορείτε να τον βρείτε στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης: στο Facebook, στο Instagram και στο YouTube Δείτε τι μας είπε μετά την παρακολούθηση του City ART.
MOTO: Πες μας λίγα λόγια για σένα και τη σχέση σου με τη μοτοσυκλέτα.
-Μακράκης Παναγιώτης το όνομα μου, αλλά γυρίζω ακούγοντας το Μαγγελάνος, παρατσούκλι που μου είχε προσάψει καλός φίλος! Από τα πρώτα ταξίδια και αφού τον συναντούσα έξω από τα Ιωάννινα σε ένα χωριό που έμενε, επιστρέφοντας από Ευρώπη μου έδωσε μια ευχή: "Εύχομαι να μοιάσεις στον Μαγγελάνο και να τον ξεπεράσεις!"
Έτσι εδώ και 20 χρόνια ταξιδεύω εκτός Ελλάδος πάνω σε δυο τροχούς σαν "Μαγγελάνος". Η σχέση μου με την μοτοσυκλέτα ξεκίνησε πριν 27 χρόνια (50 ετών τώρα) εικονικά στην αρχή, διαβάζοντας ότι έντυπο υπήρχε σε περιοδικά τότε σε ότι έχει να κάνει με μοτοσυκλέτα. Μετά τον στρατό έπεισα τους γονείς ότι για να εργαστώ χρειάζομαι μοτοσυκλέτα και έτσι απόκτησα το πρώτο μου παπί. Μετά η συνέχεια ήταν ανοδική αγοράζοντας την πρώτη μηχανή 650 κ.εκ.
MOTO: Σε πόσες χώρες έχεις ταξιδέψει και πόσα χιλιόμετρα έχεις κάνει περίπου;
-Έχω ταξιδέψει σε 75 χώρες σε Ευρώπη, Ασία, Αφρική, διανύοντας περίπου 1.000.000 χιλιόμετρα.
MOTO: Τι μοτοσυκλέτες είχες στα ταξίδια σου;
-Έχω ταξιδέψει με 155 κ.εκ. scrambler, sport-touring 1200 κ.εκ., 1400 κ.εκ., on-off 650 κ.εκ. και 1000 κ.εκ.,
MOTO: Πώς απέκτησες τις γνώσεις σου αναφορικά με την οδήγηση μοτοσυκλέτας; (Είναι μόνο εμπειρικές ή προέρχονται και από σεμινάρια)
-Οι γνώσεις μου είναι καθαρά εμπειρικές οδηγώντας σε δημοσίους δρόμους, Πίστα ποτέ, σεμινάρια ποτέ, εκτός από το πρόσφατο σεμινάριο με το City ART.
MOTO: Ποιος λαός συμπεριφέρεται πιο σωστά σε περιβάλλον πόλης με τη μοτοσυκλέτα του; (τήρηση ΚΟΚ, αντίληψη, ευγένεια κτλ.)
-Αρκετοί Ευρωπαίοι, Σκανδιναβοί, με κορύφωση τους Ελβετούς.
MOTO: Σε σχέση με τις χώρες και τους λαούς που έχεις επισκεφτεί πού κατατάσσεις τους Έλληνες αναβάτες αναφορικά με την παιδεία τους.
-Μας κατατάσσω με τους Βαλκάνιους 100%
MOTO: Είναι περισσότερο ή λιγότερο σχετικοί με την οδήγηση σε σχέση με τους άλλους;
-Είμαστε λιγότερο σχετικοί από πολλούς Ευρωπαίους.
MOTO: Τι ήταν αυτό που σου έκανε μεγαλύτερη εντύπωση στο City ART;
-Μου έκανε εντύπωση ο επαγγελματισμός και οι γνώσεις του κ. Σπύρου Κούτρα και των συνεργατών του. Απλοποιούσαν κάθε απορία που υπήρχε στο μυαλό του μαθητή, και κάθε δυσκολία όταν περνούσε στην πράξη οδηγώντας στην πίστα.
MOTO: Έχοντας κάνει τόσα χιλιόμετρα με μοτοσυκλέτα και έχοντας τόσο μεγάλη εμπειρία στον δρόμο, νιώθεις ότι βελτιώθηκες σαν αναβάτης μετά το σεμινάριο;
-Δεν ξέρω αν βελτιώθηκα οδηγικά σαν αναβάτης, σίγουρα όμως αναθεώρησα αρκετά πράγματα στο μυαλό μου όπως τα είχα μάθει και ήξερα.
MOTO: Πιστεύεις ότι είναι απαραίτητο αυτό το σεμινάριο για έναν αρχάριο αναβάτη;
-Το πιστεύω 100% γιατί βάζει τον αρχάριο αναβάτη στον μαγικό κόσμο της μοτοσυκλέτας με ασφάλεια και σεβασμό προς τους άλλους!
MOTO: Παρακολουθώντας το City ART πιστεύεις ότι βγαίνει κερδισμένος και ένας αναβάτης που θεωρείται έμπειρος;
-Ναι αφού η γνώση δεν σταματά ποτέ και είναι καλό να παίρνουμε κάποια μαθήματα μια στο τόσο, από έμπειρους δασκάλους, που έχουν αφιερώσει χρόνια σε αυτό που αγαπούν και που τόσο καλά κάνουν.
MOTO: Θεωρείς ότι ο αναβάτης μετά την παρακολούθηση του σεμιναρίου έχει τα εφόδια για να αντιμετωπίσει με ασφάλεια αυτά που θα του τύχουν κατά την οδήγηση στο αστικό περιβάλλον;
-Εννοείται ότι μετά από κάθε σεμινάριο-σχολείο ο κάθε αναβάτης μπορεί να αντιμετωπίσει χωρίς φόβο, και με μεγάλη αυτοπεποίθηση κάθε δυσκολία που μπορεί να συμβεί σε αστικό περιβάλλον και όχι μόνο!
Αν ένας αναβάτης με την εμπειρία του "Μαγγελάνου" πήρε κάτι από το City ART είναι δεδομένο ότι θα ωφεληθεί (πολύ περισσότερο) ο νέος αναβάτης, αυτός που κάνει τις πρώτες του βόλτες με δύο τροχούς. Είναι ακόμη νωρίς, ο εγκέφαλός του δεν έχει καταγράψει και συσσωρεύσει λάθη 10ετιών και έτσι είναι πολύ πιο εύκολο να μπει στον "σωστό δρόμο" τώρα που είναι αρχή και αυτός ο δρόμος ανοίγει με το City ART.
Τι είναι το City ART
Με περισσότερη από μία 10ετία δραστηριότητας στην Ελλάδα αλλά και στο εξωτερικό το City ART (City΄s Advance Rider Training) είναι το πρόγραμμα εκπαίδευσης αναβατών που δημιουργήθηκε από την μοναδική και εμπειρότατη ομάδα του πλέον διάσημου και καταξιωμένου σχολείου οδήγησης μοτοσυκλέτας στον κόσμο, του California Superbike School.
Μια "συντόμευση" του California Superbike School, το City ART είναι βασισμένο στο πρόγραμμα εκπαίδευσης μοτοσυκλετιστών των Ειδικών Δυνάμεων των ΗΠΑ και δημιουργήθηκε μετά από αίτηση του Υπουργείου Αμύνης για μείωση των ατυχημάτων των ένστολων αναβατών.
Μετά από 14+ χρόνια εφαρμογής του εν λόγω εκπαιδευτικού προγράμματος στις ΗΠΑ, το ποσοστό μείωσης των ατυχημάτων ξεπέρασε το 40%, απόδειξη του άριστου σχεδιασμού του. Αυτό το πρόγραμμα για τον σωστό έλεγχο της μοτοσυκλέτας (του scooter και του παπιού) έχει "μεταφερθεί" επί τις ουσίας στο σύνολό του και στην Ελλάδα με το City ART το οποίο μέσα σε έξι περίπου ώρες "εφοδιάζει" τον αναβάτη που θα το παρακολουθήσει με θεωρητικές και πρακτικές γνώσεις που θα τον "συντροφεύσουν" στην υπόλοιπη ζωή του.
Ο νέος κύκλος του City ART ξεκινά στις 15 Σεπτεμβρίου και οι ημερομηνίες των σεμιναρίων θα ανακοινωθούν στις αρχές Αυγούστου. Μείνετε συντονισμένοι και κάντε το πρόγραμμά σας, ενώ βρείτε την επίσημη σελίδα του σχολείου στο Facebook εδώ.
