Honda Self-balance prototype [VIDEO]: Λειτουργικό πρωτότυπο που ισορροπεί μόνο του

Το έχουν πάρει στα σοβαρά
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

29/11/2021

Η Honda έχει δικό της τμήμα ρομποτικής και μάλιστα δραστηριοποιείται εμπορικά κατασκευάζοντας “βιονικούς εξωσκελετούς” που διευκολύνουν τη ζωή των ανθρώπων με κινητικά προβλήματα, είτε προέρχονται από τραυματισμούς είτε λόγω της προχωρημένης ηλικίας τους. Τα τελευταία χρόνια έχει τραβήξει αρκετές φορές το ενδιαφέρον στο ευρύ κοινό, παρουσιάζοντας πρωτότυπα όπως το ανθρωποειδές ρομπότ ASIMO αλλά και την μοτοσυκλέτα του προγράμματος Honda Riding Assist που ισορροπεί και κινείται εντελώς αυτόνομα, έχοντας τη δυνατότητα να ακολουθεί τον αναβάτη-ιδιοκτήτη της σαν να είναι σκυλάκι! Και τα δύο αυτά “ρομπότ” είναι απόλυτα λειτουργικά, έστω κι αν δεν έχουν φτάσει ακόμα στο στάδιο της παραγωγής.

Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η Honda έχει σταματήσει την εξέλιξη της ιδέας για ένα “σύστημα ισορροπίας μοτοσυκλετών”.

Η νέα εφαρμογή που είδε το φως της δημοσιότητας μοιάζει πιο “απλή” και πιθανόν πιο εύκολη στην κατασκευή της ως εξάρτημα μαζικής παραγωγής.

 

 

Σε αντίθεση με την πρωτότυπη μοτοσυκλέτα “Honda Riding Assist” που βασιζόταν στο πλαίσιο και τον κινητήρα των NC 750, διατηρώντας την ισορροπία της χρησιμοποιώντας το τιμόνι, το νέο πρωτότυπο βασίζεται στο μεταμοντέρνο NM4 Vultus (το οποίο επίσης έχει κοινά μηχανικά μέρη με τα NC 750) και χρησιμοποιεί έναν μηχανισμό στη βάση του ψαλιδιού, επιτρέποντας την αυτόνομη κίνησή του σε σχέση με την υπόλοιπη μοτοσυκλέτα.

Αυτό σημαίνει πως δεν χρησιμοποιεί το τιμόνι, οπότε ο αναβάτης δεν νοιώθει το τιμόνι να κουνιέται στα χέρια του χωρίς τη δική του θέληση ή ακόμα και αντίθετα από την δική του θέληση…

Προφανώς αφύσικη θα είναι και η αίσθηση για τον αναβάτη στο νέο πρωτότυπο που θα κουνιέται κάτω από τα πόδια του, αλλά μάλλον λιγότερο τρομακτική σε σχέση με εκείνη ενός τιμονιού που στρίβει μόνο του…

Η βασική ιδέα εδώ είναι να λειτουργεί το σύστημα όταν η μοτοσυκλέτα είναι ακίνητη ή πλησιάζει προς την ακινητοποίηση, δηλαδή να σταματάς στο φανάρι χωρίς να χρειάζεται να κατεβάζεις τα πόδια σου (κάτι αντίστοιχο μπορείς να κάνεις με τα τρίροδα Piagggio MP3 και Quadro αν "κλειδώσεις" την ανάρτηση λίγο πριν σταματήσεις).

SYM Arctic Route 2025, μέρος 7ο - Από την Αλάσκα προς τον Καναδά [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 στον δρόμο της επιστροφής
SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

21/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης οδηγεί το SYM ADXTG 400 πίσω, από την Αλάσκα προς τον Καναδά. Με στάσεις στη Fairbanks και την παραμυθένια North Pole, η διαδρομή συνεχίζεται στον εντυπωσιακό Top of the World Highway, οδηγώντας στην ιστορική Dawson City, όπου και εκεί αποδεικνύεται ότι οι Έλληνες υπάρχουν παντού.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την έκτη του ανταπόκριση:

"Καλά είχα φτάσει στη βόρεια εσχατιά της Αμερικής, τώρα όμως έπρεπε να γυρίσω και πίσω – αρχικά στη Fairbanks και μετά στον Καναδά. Η επιστροφή στη Fairbanks έγινε ξανά μέσω του Dalton Highway, ενώ στο διήμερο που παρέμεινα στη δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Αλάσκας, είχα πολλά να κάνω: έπλυνα το καταβρώμικο SYM ADXTG 400, του άλλαξα λάδια (είχε πιάσει συνολικά τα 9.500 χλμ.), αγόρασα τα απαραίτητα αναμνηστικά και απόλαυσα μια χαλαρή βόλτα στην αδιάφορη Fairbanks, που κτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα και φιλοξενεί 32.400 κατοίκους…

SYM Arctic Route 2025 Κωνσταντίνος Μητσάκης

Αντίθετα, στην κοντινή κωμόπολη North Pole ενθουσιάστηκα από την επίσκεψή μου στο σπίτι του Αι-Βασίλη (Santa Claus House). Εδώ μπορεί κανείς – όλο τον χρόνο – να αγοράσει χριστουγεννιάτικα στολίδια, αλλά και να γράψει ένα γράμμα στον Αϊ-Βασίλη! Πρόκειται για έναν καθαρά τουριστικό προορισμό για μικρά αλλά και μεγάλα παιδιά, παρόμοιο με το σπίτι του Αι-Βασίλη στο Rovaniemi της Φινλανδίας…

Για την απόδραση από την Αλάσκα, το SYM ADXTG 400 ακολούθησε τη διαδρομή Fairbanks–Tok–Chicken–Dawson City (622 χλμ.). Αμέσως μετά την είσοδό μου στον Καναδά (και μέχρι την πόλη Dawson City) οδήγησα πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Top of the World Highway (106 χλμ.), ο οποίος δικαίωσε απόλυτα την ονομασία του, καθώς "ακροβατούσε" ανάμεσα στις γυμνές βουνοκορφές και στα μολυβένια σύννεφα…

Με ένα μικρό ferry διέσχισα τον ποταμό Yukon και έβαλα ρόδα στην ατμοσφαιρική Dawson City, που διατηρούσε το ύφος και την προσωπικότητα της εποχής (τέλη του 19ου αιώνα) των ονειροπόλων χρυσοθήρων και των άπληστων τυχοδιωκτών. Και μπορεί να μην συνάντησα εδώ τον Σκρουτζ Μακ Ντακ για να ψάξουμε μαζί στα νερά του ποταμού Klondike για χρυσό, βρήκα όμως έκπληκτος δυο καταστήματα εστίασης Ελλήνων ομογενών (Pan of Gold Pub N’ Grub, The Drunken Goat)! Τελικά, όποια πέτρα και αν σηκώσεις, Έλληνα θα βρεις από κάτω…"

Δείτε τις φωτογραφίες από αυτή την ανταπόκριση του Μητσάκη στη συλλογή που ακολουθεί.