Honda: Τα 50 χρόνια των Motocross του BIG-H

Η θρυλική ιστορία μισού αιώνα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

30/5/2022

Φέτος συμπληρώνονται 50 χρόνια από την παραγωγή της CR250M Elsinore της Honda, της δίχρονης Motocross που έβαλε την ιαπωνική εταιρεία μέσα στο σύγχρονο παιχνίδι των χωμάτινων αγώνων. Από το μακρινό εκείνο 1973 μέχρι και σήμερα τα CR αποτελούσαν και αποτελούν τους μόνιμους διεκδικητές των τίτλο στα εθνικά και διεθνή πρωταθλήματα. Με αφορμή τον μισό αιώνα από το πρώτο CR250, η Honda κάνει μια μίνι ιστορική αναδρομή στην πορεία εξέλιξης των CR στο πέρασμα των χρόνων.

 

 

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Η Honda γιορτάζει τα 50 χρόνια των θρύλων του Motocross

Η 23YM CRF450R σηματοδοτεί 50 χρόνια από την άφιξη του πρώτου μοντέλου motocross της Honda που απευθύνεται σε όλους τους αναβάτες και όχι μόνο σε αγωνιστικές ομάδες. Στις πέντε δεκαετίες που έχουν περάσει από τότε, έχουν συντελεστεί τεχνολογικά άλματα τα οποία κατέστησαν τα διακριτικά ‘CR’, και στη συνέχεια ‘CRF’, συνώνυμα των off-road επιδόσεων. Ακολουθεί μία αναδρομή σε μερικά από αυτά τα σημαντικά ορόσημα.  

1973

CR250M Elsinore

“Win on Sunday, sell on Monday”

Η CR250M Elsinore ήταν μια μοτοσυκλέτα που δημιουργήθηκε ως απάντηση στον αυξανόμενο ανταγωνισμό στο motocross (και της ζήτησης σε επίπεδο πωλήσεων) σε ΗΠΑ και Ευρώπη. Ήταν η πρώτη δίχρονη MX παραγωγής της Honda που κατασκευάστηκε από το μηδέν, και γνώρισε άμεση επιτυχία χάρη στο φιλικό προς το χρήστη χαρακτήρα της, την υψηλή ποιότητα κατασκευής και την αξιοπιστία της. Ανάμεσα στις προωθητικές δραστηριότητες για τη νέα μοτοσυκλέτα ήταν ένα πολύ δημοφιλές διαφημιστικό φιλμ με πρωταγωνιστή τον Steve McQueen.

Πήρε το όνομά της από το θρυλικό Elsinore Grand Prix (που διεξήχθη δίπλα στη Λίμνη Elsinore, στην Καλιφόρνια), και διέθετε αερόψυκτο κινητήρα 247.8cc που κινούσε τα 104 κιλά της μοτοσυκλέτας. Άλλα σημαντικά χαρακτηριστικά ήταν ένα ημίδιπλο σωληνωτό ατσάλινο πλαίσιο, τηλεσκοπικό πιρούνι, ατσάλινο ψαλίδι, διπλά πίσω αμορτισέρ και ταμπούρα μπροστά και πίσω. Το ταξίδι της Honda στο MX είχε ξεκινήσει.

1981

CR250R

Στο προσκήνιο η υδρόψυξη και το Pro-Link

Μία σημαντική χρονιά στον τομέα της εξέλιξης. Η CR250M είχε κατακτήσει το αγωνιστικό της ‘R’ στα τέλη της δεκαετίας του ‘70, και το 1981 η Honda έφερε την τεχνολογία των εργοστασιακών μοτοσυκλετών της στο ευρύ κοινό με την πρώτη υδρόψυκτη μοτοσυκλέτας παραγωγής. Ο κινητήρας υιοθετούσε long-stroke σχεδίαση με το κύκλωμα ψύξης να αποτελείται από δύο μικρά ψυγεία. Το πιο χαρακτηριστικό ενδεχομένως ήταν το πλαίσιό της: το αλουμινένιο ψαλίδι και το μονό, πίσω αμορτισέρ με μοχλικό Pro-Link και ανεξάρτητο δοχείο λαδιού έδειχναν το μέλλον, συμπληρώνοντας τις γνωστές αρετές του ατσάλινου πλαισίου και του ταμπούρου διπλού εμβόλου.

Μόλις ένα χρόνο αργότερα, το 1982, το Racing Service Centre της Honda ξαναγεννήθηκε ως Honda Racing Corporation. Το HRC σύντομα έγινε συνώνυμο των επιτυχιών στους αγώνες motocross.

1985

CR500R

Η ‘χρυσή εποχή’ για τις 500άρες

Η CR500R που κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1984 σε αερόψυκτη έκδοση (με διαθέσιμη ροπή πάνω από 70Nm) έγινε υδρόψυκτη το 1985. Αποτελώντας τώρα μια μυθική και εμβληματική μοτοσυκλέτα, θα μπορούσαμε να πούμε ότι καθόρισε την κατηγορία motocross τη δεκαετία του 1980 με την αισθητική της να αποτελεί πηγή έμπνευσης για το επετειακό μοντέλο 2023 CRF450R 50th Anniversary. Η CR500R έφερε την τεχνολογία πλαισίου - όπως και τις ικανότητες των περισσοτέρων αναβατών – στα απόλυτα όρια τους.

 

1997

CR250R

Η επανάσταση ξεκινά

Για να αξιοποιήσει τις εξελίξεις στην τεχνολογία κινητήρων και τις επακόλουθες αυξήσεις στην ισχύ και τη ροπή, η Honda προχώρησε σε ένα τολμηρό βήμα κατασκευάζοντας το πρώτο αλουμινένιο πλαίσιο για μοτοσυκλέτα MX παραγωγής. Η ακαμψία του σωληνωτού ατσαλιού αντικαταστάθηκε από την ευελιξία των δύο δοκών και άλλων εξαρτημάτων ο συνδυασμός των οποίων δημιουργούσε μία πιο high tech αίσθηση, με πλήρως ρυθμιζόμενη ανάρτηση Showa και δισκόφρενα μπροστά και πίσω. Έχοντας αναγνωριστεί ως μία από τις πιο επιδραστικές μοτοσυκλέτες της δεκαετίας του ‘90, η CR250R ξεκίνησε μία off-road επανάσταση που είναι ακόμα εμφανής στα μοντέλα MX του σήμερα.

 

2002

CRF450R

Open-class’ ισχύς σε διαστάσεις μιας 250άρας

Η Honda ξεκίνησε ένα νέο κεφάλαιο στην ιστορία του MX με την πρώτη γενιά ενός μοντέλου 450cc, του πρώτου τετράχρονου και άμεσου αντικαταστάτη της CR250R. Και καθώς το πλαίσιό της βασιζόταν σε αυτό των μοτοσυκλετών των 250cc, ήταν λεπτή και ελαφριά. Ο κινητήρας των 449 cc ήταν ισχυρός, ομαλός και με μεγάλο εύρος ισχύος που χωρίς να μειώνει τη δύναμή του, τον καθιστούσε λιγότερο άγριο από έναν εφάμιλλο δίχρονο κινητήρα 250cc. Με την CRF450R μπορούσες να πηγαίνεις ταχύτερα, ευκολότερα.

2009

CRF450R

Ένεση τεχνολογίας

Μετά από μία σταθερή εξέλιξη, η CRF450R ξαναγεννήθηκε διαθέτοντας έναν κινητήρα με σύστημα ψεκασμού, πεταλούδα γκαζιού 50mm και μπεκ 12 οπών. Οι ιδιοκτήτες μπορούσαν επίσης να κάνουν προσαρμογές στον ψεκασμό καυσίμου και στο χρονισμό της ανάφλεξης μέσω του εργαλείου HRC PGM-FI. Η επανασχεδίαση του κινητήρα και το νέο πλαίσιο εστίασαν στη συγκέντρωση της μάζας στο κέντρο, καθιστώντας την CRF450R μία compact μοτοσυκλέτα με το περισσότερο βάρος της να συγκεντρώνεται πιο μπροστά και πιο χαμηλά. Η ανάρτηση έφερε την υπογραφή της Kayaba, με ανεστραμμένο πιρούνι 48mm Air-Oil-Separated (AOS) και συμπαγές πίσω αμορτισέρ.

2017

CRF450R

Εντελώς νέα και φτιαγμένη για να περάσει πρώτη από την κορυφή της πρώτης στροφής

Στο πλαίσιο της φιλοσοφίας ABSOLUTE HOLESHOT!’ η αγαπημένη open-class MX μοτοσυκλέτα της Ευρώπης επανασχεδιάστηκε πλήρως, διαθέτοντας εντελώς νέο πλαίσιο, αναρτήσεις Showa παντού και μία σημαντική αύξηση της απόδοσης ισχύος στις υψηλές στροφές χάρη σε έναν ολοκαίνουργιο κινητήρα. Το στάνταρ ηλεκτρικό σύστημα εκκίνησης ήταν μία ευπρόσδεκτη προσθήκη ένα χρόνο αργότερα, ενώ το 2019 μία κυλινδροκεφαλή που εξέλιξε η HRC ενίσχυσε σημαντικά την ισχύ και τη ροπή. Επίσης προστέθηκε σύστημα launch control της HRC. Το 2020, το Honda Selectable Torque Control (HSTC) τριών επιπέδων χάρισε στον αναβάτη επιλογές για τη διαχείριση της πρόσφυσης του πίσω τροχού.

 

2022

CRF450R 50th Anniversary

Η επιτυχία χτίζει κάθε επόμενη - και τους εορτασμούς

Το 2021, πέρα από τους τροχούς και τη βασική αρχιτεκτονική του κινητήρα, η CRF450R ήταν μία πραγματικά εντελώς νέα μοτοσυκλέτα, βασιζόμενη σε μεγάλο βαθμό στις εξελίξεις της CRF450RW με την οποία ο Tim Gajser κατέκτησε το πρωτάθλημα ΜΧ GP το 2019. Αυτός και η HRC εξασφάλισαν τον τίτλο για δεύτερη χρονιά το 2020 και το 2021 ολοκλήρωσαν τη σεζόν στην 3η θέση.

Όπως συμβαίνει πάντα με το motocross, και την CRF450R, το παιχνίδι συνεχίζεται και η πιο πρόσφατη μοτοσυκλέτα έχει αναβαθμιστεί με πληθώρα βελτιώσεων στον κινητήρα και το πλαίσιο – καθ’ υπόδειξη των εργοστασιακών αναβατών και της HRC με σκοπό να κινούνται πολύ ταχύτερα και πολύ ευκολότερα. Και το 2023 σηματοδοτεί τα 50 χρόνια από τη γέννηση της μοτοσυκλέτας από την οποία ξεκίνησαν όλα αυτά, της CR250M Elsinore. Η επετειακή έκδοση περιορισμένης παραγωγής CRF450R 50th Anniversary αποτίει έναν εντυπωσιακό φόρο τιμής στις πανίσχυρες CR της δεκαετίας του 1980 και, πιστή στις ρίζες της Honda στο μηχανοκίνητο αθλητισμό – και στο πρότυπο που έχει δημιουργήσει όλα αυτά τα χρόνια – παραμένει μία αγωνιστική μοτοσυκλέτα που έχει ‘αναθρέψει’ η HRC και που μπορείτε να αγοράσετε.

 


 

 

M.Marquez-Ducati: Δίκοπο μαχαίρι η ανανέωση του συμβολαίου - Το σενάριο για Honda 

Κυριαρχία σαν της Ferrari με Michael Schumacher ονειρεύεται ο CEO, Claudio Domenicali
Marc Marquez - MotoGP - Ducati 2025
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

23/12/2025

Η Ducati θα έχει τις υπηρεσίες του Marc Marquez για μία ακόμη σεζόν με το συμβόλαιο του Παγκόσμιου Πρωταθλητή να λήγει στο τέλος της ερχόμενης σεζόν. Όμως από εκεί και πέρα το μέλλον του εννέα φορές Παγκόσμιου Πρωταθλητή με τους Ιταλούς είναι προς το παρόν αμφίβολο και εξαρτάται από το σχέδιο της Ducati για την επόμενη πενταετία.

Δεν είναι κάτι που θα παραδεχτεί ποτέ ανοιχτά το Borgo Panigale αλλά τα αποτελέσματα της σεζόν που μόλις τελείωσε δείχνουν ότι η Desmosedici GP25 εξελίχθηκε για να ταιριάζει στο οδηγικό προφίλ του Marquez, έπειτα και από τα "μαγικά" που έκανε το 2024 στη σέλα της GP23.

Πρώτο και μεγαλύτερο "θύμα" αυτής της στρατηγικής κατεύθυνσης ήταν ο αγνώριστος φέτος Pecco Bagnaia, ο οποίος ξαφνικά όχι μόνο έπαψε να είναι ανταγωνιστικός στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος αλλά πολλές φορές έδειχνε "χαμένος" στους αγώνες με ψυχολογία στο ναδίρ αφού δεν μπορούσε να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες της GP25. Έτσι υπήρχαν φορές που τερμάτιζε πίσω όχι μόνο από όλες τις Ducati αλλά και από αναβάτες με σαφώς υποδεέστερες μοτοσυκλέτες, κάτι που δεν έγινε μόνο μία φορά φέτος. Στον Bagnaia που έχει συγκεκριμένο στιλ οδήγησης, το οποίο δύσκολα προσαρμόζεται στη μοτοσυκλέτα και πρέπει να γίνει το αντίθετο, η επιλογή αυτή της Ducati ήταν και περισσότερο εμφανής.

Από την άλλη ο Marquez με το πολύ επιθετικό στιλ οδήγησης του αλλά και την μοναδική ικανότητα να προσαρμόζεται και να παίρνει το 100% από μία μοτοσυκλέτα, πετούσε όλη τη σεζόν πάνω στην εργοστασιακή πρωτότυπη του Borgo Panigale: έκανε ρεκόρ, πήρε το πρωτάθλημα και ήταν μακράν ο καλύτερος αναβάτης με Desmosedici. 

O μόνος που μπόρεσε να σταθεί στο ύψος των περιστάσεων και κοντά στον Marc ήταν ο αδερφός του Alex παρόλο που οδηγούσε την GP24, η οποία και αυτή με τη σειρά της δέχτηκε αναβαθμίσεις προς τη γενική κατεύθυνση που πήρε η Ducati για την GP25, με τις δύο μοτοσυκλέτες να έχουν επί της ουσίας μικρές διαφορές μεταξύ τους. 

Ο κύριος λόγος που ο Alex Marquez ήταν τόσο ανταγωνιστικός φέτος εντοπίζεται στο γεγονός ότι όλη τη χρονιά προπονούνταν μαζί με τον αδερφό του, με τον Marc να τον εμπιστεύεται απόλυτα και να τον βοηθά να εξελιχθεί και σαν αναβάτης, ενώ οι δυο τους μοιράζονται και δεδομένα τηλεμετρίας για την εξέλιξη της Ducati. 

Έτσι ο μικρός και αδιαμφισβήτητα ταλαντούχος Marquez, με τη βοήθεια και του αδερφού του, έκανε ένα άλμα στην απόδοσή του το 2025 και ήταν αυτός που κατάλαβε καλύτερα από όλους τους αναβάτες Ducati πώς θα εκμεταλλευτεί τη μοτοσυκλέτα του -με εξαίρεση τον Marc φυσικά.

Στη γιορτή που έκανε η Ducati στο εργοστάσιό της στο Borgo Panigale ο Claudio Domenicali δήλωσε στο moto.it για το προσωπικό στοίχημα που έχει βάλει με τον εαυτό του, να έχει δηλαδή η Ducati μια αντίστοιχη πορεία στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα με εκείνη που είχε η Ferrari στη Formula 1, όταν πήγε στο Maranello ο Michael Schumacher. Ο τεράστιος Γερμανός πιλότος, αν και ξεκίνησε να είναι σχεδόν άμεσα ανταγωνιστικός, χρειάστηκε να στρώσει πρώτα την ομάδα που χτίστηκε γύρω του -πήρε τέσσερα χρόνια- και έπειτα, στις αρχές του αιώνα, να κυριαρχήσει για μια ολόκληρη πενταετία μην αφήνοντας κανένα περιθώριο αντίδρασης στους αντιπάλους του και με τη Ferrari να έχει το καλύτερο μονοθέσιο.

Για τον Marquez δεν χρειάστηκε να περάσει καθόλου χρόνος αφού η Desmosedici ήταν ήδη η καλύτερη μοτοσυκλέτα στο Πρωτάθλημα. Ο προσωπικός στόχος του Domenicali δεν είναι για την επόμενη πενταετία, αλλά για εκείνη που τελειώνει την ερχόμενη σεζόν, πριν αλλάξουν οι κανονισμοί το 2027 με τις νέες πρωτότυπες των 850 κ.εκ. Έτσι του μένει μόνο ένα πρωτάθλημα ακόμη  για να φτάσει στα πέντε Αναβατών με Ducati, έπειτα από τα δύο του Bagnaia, εκείνο του Martin το 2024 και το φετινό του Marquez. 

Μια ομάδα όπως η Ducati πρέπει να βλέπει και μπροστά, στην επόμενη 5ετία και αυτός είναι ο όχι τόσο ευχάριστος πονοκέφαλος που έχει να διαχειριστεί ο Domenicali που θέλει τουλάχιστον να συνεχίσει σε αυτή τη ρότα η Ducati έχοντας στις τάξεις της εργοστασιακής ομάδας τον 9 φορές Παγκόσμιο Πρωταθλητή, ο οποίος του χρόνου θα μπει στα 33 του χρόνια. 

Το 2027 θα ξεκινήσει από λευκό χαρτί για όλους και από τους πρώτους αγώνες θα φανεί ποια ομάδα -τεχνικό επιτελείο και αναβάτες- ήταν εκείνη που κατάλαβε και εκμεταλλεύτηκε καλύτερα του νέους κανονισμούς. Όπως έχει δείξει μάλιστα η ιστορία -και η πρόσφατη με την Ducati-, αν κάποια από αυτές τις ομάδες έχει καταφέρει να "βρει" κάτι που δεν το έχει βρει καμία άλλη, τότε η διαφορά θα είναι μεγάλη και θα πάρει πολύς χρόνος στους υπόλοιπους να κλείσουν το κενό. 

Αν η Ducati προχωρήσει στο μέλλον έχοντας μπροστάρη τον Marquez, που σημαίνει ότι θα ανανεώσει μακροχρόνια το συμβόλαιο μαζί του, τότε η GP27 θα προσαρμοστεί 100% στις απαιτήσεις του και αυτό δεν θα πάει πολύ καλά για όλους τους υπόλοιπους, με εξαίρεση ίσως τον αδερφό του. Να σημειωθεί ότι του χρόνου λήγει το συμβόλαιο και του Pecco Bagnaia, τον οποίο η Ducati θα ήθελε επίσης να κρατήσει στις τάξεις της. Όμως το μέλλον του δις Παγκόσμιου Πρωταθλητή στο Borgo Panigale δεν μοιάζει σίγουρο, ειδικά αν ξέρει ότι θα έχει ομόσταυλο τον Marc Marquez για 2-3 ακόμη χρόνια, ενώ και του Alex Marquez το συμβόλαιο λήγει του χρόνου με τη Gresini και το 2026 θα έχει και αυτός εργοστασιακή GP26. Σε αυτό υπολογίστε και ενδεχόμενο τραυματισμό του M.Marquez που θα αφήσει "εκτεθειμένη" την Ducati απέναντι στους άλλους κατασκευαστές στη διεκδίκηση του πρωταθλήματος.

Του χρόνου πολλά από τα πράγματα που έκαναν την Desmosedici να υπερτερεί έναντι των άλλων μοτοσυκλετών θα καταργηθούν βάσει των νέων κανονισμών με τις υπόλοιπες ομάδες να έχουν κλείσει λίγο την ψαλίδα. Πολύ περισσότερο η η Aprilia, η οποία, με τον "δεύτερο" αναβάτη της φέτος, Marco Bezzecchi (ουσιαστικά απών όλη τη χρονιά ο Jorge Martin), κυριάρχησε στους τελευταίους τέσσερεις αγώνες εκμεταλλευόμενος και την απουσία του Marc Marquez.

Ο Domenicali γνωρίζει πολύ καλά ότι τον M.Marquez θα προσεγγίσουν και άλλες ομάδες το 2026, με πιο ισχυρό δέλεαρ τη Honda που θα τον ήθελε ξανά κοντά της, ενώ και ο ίδιος δεν θα έλεγε όχι στους Ιάπωνες. Με τη Honda Marquez έχει ιδιαίτερη σχέση λόγω όλων αυτών που έχουν πετύχει μαζί αλλά και για τη στάση της Honda τα δύσκολα χρόνια των τραυματισμών του. Εφόσον η μοτοσυκλέτα είναι ανταγωνιστική, όχι απαραίτητα κορυφαία ο Marquez θα μπορούσε να επιστρέψει.

Κατά τη γιορτή στο Borgo Panigale, ο Domenicali ανέφερε ότι θα πρέπει να κάνουν μια εκτίμηση για το μέλλον του Marquez στην Ducati, ενώ τόνισε ότι και ο Pecco βρίσκεται μαζί τους μεγάλο διάστημα και έχει προσφέρει πολλά στην ομάδα, οπότε αυτό κάνει πιο δύσκολη την απόφασή τους, στην οποία θα φτάσουν πιο κοντά την ερχόμενη άνοιξη. 

Ο Marquez έκανε επίσης δηλώσεις για το μέλλον του στην Ducati, λέγοντας ότι από τη δική του πλευρά υπάρχει 80% πιθανότητα να ανανεώσει με τους Ιταλούς, ωστόσο, την απόφαση θα την πάρει τη νέα χρονιά, αφού βρει χρόνο να ξεκουραστεί. 

Δύσκολη η απόφαση για την Ducati αφού δύσκολα θα βρεθεί άλλος αναβάτης, εκτός από τον Alex, ως team mate του Marc, ενώ χωρίς τον M.Marquez στις τάξεις της τα δεδομένα αλλάζουν δραστικά για το "άγνωστο" 2027 τη χρονιά που θα ήταν καλό να έχεις το Μυρμήγκι πάνω στη μοτοσυκλέτα σου, ακόμη και στα 34 του.