Honda VFR 750R (RC 30) Replica από την Tyga Performance

Όπως το αληθινό… περίπου!
1
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

9/1/2024

Ποτέ δεν ήταν φτηνά τα VFR 750 R (RC 30), ούτε καν όσα είχαν στουκάρει δεκάδες φορές στους αγώνες. Με τεχνολογία διαστημόπλοιου για την εποχή των ‘80ies που παρουσιάστηκε και με ένα εντυπωσιακό ιστορικών νικών σε παγκόσμιου επιπέδου πρωταθλήματα, το RC 30 ήταν μύθος από την πρώτη ημέρα που γεννήθηκε μέσα στα εργαστήρια του HRC.

Για τον υπόλοιπο κόσμο η Honda είχε τα VFR 750 F, με sport-touring χαρακτήρα, αλλά και αρκετά στοιχεία από την “καθαρόαιμη” αδερφή της, όπως το μονόμπρατσο ψαλίδι και τον αντίστοιχου κυβισμού V4 κινητήρα, αλλά με πολλές και ουσιαστικές διαφορές στα εσωτερικά μηχανικά μέρη που περιόριζαν την ιπποδύναμη του στους 100.

Φυσικά διαφορές υπήρχαν στην κατασκευή του αλουμινένιου πλαισίου και υποπλαισίου, τις αναρτήσεις και τα φρένα.

Όμως αυτές οι διαφορές δεν ήταν τεράστιες στο μάτι και όπως βλέπετε σε αυτές τις φωτογραφίες, η Tyga Performance κατάφερε να φτιάξει ένα kit οπτικής μετατροπής του VFR 750 F (RC 36-2) που δύσκολα μπορείς να το ξεχωρίσεις από ένα γνήσιο RC 30.

Το VFR 750 F που χρειάζεσαι ως βάση...

2

Πέρα από το φαίρινγκ και το ρεζερβουάρ, το Kit της Tyga Performance περιλαμβάνει διαφορετικό υποπλαίσιο, εξάτμιση, ζάντες, πάνω πλάκα τιμονιού με κλιπ-ον, μαρσπιέ, πίσω ζάντα και αλυσίδα-γρανάζια.

Η Replica της Tyga Performance... αν δεν κοιτάξεις το πιρούνι δεν το ξεχωρίζεις από το γνήσιο!

3

Το αποτέλεσμα είναι τόσο άρτιο αισθητικά, που ο μόνος τρόπος για να ξεχωρίσεις με την πρώτη ματιά το γνήσιο RC 30 από το Replica είναι το πιρούνι και συγκεκριμένα η μπότα του πιρουνιού, όπου στο γνήσιο υπάρχει σύστημα ταχείας αφαίρεσης του άξονα.

Προφανώς ένας μηχανικός του HRC θα βρει εκατοντάδες διαφορές, όμως για τον περισσότερο κόσμο είναι αδύνατον να καταλάβει ποιο από τα δύο είναι το γνήσιο.

Άλλωστε είναι ελάχιστοι εκείνοι που έχουν δει από κοντά ένα RC 30 σε νορμάλ μορφή.

5

Είχε σχεδιαστεί για αγώνες (ειδικά για αγώνες αντοχής όπως ο 8ωρος της Suzuka  γι΄αυτό είχε μονόμπρατσο ψαλίδι πίσω και σύστημα ταχείας αφαίρεσης του άξονα εμπρός) και σχεδόν όλα τους βρέθηκαν στις πίστες από την πρώτη ημέρα.

Σήμερα η συλλεκτική αξία τους είναι πολύ μεγάλη και πολλοί ιδιοκτήτες τα επαναφέρουν σε νορμάλ μορφή, ενώ το HRC έκανε μια πλήρη ανακατασκευή σε ένα RC 30 και έφτιαξε από την αρχή νέα ανταλλακτικά για να υποστηρίξει τους ιδιώτες.

Προφανώς η αγορά και η ανακατασκευή ενός RC 30 είναι ΠΟΛΥ ακριβό σπορ, οπότε η ιδέα να φτιάξεις μια Replica χρησιμοποιώντας ένα “ταπεινό” VFR 750 F δεν ακούγεται καθόλου άσχημα…  

778

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”