Honda VFR 750R (RC 30) Replica από την Tyga Performance

Όπως το αληθινό… περίπου!
1
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

9/1/2024

Ποτέ δεν ήταν φτηνά τα VFR 750 R (RC 30), ούτε καν όσα είχαν στουκάρει δεκάδες φορές στους αγώνες. Με τεχνολογία διαστημόπλοιου για την εποχή των ‘80ies που παρουσιάστηκε και με ένα εντυπωσιακό ιστορικών νικών σε παγκόσμιου επιπέδου πρωταθλήματα, το RC 30 ήταν μύθος από την πρώτη ημέρα που γεννήθηκε μέσα στα εργαστήρια του HRC.

Για τον υπόλοιπο κόσμο η Honda είχε τα VFR 750 F, με sport-touring χαρακτήρα, αλλά και αρκετά στοιχεία από την “καθαρόαιμη” αδερφή της, όπως το μονόμπρατσο ψαλίδι και τον αντίστοιχου κυβισμού V4 κινητήρα, αλλά με πολλές και ουσιαστικές διαφορές στα εσωτερικά μηχανικά μέρη που περιόριζαν την ιπποδύναμη του στους 100.

Φυσικά διαφορές υπήρχαν στην κατασκευή του αλουμινένιου πλαισίου και υποπλαισίου, τις αναρτήσεις και τα φρένα.

Όμως αυτές οι διαφορές δεν ήταν τεράστιες στο μάτι και όπως βλέπετε σε αυτές τις φωτογραφίες, η Tyga Performance κατάφερε να φτιάξει ένα kit οπτικής μετατροπής του VFR 750 F (RC 36-2) που δύσκολα μπορείς να το ξεχωρίσεις από ένα γνήσιο RC 30.

Το VFR 750 F που χρειάζεσαι ως βάση...

2

Πέρα από το φαίρινγκ και το ρεζερβουάρ, το Kit της Tyga Performance περιλαμβάνει διαφορετικό υποπλαίσιο, εξάτμιση, ζάντες, πάνω πλάκα τιμονιού με κλιπ-ον, μαρσπιέ, πίσω ζάντα και αλυσίδα-γρανάζια.

Η Replica της Tyga Performance... αν δεν κοιτάξεις το πιρούνι δεν το ξεχωρίζεις από το γνήσιο!

3

Το αποτέλεσμα είναι τόσο άρτιο αισθητικά, που ο μόνος τρόπος για να ξεχωρίσεις με την πρώτη ματιά το γνήσιο RC 30 από το Replica είναι το πιρούνι και συγκεκριμένα η μπότα του πιρουνιού, όπου στο γνήσιο υπάρχει σύστημα ταχείας αφαίρεσης του άξονα.

Προφανώς ένας μηχανικός του HRC θα βρει εκατοντάδες διαφορές, όμως για τον περισσότερο κόσμο είναι αδύνατον να καταλάβει ποιο από τα δύο είναι το γνήσιο.

Άλλωστε είναι ελάχιστοι εκείνοι που έχουν δει από κοντά ένα RC 30 σε νορμάλ μορφή.

5

Είχε σχεδιαστεί για αγώνες (ειδικά για αγώνες αντοχής όπως ο 8ωρος της Suzuka  γι΄αυτό είχε μονόμπρατσο ψαλίδι πίσω και σύστημα ταχείας αφαίρεσης του άξονα εμπρός) και σχεδόν όλα τους βρέθηκαν στις πίστες από την πρώτη ημέρα.

Σήμερα η συλλεκτική αξία τους είναι πολύ μεγάλη και πολλοί ιδιοκτήτες τα επαναφέρουν σε νορμάλ μορφή, ενώ το HRC έκανε μια πλήρη ανακατασκευή σε ένα RC 30 και έφτιαξε από την αρχή νέα ανταλλακτικά για να υποστηρίξει τους ιδιώτες.

Προφανώς η αγορά και η ανακατασκευή ενός RC 30 είναι ΠΟΛΥ ακριβό σπορ, οπότε η ιδέα να φτιάξεις μια Replica χρησιμοποιώντας ένα “ταπεινό” VFR 750 F δεν ακούγεται καθόλου άσχημα…  

778

MotoGP-Maverick Vinales: Το μετάνιωσε που δεν πήγε στην Ducati

Δηλώσεις για το παρελθόν έκανε ο Ισπανός αναβάτης - Θα μπορούσε να έχει κερδίσει 3-4 τίτλους με το Borgo Panigale
vinales
Από τον

Παύλο Καρατζά

7/7/2025

Ο Maverick Vinales έκανε το ντεμπούτο του στην μεγάλη κατηγορία το 2015 με την Suzuki Ecstar, το 2017 μεταπήδησε στην Yamaha μέχρι τα μέσα του 2021, ενώ ο επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν η Aprilia που έμεινε μέχρι πέρυσι, πριν πάει στην ομάδα της Red Bull KTM Tech3.

Όπως αποκάλυψε όμως ο Vinales, παραλίγο να ενταχθεί στην ομάδα της Ducati, καθώς ο Ιταλός κατασκευαστής ήθελε να αντικαταστήσει τον Jorge Lorenzo που μετακόμισε στην Honda και θέλησε να τον τοποθετήσει δίπλα στον Andrea Dovizioso για τις σεζόν 2019 και 2020.

Ο ίδιος επτά χρόνια αργότερα δήλωσε πως μετάνιωσε που αρνήθηκε την πρόταση της επίσημης ομάδας της Ducati. Συνέχισε λέγοντας πως ήθελε να πάει στην Ducati, αλλά οι άνθρωποι της τότε ομάδας του τον έπεισαν να μείνει στην Yamaha, το οποίο τελικά αποδείχθηκε μέγα λάθος.

Λίγο καιρό αργότερα, η σχέση του με την Yamaha έφτασε σε αδιέξοδο, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να σπάσει το συμβόλαιό του στα μέσα της σεζόν του 2021, για να μετακομίσει στην Aprilia, όπου και έμεινε μέχρι πέρυσι. Αυτό βέβαια του έδωσε την ευκαιρία για ένα ρεκόρ, αφού σημείωσε νίκες με τρεις διαφορετικούς κατασκευαστές.

Όταν ρωτήθηκε για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν τελικά πήγαινε στην Ducati, ο ίδιος δήλωσε “Δεν έχω ιδέα. Νομίζω ότι στη ζωή όλα τα πράγματα που συμβαίνουν έχουν κάποιο λόγο. Ίσως αν πήγαινα στην Ducati, να χτυπούσα τον εαυτό μου με ένα κρεμμύδι, να τραυματιζόμουν και να μην αγωνιζόμουν ξανά. Δεν ξέρουμε. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι η μοίρα με έφερε εδώ, στην ΚΤΜ, και έκανα μια εξέλιξη που μου αρέσει. Αισθάνομαι περήφανος για τον εαυτό μου και νιώθω πολύ περήφανος που εκπροσωπώ την οικογένειά μου αυτή τη στιγμή”.

Ο Vinales συνέχισε λέγοντας “Πόσους τίτλους θα είχα; Με τη απόδοση που έχω τώρα και με μια Ducati, τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το πώς αισθάνεσαι και το να είσαι ευτυχισμένος είναι πολύ σημαντικό. Είναι αυτό που όλοι γνωρίζουν και νιώθω γαλήνη. Τις προάλλες, στο Mugello, είπα στον εαυτό μου, αν δεν είναι η ώρα τώρα, θα περιμένω να έρθει κάτι καλύτερο. Και τώρα θέλω πραγματικά να κερδίσω.”