Η BMW R1200GS - 2x2 κίνηση & Honda AirCon Wheelie!

Στα άκρα ο ανταγωνισμός των on-off: Οι εταιρίες ρίχνουν νέες τεχνολογίες στην σκακιέρα!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

1/4/2017

Με επίσημο δελτίο τύπου, η BMW Motorrad ενημερώνει για την πρόθεσή της να βγάλει στην παραγωγή μέσα στο ’17 το πρώτο R1200GS Hybrid Drive, το οποίο ακολουθεί την σχεδίαση του πρωτότυπου που είχε κατασκευάσει η Wunderlich, πριν από αρκετό καιρό. Οι δοκιμές της Wunderlich είχαν τραβήξει την προσοχή των μηχανικών της BMW Motorrad, οι οποίοι κρατούσαν στο συρτάρι την σκέψη για το πρώτο GS παραγωγής με 2x2 κίνηση. Με την δημιουργία από την Bosch του νέου ηλεκτρικού hub κινητήρα, που παράγει 45 ολόκληρους ίππους, σπάζοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ και ανακτά ενέργεια κατά το φρενάρισμα, ήρθαν οι συγκυρίες για να βγει από το συρτάρι η συγκεκριμένη σκέψη!

Θυμίζουμε ότι η μοτοσυκλέτα της Wunderlich είχε ηλεκτρικό κινητήρα που απέδιδε μόλις 10Kw την στιγμή που με λιγότερο βάρος, το hub μοτέρ της Bosch αποδίδει 33Kw λειτουργώντας και αντίστροφα, ως γεννήτρια κατά το φρενάρισμα! Το R1200GS κρίνεται ιδανικό για να φέρει σε μαζική παραγωγή το 2x2 σύστημα κίνησης, καθώς το πρόσθετο βάρος από το hub μοτέρ στον εμπρός τροχό, επηρεάζει λιγότερο την οδήγηση της μοτοσυκλέτας, εξαιτίας της Telelever εμπρός ανάρτησης, ενώ ένα μικρό ποσοστό από αυτό το βάρος μπορεί να εξοικονομηθεί από τα μικρότερα δισκόφρενα, τώρα που ο ηλεκτροκινητήρας αναλαμβάνει το μεγαλύτερο φόρτο.

Με την προσθήκη των 45 ίππων στον εμπρός τροχό, η R1200GS περνάει μπροστά στην μάχη της ιπποδύναμης που υφίσταται στην κατηγορία. Την ξεκίνησε πριν από χρόνια η Ducati με το Multistrada και την κορύφωσε η KTM με την σειρά Adventure. Τώρα είναι η BMW, με τον αερο-ελαιο-υδρόψυκτο boxter κινητήρα που είχε φτάσει στο όριο της ιπποδύναμης, έχει την ευκαιρία να περάσει μπροστά με το R1200GS που συνδυασμένα αποδίδει 170 ίππους!

 

Honda AirCon Wheelie!
Η μάχη αυτή της ιπποδύναμης έχει αφήσει εντελώς έξω την Honda, την μοναδική εταιρία στην κατηγορία με ξεχωριστό κουμπί στα όργανα για την απενεργοποίηση του Traction Control, εν κινήσει, την στιγμή όμως που οι μοτοσυκλέτες της δεν έχουν την δύναμη να πραγματοποιήσουν σούζες με τετάρτη (για παράδειγμα) στο κιβώτιο. Αντί να προσθέσουν λοιπόν διψήφιο αριθμό αλόγων και να μπουν στην μάχη της ιπποδύναμης, με ότι αυτό συνεπάγεται, υιοθετούν μία εξαιρετική και πρωτότυπη λύση:

Ένας νέου τύπου συμπιεστής που παίρνει κίνηση απευθείας από τον στρόφαλο με γρανάζια, καταφέρνει να γεμίσει ένα δοχείο με εξαιρετικά μεγάλη πίεση. Αυτή την στιγμή, και για αποφυγή σχολίων σχετικά με την ασφάλεια του συστήματος, η Honda αποφεύγει να δηλώσει τον ακριβή αριθμό πίεσης που συγκεντρώνει στο δοχείο συστολής, πριν οδηγήσει τον συμπιεσμένο αέρα με μεταλλικά σωληνάκια σε δύο λεπτά ακροφύσια στις μπότες των καλαμιών του πιρουνιού! Με το πάτημα ενός κόκκινου κουμπιού αριστερά στα χειριστήρια, ώστε ο αναβάτης να μην το μπερδέψει με την μίζα στα δεξιά, μία πανίσχυρη δύναμη απελευθερώνεται στην βάση της εμπρός ανάρτησης, ανυψώνοντας απότομα τον εμπρός τροχό!

Αν πράγματι το σύστημα δουλεύει όπως υπόσχεται η Honda, τότε μιλάμε για την πρώτη μοτοσυκλέτα παντός δρόμου, που σηκώνει μεγαλοπρεπείς σούζες ακόμα και με έκτη στο κιβώτιο! Αυτή την στιγμή η Honda θέλει να βρει λύση στην δημιουργία πάγου στα ακροφύσια, όταν ο αναβάτης λειτουργεί το σύστημα για πολύ ώρα, καθώς ο συμπιεσμένος αέρας με τόσο υψηλή πίεση έχει αυτή την ιδιότητα, κι έπειτα να καθορίσει τις μοίρες ακριβώς που το σύστημα θα απενεργοποιείται. Αν ο εμπρός τροχός είναι ήδη στον αέρα και ο αναβάτης πατήσει το κουμπί, τότε δεν θα είναι δύσκολο να σημειωθεί «καπάκι» και για τα χιλιόμετρα για τα οποία μιλάμε, κάτι τέτοιο θα ήταν οδυνηρό. Η εταιρία λοιπόν προσανατολίζεται σε αυτόματη απενεργοποίηση της λειτουργίας, έπειτα από κάποιες μοίρες ανύψωσης του εμπρός τροχού. Έτσι το Crosstourer, για παράδειγμα, θα μπορούσε να προσπεράσει την συμπεριφορά τύπου καμήλας, στο απότομο άνοιγμα του γκαζιού, που ο άξονας κίνησης ανασηκώνει την μοτοσυκλέτα στο κέντρο, κι έτσι οι σούζες είναι πιο δύσκολες!

Ο ανταγωνισμός στις on-off δεν σταμάτησε ποτέ, και τώρα με την εξέλιξη της τεχνολογίας τα πράγματα ανεβαίνουν πολλαπλές κλίμακες!  

UPDATE:

Καλή Πρωταπριλιά!

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: