Η Dainese απέκτησε την TCX

Επέκταση γκάμας και όχι μόνο
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

1/10/2020

Η είδηση πως το Group της Dainese, το οποίο έχει και την ιταλική εταιρεία κρανών AGV, απέκτησε την εξίσου ιταλική εταιρεία TCX είναι ιδιαίτερα σημαντική. Τουλάχιστον επιχειρηματικά απ' όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως.

Κι αυτό, διότι η TCX δεν είναι απλώς ένα brand name που ασχολείται με τις μπότες μοτοσυκλετών. Είχαμε την ευκαιρία να βρεθούμε στο εργοστάσιό της στην Montebelluna της Ιταλίας πριν αρκετά χρόνια, όπου σε ένα διήμερο tour μας έδειξαν όλες τις δραστηριότητες της εταιρείας.

Ανάμεσά τους είναι η κατασκευή υποδημάτων για κάθε είδους ειδικές δυνάμεις (πυροσβέστες, αστυνομικούς, στρατιώτες κ.τ.λ.) αλλά και υποδημάτων ασφαλείας για εργάτες εργοστασίων και εργοταξίων. Ταυτόχρονα έχει μηχανήματα τελευταίας τεχνολογίας για την κατασκευή carbon και συνθετικών εξαρτημάτων και στο εργοστάσιό της είδαμε να κατασκευάζει carbon τμήματα για τα hi-end ποδοσφαιρικά παπούτσια της Nike, φανάρια για την Mercedes-Benz και carbon καθίσματα για την Ferrari 599! Κάτι που δεν είναι ιδιαίτερα γνωστό, είναι πως αυτό το εργοστάσιο πριν αρχίσει να βγάζει την δική του μάρκα, έφτιαχνε εξαρτήματα και για την Dainese! Μαζί και κάποιοα παπούτσια ειδικού σκοπού, για σώματα ασφαλείας...

Προς το παρόν δεν υπάρχουν λεπτομέρειες της συμφωνίας που να μας δίνει καθαρή εικόνα αν ο όμιλος τις Dainese αγόρασε τα πάντα ή απλώς τον μοτοσυκλετιστικό κλάδο της TCX. Διότι η TCX ως εταιρεία έχει πολύ μεγάλη εμπορική αξία, λόγω του εργοστασίου της και του τμήματος R&D. Η πλειοψηφία των υπόλοιπων εταιρειών ρουχισμού για μοτοσυκλέτες δεν έχει καν εργοστάσιο! Είναι γραφεία με σχεδιαστές και τμήματα μάρκετινγκ/πωλήσεων και την κατασκευή των προϊόντων τους αναλαμβάνουν εργοστάσια στην Ασία- σε κάποιες περιπτώσεις εργοστάσια που ανήκουν σε άλλους επιχειρηματίες. Οι ιταλοί δημοσιογράφοι λένε πως η TCX θα συνεχίσει να πουλά τα προϊόντα της με το δικό της λογότυπο και δεν θα απορροφηθεί από την Dainese. Από την μεριά του ο CEO της Dainese κύριος Cristiano Silei αρκέστηκε να πει πως οι δύο εταιρείες μοιράζονται το ίδιο πάθος για καινοτομία και ασφάλεια και πως ανυπομονεί να δουλέψει με τους ανθρώπους της TCX. Αυτό δεν λέει βέβαια τίποτα ως προς το είδος της συμφωνίας εξαγοράς.  Σε κάθε περίπτωση, συνεχίζουμε να βλέπουμε μεγάλους γάμους Ιταλικών εταιρειών, όπως εκείνος μεταξύ Pirelli και Brembo, κάτι που είναι μεν απαραίτητο για την επιβίωσή τους, αλλά την ίδια στιγμή περιορίζει όλο και περισσότερο τις επιλογές του κοινού και την εμπορική ανεξαρτησία του κάθε κλάδου.

Για την ιστορία, η TCX πωλείται για δεύτερη φορά μέσα σε μία δεκαετία. Οι αρχικοί εταίροι αποχώρησαν με ρήτρα να μην κατασκευάζουν μπότες ή παπούτσια για ένα μεγάλο διάστημα, το οποίο έληξε και πλέον συνεχίζουν εκείνη την παλιά τους τέχνη με το όνομα Eleveit. Η TCX είχε αρχικά ξεκινήσει ως Oxtar, αλλά έμπλεξε σε ένα δικαστικό αγώνα με την Alpinestars για την χρήση του σήματος και του ονομάτος την οποία και έχασαν. Έτσι ξεκίνησαν την TCX που προχώρησε πολύ γρήγορα -και στην χώρα μας- μέχρι που η καθίζηση σε όλο τον κλάδο και η παγκόσμια ύφεση τους οδήγησε σε πώληση. Η εξαγορά από χρηματοπιστωτικό όμιλο έφερε την απαραίτητη εξυγίανση και τώρα πωλείται -με το απαραίτητο κέρδος- στον επόμενο, τον παλιό πελάτη τους, την Dainese!

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…