Η Γερμανία ψήφισε: Απαγόρευση κινητήρων εσωτερικής καύσης ως το 2030

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

13/10/2016

Η Bundesrat, το ανώτατο νομοθετικό Σώμα των Γερμανών, ψήφισε πριν λίγες μέρες υπέρ της απαγόρευσης όλων των κινητήρων εσωτερικής καύσης μέχρι το 2030. Η συγκεκριμένη νομοθεσία καλεί την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να αξιολογήσει τους πρόσφατους φόρους που επιβλήθηκαν και τις πρακτικές συνεισφοράς των χωρών-μελών της Ε.Ε. σχετικά με το πόσο αποτελεσματικές είναι για την προώθηση της μετακίνησης με μηδενικούς ρύπους, ζητώντας να καταργηθεί ουσιαστικά η χαμηλή φορολόγηση στο πετρέλαιο κίνησης εντός των πλαισίων της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Καλεί επίσης και τους Ευρωπαίους κατασκευαστές να  επανεξετάσουν τις υφιστάμενες πρακτικές φορολόγησης και δασμών, έτσι ώστε να δοθεί μια εκ νέου ώθηση στη λεγόμενη "πράσινη μετακίνηση".


Ο Oliver Krischer, από το νομοθετικό τμήμα των Οικολόγων, δήλωσε στο "Der Spiegel" αμέσως μετά την ψηφοφορία πως "αν λάβουμε σοβαρά υπόψη μας τη συμφωνία του Παρισιού  για περιορισμό των εκπομπών ρύπων που ευθύνονται για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε να κυκλοφορεί κανένας κινητήρας εσωτερικής καύσης στους δρόμους μέχρι το 2030."


Στη συνέντευξη που έδωσε στην MCN ο Karl Viktor Schaller, επικεφαλής του τμήματος εξέλιξης της BMW Motorrad, είπε πως μπορεί να απέχουμε 10 με 15 χρόνια από την εποχή που η αστική μετακίνηση θα είναι αποκλειστικά με ηλεκτροκίνητα οχήματα. Δήλωσε επίσης πως "μπορεί τελικά τα ηλεκτροκίνητα οχήματα να φτάσουν σε επίπεδα αυτονομίας των 200 χιλιομέτρων, αλλά είναι πολύ νωρίς να μιλάμε γι' αυτό. Μια ηλεκτρική μοτοσυκλέτα superbike είναι εφικτή, αλλά θα έχει πολύ περιορισμένη αυτονομία λόγω της υψηλής απόδοσης που πρέπει να διαθέτει. Ένα ηλεκτρικό GS θα χρειαζόταν μεγάλη αυτονομία και όχι τόσο υψηλές επιδόσεις. Μέχρι να καταλήξουμε σε μια ικανοποιητική λύση για την αυτονομία, θα χρειαστεί μεγάλο διάστημα ώστε να επεκταθούν οι ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες πέρα από την αστική μετακίνηση."
Εδώ θα πρέπει να θυμίσουμε ότι η BMW είναι ένα από τα εργοστάσια που έχει επενδύσει αρκετά στην τεχνολογία των ηλεκτρικών οχημάτων, τόσο σε ό,τι αφορά τα αυτοκίνητα της σειράς "i" όσο και στα scooter με τη σειρά C Evolution, της οποίας η εξέλιξη παρουσιάστηκε φέτος στην Intermot με δύο βελτιωμένες εκδόσεις scooter για τις οποίες διαβάσατε εδώ. Η μία μάλιστα ονομάζεται Long Range, και όπως μαρτυρά το όνομα πρόκειται για μια έκδοση στην οποία έχει δοθεί έμφαση στην αυτονομία (φτάνει τα 160 χιλιόμετρα) με μια σταθερή απόδοση 26 ίππων, χάρη στη νέα τεχνολογία μπαταριών από το ηλεκτροκίνητο i3 αυτοκίνητο της φίρμας.


Το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας δεν είναι δεσμευτικό, οπότε υπάρχουν και πολλές πιθανότητες να μην πραγματοποιηθεί, αλλά μαρτυρά με τον πιο εμφατικό τρόπο τις προθέσεις των Γερμανών, ενώ θα πρέπει να συνυπολογίσουμε ότι ιστορικά πολλοί γερμανικοί νόμοι έχουν επηρεάσει σημαντικά την ευρωπαϊκή νομοθεσία.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”