Η Hero MotoCorp πέρασε το κατώφλι των 100 εκατομμυρίων μοτοσυκλετών

Έφτιαξε 50 εκατομμύρια μοτοσυκλέτες σε 7 χρόνια!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

1/3/2021

Ο καταιγιστικός ρυθμός με τον οποίο γιγαντώνεται η Hero, ο μεγαλύτερος κατασκευαστής μοτοσυκλετών του κόσμου, είναι πρωτόγνωρος στην μακρά πορεία της μοτοσυκλέτας. Η Hero γίνεται μία από τις λίγες εταιρείες που πατά στο σκαλοπάτι των 100 εκατομμυρίων δίκυκλων με την διαφορά πως μόλις πριν από επτά χρόνια ήταν στην μέση αυτής της σκάλας! Κάθε χρόνο η Hero πουλά πάνω από 10 εκατομμύρια δίκυκλα όταν μάλιστα μόλις πριν από λίγα χρόνια δεν μπορούσε να εξάγει τα οχήματά της από την Ινδία.

Κι αυτό γιατί εκείνη την περίοδο που δεν μπορούσε να εξάγει μοτοσυκλέτες, ονομαζόταν Hero Honda και κατασκεύαζε όλα τα μοντέλα της με βάση τα σχέδια και την τεχνογνωσία της Honda. Η Hero υπάρχει από τα μέσα της δεκαετίας του ’50 κατασκευάζοντας ποδήλατα, εκατομμύρια από αυτά καθώς ήταν το κυρίαρχο όχημα για ένα τεράστιο ποσοστό της ανθρωπότητας που στριμώχνεται στην Ινδία και τις γειτονικές χώρες, όπως και εξακολουθεί το ποδήλατο να είναι το πρώτο όχημα. Και οι μοτοσυκλέτες αναλαμβάνουν αμέσως μετά αυτόν το ρόλο για μία μεγάλη μερίδα, που είναι και ο λόγος που το 2017 η Ινδία προσπέρασε την Κίνα και από τότε συνεχίζει σταθερά να είναι η χώρα που πωλούνται εκατομμύρια καινούρια δίκυκλα κάθε χρόνο.

Όταν η Hero αποφάσισε να ανεξαρτητοποιηθεί από την Honda, κατέστρωσε ένα πλάνο σε διαδοχικές φάσεις σε μεγάλο εύρος χρόνου, ώστε να διασφαλίσει πως θα μπορέσει να παραμείνει η κορυφαία εταιρεία στην Ινδία, συνδυάζοντας αξιοπιστία και μικρό κόστος κτήσης και χρήσης. Αντίστοιχα η Honda κατέβηκε στην Ινδία με κάθετη μονάδα ξεκινώντας την παρουσία της στην τεράστια αυτή χώρα με τον τρόπο που αρμόζει στην απήχηση που έχει στην Ινδία το όνομα αυτό, απευθείας χωρίς μεσάζοντες. Η Hero όμως είχε ήδη χτίσει τον δικό της μύθο και συμπληρώνοντας 8 εργοστάσια που δουλεύουν σε πλήρες ωράριο έφτιαχνε τις μοτοσυκλέτες που κυρίως ήθελαν οι Ινδοί.

Αυτή είναι η αξιοσημείωτη πορεία της τα τελευταία χρόνια:

Έτος
Πωλήσεις
Διάρκεια που χρειάστηκε να φτάσει
1994
1 εκατ.
10
2001
5
7
2004
10
3
2008
25
4
2013
50
5
2017
75
4
2021
100

4

 

Η Hero, όπως θα θυμάστε, μας απασχόλησε πρόσφατα ξανά καθώς βρίσκεται πίσω από το νέο εγχείρημα της επανεκκίνησης της Buell με απώτερο σκοπό την είσοδο στην αγορά των ΗΠΑ ενώ έτσι κι αλλιώς έχει κάνει μεγάλα βήματα στην ήπειρο εκεί, με μεγάλα ποσοστά σε χώρες της Λ. Αμερικής. Τελικός σταθμός για την Hero είναι φυσικά και η αγορά της Ευρώπης χωρίς όμως να βιάζεται καθώς γνωρίζει πολύ καλά πως για να γίνει αυτό, θα πρέπει να κατασκευάσει νέα μοντέλα. Και σύμφωνα με παλαιότερη δήλωση των ίδιων σε εμάς στο ΜΟΤΟ, θα κάνουν το βήμα μία και καλή, όταν και η αγορά της Ινδίας θα είναι έτοιμη να υποστηρίξει κάτι τέτοιο.

Προς το παρών συνεχίζουν ακάθεκτοι να κατασκευάζουν μοτοσυκλέτες σε τεράστιες ποσότητες και με ρυθμό ανάπτυξης που απαιτεί τεράστια βήματα στην εξέλιξη της παραγωγής, την προσθήκη εργοστασίων και τον έλεγχο των προμηθευτών.

Επίσημα η Hero ανεξαρτητοποιήθηκε από την Honda, είπαμε τα βήματα ήταν πολλαπλά, το 2011, με το λογότυπό της να παρουσιάζεται τον Αύγουστο στο Λονδίνο, την χώρα που κάθε Ινδός θέλει να διαπρέψει και σε έναν αγώνα κρίκετ μεταξύ Αγγλίας και Ινδίας. Σύμφωνα με τον παραπάνω πίνακα, βλέπετε πως η αλλαγή αυτή όχι μόνο δεν έβαλε φρένο στον ρυθμό ανάπτυξης αλλά ο διπλασιασμός των πωλήσεων κάθε πενταετία (σχεδόν) συνεχίζει αμείωτος. Ήδη όμως η ανάπτυξη της συνολικής αγοράς της Ινδίας κοντεύει να φτάσει στο προβλεπόμενο μέγιστο ετήσιο νούμερο συνολικών πωλήσεων και ακόμη κι αν το ξεπεράσει, δεν αναμένεται να είναι για πολύ. Αυτό σημαίνει πως ο ταχύτητος αυτός ρυθμός θα δείξει επιβράδυνση και θα αρχίσει για την Hero ένας κύκλος σκληρότερου ανταγωνισμού με τους υπόλοιπους κατασκευαστές. Έναν ανταγωνισμό ποιότητας και τεχνολογίας που ιδιαίτερα η Bajaj περιμένει εναγωνίως να ξεκινήσει πιο έντονα…

Μοτοσυκλέτα νεκροφόρα: Ένα Superstock Suzuki GSX-R1000 συνοδεύει αναβάτες στην τελευταία τους βόλτα

Η απόλυτη αποχαιρετιστήρια εμπειρία για τους φίλους της ταχύτητας
Superbike Funerals
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

7/8/2025

Ο βρετανός Darren Abey δημιούργησε μια από τις πιο ασυνήθιστες – και εντυπωσιακές – νεκροφόρες στον κόσμο, με βάση ένα Suzuki GSX-R1000 K4, εξοπλισμένο με ειδικά διαμορφωμένο πλευρικό κάνιστρο για φέρετρο.

Η ιδέα πίσω από το Superbike Funerals  ήταν να συνδυάσει το πάθος για τις μοτοσυκλέτες με έναν διαφορετικό – λιγότερο "μαύρο" – τρόπο αποχαιρετισμού. Ο Darren δηλώνει:

«Αν κάποιος αγαπούσε τις sport μοτοσυκλέτες, είναι ο ιδανικός τρόπος να φύγει με στυλ. Είναι 100% χειροποίητο – δεν υπάρχει κάτι παρόμοιο. Δεν νομίζω να το φτιάξει ποτέ άλλος.”

Superbike Funerals

Το εγχείρημα κόστισε περίπου 30.000 λίρες, με στόχο να προσφέρει στους λάτρεις των superbike την τελευταία τους βόλτα

Η GSX-R1000, που είχε αρχικά προετοιμαστεί για προδιαγραφές Superstock, μετατράπηκε ριζικά για να αντέχει το βάρος και τις δυνάμεις ενός sidecar. Χρειάστηκαν ειδικά ψαλίδια για να υποστηρίξουν τις αρθρώσεις και τροποποιήσεις στο πλαίσιο, ενώ η συνολική κατασκευή ανακατασκευάστηκε τρεις φορές μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Superbike Funerals

“Υπήρξε πολύς κόπος που δεν φαίνεται. Μόνο στο sidecar έχουν πέσει πάνω από 100 ώρες δουλειάς. Ήταν όλο μια διαδικασία δοκιμής και σφάλματος”

Για να μειώσει το βάρος και να βελτιώσει την οδηγική συμπεριφορά, το sidecar στένεψε και χρησιμοποιήθηκαν λεπτότερες σωληνώσεις (από 3mm σε 1.5mm). Το συνολικό βάρος φτάνει περίπου τα 240-250 κιλά, και η κατασκευή έχει αγγίξει ταχύτητες έως 200 km/h σε δοκιμές.

Θεωρούμε βέβαια πιο λογικό να έχουν γίνει οι κατάλληλες μετατροπές σε ρελαντί και τελική μετάδοση ώστε να πηγαίνει πιο εύκολα με ταχύτητες βαδίσματος.

Superbike Funerals

Αφιερωμένο σε ήρωες των δύο τροχών

Το sidecar είναι διακοσμημένο με θεματολογία Isle of Man TT και φόρους τιμής σε θρύλους όπως οι Joey Dunlop, Mike Hailwood και Barry Sheene. “Είναι διαφορετικό. Είναι πολύχρωμο, δεν είναι μαύρο και δεν είναι μακάβριο” λέει ο δημιουργός.

Superbike Funerals

Μέρος ενός μοναδικού στόλου

Η GSX-R νεκροφόρα έχει ήδη πραγματοποιήσει περίπου δέκα αποστολές, και αποτελεί μέλος ενός ευρύτερου στόλου «εναλλακτικών νεκροφόρων» που περιλαμβάνει πέρα από παραδοσιακές νεκροφόρες, λιμουζίνες, αντίκες, ιππήλατες, μια Triumph Boneville, μια Harley Davidson, μια Hayabusa,  ένα τρίτροχο Robin Reliant (φόρος τιμής στην βρετανική κωμική σειρά, Only fools and horses), ένα Ford Escort, ένα Land Rover Defender, ένα Morris Minor, ένα κλασσικό Mini Traveller, ένα παραδοσιακό λονδρέζικο ταξί, ένα κόκκινο διώροφο λεωφορείο, ένα VW Campervan, ένα Subra Impreza που παραπέμπει σε αγωνιστικό, δυο τράκτορες φορτηγών αλλά και ένα τεθωρακισμένο ερπυστριοφόρο!

Αν μη τι άλλο, η αγωνιστική μοτοσυκλέτα με το κάνιστρο της είναι μια πρόταση για μια τελευταία βόλτα γεμάτη στυλ και θρύλους των δύο τροχών, μέσα από σειρά επιλογών που θα καλύψει κάθε γούστο.

 

 

Ετικέτες