Η Honda ετοιμάζει JUMP CONTROL!

Μετά το wheelie control για τις σούζες, τώρα και… ηλεκτρονικά βοηθήματα για τα άλματα
1
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

12/4/2023

Το πραγματικό ερώτημα δεν είναι γιατί η Honda ετοιμάζει Jump-Control, αλλά γιατί δεν το έχει κάνει ήδη κάποιος άλλος μέχρι σήμερα και ειδικά η KTM που έχει γεμίσει τις off-road μοτοσυκλέτες της με ηλεκτρονικά. Όπως βλέπετε και στα σχετικά σχέδια της πατέντας που διέρρευσε, η δουλειά του Jump-Control είναι να προσγειώνει στο έδαφος τη μοτοσυκλέτα, είτε με τους δύο τροχούς ταυτόχρονα, είτε πρώτα με τον πίσω και μετά με τον εμπρός, αναλόγως που το έχεις ρυθμίσει.

Όσοι κάνουν motocross γνωρίζουν πολύ καλά, πως αν ανοίξεις το γκάζι όταν η μοτοσυκλέτα είναι στον αέρα ή αν πατήσεις το πίσω φρένο, μπορείς να επηρεάσεις το πόσο ανασηκώνεται το πίσω μέρος της μοτοσυκλέτας και να καθαρίσεις ως ένα βαθμό τον τρόπο που θα προσγειωθεί η μοτοσυκλέτα στο έδαφος.

2

Χάρη στους νέους ψεκασμούς ride by wire και τις IMU είναι πλέον εύκολο για την ECU να αυξήσει ή να μειώσει τις στροφές του κινητήρα, ανεξάρτητα από τις κινήσεις του χεριού του αναβάτη στο γκάζι, ακριβώς όπως συμβαίνει στα νέας γενιάς Traction Control. Αν σε αυτή την δοκιμασμένη τεχνολογία προσθέσουμε και τα brake by wire που έχουν τα αυτοκίνητα και στο οποίο βασίζεται η λειτουργεία των ESP, τότε η ECU έχει και τον απόλυτο έλεγχο των φρένων.

Πριν φωνάξετε τον παπά να κάνει εξορκισμό των δαιμόνιων ηλεκτρονικών από την ψυχή του αγνού μοτοσυκλετιστή, καλό είναι να προσέχουμε πως στα σκίτσα απεικονίζεται μια μοτοσυκλέτα Rally. Στους αγώνες rally ένα τέτοιου είδους σύστημα μπορεί να αποδειχτεί σωτήριο για τον αναβάτη, γιατί σε αντίθεση με τις πίστες motocross που το επόμενο εμπόδιο είναι γνωστό, ο αναβάτης των Rally οδηγεί με μεγάλες ταχύτητες σε άγνωστα εδάφη.

SK Motorium

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025
RAINEY
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα. 

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.