Η πρώτη after market carbon ζάντα για μονόμπρατσα και οδήγηση στο δρόμο

…και γιατί κάποιοι λένε πως ΔΕΝ θα πρέπει να τις χρησιμοποιείς στο δρόμο
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

29/1/2021

Αυτό το ζευγάρι ζάντες από wave-carbon κατασκευάζονται από το εξειδικευμένο τμήμα του γερμανικού κολοσσού Thyssenkrupp (φτιάχνει από πλοία μέχρι στρόβιλους για πυρηνικά εργοστάσια) και είναι οι πρώτες after market για μονόμπρατσα ψαλίδια και για οδήγηση στο δρόμο. Πάντως η Ducati έχει χρησιμοποιήσει carbon ζάντες με έγκριση για τον δρόμο στις δύο τελευταίες Superleggera, την 1299 και την V4.

Η γερμανική εταιρεία έχει ήδη μια ολόκληρη σειρά street-legal carbon ζάντες για αυτοκίνητα. Οι συγκεκριμένες ζάντες ζυγίζουν λιγότερο από 2,5 κιλά η κάθε μία και σε σύγκριση με τα 4 κιλά που ζυγίζει περίπου η κάθε αλουμινένια ζάντα της Panigale V4, η Thyssenkrupp μας λέει πως έχουμε κέρδος έως 1,7 κιλά σε κάθε τροχό και πάνω από 2,5 κιλά στο σύνολο. Καθώς μιλάμε για ζάντες που είναι περιστρεφόμενο και μη-αναρτώμενο βάρος, τα μείον 2,5 κιλά έχουν τεράστια επίπτωση στο γυροσκοπικό φαινόμενο που επηρεάζει την ευελιξία της μοτοσυκλέτας και φυσικά στη λειτουργία των αναρτήσεων.  

Μέχρι τώρα υπήρχαν αρκετές after market carbon ζάντες για μονόμπρατσες μοτοσυκλέτες, αλλά ελάχιστες ήταν για χρήση στο δημόσιο δρόμο ή είχαν έγκριση τύπου για όλες τις χώρες. Κι εδώ είναι η μεγάλη “ανησυχία” μας για αυτές τις ζάντες, διότι το βασικό μειονέκτημα των εξαρτημάτων από carbon είναι πως όταν ξεπεράσεις το όριο των δυνάμεων που μπορούν να διαχειριστούν, τότε καταρρέουν ολοσχερώς.

Με άλλα λόγια, εκεί που μια ζάντα αλουμινίου θα στραβώσει αν περάσεις πάνω από μια απότομη ανωμαλία, η ζάντα carbon θα γίνει χαρτοπόλεμος. Γι΄αυτό και η χρήση τους έχει περιοριστεί στους ασφάλτινους αγώνες μέσα σε πίστα.

Για αγώνες σε δημόσιους δρόμους και φυσικά σε αγώνες off-road, εξακολουθούν να χρησιμοποιούν ζάντες από σφυρήλατο αλουμίνιο ή μαγνήσιο. Αυτή τη στιγμή, carbon ζάντες με έγκριση για χρήση στο δρόμο έχει στα υπερ-αυτοκίνητά της η Koensegg και υπάρχει η αμερικάνικη Carbon Revolution που προμηθεύει την Ford για τα Mustang 350 GT και GT. Φυσικά στην ποδηλασία οι carbon ζάντες είναι ο κανόνας.

Όμως! Υπάρχουν ακόμα ενστάσεις για την ασφάλεια των carbon ζαντών στους δημόσιους δρόμους. Η σοβαρότερη προέρχεται από τον διάσημο σχεδιαστή της Formula 1 και της McLaren κύριο Gordon Murray. Ο κύριος αυτός έχει πάνω από 40 χρόνια πείρα στη χρήση carbon στα αυτοκίνητα της F1 και φυσικά το ευρύ κοινό τον έμαθε από το πρώτο αυτοκίνητο παραγωγής της McLaren την τριθέσια McLaren F1. Το 2020 παρουσίασε το δεύτερο υπερ-αυτοκίνητο δρόμου που σχεδίασε ο ίδιος χρησιμοποιώντας ξανά την τελευταία λέξη της τεχνολογίας από την Formula 1, αλλά όχι τις carbon ζάντες. Καθώς μιλάμε για αυτοκίνητο με τιμή πώλησης αρκετών εκατομμυρίων ευρώ, προφανώς δεν ήταν το κόστος εκείνο που τον εμπόδισε να βάλει ζάντες carbon. Όπως ο ίδιο είπε όταν ερωτήθηκε, οι ζάντες carbon για τον δρόμο είναι επικίνδυνες διότι ακόμα και μια μικρή

ζημιά μπορεί να προκαλέσει την ολική καταστροφή τους και μάλιστα απρόβλεπτα. Επίσης η ακτινοβολία UV και η έκθεση στη θερμότατα προκαλούν γήρανση στο carbon και βάζουν όριο στη ζωή τους, το οποίο μάλιστα είναι δύσκολο να καθοριστεί με ακρίβεια.           

Καθώς αυτή είναι η πρώτη after market ζάντα carbon για μονόμπρατσες μοτοσυκλέτες και έγκριση για οδήγηση στο δρόμο (σύμφωνα με την γερμανική εταιρεία), δεν έχουμε φυσικά δεδομένα για την αντοχή τους σε πραγματικές συνθήκες. Τα πλεονεκτήματα είναι αδιαμφησβήτητα και σίγουρα δεν είναι χαζοί στα GP που τις χρησιμοποίησαν μέχρι να απαγορευτούν από τους κανονισμούς. Όμως για τον δρόμο υπάρχουν ακόμα ενστάσεις και μάλιστα από ανθρώπους που ξέρουν για το θέμα καλύτερα απ’ όλους μας…  

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…