Η Yamaha πατεντάρει αερόσακο

Με το βλέμμα στην παθητική ασφάλεια

Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

23/8/2018

Η Yamaha εστιάζει στην παθητική ασφάλεια των αναβατών της, προχωρώντας στην κατάθεση μιας νέας πατέντας για την χρήση αερόσακων. Η χρήση αερόσακων σε μοτοσυκλέτα δεν αποτελεί καινοτομία, αφού ήδη υπάρχει ως προαιρετικικός εξοπλισμός στην Honda Goldwing.

Όμως η Yamaha επέλεξε για την εφαρμογή της πατέντας της να χρησιμοποιήσει ένα Scooter. Όπως είναι γνωστό τα scooter καταλαμβάνουν ένα μεγάλο κομμάτι της αγοράς εδώ και καιρό, όντας ευκολοδήγητα ελκύουν -παράλληλα- κι ένα κοινό που μπορεί να μην έχει προηγούμενη εμπειρία με μοτοσυκλέτες, με αποτέλεσμα να είναι συχνότερη η εμπλοκή τους σε ατυχήματα. Το εγχείρημα της Yamaha να χρησιμοποιήσει αερόσακους στα scooter αποτελεί ένα ευχάριστο γεγονός, καθώς έτσι ενισχύει την παθητική ασφάλεια των αναβατών προφυλάσσοντας με ακόμη έναν τρόπο στο θώρακα αλλά και στα γόνατα κατά την φάση μιας μετωπικής σύγκρουσης. Βασική προϋπόθεση για τη χρήση του αερόσακου όπως παρατηρείτε και στο σχέδιο είναι ο επαρκής χώρος όχι μόνο για την εγκατάσταση του συστήματος αλλά και την σωστή λειτουργία του. Αν κάτι χαρακτηρίζει τα scooter, είναι η προσφορά χώρου, την στιγμή που όντας ένα δίκυκλο καθημερινής μετακίνησης θα μπορούσε να πει κανείς πως η εφαρμογή αυτού το συστήματος είναι περισσότερο απαραίτητη καθώς είναι αποδεδειγμένο πως υπάρχει αυξημένος κίνδυνος ατυχήματος στο κέντρο της πόλης.

Θα πρέπει να δούμε τώρα, αν η τοποθέτηση του αερόσακου έρχεται με τρόπο που στερεί αποθηκευτικό χώρο αλλά και με πιο τρόπο γίνεται η ενεργοποίησή του. Διότι, σε αντίθεση με τα γιλέκα και τα μπουφάν με αερόσακο που ενεργοποιούνται κατά το τράβηγμα μίας ντίζας, όταν ο αναβάτης αποχωριστεί την μοτοσυκλέτα, εδώ τώρα θα πρέπει να γίνεται αυτόματα. Για παράδειγμα η Dainese διαθέτει μπουφάν με αερόσακους που ενεργοποιούνται με αισθητήρες που ανιχνεύουν την πτώση, μία τεχνολογία που έχουν από τα MotoGP. Αντίστοιχα τώρα αυτό θα πρέπει να γίνεται από το ίδιο το scooter της Yamaha. Είναι λοιπόν ενδιαφέρον να δούμε με πιο τρόπο γίνεται η ενεργοποίηση του συστήματος, πέρα από την πρωτοποριακή τοποθέτησή του, που βλέπουμε στο παραπάνω σχέδιο, να δημιουργεί μία "κουρτίνα" προστασίας του αναβάτη...

Ετικέτες

Yamaha

https://bit.ly/MOTO_668

Επικαιρότητα

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400

Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”