Η.Π.Α. - Πρόταση νόμου για να θεωρείσαι αυτόματα δωρητής οργάνων όταν σκοτωθείς χωρίς να φοράς κράνος

Από τον Γερουσιαστή Martin Looney στο Connecticut, με στόχο “τη βελτίωση της δημόσιας υγείας”
Πρόταση νόμου στο Connecticut
Κώστα Γκαζή
Από τον

Κώστα Γκαζή

1/2/2023

Έχει καθιερωθεί -και στην Ελλάδα-, να αστειευόμαστε όταν βλέπουμε αναβάτες χωρίς κράνος, αποκαλώντας τους “δωρητές οργάνων”, και να που ένας νομοθέτης αποφάσισε να πατήσει πάνω σε αυτό το “μαύρο” αστείο, προτείνοντας το για νόμο!

Η καταπληκτική είδηση μας έρχεται από από τον Γερουσιαστή Martin Looney στο Connecticut των Η.Π.Α., με την πρόταση νόμου S.B. No. 96, σύμφωνα με την οποία οποιοσδήποτε αναβάτης μοτοσυκλέτας που δεν φορά κράνος και σκοτωθεί σε τροχαίο δυστύχημα θα θεωρείται αυτόματα δωρητής οργάνων.

Κι όμως, δεν είναι hoax, καθώς μπορεί ο Γερουσιαστής να έχει “ύποπτο” επώνυμο (Looney που μεταφράζεται και ως τρελός -βλ. Looney Tunes, ενώ η AMA αποκαλεί ειρωνικά τον νόμο “Looney bill” ήτοι “τρελό νόμο”), μπορεί η πρόταση νόμου να ακούγεται εξωφρενική, όμως και ο Martin Looney είναι πραγματική οντότητα, όπως και η πρόταση νόμου έχει όντως κατατεθεί στο νομοθετικό σώμα της πολιτείας του Connecticut. Αυτό που δεν γνωρίζουμε είναι αν η κίνηση του Looney έχει πραγματικά στόχο την ψήφιση ενός τέτοιου νόμου, ή αν θέλει να δημιουργήσει δυνατές εντυπώσεις και να ξεκινήσει διάλογο ενάντια στον νόμο που ισχύει αυτή τη στιγμή στο Connecticut, που επιτρέπει τη μη χρήση κράνους από ενήλικες αναβάτες μοτοσυκλέτας.

Connecticut bill

Η πρόταση νόμου S.B. No. 96 του Martin Looney αναφέρει τα εξής: “Ένας νόμος που ξεκαθαρίζει / αποδεικνύει μια αμφισβητήσιμη υπόθεση ότι άτομα που σκοτώνονται σε δυστύχημα μοτοσυκλέτας ενώ οδηγούσαν χωρίς να φορούν κράνος, επιθυμούν να δωρίσουν τα όργανα τους.” Ως “Δήλωση σκοπού” (Statement of Purpose) της νομοθετικής αυτής πρότασης δηλώνεται “η βελτίωση της δημόσιας υγείας”!

Τα πρώτα συναισθήματα που νιώσαμε διαβάζοντας τα παραπάνω ήταν έκπληξη και θυμός, όμως η είδηση αποτελεί παράλληλα τροφή για σκέψη, πάνω σε αυτό που οι Αμερικανοί ονομάζουν “Bodily Autonomy” ή “Bodily Integrity” και στα ελληνικά μεταφράζεται ως Σωματική Αυτονομία. Δεν είναι κάτι νέο, και αφορά σε ένα από τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, δηλαδή στην κυριότητα του σώματος σου. Ισχύει αυτή η κυριότητα και η αυτονομία του σώματος και μετά θάνατον; Και θα μπορούσε το κράτος για το καλό του κοινωνικού συνόλου (βλ. “τη βελτίωση της δημόσιας υγείας”) να επιβάλλει ένα μέτρο όπως τον νόμο που προτείνει ο Γερουσιαστής Looney; Την ίδια στιγμή, το μέτρο αυτό δεν αποτελεί κατάφωρη διάκριση για τους μοτοσυκλετιστές, όταν δεν εφαρμόζεται για όλο το κοινωνικό σύνολο; Και θα πρέπει να “πληρώσουν” οι -έστω ανεύθυνοι- αναβάτες μοτοσυκλέτας τη νύφη για την φθίνουσα πορεία της δωρεάς οργάνων;

Martin Looney

Θυμόμαστε ανάλογες προτάσεις νόμου στο εξωτερικό, όπως για παράδειγμα να μην καλύπτονται από το δημόσιο σύστημα υγείας οι καπνιστές, που εν γνώσει τους κάνουν κακό στην υγεία τους, προτάσεις που συνήθως απορρίπτονταν πριν γίνουν νόμοι. Το ίδιο και στη συγκεκριμένη περίπτωση, δεν πιστεύουμε πως υπάρχει πιθανότητα να περάσει ένας τέτοιος νόμος, όμως η Αμερικάνικη Ομοσπονδία Μοτοσυκλετιστών (AMA) δεν το αφήνει στην τύχη, και ξεκίνησε ήδη καμπάνια ενάντια στον νόμο.

Στο οργισμένο ανακοινωθέν της ΑΜΑ διαβάζουμε μεταξύ άλλων πως “η δωρεά οργάνων αποτελεί έναν ευγενή σκοπό που σώζει ζωές, αλλά η απόφαση του να γίνεις δωρητής αφορά αποκλειστικά το άτομο και όχι τον νομοθέτη. Ο προτεινόμενος αυτός νόμος όχι μόνο είναι προσβλητικός για τους αναβάτες μοτοσυκλέτας, αλλά παραβιάζει τη θρησκευτική ελευθερία εκείνων που η πίστη τους απαγορεύει τη δωρεά οργάνων μετά θάνατον, και είναι ξεκάθαρα μια παραβίαση του συντάγματος όσον αφορά στη Σωματική Αυτονομία για κάθε Αμερικανό.”

Η ΑΜΑ συνεχίζει αναφέροντας πως αν στόχος είναι η “βελτίωση της δημόσιας υγείας” τότε η νομοθεσία πρέπει να έχει ως προτεραιότητα την πρόληψη των τροχαίων δυστυχημάτων, με τον προτεινόμενο νόμο να βάζει την ασφάλεια των αναβατών σε δεύτερο πλάνο, θεωρώντας τους αναβάτες ως “τίποτα παραπάνω από μια συλλογή οργάνων που θα θερίσουν μετά το θάνατο τους.”

AMA against Connecticut bill

Όταν η AMA επικοινώνησε με το γραφείο του Γερουσιαστή Looney, το προσωπικό του απάντησε πως ο νόμος στόχο έχει να αυξήσει τη φθίνουσα πορεία δωρεάς οργάνων στο Connecticut και ταυτόχρονα να αποτρέψει τους αναβάτες να οδηγούν χωρίς κράνος. Επιπλέον, το γραφείο του κ. Looney δήλωσε πως “αν οι αναβάτες μοτοσυκλέτας επιλέγουν να θέσουν τους εαυτούς τους σε τέτοιο κίνδυνο, οδηγώντας χωρίς κράνος, τότε θεωρούμε πως οι αναβάτες αυτοί δεν ενδιαφέρονται για το πού θα καταλήξουν τα όργανα τους.”

Από την άλλη, η ομοσπονδιακή τράπεζα οργάνων (New England Donor Bank) και η μητρική της, New England Donor Services, οι υπεύθυνοι δηλαδή για τη δωρεά οργάνων στο Connecticut αντιτίθενται με τον προτεινόμενο νόμο, και με κάθε αντίστοιχο νόμο που παρακάμπτει το άτομο για τη δωρεά οργάνων μετά τον θάνατο του.

Διαβάστε περισσότερα στην καμπάνια ενάντια στον νόμο που έχει ξεκινήσει η ΑΜΑ ΕΔΩ, και αναμείνατε στο τερματικό σας, για τις εξελίξεις που αναμένονται ενδιαφέρουσες.

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Έρχεται στο ΜΟΤΟ ένα επικό ταξίδι
Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

28/7/2025

Στον μοτοσυκλετιστικό κόσμο είναι οι Έλληνες που έχουν τα πρωτεία στα ταξίδια με μοτοσυκλέτα κατά αναλογία πληθυσμού και όχι οι Άγγλοι, οι Γερμανοί και οι Ισπανοί. Εντός συνόρων η διαφορά αυτή φαίνεται, ιδιαίτερα σε εμάς που γνωρίζουμε πολύ κόσμο που ταξιδεύει, είτε ζητώντας συμβουλές και προτάσεις διαδρομών πριν, είτε όπως σε αυτή την περίπτωση, ερχόμαστε να θαυμάσουμε και εμείς ως θεατές την επική περιπέτεια τριών αναβατών που δεν έφτασαν απλά στην Μογγολία, αλλά πέρασαν μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα στις Στέπες, εξερευνώντας την άγνωστη και αμόλυντη, ακόμη και τώρα, χώρα.

Εμείς οι Έλληνες ταξιδεύουμε, είτε αεροπορικώς, είτε οδικώς, το χαρακτηριστικό μας είναι πως ταξιδεύουμε και γνωρίζουμε άλλους λαούς. Και το κάνουμε κατά μεγαλύτερη αναλογία από εκείνο που κάνουν οι φίλοι μας μοτοσυκλετιστές σε άλλες χώρες. Για εμάς εδώ είναι πιο εύκολο να βρεις απευθείας εκείνον που θα σου δώσει οδηγίες για διαδρομές για οποιαδήποτε μακρινή χώρα, να φτάσεις δηλαδή στον άνθρωπο που έχει ήδη κάνει ένα ταξίδι αντίστοιχο με εκείνο που ονειρεύεσαι εσύ. Αυτό δεν είναι κακό, σε έναν κόσμο που τα πάντα έχουν εξερευνηθεί και δεν υπάρχει η έννοια «καρφώνω την σημαία μου», τα ταξίδια γίνονται πρώτα για ανακάλυψη των εσωτερικού κόσμου, κι έπειτα για όλους τους άλλους λόγους. Σε έναν τέτοιο κόσμο είναι δύσκολο να βρεις τον άγνωστο δρόμο, πόσο μάλλον να ανοίξεις τον δρόμο.

Κι όμως: Τρεις φίλοι, με αφετηρία την Αθήνα, πέρασαν από μέρη που έχουν «ταξιδευτεί» και άλλα λιγότερα ταξιδεμένα και δεν αντιμετώπισαν την Μογγολία σαν τον τερματικό σταθμό της αναστροφής. Η διαφορά τους είναι πως έμειναν εκεί, περνώντας χρόνο, δηλαδή γράφοντας χιλιόμετρα, που είναι και ο μόνος τρόπος να μιλήσεις με έναν δεύτερο κάτοικο και όχι μόνο με έναν!

Στην πιο αραιοκατοικημένη χώρα του κόσμου, θα μπορούσες να πεις πως είτε κάνεις εκατό, είτε χίλια χιλιόμετρα, έχεις δει το τοπίο. Η πραγματικότητα είναι πως το τοπίο το βλέπεις και από τον υπολογιστή σου, η περιήγηση και η εξερεύνηση σε εκείνα τα χώματα είναι που κάνει την διαφορά με τους υπόλοιπους ταξιδευτές!

Ο τρόπος που θα αντιμετωπίσεις ένα σπασμένο πόδι και βλάβες μοτοσυκλέτας όταν δεν μπορείς να αποκτήσεις πρόσβαση σε οποιαδήποτε βοήθεια, είναι που θα αλλάξουν και θα διαμορφώσουν χαρακτήρες, θα εμπλουτίσουν την ιστορία και τέλος θα παραδειγματίσουν και θα εμπνεύσουν τους υπόλοιπους!

Γνωρίσαμε στο MOTO την παρέα των τριών φίλων, όλοι τους ξεχωριστοί και όλοι τους με διαφορετικό υπόβαθρο, πριν την αναχώρησή τους. Είδαμε πως κανείς δεν είχε την πολυτέλεια χρόνου που απαιτεί ένα τέτοιο ταξίδι, η διάθεση ήταν να το χαρούν οι ίδιοι και να μάθουν τους τόπους μέσα από αυτό, ούτε να βγάλουν φωτογραφίες ή video, ούτε να βρουν χορηγούς. ‘Ολα αυτά από μόνα τους, κάνουν το ταξίδι αυτό λίγο διαφορετικό από όλα όσα έχουμε δει τελευταία. Διαποτίζεται από μία αγνότητα άλλης εποχής και φέρνει τον αναγνώστη πιο κοντά στο να ταυτιστεί μαζί τους και να εμπνευστεί για το δικό του ταξίδι!

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Οι κεντρικοί μας ήρωες είναι ο Γιάννης 65 ετών, που μόλις έχει βγει στην σύνταξη, δηλαδή στην δεύτερη εφηβεία για εμάς τους μοτοσυκλετιστές που μας αρέσουν τα ταξίδια Κεντρικοί ήρωες, με τους άλλους δύο να είναι νεότεροι και να αφήνουν πίσω εταιρείες και οικογένειες.

Ο Δημήτρης, 55 ετών είναι ο μικρότερος της παρέας και εκείνος που θα τραβήξει και τα περισσότερα στο ταξίδι βέβαια.

Πρώτο βήμα πριν το ταξίδι ήταν να γνωριστούν οι τρεις τους με τον τρόπο που απαιτεί η περίσταση, δηλαδή οδηγώντας μαζί. Είχε προηγηθεί η αρχική γνωριμία στην Γραμμένη Οξυά στο σπίτι του Γιάννη. Όμως όλοι καλά τα λένε καθισμένοι στις καρέκλες, όταν καθίσεις στις σέλες πολλά αλλάζουν. Για αυτό τον λόγο οργάνωσαν ένα ταξίδι γνωριμίας στην Αλβανία που ταυτόχρονα ήταν και η τελική δοκιμή του εξοπλισμού και των μετατροπών στις μοτοσυκλέτες.

Ήταν επίσης και το σημείο που ο Νίκος, 58 ετών, κατάλαβε πως το αστείο για την αξιοπιστία του GS θα κρατήσει μέχρι την επιστροφή, δεν είναι για να σπάσει ο πάγος των πρώτων ημερών, ούτε θα σταματήσει φτάνοντας στην Μογγολία. Θα διαρκέσει μέχρι την επιστροφή!

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!

Οι άλλοι ήρωες της ιστορίας αυτής είναι λοιπόν δύο Triumph Tiger 900 Rally Pro με πλούσιο εξοπλισμό και ένα BMW R1250GS. Ο εξοπλισμός είναι απαραίτητος καθώς αν θες να διασχίσεις τις Στέπες της Μογγολίας θα χρειαστεί να κατασκηνώσεις στην μέση του πουθενά του χάρτη, κυριολεκτικά και εκτός από προμήθειες να έχεις και βενζίνη, μπόλικη γιατί δεν θα βρεις βενζινάδικο κανονικό σε ακτίνα εκατοντάδων χιλιομέτρων. Η ασφαλής μεταφορά μπόλικης βενζίνης ήταν μία σπαζοκεφαλιά που έπρεπε να λυθεί επί ελληνικού εδάφους και να δοκιμαστεί.

Οι τρεις ταξιδιώτες πέρασαν περίπου από τα μέρη του φετινού MEGA TEST ON-OFF, έφυγαν από Πειραιά που είναι ο ταχύτερος τρόπος για απέναντι, και από Γεωργία μπήκαν Ρωσία, Καζακστάν κάνοντας ήδη μέχρι την Μογγολία μερικές χιλιάδες χιλιόμετρα.

Εξερεύνηση της Μογγολίας ξεκινώντας από Αθήνα: Τρεις μοτοσυκλέτες σε μία περιπέτεια ζωής!
Πολλές αλλαγές που χρειάζονται για την μεταφορά μπόλικης βενζίνης και εκστρατευτικού εξοπλισμού

Έχοντας πλέον επιστρέψει στην Ελλάδα, και περάσει πολλές ατυχίες ακόμη και τραυματισμούς, αλλά πετυχαίνοντας πλήρως τον στόχο, να εξερευνήσουν δηλαδή την χώρα, μας φέρνουν ένα ταξίδι ξεχωριστό και μοναδικό. Ένα ταξίδι που έχει ήδη γίνει, έχει ολοκληρωθεί, δεν ψάχνει για χορηγούς, κι έχει μόνο ένα στόχο: Να εμπνεύσει ακόμη περισσότερους για να συνεχίσει αυτή η χώρα, σιωπηλά, να κρατά τα σκήπτρα στην αναλογία των μοτοσυκλετών που ταξιδεύουν εκτός συνόρων.

Δύο Triumph και ένα BMW σε μία μεγάλη περιπέτεια, χιλιάδων χιλιομέτρων, πολλών συνόρων και αμέτρητων λίτρων βενζίνης!