Ιταλικοί θρύλοι στη νέα σειρά των ηλεκτρονικών βιβλίων του Alan Cathcart

Τρεις ιταλικές μοτοσυκλέτες ιστορικής σημασίας
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

21/11/2019

Φίλος και συνεργάτης επί δεκαετίες, ο Alan Cathcart ο "sir" της παγκόσμιας μοτοσυκλέτας δεν χρειάζεται συστάσεις. Δεν είναι ένας απλός freelancer που συνεργάζεται με το MOTO, αλλά ένας συνάδελφός σε διαρκή επικοινωνία.

Είναι απ’ τα πιο γνωστά ονόματα παγκοσμίως και η εμπειρία που έχει θεωρείται μια απ’ τις μεγαλύτερες καθώς έχει βρεθεί στη σέλα πολλών μοναδικών μοτοσυκλετών, από ευφάνταστες custom, πρωτότυπες μοτοσυκλέτες μέχρι και αγωνιστικές είτε της σύγχρονης εποχής είτε προηγούμενων δεκαετιών. Με αυτά να αποτελούν τροφή για σκέψη, έχει εκδώσει τρία βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή. αφιερωμένα σε τρεις μοτοσυκλέτες ορόσημα της ιστορίας των ιταλικών αγώνων και όχι μόνο.

Τα βιβλία έχουν εκδοθεί από την BRG Multimedia με το καθένα να κοστίζει €3.50 και είναι διαθέσιμα στο Amazon ή το Kindle Bookstore.

Η πρώτη θρυλική μοτοσυκλέτα είναι η V8 της Moto Guzzi, ενώ έπειτα σειρά έχει η Bicilindrica V-twin της ίδιας εταιρείας. Η λίστα ολοκληρώνεται με το τετρακύλινδρο 350 της MV Agusta, την τελευταία αγωνιστική μοτοσυκλέτα της εταιρείας, με την οποία συμμετείχε στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα GP.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’50, η Moto Guzzi ήταν κυρίαρχη δύναμη στα GP στην κατηγορία των 350cc, ενώ το V8 αποτέλεσε το “όπλο” της για να προκαλέσει τις Gilera και MV Agusta στη διεκδίκηση του τίτλου. Μέχρι και σήμερα, είναι η μοναδική οκτακύλινδρη μοτοσυκλέτα που έλαβε μέρος στο πρωτάθλημα και δεν έφτασε ποτέ στο όριο των δυνατοτήτων της καθώς στο τέλος της σεζόν του 1956, η Moto Guzzi αποσύρθηκε απ’ το πρωτάθλημα. Παρότι το V8 δεν κατάφερε ποτέ να περάσει τη γραμμή τερματισμού πρώτο στα GP, τα χαρακτηριστικά του, η νίκη του στο κορυφαίο Imola Gold Cup και το ρεκόρ ταχύτητας των 286,4km/h(!) στον αγώνα του βέλγικου GP, ήταν αρκετά για να το μετατρέψουν σε έναν θρύλο στην ιστορία της μοτοσυκλέτας. Από την άλλη, η 20ετής πορεία του Bicilindrica των 500cc με τον δικύλινδρο V ήταν γεμάτη επιτυχίες, όπου στα χέρια του Stanley Woods κέρδισε τον αγώνα του Isle Of Man TT το 1935 και μετά ακολούθησαν πολλές νίκες στα GP.

Η μοτοσυκλέτα που περιγράφεται στο δεύτερο βιβλίο αφορά την τελική μορφή της Bicilindrica και είχε κερδίσει στον αγώνα του ισπανικού GP το 1953.

Το τελευταίο βιβλίο αναφέρεται στην μοτοσυκλέτα που πραγματικά αντιπροσώπευε το τέλος μιας εποχής. Το τετρακύλινδρο κόσμημα της MV Agusta, το 350 με πλαίσιο τιτανίου. Ο Giacomo Agostini πήρε τη νίκη στο Assen προσφέροντας ένα εξαιρετικό φινάλε στην σχεδόν τριαντακονταετή και γεμάτη επιτυχίες πορεία της διάσημης ιταλικής εταιρείας στα GP.

Κάθε ηλεκτρονικό βιβλίο της σειράς περιλαμβάνει όλη την ιστορία των μοτοσυκλετών, την πληρέστατη τεχνική της ανάλυση και τη δοκιμή τους σε πίστα, μεταφέροντας την άποψη του Alan Cathcart. Συνοδεύονται, επίσης από σπάνιο υλικό και εξαιρετικής ανάλυσης φωτογραφίες, που παρουσιάζουν τις μοτοσυκλέτες χωρίς φαιρινγκ και τεχνικές λεπτομέρειες των κινητήρων και των πλαισίων τους.

Παράπονο Pol Espargaró – “Δεν έχω αποσυρθεί!”: Προσπαθεί για MOTUL WSBK!

Ο Ισπανός αναβάτης προσπάθησε να εξασφαλίσει θέση σε ομάδα MOTUL WSBK
Pol Espargaro
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

27/8/2025

Η προσπάθεια του Pol Espargaró να αποκτήσει μόνιμη θέση στο WorldSBK φαίνεται πως δεν καρποφόρησε

Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Pol Espargaró απέτυχε στην προσπάθειά του να αποκτήσει μόνιμη θέση στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbike. Η Aruba.it Ducati ανακοίνωσε ότι θα αντικαταστήσει τον Alvaro Bautista με τον Ισπανό αναβάτη της Honda, Iker Lecuona.

Ο κορυφαίος αναβάτης της ομάδας, Nicolo Bulega, έχει επίσης συμβόλαιο για τη σεζόν 2026 στο WorldSBK. Ωστόσο, τα πράγματα θα μπορούσαν να είχαν εξελιχθεί διαφορετικά αν η τολμηρή πρόταση του Espargaró είχε γίνει δεκτή.

Σύμφωνα με τις πληροφορίες, ο Espargaró πρότεινε στην Aruba.it Ducati να αγωνιστεί δίπλα στον Bulega την ερχόμενη σεζόν. Η προσπάθειά του δεν καρποφόρησε όμως, καθώς η Ducati επέλεξε έναν άλλο Ισπανό αναβάτη εννέα χρόνια νεότερο από τον ίδιο.

Ο Espargaró, φαίνεται πως δεν έχει πρόθεση να αποσυρθεί με βάση τη γνώμη άλλων.

Η καριέρα του όμως δεν ήταν ποτέ η ίδια μετά τον σοβαρό τραυματισμό που υπέστη στο Portimao κατά τον πρώτο γύρο του MotoGP το 2023. Το 2024 έχασε τη θέση του στην εργοστασιακή KTM από τον Pedro Acosta και έγινε δοκιμαστής για τον αυστριακό κατασκευαστή. Παράλληλα, ανέλαβε την θέση του σχολιαστή αγώνων για μέσα στην Ισπανία. Πρόσφατα, αγωνίστηκε σε δύο γύρους MotoGP ως αντικαταστάτης του Maverick Viñales, τερματίζοντας μάλιστα όγδοος στην Ουγγαρία.

Ο ίδιος δήλωσε, “Κάποιες φορές με ρωτούν αν μετανιώνω που αποσύρθηκα. Όχι, δεν μετανιώνω γιατί ποτέ δεν αποσύρθηκα! Στην πραγματικότητα, ακόμα αγωνίζομαι και θέλω να συνεχίσω να τρέχω.

Δεν αποσύρθηκα. Αναγκάστηκα λόγω μιας κατάστασης στη ζωή μου. Είχα μία πτώση, τραυματίστηκα σοβαρά, έπρεπε να αναρρώσω και δεν ήμουν σε θέση να είμαι αναβάτης MotoGP.

Αλλά δεν αποσύρθηκα, ήθελα να συνεχίσω να τρέχω και θέλω να συνεχίσω να ανταγωνίζομαι.

Ο ανταγωνισμός είναι αυτό που κάνω όταν ανεβαίνω στη μοτοσυκλέτα και εμφανίζονται τα αποτελέσματα. Η ιδέα ότι αποσύρθηκα δεν είναι αληθινή. Ακόμα αγωνίζομαι.”

 

Ετικέτες