Kawasaki KLR 650 – Το ιστορικό on-off ζει και βασιλεύει σχεδόν 40 χρόνια μετά – εννοείται στις Η.Π.Α!

Στα 37 του χρόνια παρουσίας στους δρόμους, μετρά τρεις γενιές, με πιο σημαντικές αλλαγές, πέραν της εμφάνισης, την είσοδο του ψεκασμού και του ABS, στον εξοπλισμό του
motomagKawasaki KLR 650 – Το ιστορικό on-off ζει και βασιλεύει σχεδόν 40 χρόνια μετά – εννοείται στις Η.Π.Α!
Από τον

Αλέξανδρο Λαμπράκη

12/3/2024

Το KLR 650 συνεχίζει να ζει και να γράφει ιστορία, μένοντας στις γραμμές παραγωγής της Kawasaki, 37 χρόνια μετά την πρώτη του εμφάνιση, με την αγορά της Αμερικής να απολαμβάνει τέσσερις διαφορετικές εκδόσεις του θρυλικού “πράσινου” on-off, μετρώντας μέχρι σήμερα τρεις γενιές, που αλλάζουν κατά κύριο λόγο στην εμφάνιση, με πιο πρόσφατες προσθήκες τον ψεκασμό και το ABS.

Όπως φαίνεται, οι αυστηροί περιορισμοί ρύπων που καλά κρατούν στην Ευρώπη, αφήνουν ανεπηρέαστους τους κατασκευαστές, οι οποίοι συνεχίζουν να περιλαμβάνουν στις γραμμές παραγωγής τους μοτοσυκλέτες που πλέον έχουν χαθεί από την Γηραιά Ήπειρο, χάρη των ολοένα αυστηρότερων περιβαλλοντικών, και όχι μόνο, περιορισμών. Μετά τις Suzuki και Honda, έρχεται και το τρίτο πλήγμα εξ Ιαπωνίας, με την Kawasaki να συνεχίζει να πουλάει το KLR 650 στις Η.Π.Α., ένα μοντέλο που θα ταίριαζε γάντι και στις δικές μας συνθήκες.

Kawasaki KLR 650 – Το ιστορικό on-off ζει και βασιλεύει σχεδόν 40 χρόνια μετά – εννοείται στις Η.Π.Α!

Ήταν το σωτήριο έτος 1987, όταν είδαμε για πρώτη φορά το KLR 650 από την Kawasaki, που ήρθε ως αντικαταστάτης του KLR 600. Ο τετράχρονος, υγρόψυκτος μονοκύλινδρος κινητήρας των 652 κυβικών έφτανε τους 48 ίππους στις 6.500 στροφές και τα 5,6 χιλιογραμμόμετρα ροπής στις 5.500 στροφές, με το κιβώτιο να είναι πέντε σχέσεων. Την τροφοδοσία του είχε αναλάβει ένα καρμπυρατερ Keihin CVK 40 χιλιοστών, το οποίο θα συνέχιζε να υπάρχει μέχρι και το 2021, όταν ο ηλεκτρονικός ψεκασμός ήρθε να αντικαταστήσει την μηχανική λειτουργία πλήρωσης του θαλάμου καύσης.

Μέχρι και το 2007, δεν υπήρξαν σημαντικές αλλαγές, με το KLR 650 να διατηρεί τον dual-sport χαρακτήρα του, χωρίς πολλά πλαστικά και μεγάλες ζελατίνες να προστατεύουν τον αναβάτη από τα στοιχεία της φύσης. Οι αλλαγές είχαν κυρίως περιοριστεί στα γραφικά και τα χρώματα, με μικρές πινελιές βελτίωσης, όπως ο νέος επιλογέας ταχυτήτων. Το 2001 η διαδικασία της τελικής συναρμολόγησης, έφυγε από την Ιαπωνία και εγκαταστάθηκε στην Ταϊλάνδη, με στόχο το χαμηλότερο κόστος παραγωγής και κατ’ επέκταση τελικής τιμής.

Kawasaki KLR 650 – Το ιστορικό on-off ζει και βασιλεύει σχεδόν 40 χρόνια μετά – εννοείται στις Η.Π.Α!

Το 2008, το KLR 650 άλλαξε, μεγάλωσε και ωρίμασε. Το νέο φαίρινγκ και η ψηλή ζελατίνα, έδειχναν ότι το ιστορικό μοντέλο της Kawasaki στρεφόταν περισσότερο προς την τουριστική χρήση, ενώ πλέον είχε διπλό προβολέα μπροστά. Ο πίνακας οργάνων απέκτησε ένδειξη για την στάθμη του ρεζερβουάρ, που απουσίαζε πριν. Οι διακόπτες ανασχεδιάστηκαν, ενώ τα φρένα βελτιώθηκαν με δαγκάνα δύο εμβόλων πίσω, από μονού εμβόλου πριν, μαζί με μεγαλύτερο δίσκο 240 χιλιοστών, από τα 230 προηγουμένως. Αύξηση είδε και η διάμετρος του μπροστινού τροχού, ανεβαίνοντας από τα 260 στα 280 χιλιοστά. Το πιρούνι μεγάλωσε σε διάμετρο, από τα 38 στα 41 χιλιοστά, με τον αέρα της αλλαγής να περνά και από το ψαλίδι. Η χωρητικότητα του ψυγείου αυξήθηκε, με την σχάρα να μεγαλώνει σε διαστάσεις, βοηθώντας στο φόρτωμα. Όλες οι αλλαγές, είχαν σαν αποτέλεσμα την αύξηση του βάρους κατά 7 κιλά, από τα 189 στα 196 γεμάτα ονομαστικά κιλά. Το 2018 είχε έρθει η ώρα για το τελευταίο KLR 650 να αφήσει την γραμμή παραγωγής, με την Kawasaki να τερματίζει προσωρινά την παραγωγή του.

Kawasaki KLR 650 – Το ιστορικό on-off ζει και βασιλεύει σχεδόν 40 χρόνια μετά – εννοείται στις Η.Π.Α!

Μετά την σύντομη διακοπή, το 2022 το KLR 650 εκσυγχρονίστηκε, με τον μονοκύλινδρο κινητήρα των 652 κυβικών με 2ΕΕΚ και 4 βαλβίδες στον κύλινδρο, να αποκτά ψεκασμό. Η σχέση συμπίεσης αυξήθηκε ελαφρώς από τα 9,5:1 στα 9,8:1. Η μέγιστη ροπή, έχει μειωθεί ελαφρώς στα 5,4 κιλά, τα οποία ωστόσο έρχονται 1.000 στροφές πιο κάτω, στις 4.400. Η ονομαστική ιπποδύναμη, δεν ανακοινώνεται από την Kawasaki.Το ABS ήρθε ως προαιρετική επιλογή (οι κανονισμοί εκεί δεν καθιστούν υποχρεωτική την ύπαρξή του), με τον μπροστινό δίσκο να ανεβαίνει σε διάμετρο, στα 300 χιλιοστά. Οι ακτινωτοί τροχοί των 21 ιντσών, με διαστάσεις ελαστικών 90/90-21 και 130/80-17 παρέμειναν, τονίζοντας τον χαρακτήρα του μοντέλου. Η εμφάνιση δέχτηκε μικρές αλλαγές, με το χαρακτηριστικό ψηλό φτερό να βρίσκεται στην θέση του, ενώ νέο σχήμα έχουμε για το μεταλλικό ρεζερβουάρ, νέα θέση στα μασπιέ και φαρδύτερο τιμόνι. Ο εξοπλισμός ήρθε και αυτός πιο κοντά στο σήμερα, με ψηφιακά όργανα, LED φώτα και ρυθμιζόμενη σε δύο θέσεις ζελατίνα. Το ονομαστικό βάρος ανέβηκε στα 208,9 γεμάτα κιλά για την έκδοση με ABS, με την απουσία του συστήματος να ρίχνει το βάρος κατά 2 κιλά, στα 206,9.

Kawasaki KLR 650 – Το ιστορικό on-off ζει και βασιλεύει σχεδόν 40 χρόνια μετά – εννοείται στις Η.Π.Α!

Στην Αμερική, το KLR 650 έρχεται σε τέσσερις εκδόσεις, που διαφέρουν στον εξοπλισμό. Η βασική ξεκινά από τα 6.899 δολάρια (6309,83€) χωρίς τους εκάστοτε φόρους της κάθε πολιτείας. Αν επιλέξεις την έκδοση με ABS τότε ανεβαίνεις στα 7.199 δολάρια (6.584,21€). Στην συνέχεια, υπάρχει η έκδοση S, με χαμηλότερη σέλα, ενώ στον κατάλογο έχουμε και την KLR 650 Traveler ABS όπου συναντάμε κεντρική βαλίτσα και θύρα φόρτισης DC. Τέλος η έκδοση Adventure ABS, είναι η ακριβότερη - και πιο πλούσια εξοπλισμένη - στα 8.199 δολάρια (7.498,81€), όπου μεταξύ άλλων βρίσκουμε προβολάκια ομίχλης και πλαϊνές βαλίτσες.

Kawasaki KLR 650 – Το ιστορικό on-off ζει και βασιλεύει σχεδόν 40 χρόνια μετά – εννοείται στις Η.Π.Α!

Το KLR 650 έχει εμπνεύσει χιλιάδες αναβάτες, ιδιαίτερα στην χώρα της αντίπερα όχθης του Ατλαντικού, βρίσκοντας σε αυτό ένα απλό, λιτό και βασικό πακέτο για να ξεκινήσουν την ταξιδιωτική τους πορεία. Οι αλλαγές που έγιναν στο πέρασμα των χρόνων, βοήθησαν ακόμη περισσότερο σε αυτή την κατεύθυνση, με πολλούς αναβάτες να επιλέγουν την πρόταση της Kawasaki, η οποία μπορεί να υστερεί κάπως από τον ανταγωνισμό της κατηγορίας, ως αντιστάθμισμα όμως έχει αντέξει στο χρόνο, μετρώντας 37 ολόκληρα χρόνια ιστορίας, χωρίς σημαντικές αλλαγές. Δυστυχώς, αν και το KLR 650 ταιριάζει απίστευτα με τις συνθήκες που επικρατούν στις χώρες της Μεσογείου, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, δεν αναμένεται να το δούμε προς τα μέρη μας.

Ετικέτες

Σε νέα τσέπη τα διόδια της Εγνατίας Οδού εντός του 2025 ενώ υπάρχουν σημαντικές παραλείψεις

Τούνελ χωρίς πιστοποίηση για διευρωπαϊκό δίκτυο - Χωρίς Σ.Ε.Α.
Egnatia
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

10/9/2025

Η ολοκλήρωση της παραχώρησης της Εγνατίας Οδού αναμένεται μέσα στο 2025, με τον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Χρίστο Δήμα να διαβεβαιώνει ότι θα προχωρήσουν οι απαραίτητες βελτιώσεις για τους οδηγούς

Απαντώντας σε ερώτηση του βουλευτή Ροδόπης του ΠΑ.ΣΟ.Κ. – ΚΙΝ.ΑΛ., Ιλχάν Αχμέτ, ο Χρίστος Δήμας υπογράμμισε στη Βουλή τον κομβικό ρόλο που παίζει η Εγνατία Οδός για την ανάπτυξη και τις μετακινήσεις στη Βόρεια Ελλάδα. Όπως ανέφερε, η παραχώρηση θα ολοκληρωθεί εντός του έτους ώστε να δρομολογηθούν έργα αναβάθμισης σε σήραγγες, γέφυρες και υποδομές, με στόχο την καλύτερη εξυπηρέτηση των οδηγών.

"Η Εγνατία Οδός αποτελεί έναν σύγχρονο αυτοκινητόδρομο, μέρος του Διευρωπαϊκού Δικτύου, με δείκτες οδικής ασφάλειας ανάλογους των υπόλοιπων ελληνικών αυτοκινητοδρόμων", σημείωσε ο Υπουργός, ενώ πρόσθεσε ότι ήδη απαιτούνται νέες συντηρήσεις, υπολείπεται όμως και η κατασκευή Σταθμών Εξυπηρέτησης Αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) μέσα στις καθορισμένες προθεσμίες.

Παράλληλα, αναφέρθηκε σε έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη στη Θράκη και τη Μακεδονία, όπως η αποκατάσταση του τμήματος Κομοτηνή – Τελωνείο Κήπων, η παράκαμψη Καβάλας και οι εργασίες μεταξύ κόμβου Λαγκαδά και Νυμφόπετρας.

Ο κ. Δήμας υπενθύμισε επίσης ότι ο νέος Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας προβλέπει αυστηρότερες ποινές για παραβάσεις που συνδέονται με σοβαρά τροχαία, τονίζοντας ότι η θεσμική αυτή αλλαγή αποτελεί ασπίδα για την οδική ασφάλεια και την ανθρώπινη ζωή.

Εκείνο που κανείς βουλευτής δεν ρώτησε και αυτό που αποφεύγουν από την πλευρά της Πολιτείας να σχολιάσουν είναι το ζήτημα των τροχαίων ατυχημάτων στους σταθμούς διοδίων της Εγνατίας.

Από απευθείας δήλωση στο MOTO εργαζομένων στους σταθμούς διοδίων της Εγνατίας, ξεκαθάρισαν πως οι πομποδέκτες των υπόλοιπων εταιρειών δεν συνεργάζονται σωστά με τις διόδους αυτόματης χρέωσης που έχει η Εγνατία με αποτέλεσμα πολλοί να εγκλωβίζονται και να πρέπει να κάνουν όπισθεν. Ταυτόχρονα με το γεγονός πως τουλάχιστον στο ανατολικό τμήμα της Εγνατίας αρκετοί σταθμοί είναι τοποθετημένοι σε σημείο χωρίς ορατότητα που κάποιος ξένος που δεν γνωρίζει τον δρόμο και δεν έχει δει και την πινακίδα ή την είδε και δεν την κατάλαβε, με αποτέλεσμα να καταλήξει να φρενάρει την τελευταία στιγμή. Και όταν πετύχει κάποιον που προσπαθεί να κάνει και όπισθεν τότε έχουμε το σκηνικό για σίγουρο ατύχημα.

Η Εγνατία μετρά ήδη πολλά ατυχήματα στους σταθμούς των διοδίων. Θα έπρεπε να είναι από τους πρώτους δρόμους της χώρας που καταργούνται οι μετωπικοί σταθμοί και εφαρμόζεται σύστημα αντίστοιχο της Σερβίας, της Ιταλίας και τόσων άλλων χωρών που έχουν αποφασίσει να λειτουργήσουν με το σύστημα των Παραχωρήσεων, όπως επέλεξε και η Ελλάδα.

Εκείνο που τόνισε ο Υπουργός είναι οι Σταθμοί Εξυπηρέτησης που ειδικά για τις μοτοσυκλέτες είναι κομβικής σημασίας καθώς δεν μπορείς να ανεφοδιαστείς από την Θεσσαλονίκη μέχρι και την Αλεξανδρούπολη, αν δεν βγεις από τα πλευρικά διόδια και μία μοτοσυκλέτα θα χρειαστεί να το κάνει αυτό πολλές φορές εξαιτίας της απόστασης. Υπάρχει η πρόβλεψη αυτή την στιγμή να μην πληρώσεις τα επόμενα διόδια εξηγώντας πως βγήκες για να γεμίσεις, αλλά είναι μία ολόκληρη διαδικασία, χώρια που ο ταξιδιώτης δεν την γνωρίζει.

Τουλάχιστον σε αυτό το πρόβλημα αναφέρθηκαν, αλλά πρόκειται ήδη για μία καθυστέρηση πολλών ετών για την οποία δεν δόθηκε και καταληκτική ημερομηνία, μόνο ότι το έχουν καταγράψει ως πρόβλημα και θα κάνουν κάτι για αυτό. Στο μεταξύ η ΓΕΚ/ΤΕΡΝΑ που θα αναλάβει την Εγνατία Οδό και θα πρέπει να υλοποίησει τα παραπάνω, θα καταβάλει μικρότερη αποζημείωση με την δικαιολογία ότι απομένουν εργασίες που πρέπει να γίνουν. Για άλλη μία φορά στην Ελλάδα ουσιαστικά καλύπτουμε το κόστος των εργασιών και έπειτα πληρώνουμε έναν τρίτο για να τα χρησιμοποιήσουμε σε κόστος που καλύπτει εκ νέου την κατασκευή τους αντί μόνο της διαχείρισης!