Kawasaki Z1100 – Έρχεται με τον μεγαλύτερο 4κύλινδρο των SX/Versys

Αναμένεται το 2026 ως το κορυφαίο naked από το Akashi – Μαζί και τρεις νέες ρετρό Ζ900

Από το

motomag

7/5/2025

Τον περασμένο Αύγουστο, η Kawasaki αναβάθμιζε τη Versys 1000 σε Versys 1100 και όλα έδειχναν ότι θα ακολουθούσαν και μοντέλα Ninja 1100 και Z1100. Πράγματι, η Versys 1100 και η Ninja 1100SX ανακοινώθηκαν το φθινόπωρο αλλά η Z1100 δεν ήρθε.

Αντίθετα, η Kawasaki αναβάθμισε τη Z900 με νέο σχεδιασμό, ηλεκτρονικό γκάζι και μονάδα μέτρησης αδράνειας έξι αξόνων (IMU). Σημαντικές προσθήκες μεν, αλλά όχι αυτό που περίμεναν οι φίλοι της εταιρείας από το Akashi και γενικότερα των μεγάλων naked. Τελικά, απλά χρειαζόταν λίγη υπομονή, καθώς πλέον φαίνεται πως η Kawasaki Z1100 έρχεται το 2026.

Η επιβεβαίωση προέρχεται από μια νέα καταχώρηση στο California Air Resources Board (CARB), για την πιστοποίηση μοντέλων με τον τετρακύλινδρο εν σειρά κινητήρα των 1.099 κ.εκ. της Kawasaki. Μαζί με τις Ninja 1100SX, Ninja 1100SX SE και Versys 1100 SE, η καταχώρηση περιλαμβάνει και έναν νέο κωδικό μοντέλου, τον ZR1100HT.

Όταν η Kawasaki υποβάλλει πιστοποιητικά στην CARB ή την Υπηρεσία Περιβαλλοντικής Προστασίας των ΗΠΑ (EPA), συνήθως αναγράφει την εμπορική ονομασία για υπάρχοντα μοντέλα, αλλά χρησιμοποιεί κωδικούς μοντέλων για νέα ή ανανεωμένα μοντέλα. Το "T" υποδεικνύει το έτος μοντέλου 2025 (σύμφωνα με τα βιομηχανικά πρότυπα), αλλά το "ZR1100H" είναι νέος κωδικός. Γνωρίζουμε πως οι κωδικοί ZR χρησιμοποιούνται για τα γυμνά μοντέλα Z, επομένως μάλλον αναφέρεται σε μια νέα Z1100.

Η πιστοποίηση της CARB δεν αποκαλύπτει άλλες λεπτομέρειες, πέρα από το ότι μοιράζεται τον ίδιο κινητήρα με τις Versys και Ninja 1100. Στη Versys 1100, ο κινητήρας αποδίδει 133 ίππους στις 9.000 σ.α.λ. και 11,4 kgm ροπής στις 7.600 σ.α.λ., ενώ στη Ninja 1100SX η απόδοση φτάνει τους 134 ίππους και 11,5 kgm. Η Z1100 λογικά θα πλησιάζει περισσότερο τα νούμερα της Ninja παρά της Versys, με τους Ιάπωνες να διατηρούν διακριτές αποστάσεις από τα κορυφαία γυμνά του ευρωπαϊκού ανταγωνισμού, ενώ η απόδοση βρίσκεται χαμηλότερα και από εκείνη του νέου Honda CB1000 Hornet.

Από μερίδα κόσμου υπάρχει παράπονο σχετικά με τις Ninja και Versys 1100, καθώς η Kawasaki δεν προχώρησε σε σημαντικές αλλαγές πέρα από τη σημαντική βελτίωση του κινητήρα τους αναφορικά με την απόδοση. Η Z1100, όμως είναι μια εντελώς νέα προσθήκη στη σειρά Z. Η τελευταία γυμνή Kawasaki ατμοσφαιρικής τροφοδοσίας άνω των 1.000 κ.εκ. ήταν η Z1000 του 2021 και για να βρει κανείς Z1100, πρέπει να γυρίσει πίσω στις Zephyr 1100 και ZRX1100.

Παρά την έλευση της Z1100, οι πιστοποιήσεις της CARB επιβεβαιώνουν ότι η Z900 θα συνεχίσει την εμπορική της πορεία και το 2026. Αυτό δεν προκαλεί έκπληξη, καθώς όπως γνωρίζουμε από την περασμένη EICMA έλαβε πρόσφατα σειρά αναβαθμίσεων για το 2025. Ενδιαφέρον είναι όμως πως στην ίδια καταχώρηση περιλαμβάνονται και τρεις νέοι κωδικοί μοντέλων: ZR902AT, ZR902BT και ZR902ET.

Αν και δεν είναι σαφές, πιθανολογείται αυτοί οι τρεις κωδικοί να αφορούν τις retro εκδόσεις Z900RS, Z900RS SE και Z900RS Cafe. Αναμένεται τα νέα αυτά μοντέλα, να αποκτήσουν IMU και ηλεκτρονικό έλεγχο γκαζιού, όπως η απλή Z900.

Προς το παρόν δεν υπάρχουν πληροφορίες σε σχέση με το πότε θα γίνουν οι επίσημες ανακοινώσεις και παρουσιάσεις. Πέρσι, για τη Versys 1100 και τη Ninja 1100SX, χρειάστηκε να περιμένουμε μέχρι το φθινόπωρο οπότε κάτι αντίστοιχο περιμένουμε φέτος για τη Z1100 και τις ανανεωμένες εκδόσεις Z900RS.

Ετικέτες

kawasaki

Kawasaki Z

Z1100

naked

California Air Resources Board

https://bit.ly/MOTO_669

Επικαιρότητα

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025

Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5^ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα.

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.