Kawasaki ZX25R Turbo: Με 100 ίππους και τελική πάνω από 250km/h [VIDEO]

Ένα μικρό H2R

Από τον

Μπάμπη Μέντη

5/4/2022

Στόχος του Ιάπωνα Ryuji Tsuruta της Trick Star ήταν να ξεπεράσει τα 250km/h τελικής με το ZX25R της Kawasaki. Ο μικρός τετρακύλινδρος κινητήρας έχει απόδοση 45 ονομαστικών ίππων, οι οποίοι φυσικά δεν επαρκούν για να αντιμετωπίσουν την αντίσταση του αέρα μετά τα 200km/h. Η πραγματική τελική του ZX25R είναι 180km/h και στο κοντέρ δείχνει 187km/h σύμφωνα με τα αυστηρά πρότυπα μετρήσεων τους ιαπωνικού περιοδικού Young Machine.

Σε αυτές τις περιπτώσεις, είτε θα πρέπει να αλλάξεις εντελώς το φαίρινγκ μειώνοντας στο ελάχιστο την αεροδυναμική αντίσταση, είτε να αυξήσεις την ιπποδύναμη ώστε να επαρκεί για να πετύχεις τον στόχο σου.

Καθώς ο Ryuji Tsuruta δεν ήθελε να αλλάξει τη εξωτερική εμφάνιση της μοτοσυκλέτας, επέλεξε τον δεύτερο δρόμο, δηλαδή της αύξησης της ιπποδύναμης.

Όπως ξέρουμε, η δύναμη αντίστασης του αέρα όσο αυξάνεται η ταχύτητα ενός οχήματος δεν είναι γραμμική, οπότε και η αύξηση της ιπποδύναμης για να πιάσει το ZX25R από τα 180Km/h της νορμάλ έκδοσης, στα 250Km/h που ήταν ο στόχος θα έπρεπε να είναι πολύ μεγάλη και όχι απλά 5-10 άλογα.

Η λύση σε αυτή την περίπτωση ήταν η μετατροπή του κινητήρα από ατμοσφαιρικού σε turbo, όπου είχε ως αποτέλεσμα τον διπλασιασμό της ιπποδύναμης και συγκεκριμέα τους 100 ίππους στο στρόφαλο.

Η εξέλιξη του κιτ υπερπλήρωσης διήρκησε έναν ολόκληρο χρόνο. Στις πρώτες δοκιμές που έγιναν τον Νοέμβριο του 2021, το ZX25R έδειξε 225km/h στο κοντέρ που αντιστοιχούν σε 217,85km/h πραγματικής τελικής ταχύτητας.

Τώρα, στην δεύτερη προσπάθεια που έγινε στην οβάλ πίστα του κέντρου JARI δοκιμών της Ιαπωνίας, η ZX25R κατάφερε να δείξει 252km/h στο κοντέρ, όπου αντιστοιχούν σε 243km/h πραγματικά.

https://bit.ly/MOTO_669

Επικαιρότητα

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025

Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5^ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα.

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.