Κ.Ε.Δ: Το καλό νέο δεν είναι στα διπλώματα!

Συνεργασία και ομόνοια σηματοδοτούν νέα εποχή
Θάνο Αμβρ. Φελούκα
Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

11/5/2017

Τον περασμένο Απρίλιο έγινε σύσταση του ΚΕΔ - Κλάδου Εισαγωγέων Δικύκλου - μέσα στον ΣΕΑΑ, τον Σύνδεσμο Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτου, με το επόμενο βήμα να είναι η αλλαγή της επωνυμίας του συνδέσμου σε “Σύνδεσμος Εισαγωγέων Αντιπροσώπων Αυτοκινήτων και Δικύκλων”. Πρόκειται για πάγιο και παλιό αίτημα, που έγινε για σημαντικό σκοπό κι όχι από καπρίτσιο, για να μπει απλά η λέξη δίκυκλο!

Στις 21 Μαρτίου κατά την τακτική γενική συνέλευση του ΣΕΑΑ, ψηφίστηκε η τροποποίηση του ονόματος και η σύσταση του κλάδου με συγκεκριμένο κανονισμό λειτουργίας. Στις 11 Απριλίου πραγματοποιήθηκε συνεδρίαση ολομέλειας και εξελέγησαν τα μέλη της επιτροπής διοίκησης: Πρώτος πρόεδρος του ΚΕΔ ανέλαβε ο Σωτήρης Χατζίκος, Διευθύνων Σύμβουλος της Μοτοδυναμική ΑΕΕ, αντιπρόεδρος ο Άκης Στυλιανίδης, Γενικός Διευθυντής της ΤΕΟΜΟΤΟ ΑΕ, γενικός γραμματέας ο Φώτης Δράκος, Διευθύνων Σύμβουλος της Piaggio Ελλάς ΑΕ και αναπληρωματικό μέλος ο Σόλων Κοντός, Chief Sales Officer της KTM South East Europe ΑΕ.

Όπως είχαμε πει και τότε, από τα πρώτα έργα του ΚΕΔ είναι να εισηγηθεί στην κυβέρνηση, να δοθεί η δυνατότητα στους κατόχους διπλώματος αυτοκινήτου να οδηγούν μοτοσυκλέτα ως 125cc. Ωστόσο δεν είναι αυτό το πρώτο τους έργο, και δεν είναι το μόνο καλό νέο. Ο ΚΕΔ είναι αποτέλεσμα μίας νέας πορείας στην συνεννόηση των εισαγωγέων, που πέρα από το κοινό καλό δεν παύουν να είναι ανταγωνιστές. Στο τέλος της προηγούμενης χρονιάς, αποφάσισαν από κοινού ότι πρέπει να γίνουν κινήσεις για την προβολή της μοτοσυκλέτας στην Ελλάδα και την επανέναρξη της Έκθεσης Μοτοσυκλέτας, μετά από μία μεγάλη περίοδο απουσίας. Η Έκθεση Μοτοσυκλέτας διοργανώθηκε με τον ΚΕΔ ήδη σε ισχύ, ωστόσο αποτελεί ενέργεια που είχε ξεκινήσει πολλούς μήνες πριν. Το καλό νέο για τον ΚΕΔ είναι λοιπόν η σημερινή εικόνα, μία εικόνα που δείχνει σύμπνοια προς το κοινό καλό ανάμεσα στους ανταγωνιστές και την ύπαρξη συνεννόησης. Δεν ήταν πάντα αυτονόητο αυτό, ούτε μπορεί και να θεωρείται δεδομένο για πάντα. Το καλό είναι ότι αυτή την στιγμή υπάρχει ενότητα, στοιχείο αισιόδοξο για την μοτοσυκλέτα στην Ελλάδα και για τους ίδιους τους μοτοσυκλετιστές. Με έναν ενεργό κλάδο μέσα στον ΣΕΑΑ, αποφάσεις όπως αυτή για τα διπλώματα μπορούν να βοηθήσουν έμπρακτα τις διαδικασίες. Ουσιαστικά να ωθήσουν την κυβέρνηση να προχωρήσει τα πράγματα, τις περισσότερες φορές απλά ενσωματώνοντας τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως ακριβώς συμβαίνει και με τα διπλώματα των 125 κυβικών. Είναι ένα μέτρο για να βοηθήσει τους νέους να αποκτήσουν δίπλωμα, αφαιρώντας τους το κόστος, που στις μέρες είναι σοβαρό κίνητρο. Δεν μιλάμε για λιγότερη εκπαίδευση, αυτό πρέπει να γίνει ξεκάθαρο, αλλά για μικρότερο κόστος.

Φανταστείτε ότι η Ελλάδα, μαζί με Δανία, Βέλγιο και Ολλανδία, είναι οι μόνες χώρες που το Α1 δίπλωμα απαιτεί την συμπλήρωση του 18ου έτους, με την Μ. Βρετανία να είναι στην μέση δίνοντάς το από το 17ο έτος και όλες τις υπόλοιπες χώρες στο 16ο έτος. Θα μπορούσε ο ΚΕΔ να κινηθεί και προς αυτή την κατεύθυνση, αλλά ας γίνουν τα βήματα ένα – ένα. Ας ακολουθήσουμε πρώτα τους υπόλοιπους Ευρωπαίους στον τρόπο χορήγησης και έπειτα ας αναπροσαρμόσουμε και τις ηλικίες, βήμα το οποίο έχει αποδειχτεί ότι θα φέρει περισσότερο κόσμο στον κόσμο της μοτοσυκλέτας και θα τους εκπαιδεύσει και σε ένα πολύ καλό στάδιο της ζωής τους!

Ωστόσο το πρώτο βήμα του ΚΕΔ που φαίνεται προς τα έξω, δεν είναι το μόνο καλό νέο από την σύστασή, για την ακρίβεια είναι το δεύτερο σε βαθμό σπουδαιότητας. Το πρώτο είναι ότι τα μέλη του συνεννοούνται με μεγαλύτερη ευκολία χωρίς προστριβές και με κοινό σκοπό! Πρόκειται για την θετικότερη εξέλιξη! Δεν ήταν πάντα εύκολο να καθίσουν σε ένα τραπέζι πατροπαράδοτοι ανταγωνιστές, ούτε και να βρεθούν λύσεις καλές για όλους, ακόμα και οι θέσεις για τα περίπτερα στην τότε ετήσια Έκθεση Μοτοσυκλέτας, έκλειναν με μάχη. Για να δούμε το νομικό πλαίσιο να αλλάζει και να συμβαίνουν πράγματα για την μοτοσυκλέτα στην χώρα, χρειαζόμασταν έναν Κλάδο Δικύκλου μέσα στον ΣΕΑΑ, τώρα όχι μόνο έγινε αλλά προχωρά και γρήγορα χωρίς παραφωνίες, μοιάζει πολύ καλό για να είναι… Ελληνικό!

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025
RAINEY
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα. 

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.