Μαϊμού SHOEI και ARAI στο διαδίκτυο

Πρόσεχε από πού και τί αγοράζεις διαδικτυακά
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

13/3/2019

Έχουμε αναφερθεί πολλές φορές στους κινδύνους που υπάρχουν όταν κάνεις αγορές από το διαδίκτυο. Παρ’ όλα αυτά, τα διαδικτυακά καταστήματα προσφέρουν πολλές ευκολίες στους καταναλωτές και σε αρκετές περιπτώσεις οι τιμές τους είναι πολύ καλύτερες από τα καταστήματα της περιοχής σου. Για κάποια είδη, η αγορά τους από το διαδίκτυο έχει πολλά περισσότερα πλεονεκτήματα και ελάχιστα μειονεκτήματα. Στην περίπτωση των ανταλλακτικών για παράδειγμα, το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις το σωστό part number. Όμως για κάποια άλλα είδη, όπως είναι τα ρούχα και τα κράνη, τα πράγματα περιπλέκονται καθώς παίζει μεγάλο ρόλο να τα φορέσεις πριν τα αγοράσεις, καθώς το νούμερο του μεγέθους (small, medium, large κ.τ.λ.) από μόνο του δεν λέει απολύτως τίποτα και διαφέρουν πάρα πολύ, όχι μόνο από μάρκα σε μάρκα, αλλά και από μοντέλο σε μοντέλο. Ειδικά τα κράνη αποτελούν τις πιο ριψοκίνδυνες διαδικτυακές αγορές, καθώς το σχήμα του κεφαλιού μας είναι… περίεργο πράγμα! Μέχρι σήμερα, τα κράνη ήταν από εκείνα τα είδη που το φαινόμενο της Μαϊμούς, δηλαδή των φτηνών αντίγραφων, δεν είχε χτυπήσει την πόρτα μας.

Όχι, πια! Όπως βλέπεται και στις φωτογραφίες, βρήκαμε στο διαδίκτυο να πωλούνται Shoei και Arai που δεν έχουν καμία απολύτως σχέση με τα γνήσια κράνη των ιαπωνικών εταιρειών. Πιθανότατα ένας έμπειρος μοτοσυκλετιστής που έχει αγοράσει αρκετά καλά κράνη στη ζωή του να γνωρίζει απ’ έξω κι ανακατωτά πως είναι ένα Shoei NXR ή ένα Arai Corsair, όμως δεν βάζουμε το χέρι μας στη φωτιά πως μπορούν να καταλάβουν τις διαφορές όλοι οι υπόλοιποι. Κι εδώ έρχονται οι επιτήδειοι να πουλήσουν στους αδαείς κράνη των 10€ σε τιμές που ξεπερνούν τα 200€! Κι όταν ένα αληθινό Shoei ή Arai κάνει πάνω από 400€, τότε τα 200€ της μαϊμούς φαντάζουν σαν να είναι η ευκαιρία του αιώνα. Και είμαστε βέβαιοι πως σε λίγα χρόνια που θα εκτοξευτούν οι πωλήσεις μεγάλου κυβισμού μοτοσυκλετών στις Ασιατικές χώρες, τα μαϊμού κράνη θα φτάσουν στο επίπεδο των μαϊμού Rolex που μόνο οι πολλοί έμπειροι θα έχουν τη δυνατότητα να τα ξεχωρίσουν από τα αληθινά…  

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway
SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway. 

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
 Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”