Μελωδικές Εξατμίσεις 2014

18/9/2014

Εδώ και 21 χρόνια η "Ελληνική Λέσχη Φίλων Κλασικής Μοτοσυκλέτας" οργανώνει την ετήσια συγκέντρωση των μελών και των φίλων της. Έξι χρόνια μετά την καθιέρωση του θεσμού κι έπειτα, τα τελευταία 15 χρόνια δηλαδή, η εκδήλωση έχει πάρει άλλο χαρακτήρα. Σε συνεργασία με το Ducati Club και την Ελληνική Λέσχη Moto Guzzi έχουν δημιουργήσει τις "Μελωδικές Εξατμίσεις". Έτσι λοιπόν και φέτος, στο Δρέπανο Αργολίδας και συγκεκριμένα στο Camping "Triton", από τις 12 ως τις 14 Σεπτεμβρίου, o χρόνος γύρισε μερικές δεκαετίες πίσω μιας και ο δρόμος μπροστά από το camping ήταν ένα υπαίθριο μουσείο μοτοσυκλέτας. Τον πρώτο λόγο, αλλά και την τιμητική τους, είχαν οι κλασικές Ducati, Moto Guzzi, BMW, BSA, Harley Davidson, Zundapp και Norton, ενώ δεν έλειψαν και οι σύγχρονες καλλονές.

Το γλέντι ξεκίνησε από την Παρασκευή το βράδυ, με ρεμπέτικη μουσική, και την επόμενη μέρα ξεκίνησε το κλασικό "Κυνήγι του Θησαυρού". Κατά την διάρκεια της ημέρας διεξήχθησαν και τα παραδοσιακά "Μοτο – Παιχνίδια" (σλάλομ, τοξοβολία πάνω στη μοτοσυκλέτα, πέταγμα σφαιριδίων σε κρεμάμενο στόχο και διάσχιση μοτο-τραμπάλας). Το ίδιο βράδυ ροκ συναυλία με παγωμένες μπύρες έφτιαξαν την κατάλληλη ατμόσφαιρα. Την Κυριακή, από το πρωί άρχισαν τα μοτο-καλλιστεία και η ομώνυμη πράξη που ονοματίζει και την εκδήλωση "Μελωδικές Εξατμίσεις". Μία επιτροπή τριών ατόμων, ένας από κάθε λέσχη που διοργανώνει την εκδήλωση, αφουγκραζόταν μία-μία τις διαγωνιζόμενες μοτοσυκλέτες και με κριτήριο την σταθερότητα του ρελαντί και τον αριθμό των στροφών του, το καθαρό στροφάρισμα του μοτέρ και το συνολικό ηχητικό αποτέλεσμα, βαθμολογούσαν τις διαγωνιζόμενες.
Σίγουρο είναι ότι νικητές και κερδισμένοι βγήκαν όλοι όσοι παραβρέθηκαν στην εκδήλωση, η οποία είναι μία από τις πλέον επιτυχημένες, καθώς το πάθος και η αγάπη των συμμετεχόντων για την μοτοσυκλέτα εκφράζονται με σεβασμό, φιλικότητα, ευγένεια και όχι με καφρίλες και επικίνδυνες επιδείξεις.
Μία πολιτισμένη εκδήλωση από πολιτισμένους λάτρεις της μοτοσυκλέτας που πρέπει να αποτελέσει παράδειγμα προς μίμηση για αντίστοιχες εκδηλώσεις.
Ραντεβού και του χρόνου...

Θανάσης Μουρίκης

https://bit.ly/MOTO_669

Επικαιρότητα

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 8ο - Στον αρκτικό κύκλο του Καναδά [Gallery]

Ασταμάτητη βροχή, λάσπη, 4° βαθμοί Κελσίου και πυκνή ομίχλη στον Dempster Highway

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

24/7/2025

Στον καναδικό βορρά συνεχίζει το SYM Arctic Route με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το SYM ADXTG 400 να προσεγγίζουν τον Αρκτικό Κύκλο του Καναδά μέσω της απαιτητικής Dempster Highway.

Παρά τη συνεχή βροχή, την ομίχλη και τις δυσκολίες του χωμάτινου τερέν, το adventure scooter της SYM κατάφερε να φτάσει σε ακόμα ένα ορόσημο του ταξιδιού, χωρίς να παρουσιάσει κάποιο τεχνικό πρόβλημα.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Η επόμενη αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 ήταν η προσέγγιση του Αρκτικού κύκλου του Καναδά. Για να επιτευχθεί ο στόχος θα έπρεπε – με αφετηρία την Dawson City – να οδηγήσω περίπου 410 χλμ. πάνω στον χωμάτινο οδικό άξονα Dempster Highway, προκειμένου το απροβλημάτιστο SYM ADXTG 400 να πατήσει τη νοερή γραμμή του καναδέζικου Αρκτικού κύκλου. Πάμε ξανά βορρά…
Δυστυχώς, οι καιρικές συνθήκες καθοδόν κάθε άλλο παρά ευνοϊκές ήταν! Ασταμάτητη βροχή, τσουχτερό κρύο (4°C) και πυκνή ομίχλη επικρατούσαν σε όλη τη διαδρομή προς τον αρκτικό προορισμό, γεγονός που με υποχρέωσε να διακόψω προσωρινά την πορεία μου (μετά από 8 ώρες οδήγησης και μόλις 280 χλμ.) και να κατασκηνώσω στην άκρη του δρόμου. Όμως, το δυσκολότερο πρόβλημα ήταν ξεκάθαρα η κατάσταση του δρόμου, ο οποίος είχε μετατραπεί σ’ ένα εργοτάξιο λάσπης, δυσχεραίνοντας αφάνταστα την οδήγηση…
Την επόμενη μέρα, επιστρατεύοντας πολύ κουράγιο και επιμονή, κατάφερα να προσεγγίσω εντέλει τον Αρκτικό κύκλο μετά από 130 βασανιστικά χιλιόμετρα και να πανηγυρίσω (κάτω από εκνευριστικό ψιλόβροχο) την ολοκλήρωση άλλου ενός αρκτικού άθλου. Κι όταν σίγησαν οι μοναχικοί πανηγυρισμοί, έκανα αμέσως μεταβολή και κατευθύνθηκα στον κοντινό οικισμό Eagle Plains, όπου και διανυκτέρευσα ξανά στη σκηνή μου. Πάντα με το σπρέι πιπεριού στο προσκέφαλο, υπό τον φόβο των αρκούδων…
Στην Dawson City όπου επέστρεψα με λιακάδα, ξεκουράστηκα και ανασυγκροτήθηκα για την επικείμενη επιστροφή στο μακρινό Montreal – μόλις 6.500 χλμ. με χώριζαν πλέον από το φινάλε του βορειοαμερικανικού οδοιπορικού μου! Ωστόσο, η πιο δυνατή ανάμνηση που μου χάρισε η πόλη των χρυσοθήρων ήταν αναμφίβολα η συνάντησή μου με τον καλοσυνάτο Αντώνη Ντόβα, τον ιδιοκτήτη του ελληνικού εστιατορίου “The Drunken Goat”. Εγκαταστημένος στην Dawson City τα τελευταία 25 χρόνια, ο Αντώνης με καλωσόρισε με περίσσια χαρά και προχώρησε σε μια αυθόρμητη κατάθεση ψυχής για την ζωή του εδώ στον παγωμένο βορρά του Καναδά, η οποία με συγκίνησε αφάνταστα. Φίλε Αντώνη, σε ευχαριστώ πολύ…”