Έχω μια ιδιαίτερη σχέση με τον Κάτω Όλυμπο, με το enduro στον Κάτω Όλυμπο. 1983: Φοιτητής στη Λάρισα, γνωρίζω το enduro εκτός Αττικής, παρέα με τους Λαρισαίους φίλους, κι ειδικά τον Κώστα Βλασιάδη, αγωνιζόμενο και ταχύτατο εντουρά... Οι συνθήκες δεν έχουν καμία σχέση με της Αττικής. Λάσπη, ξεχασμένοι δασικοί, τέζα όλη μέρα, ξεκινάγαμε από Λάρισα πατώντας χώμα μόλις έξω από την πόλη, κι ανεβαίναμε Κάτω Όλυμπο. Συνήθως γυρνάγαμε νύχτα, με τα ασθενικά φώτα του Montesa 250 Η6 να προσπαθούν να φωτίσουν τα αγριόσκυλα που μας την έπεφταν πριν την Ροδιά...
1990: Στο ΜΟΤΟ πια, μου έρχεται ιδέα για ένα Σαββατοκύριακο enduro στον Κάτω Όλυμπο, με κατασκήνωση στο βουνό, στη βρύση του Κατή, βόλτες και πιστάκι προπόνησης το Σάββατο, με κανονικό αγώνα enduro την Κυριακή, 136 χιλιόμετρα διαδρομής σε δύο γύρους. Η παρέα του Adventure Club μαζεύεται, βρίσκουμε παλιά μονοπάτια, νέες διαδρομές, το Ψόφιο Άλογο, ο Κουκουμιάκος. Μαζεύονται 58 συμμετοχές για τον αγώνα, απ’ όλη την Ελλάδα, Σπυριδόπουλος, Τασούλης, Λαθούρης, Κόρκας, Χούντρας, Καρακίτσογλου, Τριβέλας, Αραμπατζής, Πλιάτσικα, Τυφόξυλος, Κωσταντάτος... Η μορφή του αγώνα πρωτότυπη, ένα οχτάρι που δεν συναντιόταν στο μέσον, με τα ΣΕΧ στην αφετηρία-τερματισμό, και ιδανικό χρόνο για κάθε απλή τον χρόνο του πρώτου (ταχύτερου!) συν ένα λεπτό. Όλοι οι άλλοι, που αργούσαν περισσότερο από ένα λεπτό, καπέλο! Για την ιστορία, τα μικρά, ως 250cc, τα πήρε ο Λαθούρης με Kawasaki KDX200R, όπως και την γενική, ενώ τα μεγάλα, 251+, ο Στέλιος Σπυριδόπουλος με Husaberg 501, ενισχυμένος από την προηγούμενη με το τοπικό νέκταρ της Ραψάνης, σε συσκευασία νταμιτζάνας. Έγραφε τότε στο ΜΟΤΟ ο Χούντρας: "Ο αγώνας με το μεγαλύτερο ποσοστό σε μονοπάτι που έχει γίνει ποτέ! Και τι μονοπάτι!"
1996: Mε την ίδια παρέα των Λαρισαίων, ψάξαμε επί δύο χρόνια και βγάλαμε την διαδρομή και τις ειδικές για το 1ο enduro Μετεώρων, αγώνα του Πανελληνίου πρωταθλήματος. Κι εδώ, ο κύκλος των 75 περίπου χιλιομέτρων ήταν σχεδόν όλος μονοπάτι, με ελάχιστα σημεία όπου μπορούσε να περάσει αυτοκίνητο, για πρώτη φορά σε Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Εκεί, είχαμε χρησιμοποιήσει άφθονη κορδέλα ΜΟΤΟ, με το τότε λογότυπο του περιοδικού. Η συνέχεια της ιστορίας, είκοσι χρόνια μετά...
2016: Παρακολουθώ την ομάδα Enduro Όλυμπος στο facebook, και βλέπω φωτογραφίες από την εντουρόβολτα που ετοιμάζει. Και παθαίνω σοκ! Πρώτο πλάνο, κορδέλα ΜΟΤΟ του τότε! Από είκοσι και βάλε χρόνια πριν! Και πάλι σε αγώνα enduro, και πάλι στα αγαπημένα μου δάση και χώματα του Κάτω Ολύμπου! Και φαίνεται σε άριστη κατάσταση (η ποιότητα μετράει!), την δουλειά της την κάνει ακόμα. Το μυστήριο του πως έφτασε η κορδέλα του ΜΟΤΟ να σηματοδοτεί αγώνα enduro είκοσι χρόνια μετά, λύθηκε λίγο αργότερα, όταν έμαθα πως ο Νίκος Νταούτης, της εντουροπαρέας της Λάρισας, είχε κορδέλα ΜΟΤΟ φυλαγμένη από το 1996! Κι έπιασε τόπο!
ΕΕ-Κινητήρας εσωτερικής καύσης: Παράταση ζωής και μετά το 2035 με θεαματική αναδίπλωση
Αλλάζει τα σχέδιά της η Ευρώπη για τα ηλεκτρικά που δεν έβγαιναν από την αρχή
Από τον
Φίλιππο Σταυριδόπουλο
15/12/2025
Τελικά και εν μέσω πιέσεων κυρίως από Γερμανούς κατασκευαστές αλλά και από τον κατακλυσμό των ευρωπαϊκών αγορών από πιο προσιτά κινέζικα ηλεκτρικά η ΕΕ κάνει πίσω στην απαγόρευση πώλησης καινούργιων οχημάτων με θερμικούς κινητήρες από το 2035, σε ένα πλάνο που δεν έβγαινε από την αρχή.
Είχαμε πει αρκετές φορές πως το πλάνο της Ευρωπαϊκής Ένωσης της μείωσης του περιβαλλοντικού αντίκτυπου από τις μεταφορές δεν ήταν ρεαλιστικό αναφορικά με τα επιβατικά και ελαφριά επαγγελματικά οχήματα παρά τα δεκάδες δισεκατομμύρια ευρώ που έχουν ξοδέψει, ειδικά την τελευταία πενταετία, οι κατασκευαστές για την εξέλιξη τεχνολογιών σχετικών με τους ηλεκτρικούς κινητήρες και τις μπαταρίες και σε πολύ μικρότερο βαθμό οι κυβερνήσεις για τη δημιουργία των κατάλληλων υποδομών -δεν επαρκούν σε καμία περίπτωση. Δεν ήταν επίσης ρεαλιστικό αναφορικά με το στρατηγική που ακολουθήθηκε όπου όλο το βάρος έπεφτε σε μία τεχνολογία, την ηλεκτροκίνηση, ενώ ο θερμικός κινητήρας, ο οποίος μπορεί να αποτελέσει μέρος της λύσης -με την εξέλιξη ουδέτερων ανθρακικά καυσίμων-, αντιμετωπιζόταν εχθρικά.
Η αλλαγή αντικαθιστά τον αρχικά προτεινόμενο στόχο μείωσης CO₂ κατά 100% με έναν πιο ήπιο στόχο 90%, μειώνοντας την άμεση πίεση στις πωλήσεις νέων οχημάτων με κινητήρες βενζίνης και πετρελαίου, συμπεριλαμβανομένων και των μοτοσυκλετών, με την εξέλιξη να επιβεβαιώνεται σε γερμανικά έντυπα από τον Manfred Weber, πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
"Για τις νέες ταξινομήσεις από το 2035 και μετά, θα ισχύει πλέον υποχρεωτική μείωση CO₂ κατά 90% στους στόχους στόλου των κατασκευαστών αυτοκινήτων, αντί για 100%", δήλωσε ο Βέμπερ στην εφημερίδα. "Επίσης, δεν θα υπάρχει στόχος στο 100%, ούτε από το 2040 και μετά. Αυτό σημαίνει ότι η απαγόρευση των κινητήρων εσωτερικής καύσης, ουσιαστικά βγαίνει από το τραπέζι."
Παρότι οι κανονισμοί είναι διατυπωμένοι σε σχέση με τους μέσους όρους εκπομπών στόλου, για αυτοκίνητα και βαν, οποιαδήποτε απομάκρυνση από ένα σκληρό τέλος στους κινητήρες εσωτερικής καύσης επηρεάζει αναπόφευκτα και τις μοτοσυκλέτες. Τα τελευταία χρόνια, οι ρυθμιστικές αρχές της ΕΕ άφηναν να εννοηθεί ότι τα οχήματα κατηγορίας L (δίκυκλα) θα εντάσσονταν σταδιακά στο ίδιο νομικό πλαίσιο με τα τετράτροχα. Αυτή όμως η θεαματική αναδίπλωση δείχνει ότι οι Βρυξέλλες αναγνωρίζουν έστω και αργά, και έπειτα από πολλή πίεση, τις οικονομικές δυσκολίες που αντιμετωπίζουν οι κατασκευαστές και από τον κινέζικο ανταγωνισμό που κατακλύζει τις ευρωπαϊκές αγορές αλλά και την αδυναμία του κοινού να ανταπεξέλθει οικονομικά στα σαφώς ακριβότερα ηλεκτρικά αυτοκίνητα. Σε συνδυασμό με τις γεωπολιτικές εξελίξεις -και την πανδημία- τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα έχουν συμπαρασύρει και τις τιμές των συμβατικών μοντέλων -όχι μόνο στα αυτοκίνητα αλλά ειδικά εκεί- τα οποία έχουν ακριβύνει κατά 15%-30% σε σχέση με πριν από μία 5ετία.
Ο Weber τόνισε επίσης ότι η αλλαγή στέλνει ένα σημαντικό μήνυμα "σε ολόκληρη την αυτοκινητοβιομηχανία και διασφαλίζει δεκάδες χιλιάδες βιομηχανικές θέσεις εργασίας", μετά από μήνες αντιδράσεων από πολλούς κατασκευαστές, μεταξύ των οποίων οι Volkswagen, Stellantis, Renault, Mercedes-Benz και BMW, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι οι καταναλωτές θα πρέπει να καθορίσουν τελικά τον ρυθμό μετάβασης στην ηλεκτροκίνηση.
Για τη βιομηχανία της μοτοσυκλέτας, η κίνηση αυτή μειώνει αισθητά την πίεση προς τους κατασκευαστές να προωθήσουν άμεσα τον πλήρη εξηλεκτρισμό στις εκθέσεις, πριν η τεχνολογία είναι πραγματικά έτοιμη και ώριμη για μαζική υιοθέτηση, ειδικά σε μια αγορά που συνεχίζει να δείχνει σχεδόν μηδενική ζήτηση για ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες.
Η ευρωπαϊκή αυτή αναδίπλωση ενδέχεται να παρασύρει και άλλες αγορές με πρώτο το Ηνωμένο Βασίλειο που τυπικά δεν δεσμεύεται από τις αποφάσεις των Βρυξελλών αλλά είχε εναρμονιστεί με τις πολιτικές τους. Μια τόσο μεγάλη αλλαγή όμως ασκεί αναπόφευκτα έντονη πίεση στη βρετανική κυβέρνηση να ακολουθήσει, ενδεχομένως βάζοντας στο στόχαστρο και την απαγόρευση των θερμικών κινητήρων το 2030 που είχε θέσει η ίδια , η οποία έτσι κι αλλιώς δεν κάλυπτε τις μοτοσυκλέτες. Και εκεί αναμένονται αντιδράσεις γιατί οι εγχώριοι κατασκευαστές είχαν επενδύσει δισεκατομμύρια ευρώ προς αυτή την κατεύθυνση και τώρα βλέπουν ότι αυτές οι επενδύσεις απαξιώνονται.
Ο Peter Golding, CEO της βρετανικής FleetCheck, συμφωνεί ότι η επικείμενη κίνηση της ΕΕ μπορεί γρήγορα να εξελιχθεί σε πονοκέφαλο για την βρετανική κυβέρνηση: "Οποιαδήποτε μέτρα, φυσικά, θα ασκήσουν τεράστια πίεση στη κυβέρνηση να ευθυγραμμιστεί", δήλωσε ο Γκόλντινγκ. "Η ΕΕ είναι η μαζική αγορά δίπλα μας και είναι δύσκολο να αντισταθείς στην ευθυγράμμιση πολιτικών σε βασικούς τομείς, ειδικά όταν πρόκειται για έναν κρίσιμο κλάδο της οικονομίας όπως η κατασκευή οχημάτων."
Προσθέτει ότι το Ηνωμένο Βασίλειο ήδη δυσκολεύεται να πετύχει τα ορόσημα της εντολής ZEV (Zero Emission Vehicle), χαρακτηρίζοντας τις χαμηλές επιδόσεις των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, βαν και μοτοσυκλετών ως προειδοποιητικό σημάδι. "Αποτυγχάνουμε να πιάσουμε τα ενδιάμεσα στάδια που έχουν τεθεί για την ηλεκτροκίνηση με τον ρυθμό που θα ήθελε η κυβέρνηση", ανέφερε, δείχνοντας ως βασικά εμπόδια την πρόσβαση σε φόρτιση και τις πρόσφατες φορολογικές αλλαγές."Ο στόχος του 2030 στο Ηνωμένο Βασίλειο αποδείχθηκε μη ρεαλιστικός και η αναθεώρηση του 2035 για τα υβριδικά δείχνει ήδη πως ίσως και αυτή να είναι ανέφικτη."
Με τη μοτοσυκλέτα να αποτελεί για πολύ κόσμο ένα βαθιά συναισθηματικό καταναλωτικό προϊόν, η αγορά ηλεκτρικών μοτοσυκλετών φανερώνει ότι ο κλάδος δεν είναι έτοιμος για μια μαζική μετάβαση στην μπαταρία. Παρά την σειρά πλεονεκτημάτων της ηλεκτροκίνησης, ανά περιπτώσεις, όπως η αθόρυβη αστική κινητικότητα μηδενικών εκπομπών, η μοτοσυκλέτα αποτελεί έναν πολυδιάστατο κόσμο και ελπίζουμε ότι η βενζίνη θα παραμείνει μαζί μας για όσο το δυνατόν περισσότερο, για να συνεχίσει να τον τροφοδοτεί και να τον αρωματίζει.
