Το μοναδικό κιτ Stage 3 για Yamaha Tracer 900 & ΜΤ-09, φτιαγμένο στην Ελλάδα!

Από την Μoto Technology με φίλτρο DNA!
Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

9/3/2021

Μπορεί εδώ, στην δική μας μικρή γωνιά της Ευρώπης, να μην διαθέτουμε κάποια μεγάλη μοτοσυκλετιστική βιομηχανία, ή μια από τις μεγαλύτερες αγορές της γηραιάς ηπείρου, αλλά όπως φαίνεται διαθέτουμε μια σημαντική μοτοσυκλετιστική κουλτούρα κι ένα τεχνολογικό υπόβαθρο με μεγάλο ειδικό βάρος, που πολλές φορές κάνει τα πράγματα να συμβαίνουν.

Ίσως να μην είναι πολλά, αλλά υπάρχουν τρανταχτά και ηχηρά παραδείγματα ιδεών ελληνικής σύλληψης και υλοποίησης, τα οποία μάλιστα αποτελούν παγκόσμιες πρωτιές και μοναδικές προτάσεις. Ένα τέτοιο είναι το πρώτο στο κόσμο κιτ βελτίωσης ροής αέρα για το Yamaha Tracer 900 και το ΜΤ-09, το οποίο σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε στην Ελλάδα, κάνοντας πραγματικά πάταγο στην παγκόσμια αγορά.

Το συγκεκριμένο κιτ Stage 3, έχει σχεδιαστεί από την Moto Technology του Χρήστου Μόνου και χρησιμοποιεί ένα φίλτρο της επίσης ελληνικής και παγκοσμίου φήμης DNA Filters, μέσω της οποίας διατίθεται και στην αγορά. Πιο συγκεκριμένα, πρόκειται για ένα κιτ που αποτελείται από φιλτροκούτι, velocity stacks και κούρμπες που κατασκευάζει η Moto Technology και το φίλτρο που έχει σχεδιάσει ειδικά για αυτό η DNA.

Η έρευνα και η μελέτη για το συγκεκριμένο κιτ, όπως και για όλα τα κιτ που κατασκευάζει ο Χρήστος Μόνος, είναι μια επίπονη και χρονοβόρα διαδικασία, η οποία χρειάστηκε σχεδόν ένα μήνα σχεδιασμού και δοκιμών, μέχρι να επιτευχθεί το επιθυμητό αποτέλεσμα. Αν σας φαίνεται μεγάλο αυτό το διάστημα, λάβετε υπόψιν σας πως όλα τα κιτ που παράγει η Moto Technology είναι σχεδιασμένα ως bolt on. Αυτό σημαίνει ότι δεν γίνεται καμία μη αναστρέψιμη επέμβαση στα δομικά στοιχεία της μοτοσυκλέτας και ανά πάσα στιγμή θελήσει ο ιδιοκτήτης της, μπορεί να την επαναφέρει στην εργοστασιακή της μορφή. Με άλλα λόγια δεν γίνονται "κοψίματα και ραψίματα" στην μοτοσυκλέτα, αλλά η τοποθέτηση και η αφαίρεση του κιτ γίνεται με βίδες βάσει οδηγιών που το συνοδεύουν, χωρίς να απαιτείται καμία άλλου είδους επέμβαση.

 

Τα αποτελέσματα στην πράξη είναι πραγματικά εντυπωσιακά, όπως θα δούμε και παρακάτω με τα διαγράμματα των δυναμομετρήσεων, αλλά ακόμη πιο εντυπωσιακές είναι οι διαδικασίες που απαιτούνται για να βγει αυτό το αποτέλεσμα, και που αξίζει να μάθουμε έτσι ώστε να έχουμε και σφαιρικά μια πιο αποκρυσταλλωμένη εικόνα για το εστί πραγματικά μία βελτίωση.

Αρχικά, ένα στάνταρ Tracer 900 ανέβηκε πάνω στην ράμπα του συνεργείου, προκειμένου να φύγει το ρεζερβουάρ και να αποκαλύψει το φιλτροκούτι την δομή του. Εκεί γίνεται η πρώτη αυτοψία για το αν υπάρχει πρόσφορο έδαφος για την δημιουργία κάποιου κιτ βελτίωσης για τη ροή του αέρα ή όχι. Δεν είναι δηλαδή πανάκεια ότι κάθε μοτοσυκλέτα μπορεί να δεχτεί ένα τέτοιο κιτ που θα επιφέρει ουσιαστική βελτίωση. Όπως χαρακτηριστικά μας είπε και ο Χρήστος Μόνος, είναι αρκετές οι περιπτώσεις που τα εργοστάσια και οι μηχανολόγοι τους έχουν πραγματικά εξαντλήσει κάθε κατασκευαστικό περιθώριο που επιτρέπει ο σχεδιασμός στο φιλτροκούτι μιας μοτοσυκλέτας, με αποτέλεσμα να έχουν καταλήξει στο βέλτιστο αποτέλεσμα.

Στην περίπτωση όμως του Tracer 900 υπάρχουν μεγάλα περιθώρια και γι' αυτό ο επόμενος σταθμός του Tacer μέσα στο πλήρως εξοπλισμένο συνεργείο της Moto Technology, ήταν πάνω στο δυναμόμετρο, στο Dynojet 250, το ίδιο ακριβώς δυναμόμετρο που γίνονται οι δυναμομετρήσεις του ΜΟΤΟ. Οι πρώτες μετρήσεις είχαν να κάνουν με την ισχύ που κατεβαίνει στον τροχό, αλλά και την ταχύτητα εισροής  υποπίεσης του αέρα, μέσω εξειδικευμένων αισθητήρων που διαθέτει η Moto Technology.

Από εκεί και πέρα ξεκινά η… Οδύσσεια της κατασκευής. Το CNC, ο τόρνος, τα σχεδιαστικά προγράμματα, όλα δημιουργούν μια αλυσίδα παραγωγής προκειμένου να κατασκευαστούν τα πρώτα διαφορετικά δείγματα. Η διαφορετικότητα αφορά την κωνικότητα, το λόγο της καμπύλης στο χείλος προσφυγής του αέρα, αλλά και το μήκος του velocity stack. Είναι ουσιαστικά η διαδικασία εύρεσης του σωστού συνδυασμού διαστάσεων και μεγεθών που κάθε φορά επαληθεύεται πάνω στο τύμπανο του δυναμόμετρου. Όταν τελικά βρεθεί η χρυσή τομή, τότε γίνεται και το λεγόμενο "fine tuning" με μικρομετρικές εναλλαγές, έτσι ώστε να διορθωθεί σε επίπεδο λεπτομέρειας το σχήμα των αυλών. Εύκολα γίνεται κατανοητό το πόσο χρονοβόρα -και ενεργοβόρα- είναι όλη αυτή η διαδικασία, με το μπρος-πίσω όχι μόνο στο δυναμόμετρο αλλά και στα εξειδικευμένα εργαλεία μέχρι να επιτευχθεί το σωστό σχήμα και μήκος.

Εδώ είναι σημαντικό να αναφέρουμε πως όλες αυτές οι δοκιμές γίνονται με και χωρίς το "snorkel" (ή manifold, τον λαστιχένιο "αναπνευστήρα" στο εσωτερικό του φιλτροκουτιού) για να ελεγχθεί αν είναι ικανοποιητική η ποσότητα του αέρα που εισέρχεται στα σώματα του ψεκασμού για να γίνει η μείξη. Αν δεν είναι σε ικανοποιητικό επίπεδο, όπως στην περίπτωση του Tracer 900, τότε γίνεται η επέμβαση και στο φιλτροκούτι.

Κατασκευάζεται δηλαδή ένα καλούπι για ένα καινούργιο φιλτροκούτι που θα μπαίνει ακριβώς στις βάσεις του στάνταρ και το οποίο θα φιλοξενεί το φίλτρο –στην προκειμένη περίπτωση της DNA- και θα διασφαλίζει την καλύτερη και πιο σωστή αναπνοή του κινητήρα. Τότε, μιλάμε για ένα κιτ επιπέδου "3", του οποίου η κατασκευή αγγίζει τα όρια της… διαστημικής τεχνολογίας. Από την δημιουργία των σπειρωμάτων, την κατασκευή οδηγών και καλίμπρας προκειμένου να γίνουν οι κολλήσεις με υψηλής τεχνολογίας argon, μέχρι την ειδική επεξεργασία στην βαφή  για να έχει μια πλήρως εργοστασιακή όψη το κιτ.

Πώς μεταφράζονται όλα αυτά όμως στην πράξη; Αρχικά η βελτίωση της ροής του αέρα με το φίλτρο της DNA σε σχέση με το στάνταρ φίλτρο, είναι το πρώτο… σοκ που μαρτυρά το αντίστοιχο όργανο μέτρησης. Από τα 4.831lt/min, η απόδοση ανεβαίνει στα 9.961lt/min, δηλαδή μια αύξηση της τάξης του 106,2%!

Παράλληλα, η απόδοση φιλτραρίσματος φτάνει στο 98-99% και η συνέχεια των μετρήσεων είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή. Εδώ να σημειώσουμε, επειδή "τρέξαμε" κι εμείς οι ίδιοι μια δυναμομέτρηση πάνω στο δυναμόμετρο της Moto Technology του Tracer 900 με το κιτ, ότι ο ήχος είναι πραγματικά σε άλλο επίπεδο. Το αχόρταγο ρούφηγμα του αέρα που ακούγεται κάτω από το ρεζερβουάρ, είναι ουσιαστικά σαν να έχεις… μια δεύτερη εξάτμιση. Απόλυτα εξιταριστικός, γεμάτος, μπάσος ήχος, που αποτελεί την καλύτερη ηχητική αποτύπωση της επιπλέον δύναμης.

Ο απόλυτος όμως κριτής, που δεν είναι άλλος από το δυναμόμετρο, δείχνει στην πράξη ένα αποτέλεσμα που πραγματικά ξεπερνά κάθε προσδοκία. Η διαφορά στην απόλυτη τιμή της ισχύος που κατεβαίνει στον πίσω τροχό στις 9.900 στροφές, φτάνει τους έξι ίππους, αλλά αυτό είναι μόνο ένα μικρό ποσοστό του κέρδους. Στο συγκριτικό διάγραμμα δυναμομετρήσεων μεταξύ του Tracer 900 στην στάνταρ μορφή και με την προσθήκη του κιτ, βλέπουμε ότι η δύναμη ξεκινά σε ελαφρώς πιο υψηλό επίπεδο από το ρελαντί μέχρι και τις 5.000 στροφές, ενώ από εκεί και πάνω ξεκινά το πάρτι. Από την μεσαία δηλαδή μπάντα των στροφών μέχρι ψηλά, το κιτ μεταμορφώνει την απόδοση "γεμίζοντας" παντού την καμπύλη, με τις μεγαλύτερες διαφορές να εντοπίζονται στο φάσμα 6.000 με 7.000 και 7.200 με 9.000 στροφές, όπου η διαφορά φτάνει τους 10 ίππους! Μιλάμε δηλαδή για ένα κέρδος της τάξης του 10% στην περιοχή των στροφών χρησιμοποιεί ο αναβάτης στο συντριπτικά μεγαλύτερο ποσοστό της οδήγησης του Tracer. Και όλα αυτά να θυμίσουμε, χωρίς να χρειαστεί κανένας επαναπρογραμματισμός, καμία κατασκευαστική… πατέντα και χωρίς καμία μη αναστρέψιμη επέμβαση. Ήδη από τις πρώτες μέρες της κυκλοφορίας του, το συγκεκριμένο κιτ έχει δημιουργήσει τεράστια ζήτηση και στις αγορές του εξωτερικού, ενώ είναι διαθέσιμο και στην Ελλάδα, μέσω του δικτύου πωλήσεων της DNA και από την Moto Technology φυσικά.

Wayne Rainey: Με ειδικά διασκευασμένη Yamaha XSR900 GP στη Laguna Seca

Σε έναν τιμητικό γύρο παρέλασης, ενόψει του 5ου γύρου πρωταθλήματος MotoAmerica 2025
RAINEY
Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα. 

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.