Moto Guzzi V7 II 2015

Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

26/9/2014

Λεπτομέρειες που κάνουν τεράστια διαφορά.
Κατά γενική ομολογία το V7 είναι η πιο επιτυχημένη σχεδιαστικά προσπάθεια για μια ρετρό μοτοσυκλέτα, αφού ακόμα και οι γνώστες πρέπει να ρίξουν μια δεύτερη ματιά για να καταλάβουν ότι δεν είναι μια τέλεια ανακατασκευασμένη Moto Guzzi του ’70. Εκείνο όμως που μας αρέσει περισσότερο στην V7 είναι η πρακτική πλευρά του χαρακτήρα της, αφού άνετα μπορείς να την χρησιμοποιείς καθημερινά. Κι εδώ μας έρχονται τα καλά νέα από την Moto Guzzi, αφού η νέα V7 II έχει δεχτεί βελτιώσεις, τόσο στην άνεση, όσο και στην ασφάλεια που προσφέρει στον αναβάτη της. Εντάξει, ίσως το Traction Control να μην ήταν απαραίτητο, όμως μαζί με το ABS δίνουν το δικαίωμα στην V7 II να καυχιέται ότι διαθέτει το πιο σύγχρονο εξοπλισμό ενεργητικής ασφάλειας στην κατηγορία των entry-level μοτοσυκλετών. Άλλωστε, η V7 προσελκύει πολλούς νεοφώτιστους αναβάτες, που έστω και για ψυχολογικούς λόγους θέλουν να έχουν τις υπηρεσίες του Traction Control και του ABS, ακόμα κι αν δεν τους χρειαστεί ποτέ. Και όπως ξέρουμε, όσο πιο ασφαλής αισθάνεσαι, τόσο πιο γρήγορα οδηγείς, άρα βελτιώνεσαι ως αναβάτης.

Τα καλά νέα συνεχίζονται στον τομέα της άνεσης, αφού τα μαρσπιέ βρίσκονται 25 χιλιοστά χαμηλότερα και ο κινητήρας έχει μετατοπιστεί 10 χιλιοστά προς τα εμπρός, ενώ ταυτόχρονα οι κεφαλές του V2 έχουν περιστραφεί κατά 4º, ώστε να απομακρυνθούν ακόμα περισσότερο από τα γόνατα του αναβάτη, κάνοντάς την πιο ευρύχωρη για τους μεγαλόσωμους. Οι Ιταλοί λένε ότι αυτή η μικρή περιστροφή των κεφαλών κάνει την μοτοσυκλέτα να δείχνει πιο όμορφη από το πλάι, γιατί στο προηγούμενο μοντέλο, λένε, έδειχναν λίγο στραβές στο μάτι σε σύγκριση με τις υπόλοιπες γραμμές της V7! Μπράβο αυτοκριτική! Αλλαγές ουσίας βρίσκουμε και στο σύστημα μετάδοσης, αφού το νέο κιβώτιο είναι έξι σχέσεων, κάτι που λογικά θα βελτιώνει τις επιταχύνσεις στην πραγματική ζωή με την πιο κοντή πρώτη σχέση και την πιο κοντινή κλιμάκωση των δύο τελευταίων σχέσεων. Το πακέτο ολοκληρώνεται και με την πιο μαλακή λειτουργία του συμπλέκτη. Οι αλλαγές αυτές αφορούν και τις τρεις εκδόσεις της V7II, δηλαδή την Stone, Eclectic και Essential. Στην πανέμορφη Racer με το ρεζερβουάρ χρωμίου και τα κλιπ-ον μάλλον οι εργονομικές βελτιώσεις και τα ηλεκτρονικά βοηθήματα να μην έχουν τόσο μεγάλη σημασία, όμως το κιβώτιο έξι σχέσεων είναι παραπάνω από καλοδεχούμενο.

Ο Dean Harrison με κλασική Honda στο Goodwood Revival

Ο νικητής του Isle of Man TT θα οδηγήσει μια ρέπλικα της ιστορικής Hansen Honda CR450 του 1967
Honda CR450 Hansen
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

8/9/2025

Ο Dean Harrison, νικητής του Isle of Man TT και τακτικός στο BSB Supersport, θα δώσει το παρών στο Goodwood Revival (12–14 Σεπτεμβρίου) αγωνιζόμενος με μια ρέπλικα της θρυλικής Hansen Honda CR450 του 1967.

Ο Harrison θα συμμετάσχει στο Barry Sheene Memorial Trophy, μοιραζόμενος τα αγωνιστικά καθήκοντα με τον ιδιοκτήτη της μοτοσυκλέτας, Chris Barfe, έμπειρο αναβάτη κλασικών μοτοσυκλετών με πολλαπλές εμφανίσεις στο Revival και πρώην Sales Manager της Honda UK απέναντι σε ένα εντυπωσιακό line up αντιπάλων.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’60, η Honda είχε ήδη κατακτήσει τη φήμη της στα παγκόσμια GP με τις εντυπωσιακές τετρακύλινδρες και εξακύλινδρες μοτοσυκλέτες της, αλλά αυτές δεν μπορούσαν να τρέξουν στην Αμερική λόγω των κανονισμών της AMA. Η λύση ήρθε μέσα από μια πιο «προσγειωμένη» αλλά στρατηγική επιλογή: την CB450, τη μεγάλη δικύλινδρη street μοτοσυκλέτα της εποχής.

Μετά από πιέσεις του Bob Hansen, μάνατζερ της Honda στο Wisconsin, και με την υποστήριξη της American Honda, δημιουργήθηκαν ειδικά «αγωνιστικά μέρη» για την CB450 ώστε να μπορέσει να σταθεί στον ανταγωνισμό της κατηγορίας. Έτσι γεννήθηκαν οι Hansen Hondas – οι πρώτες «μεγάλες» Honda που έτρεξαν σοβαρά σε AMA διοργανώσεις.

Η πρώτη μεγάλη τους εμφάνιση έγινε στη Daytona το 1967, όπου οι μοτοσυκλέτες της Hansen Racing στάθηκαν αξιοπρεπέστατα απέναντι σε καταξιωμένους κατασκευαστές. Ο Swede Savage τερμάτισε 10ος, ενώ ο Larry Schaffer ακολούθησε λίγο πιο πίσω. Μια πολύ καλή επίδοση για την πρώτη συμμετοχή, ειδικά αν αναλογιστεί κανείς ότι οι μοτοσυκλέτες ήταν ουσιαστικά βασισμένες σε ένα μοντέλο κυκλοφορίας.

Η επιτυχία αυτή έδειξε ότι η Honda μπορούσε να παίξει ρόλο και στην αμερικανική σκηνή, πέρα από τα GP, και ενίσχυσε την εικόνα της CB450 ως μιας πραγματικά ισχυρής και σύγχρονης μοτοσυκλέτας για την εποχή της.

H Honda 450 Racer ήταν η πρώτη σοβαρή απόπειρα της ιαπωνικής εταιρείας να κερδίσει κύρος στο αμερικανικό αγωνιστικό στερέωμα, μια κίνηση που έβαλε τις βάσεις για τη μετέπειτα κυριαρχία της Honda σε κάθε είδους αγώνες.

Dean Harrison“Το Revival είναι πάντα ένας απίθανος αγώνας – μια μοναδική εμπειρία με φοβερή ατμόσφαιρα”, δήλωσε ο Harrison. “Υπάρχει τόσο μεγάλη ποικιλία από κλασικές μοτοσυκλέτες που δεν ξέρεις ποτέ τι να περιμένεις· το μόνο σίγουρο είναι ότι όταν κατεβαίνει η ζελατίνα, όλοι θα τα δώσουν όλα! Ανυπομονώ να ξαναβρεθώ στο Goodwood μετά από μερικά χρόνια και να συνεργαστώ με τον Chris πάνω σε αυτή τη μικρή, κλασική Honda”.

Από την πλευρά του, ο Barfe τόνισε: “Γνώρισα τον Dean σε μια εκδήλωση αντιπροσώπου νωρίτερα φέτος και του πρότεινα να συνεργαστούμε για το Revival. Εκτός από το απίστευτο ταλέντο του, έχει και μεγάλη μηχανική ευαισθησία, κάτι πολύ σημαντικό για αγώνες με κλασικές μοτοσυκλέτες. Αυτό που πέτυχε φέτος για τη Honda, ειδικά με τις δύο νίκες στο TT, είναι αξιοθαύμαστο. Είναι τιμή μου να αγωνιστώ μαζί του αυτό το Σαββατοκύριακο”.

Το Goodwood Revival υπόσχεται άλλη μία χρονιά γεμάτη πάθος, ήχο από κλασικά δίχρονα και τετράχρονα, και τη μαγεία της αγωνιστικής ιστορίας.