Moto Morini VS Κινέζων

Από τον

Μπάμπη Μέντη

8/1/2018

Σας είχαμε πει την περασμένη εβδομάδα ότι η κινέζικη εταιρεία Shineray παρουσίασε τον πρώτο V2 κινητήρα τους, ο οποίος θα παραχθεί σε εκδόσεις 350, 550, 850 και 1200 κυβικών. Επίσης σας είχαμε πει ότι η Shineray έχει υπό την ιδιοκτησία της, την ιταλική εταιρεία SWM, αλλά και ότι πουλάει κινητήρες σε οποιονδήποτε της το ζητήσει και μάλιστα σε οποιαδήποτε ποσότητα. Όμως ο κινητήρας αυτός μοιάζει εξωτερικά τουλάχιστον, ολόιδιος με τον κινητήρα της Moto Morini που τον ονομάζει Bialbero 1200 CorsaCorta και έχει σχεδιαστεί από τον Franco Lambertini, και μάλιστα δεν πέρασε απαρατήρητο από κάποιους αναγνώστες.

Όπως ήταν φυσικό με την κατάσταση που επικρατεί στο internet, αυτή η ομοιότητα ξεκίνησε ένα γαϊτανάκι από άρθρα στον ιταλικό και διεθνή τύπο που ήθελαν τους Ιταλούς να έχουν συνεργασία ή να έχουν εξαγοραστεί από του Κινέζους με αντάλλαγμα το δικαίωμα κατασκευής του κινητήρα τους ή τέλος πάντων της τεχνογνωσία τους γύρο από τους μεγάλου κυβισμού V2 κινητήρες (… κι όχι μόνο, αφού ο Franco Lambertini είχε σχεδιάσει έως και V8 κινητήρα για την Ferrari). Αυτό είναι το ένα σημείο της υπόθεσής αυτής, πως βρέθηκαν site που από τις φωτογραφίες και μόνι, χωρίς άλλη ενημέρωση, έχτισαν ολόκληρη ιστορία για εξαγορές και συνεργασίες.

Απλά για άλλη μια φορά οι Κινέζοι απλώς “έκλεψαν” ή “αντέγραψαν” τον ιταλικό κινητήρα χωρίς να πάρουν την άδεια κανενός. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα η Moto Morini να στείλει επιστολή σε όλα τα μέσα ενημέρωσης, ξεκαθαρίζοντας ότι δεν έχει κανενός είδους σχέση με την Shineray και την SWM, αλλά και ότι έχει αναθέσει σε δικηγόρο να κινηθεί νομικά εναντίον των Κινέζων.

Εδώ επίσης να προσθέσουμε ότι η εμπειρία μας έχει δείξει, πως τα περισσότερα κινέζικα αντίγραφα ιαπωνικών κινητήρων, για παράδειγμα, απλώς μοιάζουν με τα γνήσια, αλλά στην πραγματικότητα δεν ταιριάζει ούτε μία βίδα! Αυτό σημαίνει ότι δεν έχουν ταιριάζουν ούτε και τα τεχνικά τους χαρακτηριστικά ή οι αριθμοί απόδοσης, και καθίσταται πραγματικά δύσκολο για τα ιαπωνικά εργοστάσια να δικαιωθούν στα δικαστήρια και να αποδείξουν ότι έπεσαν θύματα απάτης.

Ο σχεδιασμός και η κατασκευή ενός κινητήρα είναι το ακριβότερο κομμάτι της διαδικασίας παραγωγής μιας νέας μοτοσυκλέτας. Αν ξεκινήσεις από ένα λευκό χαρτί, μπορείς εύκολα να ξεπεράσεις τα 20-30 εκατομμύρια ευρώ μέχρι να φτάσεις στο σημείο να βάλεις σε παραγωγή έναν κινητήρα που να καλύπτει όλες τις προδιαγραφές του πλανήτη.

Οπότε ακόμα κι αν αποδειχτεί ότι οι Κινέζοι έχουν αντιγράψει πλήρως τον κινητήρα κι αναγκαστούν να πληρώσουν πρόστιμο στους Ιταλούς, στην πράξη η διαδικασία αυτή θα τους έχει κοστίσει σημαντικά λιγότερο, ενώ θα έχουν γλιτώσει και τα δύο ή τρία χρόνια που απαιτείται για τον σχεδιασμό και την κατασκευή ενός νέου κινητήρα…

Ακολουθεί η επίσημη ανακοίνωση της Moto Morini:

NO AGREEMENT BETWEEN MOTO MORINI AND SHINERAY / SWM

Trivolzio, 5 January 2018 - Moto Morini officially and strongly denies any kind of news published in the press concerning an agreement with Chinese Shineray or SWM for the supply of our Bialbero 1200 CorsaCorta engine. Neither is there a joint development of the two-cylinder, cited by some newspapers, nor any collaboration for the supply of the same. The exclusive ownership of the Bialbero 1200 CorsaCorta engine is Moto Morini who designed and updated it over the years, up to the latest evolution to the Euro 4 standard.

Although Moto Morini is attentive to the market and to possible collaborations, it has already instructed its lawyers to protect the intellectual property of the company, assess any damage that may arise from these statements without any basis and take any and all necessary action against those who disseminated them in complete decisional autonomy.

https://bit.ly/MOTO_EICMA2025

Από τον

Θοδωρή Ξύδη

23/10/2025

Οι αυστηρότερες εκπομπές ρύπων στην Ιαπωνία ¨σκότωσαν¨ το θρυλικό στρογγυλοφάναρο 50άρι παπί της Honda, το οποίο, όπως σας είχαμε ενημερώσει από πέρσι, επέστρεψε στην εγχώρια με κινητήρα 110 κ.εκ. προσθέτοντας το συνθετικό "Lite" στο όνομά του.

Οι προδιαγραφές ρύπων άλλαξαν στην Ιαπωνία και αυτό δεν έδωσε περιθώριο στη Honda που επέλεξε να βάλει τέλος στην παραγωγή των 50ριών της για την εγχώρια αγορά -θα γίνει τον ερχόμενο Νοέμβριο- όχι όμως και να αποχωρίσει από την συγκεκριμένη κατηγορία διπλώματος.

Βλέπετε στην Ιαπωνία η σχετική νομοθεσία δίνει τη δυνατότητα στους κατασκευαστές να έχουν στην κατηγορία των μοτοποδηλάτων έως 50 κ.εκ. και μοντέλα με μεγαλύτερης χωρητικότητας κινητήρες, έως και 125 κ.εκ., αρκεί η ισχύς τους να περιορίζεται στα επίπεδα ενός 50ριού ή όπως το θέτει ο νομοθέτης έως τα 4,0 kW, ήτοι έως τους 5,36 ίππους.

Έτσι η Honda προσάρμοσε το θρυλικό Super Cub 110 σε αυτά που επιτάσσουν οι προδιαγραφές της νεοσύστατης κλάσης "New Standard Moped" που υπάγεται στα μοτοποδήλατα (Class 1 στην Ιαπωνία) και αντικατέστησε το 50άρι Super Cub με το Super Cub 110 Lite, το οποίο μπορεί να οδηγηθεί επίσης με δίπλωμα μοτοποδηλάτου. Για αυτό σας είχαμε μιλήσει αρχικά στα τέλη του 2024, ενώ σας δείξαμε και το "νέο" Super Cub υπό τη μορφή concept στις αρχές του περασμένου Μαρτίου.

Το Super Cub 110 Lite, που μπορεί να μεταφέρει μόνο τον αναβάτη του βάσει νομοθεσίας, περιορίζει την ισχύ του κάτω από τη μέγιστη επιτρεπόμενη τιμή, με την απόδοση του αερόψυκτου μοτέρ των 109 κ.εκ. να βρίσκεται στους 4,7 ίππους (3,5 kW) στις 6.000 σ.α.λ. και το 0,7 kg.m ροπής στις 3.750 σ.α.λ. Αυτή είναι και η μόνη ουσιαστική διαφορά έναντι της ισχυρότερης έκδοσης που οδηγείται με το αμέσως επόμενο δίπλωμα. Η κατανάλωση του παράλληλα είναι εξαιρετικά χαμηλή κατά το πρότυπο WMTC3 και βρίσκεται στο 1,48 λτ./100 χλμ.

Βέβαια η επιτρεπόμενη τελική ταχύτητα για τα μοτοποδήλατα στην Ιαπωνία είναι τα μόλις 30 χλμ./ώρα, πολύ χαμηλότερα δηλαδή από ότι στην Ευρώπη οπότε και το συγκεκριμένο νούμερο για την κατανάλωσή του δεν θα απέχει πολύ από την πραγματικότητα.

Η Honda δημιούργησε μια ολόκληρη σειρά Lite μοντέλων στην οποία περιλαμβάνεται επίσης το επαγγελματικό Super Cub 110 Pro Lite, με την τεράστια σχάρα στο πίσω μέρος και το μεγάλο καλάθι εμπρός, τις ενισχυμένες αναρτήσεις, το μεγαλύτερο εμπρός δισκόφρενο και τους μικρότερους τροχούς.

Περιλαμβάνεται επίσης το σκληροτράχηλο Cross Cub 110 Lite, από το οποίο απουσιάζει η ποδιά και η σχάρα στο πίσω μέρος είναι λίγο μικρότερη από του Pro, αλλά και το σκούτερ Dio 110 Lite, που έρχεται στην Ευρώπη ως Vision.

Η τιμή του Super Cub 110 Lite στην Ιαπωνία έχει οριστεί στα 1.934 ευρώ, με το Pro να κοστίζει 2.184 ευρώ και το Cross Cub 110 Lite 2.274 ευρώ με το μέσο ετήσιο εισόδημα στην Ιαπωνία να είναι λίγο πάνω από 35.000 ευρώ.