Motostudent VI 2020: Επιστρέφει δριμύτερη η Typhoon MotoRacing

Νέα ομάδα νέα μοτοσυκλέτα
Από τον

Πάνο Καραβοκύρη

13/11/2019

Από το 2014 η ομάδα του Πανεπιστημίου Δυτικής Μακεδονίας, η Τyφοοn MotoRacing, εκπροσωπεί τη χώρα μας στο διαγωνισμό Motostudent και έρχεται αντιμέτωπη με αξιόλογους και δυνατότερους αντιπάλους, από χώρες που έχουν μεγαλύτερη ιστορία και εμπειρία στους αγώνες μοτοσυκλέτας. Ωστόσο, σε κάθε της συμμετοχή μας κάνει περήφανους, με τα αποτελέσματά της να είναι πάντοτε εντός της δεκάδας της γενικής κατάταξης, ενώ οι πρωτιές δεν απουσιάζουν απ’ το βιογραφικό της.

Το Motostudent είναι ένας διαγωνισμός που πραγματοποιείται ανά διετία και η κάθε ομάδα έχει στόχο να σχεδιάζει και να κατασκευάσει μια αγωνιστική μοτοσυκλέτα στα πρότυπα των Moto3. Την πρώτη φορά η Tyφoon Moto Racing είχε δημιουργήσει την “Tyφ-One” και κατέκτησε τη 2η θέση στο Business Plan και την 9η στη γενική ανάμεσα σε 36 συμμετοχές, στο Motostudent IV.

Στο Motostudent V που πραγματοποιήθηκε απ’ τις 3 έως τις 7 Οκτωβρίου 2018, η ελληνική ομάδα επέστρεψε δριμύτερη με την Χίμαιρα! Παρότι ήρθε αντιμέτωπη με περισσότερους συμμετέχοντες (45) έφυγε απ’ την πίστα της Aragon με τέσσερις πρωτιές, δύο στο θεωρητικό κομμάτι και δύο στο αγωνιστικό κομμάτι του διαγωνισμού. “Best Design” και “Best Technological Innovation” ήταν τα “λάφυρα” απ’ το πρώτο μέρος, ενώ στο δεύτερο η μοτοσυκλέτα τους ήταν κορυφαία στις δοκιμές acceleration (επιτάχυνσης) και mechanical test (μηχανικού ελέγχου).

Τώρα, η ομάδα συστάθηκε εκ νέου και στοχεύει στην εξέλιξη ενός ακόμη πιο ανταγωνιστικού πρωτότυπου για το Motostudent VI του 2020 και στο δελτίο τύπου που ακολουθεί μπορείτε να βρείτε περισσότερες πληροφορίες.

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Μετά το πέρας του MotoStudent V, η Typhoon MotoRacing επέστρεψε στην Κοζάνη έχοντας επιτύχει υψηλές διακρίσεις. Όχι μόνο βρίσκονταν μέσα στην κορυφαία δεκάδα του διαγωνισμού για δεύτερη συνεχόμενη φορά, κατακτώντας την 7η θέση μεταξύ 45 συμμετοχών, αλλά απέσπασε τα δυο από τα τρία θεωρητικά βραβεία για τις κατηγορίες “Best Design” και “Best Technological Innovation”. Επίσης, η ομάδα κατάφερε να κατακτήσει την πρώτη θέση του διαγωνισμού και στα δυναμικά αγωνίσματα “Acceleration Test” και “Mechanical Test”, σημειώνοντας σημαντική πρόοδο έως τώρα.

Τον Δεκέμβριο του 2018, η ομάδα ξανασυστάθηκε. Τα παλαιότερα μέλη, αξιοποιώντας την εμπειρία που είχαν αποκτήσει έως τότε, οργάνωσαν κατάλληλα την καινούργια γενιά της ομάδας και στις 31 Οκτωβρίου 2019 παραδόθηκε εντός προθεσμίας το πρώτο θεωρητικό κείμενο στο διαγωνισμό, το Chapter A. Το συγκεκριμένο κεφάλαιο αναφέρεται στο “Conceptual Design” της μοτοσυκλέτας, όπου η ομάδα θέτει τους στόχους του project όσον αφορά την κατασκευή αλλά και τις επιδόσεις του πρωτοτύπου.

Η Χίμαιρα με την οποία διαγωνίστηκαν το 2018

Έχοντας εξοικειωθεί με τα απαραίτητα προγράμματα σχεδιασμού και αναλύσεων, η ομάδα κατάφερε να εντοπίσει τα λάθη της αλλά και να εξελίξει τα σχέδια του προηγούμενου πρωτοτύπου, της Χίμαιρας. Σημαντικότερη πρόοδος σημειώθηκε στον τομέα των αναρτήσεων. Αποφασίστηκε πως το μπροστινό σύστημα της ανάρτησης θα είναι ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι ενώ το πίσω σύστημα θα αποτελείται από μια monoshock ανάρτηση συνδεδεμένη μέσω συστήματος μοχλισμού. Oι βασικές γεωμετρίες και μεγέθη έχουν ήδη μελετηθεί και οριστεί σε συνεργασία με τον τομέα του σκελετού και, έτσι, η πίσω ανάρτηση βρίσκεται ήδη στα χέρια της ομάδας.

Παράλληλα, η ομάδα, συμμετείχε στην έκθεση του συνεδρίου BCET και στην έκθεση Patras IQ, όπου της δόθηκε η ευκαιρία να παρουσιάσει το έργο της μέχρι σήμερα. Τέλος, στο πλαίσιο εύρεσης οικονομικής υποστήριξης, οργανώθηκε το «Χορηγικό Πρόγραμμα 20x120» το οποίο υποστήριξαν πολλές επιχειρήσεις της τοπικής κοινωνίας, συμβάλλοντας με τον τρόπο τους στην υλοποίηση του project.

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin