Νέα καρμπιρατέρ για δίχρονα προδιαγραφών Euro 5 από την Dell’Orto

Το φιλί της ζωής για τα μικρά δίχρονα
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

18/8/2021

Οι δίχρονοι κινητήρες έχουν “δαιμονοποιηθεί” από τους “οικολόγους” για τον καπνό που βγάζουν από την εξάτμισή τους και οι διαρκώς αυστηρότερες προδιαγραφές ρύπων έκαναν πανάκριβη την προσαρμογή τους σε αυτές, με αποτέλεσμα οι περισσότερες εταιρείες να σταματήσουν την παραγωγή τους. Φυσικά εξαιρέσεις υπάρχουν, όπως τα αγωνιστικά enduro και motocross της KTM/Husqvarna/GasGas που συνεχίζουν να παράγονται χάρη στη χρήση των υπερσύγχρονο ηλεκτρονικών συστημάτων τροφοδοσίας που διαθέτουν, όμως και πάλι πρόκειται για ειδικές περιπτώσεις και για μοτοσυκλέτες που χρησιμοποιούνται για ειδικό σκοπό και φυσικά δεν είναι φτηνές, ούτε να τις κατασκευάσεις, ούτε να τις αγοράσεις.

Τώρα όμως, έρχεται η Dell’Orto να δώσει ελπίδες για την επιβίωση των δίχρονων κινητήρων ευρείας παραγωγής, καθώς εξέλιξε ένα καρμπυρατέρ για μικρού κυβισμού δίχρονους κινητήρες 50 κυβικών, υποσχόμενη πως επιτρέπει στους κατασκευαστές να περάσουν τις προδιαγραφές Euro 4 και Euro 5 χωρίς πρόβλημα.

Ο λόγος που στόχευσαν στους μικρού κυβισμού δίχρονους κινητήρες αφορά ξεκάθαρα την… πραγματικότητα. Τα 50άρια χρειάζονται γκάζι και ροπή και όπως ξέρουμε οι δίχρονοι κινητήρες μπορούν να βγάλουν θεωρητικά έως και διπλάσια δύναμη και ροπή από έναν αντίστοιχου κυβισμού τετράχρονο κινητήρα. Την ίδια στιγμή όμως τα 50αρια πρέπει να είναι φτηνά, οπότε η χρήση πανάκριβων, περίπλοκων, ηλεκτρονικά ελεγχόμενων ψεκασμών, που θα έχουν αντίστοιχα πανάκριβα και περίπλοκα συστήματα διαχείρισης των ρύπων στην εξάτμιση δεν έχει λογική.

Η ιδανική συνταγή για αυτή την κατηγορία κυβισμού θα ήταν ένας δίχρονος κινητήρα με καρμπιρατέρ, που έχει διπλάδια απόδοση από έναν τετράχρονο και πολύ μικρότερο κατασκευαστικό κόστος λόγω της απλότητας του σχεδιασμού τους (δεν έχει κεφαλή με εκκεντροφόρους, αλυσίδες, τεντωτήρες κ.τ.λ) και αυτό ακριβώς έκανε η Dell’Orto.

Το μυστικό του νέου καρμπυρατέρ είναι πως στέλνει τη βενζίνη σε μορφή μικροσκοπικών σταγονιδίων πριν την ανάμιξή της με τον αέρα.

Οι διαθέσιμες διαστάσεις είναι δύο, στα 16mm για δίχρονους κινητήρες που είναι προσανατολισμένοι στη χαμηλή κατανάλωση και στα 24mm για τις σπορ εκδόσεις.

 

Πηγή: Motorrad Magazine

Γερμανία: Δημοπρατήθηκε Yamaha XT500 του 1988 με 0 χιλιόμετρα για 115.000 ευρώ!

Η τιμή της ξεκίνησε από τα 15.000 ευρώ
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

22/10/2025

 

Σας είχαμε ενημερώσει πως στην Γερμανία δημοπρατούταν μία Yamaha XT500 του 1988 με μηδέν χιλιόμετρα. Μάλιστα, η μοτοσυκλέτα δεν έχει καν συναρμολογηθεί όπως μπορείτε να δείτε στις φωτογραφίες και η διαδικασία αυτή θα γίνει από τον νέο της ιδιοκτήτη.

Η δημοπρασία αυτή έλαβε τέλος και η XT500 δημοπρατήθηκε έναντι του ποσού των 84.000 ευρώ. Όμως, ο νέος ιδιοκτήτης θα πρέπει να καταβάλει επιπλέον 31.000 ευρώ για προμήθειες και φόρους, κάτι που εκτινάσσει την τελική τιμή της μοτοσυκλέτα στα 115.000 ευρώ.

Η αρχική εκτίμηση έκανε λόγο για μία τιμή που θα έφτανε έως και τα 25.000 ευρώ, όμως η τελική τιμή που δημοπρατήθηκε το μοντέλο ήταν 500% παραπάνω. Η συγκεκριμένη τιμή-ρεκόρ δείχνει πόσο μεγάλη συλλεκτική αξία έχει αποκτήσει η ιστορική αυτή μοτοσυκλέτα.

Επειδή οι απανταχού XTάκηδες δεν θα σταματήσουν να σχολιάζουν την ημερομηνία, όπως ακριβώς έγινε και όταν αρχικά αναρτήσαμε την αναγγελία της δημοπρασίας, γράφοντας πως περιμένουμε να φτάσει τις 25.000 Ευρώ, να διευκρινίσουμε πως ο οίκος δημοπρασιών αναφέρει το μοντέλο ως 1988 και μάλιστα συνοδεύεται από αντίστοιχα πιστοποιητικά. Ένα από τα στοιχεία που καθιστούν αυτή τη μοτοσυκλέτα μοναδική, πέρα από το ότι έχει μείνει στο κουτί της καινούρια, είναι πως μπορεί να βγάλει πινακίδα μετά από τόσα χρόνια. Κι αυτό γιατί είχε κάνει εγγραφή σε μητρώο της Γαλλίας, παρόλο που δεν βγήκε ποτέ από το κουτί της.

Σε μία χώρα όπως η Γερμανία που έχει ένα πολύ σαφές πλαίσιο για τις ιστορικές πινακίδες, όχι όπως σε εμάς εδώ που πριν από τρεις θητείες Υπουργών, είχαν προσπαθήσει να σταματήσουν τα οχήματα με ιστορικές πινακίδες, η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα μπορεί να βγάλει πινακίδα ως μοντέλο 1988.

Η πραγματικότητα είναι πως το XT500 έμεινε στην παραγωγή πολύ αργά, έως το 1989 υπερπηδώντας το XT550 που το διαδέχτηκε το 1981 αλλά και τις πρώτες γενιές του XT600. Η ιστορία λέει πως αυτό το XT500 από την ώρα που ήρθε το 550 και μετά, ήταν στην ουσία ένα XT600 που για λόγους συνοχής στις αγορές εκείνες, ή απλά για δημιουργία διαφοράς τιμής χτυπώντας έναν φθηνότερο ανταγωνισμό, έμενε παράλληλα με το XT600. Αυτή την περίοδο οι Ιάπωνες κάνουν το ίδιο με τα πενηντάρια παπιά, όπως γράψαμε για πρώτη φορά πέρσι. Για λόγους κόστους σταματούν τον κινητήρα εκείνον, πνίγουν τον 110 και βγάζουν μία νέα έκδοση, την Lite, που είναι ίδια με την ακριβότερη 110 αλλά κυκλοφορεί ως 50 κυβικά και την λειτουργία του διέπουν οι κανόνες που ισχύουν στην Ιαπωνία για τα 50άρια! Στην πορεία της ιστορία αυτό έχει γίνει πολλές φορές, το έχει κάνει και η BMW αν θυμάστε με την σειρά F! Εκείνη την εποχή ήταν πολύ πιο εύκολο να εισάγεις επίσης το οτιδήποτε από οπουδήποτε και έτσι μπορεί κάλλιστα το συγκεκριμένο XT500 να είναι πράγματι του 1988. Σε κάθε περίπτωση είναι από τα πλέον ακριβά που έχουμε δει ποτέ…