Νέο "σπίτι" για τo BMW Group Classic

Από τον

Λάζαρο Μαυράκη

30/5/2014

Η BMW ολοκλήρωσε πριν από λίγες μέρες την αγορά γης στο Μόναχο, την έδρα της εταιρείας. Πρόκειται για μια έκταση 13 στρεμμάτων, η οποία περιλαμβάνει το πρώτο εργοστάσιο της Βαυαρικής φίρμας. Αυτές οι εγκαταστάσεις, που μέχρι σήμερα ήταν στην ιδιοκτησία της εταιρείας κατασκευής φρένων Knorr-Bremse AG, θα αποτελέσουν την νέα έδρα του BMW Group Classic, του τμήματος που ασχολείται και με την κατασκευή εξαρτημάτων για τα κλασσικά οχήματα της BMW.
Η BMW, που γιόρτασε πέρσι τα 90 της χρόνια ως κατασκευαστής μοτοσυκλετών, ξεκίνησε την παραγωγή της το 1932 με το δημοφιλές R32, ενώ το 1929 ξεκίνησε την παραγωγή αυτοκινήτων όταν αγόρασε την Fahrzeugfabrik Eisenach, η οποία μέχρι τότε έφτιαχνε τα Austin Seven με την άδεια της Βρετανικής εταιρείας, με την ονομασία Dixi.
Η αρχική της όμως δραστηριότητα ξεκίνησε το 1916 στο Μόναχο, ως κατασκευαστής κινητήρων για αεροσκάφη, και το κτίριο που αγόρασε πρόσφατα η BMW είναι το πρώτο της εργοστάσιο στο οποίο φτιάχνονταν αυτοί οι κινητήρες από το 1918 ως το 1920, οπότε και το πούλησε στην Knorr-Bremse για να μετακομίσει στην Lerchenauerstrasse που βρίσκεται μέχρι σήμερα.


Η κοντινή απόσταση του παλιού εργοστασίου με το αρχηγείο των "τεσσάρων κυλίνδρων" της BMW, το μουσείο της και το εργοστάσιό της, το χαρακτηρίζει ως μια ιδανική τοποθεσία για να στεγαστεί το project των κλασσικών οχημάτων της εταιρείας, καθώς η BMW πέρα από το μέλλον εστιάζει και στο παρελθόν της, με το BMW Group Classic να είναι υπεύθυνο για όλες τις δραστηριότητες που αφορούν τα ιστορικά μοντέλα της: Το μουσείο με τα πάνω από 1.000 εκθέματα, το αρχείο της, τη συμμετοχή σε εκδηλώσεις της BMW Mobile Tradition και την παροχή ανταλλακτικών σε ιδιοκτήτες ιστορικών μοντέλων που θέλουν να κάνουν ανακατασκευή στις μοτοσυκλέτες τους. Οι δυνατότητες που υπάρχουν μέσα από το site της BMW Group Classic (www.shop.bmw-classic.com), ακόμη και για ιδιώτες, είναι τεράστιες, καθώς υπάρχουν αναλυτικά τα εξαρτήματα για πάρα πολλά μοντέλα από τη δεκαετία του '50 κι έπειτα, με τα parts list, αναλυτικότατα και μεταφρασμένα στα ελληνικά! Ενδεικτικά να αναφέρουμε ότι εκεί μπορεί κάποιος να βρει το λαστιχάκι που πατάει το κοντέρ του R25/2 του 1956, με κόστος 1,62 ευρώ, ή ένα πλήρες πίσω σελάκι για R51, το οποίο κοστίζει 274,41 ευρώ.
Η εταιρεία, λοιπόν, θέλει να συγκεντρώσει όλες αυτές τις δραστηριότητες κάτω από μία στέγη, και δεν θα μπορούσε να υπάρξει καλύτερη επιλογή –για ιστορικούς λόγους- από τον τόπο του πρώτου της εργοστασίου.

Kawasaki: Καταθέτει αγωγή για τους αμερικανικούς δασμούς

Είναι πλέον μεγάλη η λίστα με τις εταιρείες που ακολουθούν τη νομική οδό
cover
Από τον

Παύλο Καρατζά

19/12/2025

Η Kawasaki Motors Manufacturing Corp USA συγκαταλέγεται σε έναν μακρύ κατάλογο εταιρειών που έχουν προσφύγει στο Αμερικανικό Δικαστήριο Διεθνούς Εμπορίου και ζητούν αποζημίωση από το κράτος για τους φόρους που επέβαλε η κυβέρνηση Trump.

Πρόκειται για μια απροσδόκητη νομική μάχη, η οποία όμως λέει πολλά για την τρέχουσα κατάσταση της παγκόσμιας βιομηχανίας. Η Kawasaki Heavy Industries αποφάσισε να συμμετάσχει στη νομική διαδικασία που ξεκίνησε στις Ηνωμένες Πολιτείες κατά των δασμών που επιβλήθηκαν από τον Ντόναλντ Τραμπ, ένα μέτρο του οποίου οι επιπτώσεις έχουν τεράστιο αντίκτυπο σε πολλές εταιρίες.

Kawasaki

Οι τελωνειακοί δασμοί επιβλήθηκαν με στόχο να προστατεύσουν την αμερικανική βιομηχανία από τις ξένες εισαγωγές. Στην πραγματικότητα, διαταράσσαν τις βαθιά παγκοσμιοποιημένες αλυσίδες παραγωγής, όπου η ίδια η έννοια του εγχώριου προϊόντος έγινε ασαφής.

Η Kawasaki είναι ένα τέλειο παράδειγμα. Ο ιαπωνικός κατασκευαστής συναρμολογεί ορισμένες από τις μοτοσυκλέτες του εκτός Ιαπωνίας, κυρίως στην Ταϊλάνδη, πριν τις εξάγει στην αμερικανική αγορά. Ως αποτέλεσμα, τα μοντέλα αυτά επιβαρύνονται με επιπλέον κόστη που μπορούν να φτάσουν το 25%, αυξάνοντας δραστικά την τελική τους τιμή.

Η Kawasaki μπορεί είτε να απορροφήσει αυτά τα κόστη σε βάρος της κερδοφορίας, είτε να τα μετακυλήσει στους Αμερικανούς πελάτες, με τον κίνδυνο να χάσει την ανταγωνιστικότητά της έναντι των τοπικών ανταγωνιστών ή των εμπορικών σημάτων που βρίσκονται σε καλύτερη θέση από φορολογική άποψη, όμως καμία από αυτές τις επιλογές δεν είναι βιώσιμη μακροπρόθεσμα. Έτσι, η εταιρεία προσέφυγε στα δικαστήρια κατά των μέτρων αυτών, τα οποία θεωρήθηκαν δυσανάλογα και οικονομικά αντιπαραγωγικά.

Βέβαια, η υπόθεση αυτή όπως είναι κατανοητό δεν αφορά μόνο την Kawasaki, αλλά πολλές εταιρείες από πολλούς διαφορετικούς τομείς. Η Kawasaki συμμαχεί έτσι με άλλες εταιρείες και κλάδους που πιστεύουν ότι αυτοί οι δασμοί είναι επιζήμιοι για την αμερικανική οικονομία και τους καταναλωτές.