New Zealand Tour 2015. Στην γη των Μαορί

2/9/2015

Περίπου 340 χιλιόμετρα χώριζαν την πόλη Christchurch από το λιμάνι της μικρής κωμόπολης Picton, όπου θα έπαιρνα το καράβι της επιστροφής για το βόρειο νησί της Νέας Ζηλανδίας. Είχα μόλις τέσσερις μέρες στην διάθεσή μου να φτάσω στην Auckland για να παραδώσω την ασημένια Harley-Davidson στην τοπική αντιπροσωπεία και να ετοιμαστώ κατόπιν για το αεροπορικό ταξίδι πίσω στην Ελλάδα.


Έτσι, με συνταξιδιώτη τον Mike και ενδιάμεσο σταθμό την παραλιακή κωμόπολη Kaikoura (όπου πραγματοποίησα μια μικρή θαλάσσια βόλτα με ταχύπλοο για να παρατηρήσω φάλαινες και φώκιες), εγκατέλειψα τελικά τον νεοζηλανδικό νότο και αποβιβάστηκα στην αγκαλιά της πρωτεύουσας Wellington.
Το Εθνικό Κοινοβούλιο, η πλατεία Civil Square, ο καθεδρικός ναός, η Εθνική Βιβλιοθήκη και το μουσείο "Museum Te Papa Tongarewa" μονοπώλησαν το ενδιαφέρον μου στην Wellington, την οποία αποχαιρέτησα με βροχή και τσουχτερό κρύο. Προορισμός μου η πόλη Rotorua (450 χλμ. βόρεια), κοιτίδα πολιτισμού των ιθαγενών Μαορί.


Εκτός από τα πάμπολλα μνημεία πολιτισμού των αυτοχθόνων Μαορί (“Maori Meeting House Ohinemutu” και “Rotorua Museum”), η ευρύτερη περιοχή της Rotorua ήταν επίσης γεμάτη με αναρίθμητες θειούχες θερμές πηγές, φαντασμαγορικούς θερμοπίδακες (geysers) και μικρές λίμνες με πολύχρωμα νερά. Η γκέιζερ “Lady Knox Geyser” και οι θειούχες πηγές “Champagne Pool” και “Mud Pool”, που βρίσκονταν στο γεωθερμικό πάρκο “Way-O-Tape – Thermal Wonderland”, ήταν τα πιο θεαματικά αξιοθέατα που είχε να επιδείξει η ηφαιστειακή γη της Rotorua.


Την τελευταία στάση πριν φτάσω στην Auckland, την πραγματοποίησα κοντά στην κωμόπολη Matamata (160 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Auckland), προκειμένου να επισκεφθώ την τοποθεσία "Hobbiton Movie Set", εκεί όπου έγιναν τα γυρίσματα των επικών κινηματογραφικών ταινιών "Ο Άρχοντας των Δακτυλιδιών" και "Hobbit". Η δίωρη οργανωμένη ξενάγηση στον χώρο και τις εγκαταστάσεις των γυρισμάτων μού κόστισε το τσουχτερό αντίτιμο των $75.


Καθώς η ασημένια Ultra Glide διέσχιζε τους κεντρικούς δρόμους της Auckland με προορισμό την τοπική αντιπροσωπεία της Harley-Davidson, είχα συνειδητοποιήσει ότι το "New Zealand Tour 2015" έφτανε στο τέλος του. Η "Χώρα του Λευκού Σύννεφου" (Aotearoa), όπως αποκαλούν την πανέμορφη Νέα Ζηλανδία οι ιθαγενείς Μαορί, μου είχε χαρίσει ένα πραγματικά ξεχωριστό ταξίδι στην άλλη άκρη της Γης, πάνω στην σέλα μιας αστραφτερής Harley-Davidson.
Κωνσταντίνος Μητσάκης

 

 

 

 

 

SYM Arctic Route 2025, Μέρος 9ο - Στον δρόμο της επιστροφής [Gallery]

Κωνσταντίνος Μητσάκης και SYM ADXTG 400 κατευθύνονται προς Montreal
SYM Arctic Route 2025 - Κωνσταντίνος Μητσάκης - SYM ADXTG 400
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

29/7/2025

Ο Κωνσταντίνος Μητσάκης βρίσκεται στην επιστροφή του SYM Arctic Route 2025, αυτή τη φορά με κατεύθυνση ανατολικά στον δρόμο προς το Montreal.


Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Κωνσταντίνου Μητσάκη από την όγδοη του ανταπόκριση:

“Αποχαιρετώντας την Dawson City, το αξιόπιστο SYM ADXTG 400 ξεκινούσε τη μεγάλη επιστροφή για Montreal. Για να φτάσω όμως στην ανατολική πλευρά της τεράστιας βορειοαμερικανικής χώρας είχα να διανύσω περί τα 6.200 χλμ., με την κόκκινη διαδρομή του χάρτη να ακολουθεί – σε αντίθετη όμως κατεύθυνση – την ίδια ακριβώς πορεία που είχα υιοθετήσει για να φτάσω ως εδώ. Πάμε τώρα ανατολικά…

Μέσα στις επόμενες ημέρες, ταξιδεύοντας κάτω από άστατες καιρικές συνθήκες κατά μήκος της διαδρομής Dawson City – Whitehorse – Edmonton – Regina – Winnipeg – Thunder Bay – Toronto, βρέθηκα σχετικά ξεκούραστα στον προθάλαμο του Ανατολικού Καναδά. Καθοδόν, τα εξαίσια ορεινά τοπία των Rocky Mountains ομόρφυναν τη ματιά μου, αλλά οι βασανιστικές ευθείες των απέραντων πεδιάδων δοκίμασαν τις αντοχές μου…

Στην πόλη Regina, η αξιολάτρευτη οικογένεια του Γιώργου και της Λίτσας Ντούλια μού ξανάνοιξε την φιλόξενη αγκαλιά της, ενώ στη διάρκεια της διήμερης παραμονής μου δεν έπληξα διόλου: απόλαυσα έναν εξαιρετικό φραπέ στο κατάστημα MIKEL COFFEE (το δεύτερο της αλυσίδας MIKEL COFFEE που λειτουργεί στην Regina), θαύμασα στο μουσείο Royal Saskatchewan Museum τον Τυραννόσαυρο Scotty (τον μεγαλύτερο και γηραιότερο Τυραννόσαυρο του κόσμου), επισκέφθηκα την ελληνορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Παύλου, συνευρέθηκα με αρκετούς Έλληνες της τοπικής ομογένειας και άλλαξα (μετά από 14.300 χλμ.) το πίσω ελαστικό του SYM ADXTG 400. Παρεμπιπτόντως, το ελαστικό μού στάλθηκε από το Montreal και ήταν δώρο του επιστήθιου φίλου Νίκο Μανούσο! Nik σε ευχαριστώ πολύ, είσαι αρχηγός…    
 
Η ξαδέλφη μου Αθανασία Ντάνου εκτέλεσε (και πάλι) χρέη οικοδεσπότη στην πόλη Winnipeg. Έχοντας για συνδαιτυμόνες αγαπημένους συγγενείς και φίλους, γιορτάσαμε την επιστροφή μου από την Αλάσκα με ένα κλασικό ελληνικότατο τραπέζωμα. Και μετά τη Winnipeg, ο χρόνος και ο δρόμος “μ’ έσπρωξαν” στο Τορόντο, που απλώνει τις πολυπολιτισμικές γειτονιές του στη βορινή ακτή της λίμνης Οντάριο.

Το SYM ARCTIC ROUTE 2025 είχε μπει πλέον στην τελική φάση του, η οποία προβλεπόταν άκρως συναρπαστική…”