New Zealand Tour 2015

24/8/2015

Κορυφαίος οικολογικός τουρισμός

Μπορεί η εξερεύνηση της Αυστραλίας να είχε πλέον ολοκληρωθεί, αποτελώντας μια ακόμα σελίδα στο πολυσέλιδο ταξιδιωτικό μου ημερολόγιο, ωστόσο η παρουσία μου στην ήπειρο που λέγεται Ωκεανία έμελλε να συνεχιστεί για ακόμα 12 ημέρες. Σε άλλο όμως νησί και με άλλη, εντελώς διαφορετική μοτοσυκλέτα.
Έτσι, από την Αυστραλία πέταξα για την Νέα Ζηλανδία, όπου βρέθηκα στην σέλα μιας στιβαρής Harley Davidson “Ultra Glide Limited Edition”, την οποία μου παραχώρησε η αντιπροσωπεία της Νέας Ζηλανδίας (κατόπιν συνεννόησης με την ελληνική αντιπροσωπεία) για τις ανάγκες του οδοιπορικού μου στο απόμακρο νησί των ιθαγενών Μαορί.

Τι με έσπρωξε όμως να επιλέξω το νησί της Νέας Ζηλανδίας για επίλογο του ταξιδιού μου στις παγωμένες θάλασσες του νότου; Εκτός από το γεγονός ότι κατατάσσεται σ’ έναν από τους κορυφαίους οικολογικούς προορισμούς παγκοσμίως, η Νέα Ζηλανδία "δάνεισε' τα συναρπαστικά τοπία της για τα γυρίσματα του "Άρχοντα των Δακτυλιδιών", δεν δέχεται να κάνουν πυρηνικές δοκιμές στα χωρικά της ύδατα, ενώ οι φιλόξενοι κάτοικοί της, που απολαμβάνουν ένα από τα υψηλότερα βιοτικά επίπεδα του κόσμου, είναι ευαισθητοποιημένοι από τις αρχές του ‘70 σε σχέση με τα περιβαλλοντικά θέματα –εδώ γεννήθηκε άλλωστε το πρώτο οικολογικό κίνημα στον κόσμο.

Κι από το Sydney έφτασα στο Auckland, μετά από μόλις 3,5 ώρες πτήσης. Ενώ στη συνέχεια, βρέθηκα στην τοπική αντιπροσωπεία της Harley Davidson, όπου παρέλαβα μια ασημένια “Ultra Glide Limited Edition” για να καταγράψω 2.800 χιλιόμετρα στα δυο νησιά (Βόρειο και Νότιο) της Νέας Ζηλανδίας. Το μεγαλύτερο πρόβλημα που είχα ωστόσο να αντιμετωπίσω στην Νέα Ζηλανδία ήταν οι καιρικές συνθήκες, μιας και ο χειμώνας εδώ είναι αρκετά δύσκολος, με πολλές βροχές και χιονοπτώσεις.
Με την βοήθεια της οικογένειας του Βασίλη και της Νάταλι Βερονικιάτη που με φιλοξενούσε, κατέστρωσα ένα ταξιδιωτικό πλάνο 11 ημερών, ξεκινώντας από το νότιο νησί, αφού ο καιρός τις αμέσως επόμενες μέρες θα ήταν εκεί κατάλληλος για μοτοσυκλέτα.

Κι αφού ξεναγήθηκα από τους αγαπητούς οικοδεσπότες μου στα αξιοθέατα του Auckland, ξεκίνησα κατόπιν να οδηγώ την ασημένια Harley Davidson με προορισμό την πρωτεύουσα Wellington (635 χλμ. νότια του Auckland), μέσα από μια διαδρομή που με εντυπωσίασε με τα καταπράσινα τοπία της και την ηρεμία της φύσης. Τα καλύτερα όμως με περίμεναν στο νότιο νησί, που με τα υπέροχα σκηνικά και τις εκπληκτικές εναλλαγές του, θα απογείωνε τις αισθήσεις μου…

Στο νότιο παράδεισο της Νέας Ζηλανδίας

Όλοι ανεξαιρέτως με διαβεβαίωναν πως το νότιο νησί της Νέα Ζηλανδίας ήταν αρκετά πιο όμορφο και ποικιλόμορφο σε σχέση με το αντίστοιχο βόρειο. Έτσι, όταν μετά από ένα κυριολεκτικά τρικυμιώδη τρίωρο ατμοπλοϊκό ταξίδι αποβιβάστηκα με την ασημένια Harley-Davidson στις ακτές του νοτίου νησιού, ήμουν αρκετά ανυπόμονος να δω κατά πόσο τα λεγόμενά τους ανταποκρίνονταν στην πραγματικότητα.
Δεν χρειάστηκε ωστόσο να περιμένω πολύ. Διατρέχοντας την διαδρομή των 340 χιλιομέτρων από το μικρό λιμανάκι Picton (όπου είχα αποβιβαστεί) μέχρι την παράκτια πόλη Westport (στην δυτική ακτογραμμή του νησιού), σύντομα "έπεσα" μέσα στην αγκαλιά ενός εκπληκτικού ορεινού οικοσυστήματος. Δασωμένες βουνοπλαγιές, κελαρυστά ποτάμια, καταπράσινα βοσκοτόπια, αδιαπέραστα δάση και μικρές κρυμμένες κοιλάδες, επιβεβαίωναν με τον πιο άμεσο τρόπο τις απόψεις των συνομιλητών μου. Και ακόμα δεν είχα δει τίποτα…

Την επόμενη μέρα, την τιμητική τους είχαν τα θαλασσινά τοπία του ωκεανού. Με οδηγό τον οδικό άξονα “Great Coast Road”, που διέτρεχε την δυτική ακτογραμμή του νοτίου νησιού (από την πόλη Westoport ως την μικρή κωμόπολη Franz Josef), βρέθηκα να οδηγώ για 310 χιλιόμετρα σε μια παράκτια στριφτογυριστή διαδρομή που φλερτάριζε ταυτόχρονα βουνό και θάλασσα. Ίσως, η θεαματικότερη παραλιακή διαδρομή της Νέας Ζηλανδίας…

Μετά από μια στάση-γνωριμίας με τον παγετώνα Franz Josef Glacier, κατευθύνθηκα κατόπιν ανατολικά, στο εσωτερικό του νησιού, μέσω του ορεινού περάσματος Haast – αρχικός προορισμός η πόλη Queenstown. Για καλή μου τύχη, το πέρασμα ήταν ανοικτό από τα χιόνια, μιας και τα εκχιονιστικά μηχανήματα έδωσαν σκληρή μάχη όλες τις προηγούμενες μέρες για να κρατήσουν ανοιχτό τον δρόμο από τις σφοδρές χιονοπτώσεις που είχαν σημειωθεί. Ένα ορεινό τοπίο με χιονισμένα δάση, μικρές γαλάζιες λίμνες και κατάλευκες βουνοκορφές ήταν το υπέροχο σκηνικό που με συνόδευσε καθοδόν ως την παραλίμνια Queenstown, που αποδείχθηκε μια από τις πιο πόλεις της Νέας Ζηλανδίας.

Μετά την Queenstown, σειρά είχε η πόλη Christchurch, στις ανατολικές ακτές του νησιού (486 χλμ. βορειοανατολικά). Ο Mike, κάτοχος μιας Harley-Davidson Ultra Glide Classic, ανέλαβε να με ξεναγήσει στην πόλη του, που κτυπήθηκε το 2011 από έναν σεισμό 6,3 ρίχτερ και θρήνησε 185 νεκρούς -σήμερα η Christchurch έχει επουλώσει τις πιο πολλές πληγές της. Με αφετηρία την αναγεννημένη Christchurch, θα ξεκινούσε πλέον η επιστροφή μου στο βόρειο νησί της Νέας Ζηλανδίας…
Κωνσταντίνος Μητσάκης

https://bit.ly/MOTO_665

Επικαιρότητα

Yamaha: Κατοχύρωσε πατέντα για αερόσακο σε μοτοσυκλέτα

Νέα διπλώματα ευρεσιτεχνίας δίνουν λύσεις σε ένα παλιό πρόβλημα

Από το

motomag

30/4/2025

Πατέντες δείχνουν πως η Yamaha εργάζεται πάνω στην εξέλιξη των αερόσακων θέλοντας να τους ενσωματώσει σε μοτοσυκλέτες της με στόχο να βελτιωθεί η πιθανότητα επιβίωσης του αναβάτη σε τροχαίο ατύχημα.

Στην αυτοκινητοβιομηχανία οι αερόσακοι έχουν αποδείξει την αξία τους στη σωτηρία οδηγού και επιβατών και έχουν καθιερωθεί ως το κυριότερο δευτερεύον σύστημα παθητικής ασφαλείας που υποστηρίζει στο μέγιστο το βασικό, τη ζώνη ασφαλείας- χωρίς αυτή ο αερόσακος μπορεί να γίνει ακόμη και απειλητικός για τη ζωή του οδηγού και των υπόλοιπων επιβαινόντων.

Σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ασφάλειας Οδικών Μεταφορών των ΗΠΑ (NHTSA), περισσότερες από 50.000 ζωές σώθηκαν από τους αερόσακους μόνο στις ΗΠΑ μεταξύ 1987 και 2017. Παγκοσμίως, εκτιμάται ότι αποτρέπουν περίπου 70.000 θανάτους κάθε χρόνο, ένα νούμερο που είναι λογικά πολύ μεγαλύτερο στην πραγματικότητα.

Ωστόσο, ενώ τα αυτοκίνητα εξοπλίζονται εδώ και καιρό υποχρεωτικά με αυτή την τεχνολογία, οι αερόσακοι έχουν μια εξειδικευμένη ύπαρξη στην ενσωμάτωσή τους στις μοτοσυκλέτες- με εξαίρεση το Honda Gold Wing που διατίθεται με αερόσακο. Τους συναντάμε συνήθως ως μέρος του τεχνικού ρουχισμού του αναβάτη.

Τώρα και η Yamaha μπαίνει στο παιχνίδι με μια νέα ιδέα γύρω από την εφαρμογή του αερόσακου στα δίκυκλα σε συνδυασμό με αισθητήρες. Οι μοτοσυκλέτες διαφέρουν θεμελιωδώς από τα αυτοκίνητα σε πολλές πτυχές που σχετίζονται με την ασφάλεια. Ως αποτέλεσμα, ένας αερόσακος μοτοσυκλέτας πρέπει να αντιδρά πολύ πιο γρήγορα και να ενεργοποιείται με μεγαλύτερη ακρίβεια από τον αντίστοιχο αερόσακο αυτοκινήτου. Επιπλέον, οι κινήσεις μιας μοτοσυκλέτας σε περίπτωση ατυχήματος είναι πιο πολύπλοκες - εκτός από την καθαρή επιβράδυνση, παίζουν ρόλο και οι κινήσεις κλίσης και περιστροφής. Συνεπώς, το σύστημα αισθητήρων πρέπει να επεξεργάζεται σημαντικά περισσότερες πληροφορίες προκειμένου να διασφαλίζεται η ενεργοποίηση χωρίς σφάλματα. Αυτά τα τεχνικά εμπόδια ευθύνονται εν μέρει για το γεγονός ότι η Gold Wing της Honda παραμένει μέχρι στιγμής η μόνη μοτοσυκλέτα παραγωγής με αερόσακο.

Η Yamaha κατέθεσε μια πατέντα που αφορά ειδικά τη βελτίωση της τεχνολογίας αισθητήρων για τους αερόσακους στις μοτοσυκλέτες. Η τεχνολογία περιλαμβάνει τη χρήση δύο αισθητήρων επιτάχυνσης - συγκρίσιμων με τις μονάδες αδρανειακής μέτρησης (IMU) αλλά το κυριότερο είναι ότι ο ένας από τους αισθητήρες τοποθετείται μπροστά από το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας και ο άλλος πίσω από αυτό. Αυτό επιτρέπει στο σύστημα να ανιχνεύει με ακρίβεια την κίνηση σε τρεις διαστάσεις - οριζόντιες, πλευρικές και κατακόρυφες.

Η διάταξη αυτή επιτρέπει στη μονάδα ελέγχου να ανιχνεύει μια πιθανή σύγκρουση και την κατεύθυνσή της ιδιαίτερα γρήγορα και αξιόπιστα. Αυτό είναι ζωτικής σημασίας για την ενεργοποίηση του αερόσακου σε κλάσματα του δευτερολέπτου - πριν ο ίδιος ο αναβάτης προσκρούσει σε εμπόδιο.

Η Yamaha R1 στο επίκεντρο

Είναι ενδιαφέρον να σημειωθεί ότι η Yamaha χρησιμοποιεί ως μοντέλο αναφοράς στα σχέδια ευρεσιτεχνίας μια supersport μοτοσυκλέτα, τη YZF-R1 όπου η πρόκληση είναι ιδιαίτερα μεγάλη. Η σπορ θέση οδήγησης, με κλίση προς τα εμπρός, σημαίνει ότι το κεφάλι του αναβάτη βρίσκεται πολύ κοντά στο μπροστινό μέρος της μοτοσυκλέτας.

Η επιλογή του συγκεκριμένου μοντέλου από τη Yamaha ως παράδειγμα θα μπορούσε να είναι μια ένδειξη ότι ο ιαπωνικός κατασκευαστής είναι πρόθυμος να αντιμετωπίσει τα πιο σύνθετα σενάρια ενσωμάτωσης αερόσακων - και να μην επικεντρωθεί μόνο σε μοτοσυκλέτες τουρισμού ή πόλης. Ωστόσο οι κατασκευαστές χρησιμοποιούν για να κατοχυρώσουν τις πατέντες τους και δίκυκλα στα σχέδια που μπορεί να μην έχουν καμία σχέση με την τελική εφαρμογή.

Tricity με αερόσακο;

Εκτός από το R1, η πατέντα δείχνει επίσης το τρίτροχο σκούτερ Tricity της Yamaha με σύστημα αερόσακου. Όπως έχετε διαβάσει και εδώ η Autoliv παρουσίασε επίσης ένα πρωτότυπο αερόσακου σε ένα Piaggio MP3, άμεσο ανταγωνιστή του Tricity, σε εμπορικές εκθέσεις το 2023. Φαίνεται ότι οι κατασκευαστές προσδοκούν ιδιαίτερα υψηλές δυνατότητες από τα αστικά οχήματα που είναι προσανατολισμένα στην ασφάλεια.

Συμπερασματικά το δίπλωμα ευρεσιτεχνίας της Yamaha δείχνει ότι η ανάπτυξη των αερόσακων για μοτοσυκλέτες συνεχίζει στον δρόμο της εξέλιξης - με έμφαση στην έξυπνη τεχνολογία αισθητήρων και την αλγοριθμική ακρίβεια. Ωστόσο, ένα πράγμα είναι σαφές: αν ο αερόσακος σε δύο τροχούς πρόκειται να έχει πραγματικότητα στο μέλλον, αυτό ακριβώς το είδος προσέγγισης -η εξέλιξη των αισθητήρων- είναι απαραίτητο για να ξεπεραστούν τα τεχνικά εμπόδια. Οι κάμερες (ή ραντάρ), σε συνδυασμό ίσως με λογισμικό τεχνητής νοημοσύνης θα μπορούσαν να βοηθήσουν σε αυτό.