Νόμιμη η διήθηση σε 3 πολιτείες των ΗΠΑ

Από τον

Θάνο Αμβρ. Φελούκα

5/3/2021

Μέχρι τώρα η California και η Utah επέτρεπαν νόμιμα την διήθηση των μοτοσυκλετών στην κυκλοφορία των αυτοκινήτων, με ορισμένους βασικούς κανόνες και με όριο στην διαφορά ταχύτητας. Μάλιστα όταν είχε πρωτοεφαρμοστεί το μέτρο αυτό στην California είχαν καταγραφτεί περιστατικά εκδικητικής συμπεριφοράς οδηγών αυτοκινήτων που ανέκοπταν τον δρόμο στις μοτοσυκλέτες οδηγώντας μερικές φορές και σε ατυχήματα.

Από τότε έχει περάσει μία πενταετία βέβαια και η διήθηση έχει γίνει καθημερινή πρακτική τόσο στην California που ήταν η πρώτη πολιτεία των ΗΠΑ που το εφάρμοσε, όσο και στην Utah.

Τώρα προστίθεται και η Montana. Από 1^η Οκτωβρίου 2021 οι αναβάτες θα μπορούν να πραγματοποιούν διήθηση με βάση τρεις κανόνες, που μοιάζουν περισσότερο με οδηγίες:

Η διήθηση να συμβαίνει σε δρόμους με φαρδιές λωρίδες που επιτρέπουν την ασφαλή προσπέραση
Να γίνεται όταν η κίνηση των αυτοκινήτων είναι σε χαμηλές ταχύτητες περίπου 20 χιλιομέτρων (10 μίλια) και η μοτοσυκλέτα να μην ξεπερνά τα 30 χμ/ω σε διαφορά ταχύτητας σχετικά με το αυτοκίνητο
Ο αναβάτης να έχει την προσοχή του τεταμένη και να κάνει συνετές επιλογές κατά την ώρα που πραγματοποιεί διήθηση

Το σημαντικό είναι πως -και- στην Montana η διήθηση θα θεωρείται από τον νόμο ως μία πράξη προσπέρασης ενός οποιουδήποτε οχήματος από μία μοτοσυκλέτα, φτάνει αυτό το όχημα να είναι σταματημένο (εξαιτίας αυξημένης κυκλοφορίας) ή να κινείται με περίπου 20χμ/ω προς την ίδια κατεύθυνση και στην ίδια λωρίδα κυκλοφορίας. Από την στιγμή που είναι μία προσπέραση ισχύει και η νομοθεσία για τις προσπεράσεις σε περίπτωση ατυχήματος, που σημαίνει πως ο αναβάτης θα μπορέσει να βρει το δίκιο του. Με βασική προϋπόθεση να έχει διατηρήσει τους παραπάνω κανόνες.

Είναι ακόμη μακρύς ο δρόμος γιατί μιλάμε για τρεις από τις πενήντα πολιτείες αν και ήδη άλλη μία, το Oregon, είναι έτοιμη να επιτρέψει κι εκείνη την διήθηση των μοτοσυκλετών.

https://bit.ly/MOTO_669

Από τον

Παύλο Καρατζά

17/7/2025

Ο Wayne Rainey ηγήθηκε του γύρου παρέλασης στην πίστα Laguna Seca, ενόψει του 5^ου γύρου του πρωταθλήματος MotoAmerica Superbike. Μία ειδικά διαμορφωμένη Yamaha XSR900 GP ήταν προετοιμασμένη για τον τρεις φορές παγκόσμιο πρωταθλητή MotoGP, ενώ αυτή ήταν η τρίτη φορά που ο Rainey οδήγησε μοτοσυκλέτα 32 χρόνια μετά το δυστύχημα στην πίστα του Misano.

Για να τιμήσει τον Αμερικανό θρύλο των αγώνων, ο οποίος έχει κερδίσει και δύο πρωταθλήματα AMA, η Yamaha Motor Europe ετοίμασε ένα μοναδικό XSR900 GP για τον Wayne Rainey, σε στενή συνεργασία με τη Yamaha ΗΠΑ. Εκτός από την εφαρμογή του κιβωτίου Y-AMT, η XSR900 GP είχε επίσης εξοπλιστεί με ένα μεγάλο "μαξιλάρι" που σταθεροποιούσε τον Αμερικανό στη θέση οδήγησης μαζί με άλλες τροποποιήσεις, αφού το δυστύχημα στο Misano τον άφησε παράλυτο από τη μέση και κάτω. Η μοτοσυκλέτα παρουσιάστηκε επίσημα στον Rainey κατά τη διάρκεια τιμητικής εκδήλωσης που διοργανώθηκε στην πίστα Laguna Seca στις 11-13 Ιουλίου, όπου και φιλοξενήθηκε ο 5ος γύρος του πρωταθλήματος MotoAmerica 2025.

Εκτός του Rainey το "παρών" στην πίστα έδωσαν και άλλοι μεγάλοι Αμερικανοί αναβάτες με τους Kenny Roberts, Eddie Lawson, Freddie Spencer, Kenny Roberts Jr και Ben Spies να συνοδεύουν τιμητικά τον Rainey στο γύρο παρέλασης στη Laguna Seca. Τελευταία φορά που ο Rainey βρέθηκε να οδηγεί στην αμερικάνικη πίστα ήταν το 1991 όταν είχε πάρει την pole position και είχε κερδίσει τον αγώνα.

Η σχεδίαση της XSR900 GP, παραπέμπει σε αγώνες GP των 80s και 90s, στην εποχή δηλαδή που πρωταγωνιστούσε ο Wayne Rainey και έχει άλλωστε και τα χρώματα που είχαν και οι πρωτότυπες δίχρονες 500άρες με τις οποίες αγωνιζόταν.. Η XSR900 GP φέρει τον γνωστό κινητήρα CP3 με απόδοση 119 ίππους στις 10.000 στροφές και 9,5 kg.m στις 7.000 στροφές. Οι αναρτήσεις της είναι πλήρως ρυθμιζόμενες και προέρχονται από την KYB. Μπροστά βρίσκουμε ένα ανεστραμμένο πιρούνι με διαδρομή 130 χιλιοστά και πίσω ένα monoshock αμορτισέρ 131 χιλιοστών.

Ο Rainey συμμετείχε στην μεγάλη κατηγορία των 500 κυβικών του MotoGP από το 1988 έως το 1993, όταν και είχε το ατύχημα στην πίστα του Misano, με αποτέλεσμα να μείνει παράλυτος από την μέση και κάτω. Ο Αμερικανός κέρδισε τρία σερί πρωταθλήματα (1990-1992) και θεωρείται ως ένας εκ των κορυφαίων αναβατών στην ιστορία του MotoGP, χωρίς κανένας να μπορεί να φανταστεί πού θα είχε φτάσει αν δεν είχε το ατύχημα. Παρά τον πολύ σοβαρό του τραυματισμό δεν εγκατέλειψε το πάθος του και ήταν επικεφαλής για κάποια χρόνια της αγωνιστικής ομάδας της Yamaha. Μάλιστα από το 2015 εκτέλεσε χρέη προέδρου του οργανισμού MotoAmerica.