Ο Marco Lucchinelli ήρθε στην Ελλάδα και οδήγησε για πρώτη φορά την Ducati Panigale V4S

Από τον

Μπάμπη Μέντη

17/10/2018

Οι ιστορίες από το φετινό Legends Track Day που έγινε στην πίστα των Μεγάρων είναι ατελείωτες και καθώς οι περισσότερες από αυτές αφορούν θρύλους του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος των Grand Prix, έχουν ταυτόχρονα το δικό τους ξεχωριστό ενδιαφέρον.

Οι Ιταλοί είναι γενικός εκδηλωτικοί και ενθουσιώδεις, όποτε μπορείτε να φανταστείτε το ύφος και τις κινήσεις του σώματος που έκανε ο πρώην Παγκόσμιος Πρωταθλητής Marco Lucchinelli όταν περιέγραφε την πρώτη του επαφή με την Panigale V4S στην πίστα των Μεγάρων:

-Στην Ιταλία έχω σχολή αγωνιστικής οδήγησης και χρησιμοποιούμε για τα μαθήματα μοτοσυκλέτες από την MV Agusta, την Honda, την Yamaha και την Ducati, αλλά μέχρι σήμερα δεν είχα την ευκαιρία να οδηγήσω την καινούρια V4 της Ducati. Έπρεπε να έρθω στην Ελλάδα! Χα, χα… και να σκεφτείς ότι συνεργάζομαι στενά με την Ducati κατά την εξέλιξη ορισμένων νέων μοντέλων της.

-Έχει πολύ γκάζι αυτός ο κινητήρας! Παντού! Χαμηλά, ψηλά… Πολύ περισσότερο απ’ οποιαδήποτε άλλη superbike έχω οδηγήσει τελευταία. Ίσως σε αυτή την πίστα να μην μπορείς να εκμεταλλευτείς πλήρως τις δυνατότητές του, αλλά φαντάζομαι ότι σε πίστες σαν το Mugello, την Monza και την Imola θα βρίσκεται στο στοιχείο της.

-Τα ηλεκτρονικά δεν τα συμπαθώ και τα απενεργοποιώ όταν οδηγάω, αλλά με τις σύγχρονες μοτοσυκλέτες δεν μπορείς να πάς γρήγορα χωρίς τα ηλεκτρονικά. Είναι αδύνατον. Αν θες να κάνεις γρήγορους χρόνους θα πρέπει να έχεις τα ηλεκτρονικά στο ON. Εγώ είμαι γέρος άνθρωπος (χα, χα, χα!!!) και δεν χρειάζεται να κάνω γρήγορους χρόνους πια, οπότε τα βγάζω για να κάνω παντιλίκια!

Τι πρέπει να ξέρεις για τον Marco Lucchinelli

Το αγωνιστικό παρατσούκλι του ήταν Crazy Horse (Τρελό Άλογο) λόγω του παρανοϊκού στιλ οδήγησής του

Το 1981 κατέκτησε το Παγκόσμιο πρωτάθλημα στα 500 με μια Suzuki-Roberto Gallina σπάζοντας το αμερικάνικο λόμπι των Kenny Roberts, Freddy Spencer και Randy Mamola.

Υπήρξε εργοστασιακός αναβάτης της Honda δίπλα στον Freddy Spencer, αλλά και της Cagiva στα πρώτα της βήματα στα GP το 1984-1985

Ήταν πολύ καλός στους αγώνες μεγάλης διάρκειας και έχει κερδίσει το Daytona 200 με Ducati 851 (1987) και το Imola 200 με Suzuki (1981)

Ήταν εργοστασιακός αναβάτης της Ducati στα SBK το 1988 και μετέπειτα έγινε team manager

Έχει κάνει φυλακή για υπόθεση εμπορίας-χρήσης ναρκωτικών ουσιών το 1991

https://bit.ly/MOTO_668

Από τον

Παύλο Καρατζά

7/7/2025

Ο Maverick Vinales έκανε το ντεμπούτο του στην μεγάλη κατηγορία το 2015 με την Suzuki Ecstar, το 2017 μεταπήδησε στην Yamaha μέχρι τα μέσα του 2021, ενώ ο επόμενος σταθμός στην καριέρα του ήταν η Aprilia που έμεινε μέχρι πέρυσι, πριν πάει στην ομάδα της Red Bull KTM Tech3.

Όπως αποκάλυψε όμως ο Vinales, παραλίγο να ενταχθεί στην ομάδα της Ducati, καθώς ο Ιταλός κατασκευαστής ήθελε να αντικαταστήσει τον Jorge Lorenzo που μετακόμισε στην Honda και θέλησε να τον τοποθετήσει δίπλα στον Andrea Dovizioso για τις σεζόν 2019 και 2020.

Ο ίδιος επτά χρόνια αργότερα δήλωσε πως μετάνιωσε που αρνήθηκε την πρόταση της επίσημης ομάδας της Ducati. Συνέχισε λέγοντας πως ήθελε να πάει στην Ducati, αλλά οι άνθρωποι της τότε ομάδας του τον έπεισαν να μείνει στην Yamaha, το οποίο τελικά αποδείχθηκε μέγα λάθος.

Λίγο καιρό αργότερα, η σχέση του με την Yamaha έφτασε σε αδιέξοδο, φτάνοντας μάλιστα στο σημείο να σπάσει το συμβόλαιό του στα μέσα της σεζόν του 2021, για να μετακομίσει στην Aprilia, όπου και έμεινε μέχρι πέρυσι. Αυτό βέβαια του έδωσε την ευκαιρία για ένα ρεκόρ, αφού σημείωσε νίκες με τρεις διαφορετικούς κατασκευαστές.

Όταν ρωτήθηκε για το τι θα μπορούσε να είχε συμβεί αν τελικά πήγαινε στην Ducati, ο ίδιος δήλωσε “Δεν έχω ιδέα. Νομίζω ότι στη ζωή όλα τα πράγματα που συμβαίνουν έχουν κάποιο λόγο. Ίσως αν πήγαινα στην Ducati, να χτυπούσα τον εαυτό μου με ένα κρεμμύδι, να τραυματιζόμουν και να μην αγωνιζόμουν ξανά. Δεν ξέρουμε. Αυτό που είναι ξεκάθαρο είναι ότι η μοίρα με έφερε εδώ, στην ΚΤΜ, και έκανα μια εξέλιξη που μου αρέσει. Αισθάνομαι περήφανος για τον εαυτό μου και νιώθω πολύ περήφανος που εκπροσωπώ την οικογένειά μου αυτή τη στιγμή”.

Ο Vinales συνέχισε λέγοντας “Πόσους τίτλους θα είχα; Με τη απόδοση που έχω τώρα και με μια Ducati, τουλάχιστον τρεις ή τέσσερις. Αλλά αυτό που έχει σημασία είναι το πώς αισθάνεσαι και το να είσαι ευτυχισμένος είναι πολύ σημαντικό. Είναι αυτό που όλοι γνωρίζουν και νιώθω γαλήνη. Τις προάλλες, στο Mugello, είπα στον εαυτό μου, αν δεν είναι η ώρα τώρα, θα περιμένω να έρθει κάτι καλύτερο. Και τώρα θέλω πραγματικά να κερδίσω.”