Ο Pierre Terblanche στην Norton !

Από το

Μαύρο Σκύλο

20/1/2011

Με μια αναπάντεχη κίνηση που σηματοδοτεί την εμφάνιση ενός σημαντικού νέου παίκτη στον όλο και πιο δραστήριο ευρωπαϊκό κλάδο της μοτοσυκλέτας, ο Pierre Terblanche μετακόμισε πλέον στην Βρετανία –από τις 4 Ιανουαρίου– αναλαμβάνοντας να διευθύνει την ανάπτυξη των μελλοντικών μοντέλων της αναγεννημένης ιστορικής φίρμας που εδρεύει στο Donington Park. Ο Terblance, που γεννήθηκε στην Νότια Αφρική, είναι 54 ετών και τα τελευταία είκοσι χρόνια έχει δημιουργήσει μια σειρά από μοτοσυκλέτες που επάνω τους έχει εκφραστεί το ταλέντο του και ο καινοτόμος σχεδιασμός του. Έχοντας εργαστεί για την Ducati, την Cagiva και πιο πρόσφατα για την Moto Guzzi, η παρουσία του πλέον στην Norton δείχνει ότι ο δρόμος που άρχισε ο ιδιοκτήτης της Stuart Garner για να την φέρει πάλι στην παγκόσμια αγορά, θα σημαδευτεί από τις σχεδιαστικές ικανότητες του Pierre, για την ανάπτυξη νέας σειράς μοντέλων της Norton με σύγχρονους υγρόψυκτους κινητήρες με επικεφαλής εκκεντροφόρους. Μοντέλα που θα προστεθούν στη σειρά των “ρετρό” Commando 961 που παράγονται τώρα με τον αερόψυκτο δικύλινδρο με τα ωστήρια. "Η εμπειρία του Pierre να φέρνει καινοτόμα προϊόντα στην αγορά θα αποτελέσει παράγοντα ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη μοντέλων της Norton, δίνοντας παράλληλα τον δέοντα σεβασμό προς τις παράδοσή της”, λέει ο Garner και συνεχίζει, “η αποδεδειγμένη ικανότητά του να σκέφτεται έξω από τα συνηθισμένα, σεβόμενος την εικόνα της μάρκας με γεμίζει ενθουσιασμό που έχει έρθει να δουλέψει μαζί μας. Συνδυάζοντας την κλίση του να σχεδιάζει μοναδικές μοτοσυκλέτες, με την αγωνιστική ιστορία της Norton, θα μας επιτρέψει να δημιουργήσουμε μια σειρά μοτοσυκλετών που δεν θα μοιάζουν με καμιά άλλη μοτοσυκλέτα που είναι στην αγορά."
Αυτή είναι μια πρόκληση την οποία Pierre Terblanche απολαμβάνει. "Η Norton είναι ένα από τα μεγάλα ονόματα της μοτοσυκλέτας, και ήταν πάρα πολύ καλή ευκαιρία να συμμετέχω στην προσπάθεια να αποκτήσει τη παλιά της αίγλη, δημιουργώντας κάτι φρέσκο, αντλώντας από την ιστορία της και εκφράζοντάς σε σύγχρονο πλαίσιο”, λέει και συνεχίζει, “πολλές από τις μοτοσυκλέτες που θαύμαζα έχουν φτιαχτεί από τη Norton. Η John Player Norton με το αυτοφερόμενο πλαίσιο είναι από τις αγαπημένες μου όλων των εποχών όπως και η Norton Manx, η απόλυτη αγωνιστική μονοκύλινδρη όλων των εποχών. Μου αρέσει επίσης και η αρχική Commando ενώ ανυπομονώ αν οδηγήσω την καινούρια. Aκόμη το ότι ο άνθρωπος που παίρνει τις αποφάσεις και πληρώνει, ο Stuart, έχει το γραφείο του στην άλλη άκρη του εργοστασίου – και το οποίο δεν είναι πολύ μεγάλο – με κάνει να πιστεύω ότι μπορούμε να κάνουμε καλά πράγματα για την Norton και μάλιστα παίρνοντας πιο γρήγορα τις αποφάσεις από ότι στα μεγάλα εργοστάσια όπως της Ducati και Piaggio”. Απόφοιτος του Royal College of Art του Λονδίνου, εργάστηκε για την VW από το 1986 έως το 1989. Ήταν ήδη κάτοχος Ducati όταν ικανοποίησε την φιλοδοξία τους και μεταπήδησε στην Cagiva και μάλιστα δίπλα στον Massimo Tamburini στο κέντρο σχεδιασμού του, το CRC, αρχικά στο Ρίμινι και αργότερα στο Σαν Μαρίνο. Εκεί, εργάστηκε παράλληλα με τον Tamburini, αρχικά στην Paso 907, στην συνέχεια στην 888 Superbike, και τελικά στην αντικαταστάτριά της, την 916. Το 1992, ο Terblanche μετακόμισε στο κέντρο Morazzone της CRC , όπου δημιούργησε το περίφημο αγωνιστικό Ducati Supermonο, το Cagiva Canyon 600, και το Grand Canyon 900. Στην δημιουργία του Supermono συνεργάστηκε για πρώτη φορά με τον νεαρό τότε μηχανικό Claudio Domenicali που ήταν υπεύθυνος γι' αυτό. Μετά την εξαγορά της Ducati από την TPG ο Terblance έφτιαξε το 1998 την 900 Supersport ενώ στην Intermot της ίδιας χρονιάς έδειξε το καινοτόμο και περιορισμένης παραγωγής MH900 Evoluzione, την πρώτη μοτοσυκλέτα που πουλήθηκε αποκλειστικά από το διαδίκτυο. Για την παραγωγή της έπρεπε να πείσει ο ίδιος την διοίκηση, όπως έκανε και στην περίπτωση της Multistrada που μπήκε στην παραγωγή το 2003. Μια μοτοσυκλέτα που βοήθησε πολύ στην αύξηση των πωλήσεων της εταιρείας και ήταν αποκλειστικά δική του σύλληψη.
Στο τέλος του ίδιου έτους, στο Tokyo Motor Show, έδειξε τις τρεις Sportclassic οδηγώντας την Ducati να τις βάλει σε παραγωγή. Στο τέλος του 2004 παρουσίασε το Hypermotard κάνοντας ιδιαίτερη εντύπωση στον κόσμο που την αντίκρισε στο Μιλάνο. Η μόνη από της δημιουργίες του Terblanche που δεν ενθουσίασε όταν εμφανίστηκε ήταν η 999, το 2003. Παρά του ότι ήταν καλύτερη και ευκολότερη μοτοσυκλέτα από την 916 δεν έπεισε τελικά ούτε κερδίζοντας τρεις παγκόσμιους τίτλους.
Μετά την αναχώρηση από τη Ducati το Δεκέμβριο του 2007, ο Terblanche εργάσθηκε ως σύμβουλος σχεδιασμού για διάφορες εταιρείες, κυρίως στην ναυπηγική βιομηχανία. Ένα χρόνο αργότερα ξαναγύρισε στις μοτοσυκλέτες και από τον Νοέμβριο του 2008 μέχρι τώρα, εργάστηκε ως σύμβουλος με πλήρη απασχόληση για την Piaggio, σε ποικιλία σχεδίων, συμπεριλαμβανομένων σκούτερ και μοτοσυκλετών, κυρίως μελλοντικά μοντέλα της Aprilia και Moto Guzzi. Χαρακτηριστικές δημιουργίες του ήταν και τα τρία πρωτότυπα μοντέλα που παρουσίασε η Μοτο Guzzi με τον κλασικό της κινητήρα στο Μιλάνο τo 2009, όπου έλαμψαν σαν αστέρια, και ίσως δούμε στο μέλλον κάποιο από αυτά να μπαίνει στη παραγωγή. Αλλά τώρα ο Pierre Terblanche είναι στη Μεγάλη Βρετανία, με την πρόκληση της αναζωογόνησης της Norton. Θα είναι συναρπαστικό να δούμε τι νέες ιδέες θα βγουν από το στούντιο σχεδίασης που είναι ήδη εγκατεστημένο γι 'αυτόν μέσα στο εργοστάσιο της Norton στο Donington Park - και το πιο πιθανό είναι ότι δεν θα χρειαστεί να περιμένουμε πολύ καιρό για να μάθουμε...
Pierre

Η μάχη των Ιρανών γυναικών για άδειες οδήγησης μοτοσυκλέτας

Το Ιράν σκέφτεται επιτέλους να επιτρέψει στις γυναίκες την οδήγηση μοτοσυκλέτας
Iran Women Riding License
Από τον

Φίλιππο Σταυριδόπουλο

28/8/2025

Παρά τις νομικές απαγορεύσεις και κοινωνικές αντιστάσεις, πολλές Ιρανές συνεχίζουν να οδηγούν μοτοσυκλέτες, διεκδικώντας την ισότητα στον χώρο της μετακίνησης και των σπορ

Σύμφωνα με πληροφορίες, το Ιράν εξετάζει την άρση της απαγόρευσης για τις γυναίκες που θέλουν να οδηγούν μοτοσυκλέτες, επιτρέποντας επιτέλους στις γυναίκες αναβάτριες να κινούνται νόμιμα πάνω σε δύο τροχούς.

Το AL-Monitor, ανεξάρτητη ιστοσελίδα ειδήσεων για τη Μέση Ανατολή, αναφέρει ότι αυτή τη στιγμή εξετάζεται στο ιρανικό κοινοβούλιο νομοσχέδιο που θα μπορούσε να αλλάξει τα δεδομένα στο ζήτημα, εφόσον ψηφιστεί. Ο Kazem Delkhosh, βοηθός του προεδρικού γραφείου για κοινοβουλευτικά θέματα, δήλωσε στα τοπικά μέσα: “Σε περίπτωση τροχαίου ατυχήματος με γυναίκες που οδηγούν μοτοσυκλέτες, οι ζημιές σε άλλα οχήματα ή πεζούς δεν καλύπτονται από ασφάλιση. Αυτό θέτει σοβαρούς οικονομικούς κινδύνους όχι μόνο για τις γυναίκες αναβάτριες αλλά για όλους τους χρήστες του δρόμου.”Iran Women Riding License

Προς το παρόν, οι γυναίκες στο Ιράν μπορούν να αποκτήσουν άδεια οδήγησης αυτοκινήτου, αλλά όχι μοτοσυκλέτας, δημιουργώντας ένα νομικό κενό που επηρεάζει τόσο τις ίδιες όσο και τους υπόλοιπους οδηγούς.

Τον Ιανουάριο του 2024 υπήρξε μια ακτίδα ελπίδας, όταν η Αντιπρόεδρος για Θέματα Γυναικών, Ensieh Khazali, δήλωσε ότι γινόταν εργασία για να επιτραπεί στις γυναίκες να αποκτήσουν άδεια μοτοσυκλέτας, μια κίνηση που θα σήμαινε σημαντική αλλαγή πολιτικής. Ωστόσο, μέχρι τον Μάιο η αισιοδοξία αυτή είχε εξαφανιστεί, καθώς ο Υπουργός Εσωτερικών Ahmad Vahidi δήλωσε ότι το θέμα δεν ήταν καν στην ατζέντα της κυβέρνησης.

Iran Women Riding License

Η συζήτηση αυτή που επανήλθε στο προσκήνιο, εντάσσεται σε ένα ευρύτερο πλαίσιο περιορισμών των δικαιωμάτων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες στο Ιράν, όπως οι νόμοι για την υποχρεωτική κάλυψη κεφαλιού και οι διακρίσεις στην μεταχείριση σε θέματα διαζυγίων, επιμέλειας παιδιών και κληρονομιάς. Το δικαίωμα να οδηγούν μοτοσυκλέτα φαίνεται ότι παραμένει ακόμα στον πάγο.

Οι γυναίκες μπορούν να συμμετάσχουν σε αγώνες μοτοσυκλέτας ως άθλημα, αλλά δεν τους επιτρέπεται να οδηγούν σε δρόμους πόλεων, σύμφωνα με τους ισλαμικούς περιορισμούς του Ιράν. Πριν την ισλαμική επανάσταση του 1979, οι γυναίκες είχαν το δικαίωμα να οδηγούν μοτοσυκλέτα. Με την ίδρυση της Ισλαμικής Δημοκρατίας, οι κανονισμοί έγιναν σκιώδεις και ασαφείς αφήνοντας περιθώρια ερμηνείας.

Iran Women Riding License

Το βασικό εμπόδιο είναι η αδυναμία έκδοσης άδειας. Ο Κώδικας Οδικής Κυκλοφορίας αναφέρει ότι “η έκδοση αδειών οδήγησης μοτοσυκλέτας για ‘άνδρες’ αποτελεί ευθύνη της Αστυνομίας της Ισλαμικής Δημοκρατίας του Ιράν”, αποκλείοντας ουσιαστικά με αυτή την διατύπωση τις γυναίκες.

Στο παρελθόν, η Fatemeh Eftekhari από την Ισφαχάν κέρδισε δικαστικά το δικαίωμα για άδεια το 2019, αλλά η απόφαση ανατράπηκε το 2020 και η άδεια της ακυρώθηκε ενώ παράλληλα, είχε δεχτεί και επίθεση λόγω εμφάνισής της με μοτοσυκλετιστικό εξοπλισμό.

Iran Women Riding License

Το 2016, ο ανώτατος ηγέτης Ali Khamenei είχε δηλώσει ότι η ποδηλασία ή η οδήγηση μοτοσυκλέτας από γυναίκες μπροστά σε μη κοντινούς συγγενείς άνδρες μπορεί να προκαλέσει διαφθορά και πρέπει να αποφεύγεται, αλλά δεν υπάρχει πρόβλημα εάν δεν υπάρχουν μη συγγενείς παρόντες.

Η αντίσταση των Ιρανών γυναικών

Παρά τους περιορισμούς, πολλές Ιρανές συνεχίζουν να οδηγούν μοτοσυκλέτες, ειδικά μετά την εξέγερση του 2022 σε συνέχεια της δολοφονίας της Mahsa Amini. Εικόνες και βίντεο γυναικών που οδηγούν χωρίς την υποχρεωτική hijab διαδόθηκαν στο διαδίκτυο, δείχνοντας τη διαρκή αντίσταση στους περιορισμούς.

Iran Women Riding License

Η μάχη για το δικαίωμα των γυναικών να οδηγούν μοτοσυκλέτα συνεχίζεται με την υποστήριξη ακτιβιστριών όπως η Nora Naraghi, Ιρανή μοτοσυκλετίστρια από τη θρησκευτική μειονότητα των Baha’i, κόρη της, άλλοτε φυλακισμένης για τις διεκδικήσεις της, Shahrzad Nazifi, της πρώτης γυναίκας που κατείχε επίσημη κατάταξη σε αγώνες motocross στο Ιράν.

 

Ετικέτες