Ο πρώτος νεκρός μοτοσυκλετιστής στο "Μεγάλο Περίπατο" της Βαρκελώνης

Όταν η Δικαιοσύνη συμπεριφέρεται σαν υοπχείριο των πολιτικών
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

22/12/2020

Το γεγονός πως ένας μοτοσυκλετιστής σκοτώθηκε πέφτοντας πάνω στα τσιμεντένια οδοφράγματα που έβαλε ο δήμαρχος της Βαρκελώνης στο κέντρο της πόλης για να δημιουργήσει τον δικό του "Μεγάλο Περίπατο", δεν εξέπληξε κανέναν στην Ισπανική πόλη. Από την αρχή που μπήκαν αυτά τα τσιμεντένια μπλοκ στους δρόμους και έγινε η περιμετρική οριοθέτησή τους με γυαλιστερή κίτρινη μπογιά, οι οργανώσεις μοτοσυκλετιστών και ποδηλατιστών της πόλης έκαναν επίσημες και έγγραφες διαμαρτυρίες στο Δήμο, υποδεικνύοντας το προφανές, δηλαδή πως τα μέσα που έχουν χρησιμοποιηθεί για την οριοθέτηση είναι επικίνδυνα και ακατάλληλα και πρέπει να αντικατασταθούν. Ο Δήμος της Βαρκελώνης φυσικά τους έγραψε εκεί που δεν πιάνει μελάνι, γνωρίζοντας πως οι εισαγγελείς και οι δικαστές θα κάνουν όπως πάντα τα στραβά μάτια για τη χρήση παράνομων και επικίνδυνων υλικών στους δρόμους της πόλης. Διότι νόμοι που να καθορίζουν με απόλυτη ακρίβεια ποιες πρέπει να είναι οι προδιαγραφές υλικών οδοποιίας και σχεδιασμού των δρόμων υπάρχουν στην Ισπανία.

Οι Ισπανοί εισαγγελείς και οι δικαστές τους… αγνοούν. Σας θυμίζουν όλα αυτά κάτι σχετικό με τον "Μεγάλο Περίπατο" της Αθήνας; Πάμε τώρα στο δυσάρεστο συμβάν του θανατηφόρου ατυχήματος που συνέβη πριν μερικές μέρες στο κέντρο της Βαρκελώνης. Σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες, ένα αυτοκίνητο χτύπησε έναν 28 ετών μοτοσυκλετιστή στη διασταύρωση, με αποτέλεσμα να τον κατευθύνει προς τα τετράγωνα τσιμεντένια μπλοκ προκαλώντας του ακαριαίο θάνατο.

Παρά τις μαρτυρίες των ανθρώπων που είδαν με τα ίδια τους τα μάτια το περιστατικό, η αστυνομία δεν έχει δώσει στη δημοσιότητα επίσημο πόρισμα και κανείς εισαγγελέας δεν έχει ασκήσει ποινικές διώξεις στον δήμαρχο και σε όσους συμμετείχαν στο “σχεδιασμό” και τη “μελέτη” αυτού του εξόφθαλμα παράνομου έργου. Η μόνη αντίδραση του “οργανωμένου” κράτους ήταν να στείλει ψυχολόγους στην οικογένεια του θύματος για… παρηγοριά. Σε αντιδιαστολή και για να καταλάβουν όλοι πως την απόλυτη ευθύνη για την ασυδοσία των πολιτικών αρχόντων και των δημόσιων υπηρεσιών σε ορισμένες χώρες της Μεσογείου την έχουν αποκλειστικά και αυτούσια οι εισαγγελείς και οι δικαστές, θα σας θυμίσουμε πως πριν μερικούς μήνες στο Λονδίνο ένας μοτοσυκλετιστής τραυματίστηκε σοβαρά καθώς έχασε τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας του πατώντας πάνω σε βαμμένες διαγραμμίσεις του λεωφορειόδρομου. Καθώς το Λονδίνο είναι σε αγγλοσαξονική χώρα και έχει αγγλοσάξονες αστυνομικούς και δικαστές, το ανακριτικό της τροχαίας μέτρησε και διαπίστωσε πως η μπογιά των διαγραμμίσεων δεν είχε την πρόσφυση που ορίζουν οι προδιαγραφές, ο εισαγγελέας άσκησε δίωξη στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου και ο δικαστής επέβαλε πρόστιμο στο Δήμο και επιδίκασε αποζημίωση στον μοτοσυκλετιστή.

Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ οργανωμένου κράτους με ανεξάρτητη δικαιοσύνη και όλων των υπολοίπων. Η διαφορά δεν είναι στους νόμους, αλλά στην καθολική εφαρμογή τους.

SYM Arctic Route 2025, μέρος 4ο - The Way to the North Pole [Gallery]

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα με το SYM ADXTG 400
Μητσάκης
Από τον

Παύλο Καρατζά

10/7/2025

O Κωνσταντίνος Μητσάκης έφτασε στην Αλάσκα πάνω στην σέλα του SYM ADXTG 400. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο του Έλληνα αναβάτη, αλλά και πλούσιο φωτογραφικό υλικό.

“Κάθε φορά που αναφέρομαι στην Αλάσκα, στο νου μου έρχονται ασυναίσθητα εικόνες με Εσκιμώους μέσα σε ιγκλού, πολικές αρκούδες να τρώνε ψάρια και σκυλιά Huskies να τραβούν έλκηθρα στις παγωμένες εκτάσεις της χώρας. Στο πίσω μέρος του μυαλού μου, η Αλάσκα είναι ταυτισμένη επίσης με τη γη άπληστων χρυσοθηρών, έναν τόπο απελπιστικά μακρινό, όπου ο ήλιος δεν κοιμάται το καλοκαίρι και οι καταθλιπτικές νύχτες του χειμώνα διαρκούν έξι μήνες…

Η αποστολή του SYM ARCTIC ROUTE 2025 στην Αλάσκα είχε πάντως έναν μόνο σκοπό και προορισμό: να φτάσω με το SYM ADXTG 400 στη βορειότερη οδική εσχατιά της Αλάσκας (αλλά και της αμερικανικής ηπείρου γενικότερα), προσεγγίζοντας την παραθαλάσσια περιοχή Deadhorse / Prudhoe Bay. Εκεί αντλούνται τα τεράστια κοιτάσματα πετρελαίου που ανακαλύφθηκαν κάτω από την αρκτική τούνδρα της Αλάσκας πριν από 50 χρόνια και καλύπτουν σήμερα το 25% της ετήσιας παραγωγής των Η.Π.Α…

Με ορμητήριο την πόλη Fairbanks και οδηγό τον καλοσυντηρημένο χωματόδρομο Dalton Highway (800 χλμ.), ξεκίνησα λοιπόν την προσέγγιση του Αρκτικού Ωκεανού, κάτω από ιδανικές καιρικές συνθήκες. Υπολόγιζα να φτάσω εκεί σε 2 ημέρες (με μια ενδιάμεση διανυκτέρευση-κατασκήνωση) στον οικισμό Coldfoot (415 χλμ. βόρεια της Fairbanks) – παρεμπιπτόντως, ένα δωμάτιο στο μοναδικό μοτέλ κόστιζε $250!! Μόλις δυο σημεία ανεφοδιασμού καυσίμων υπήρχαν καθοδόν, ενώ το ατίθασο SYM ADXTG 400 βρέθηκε στο στοιχείο του αφού “κατάπινε” με ευκολία τις μικρές -και μεγάλες- δυσκολίες του χωματόδρομου…

Ταξιδεύοντας μέσα σ’ ένα ειρηνικά σιωπηλό τοπίο δασοσκέπαστων εκτάσεων, γύρω μου επικρατούσε μια τέλεια ηρεμία, ένα φιλικό αίσθημα μοναξιάς που -παραδόξως- δεν με φόβιζε. Παράλληλα, μόνιμη συντροφιά μου αποτελούσε ο πετρελαιαγωγός της Αλάσκας, ο οποίος μεταφέρει το μαύρο χρυσό του Αρκτικού Ωκεανού στο λιμάνι Valdez της Νότιας Αλάσκας. Και φυσικά, σημείο αναφοράς της πρώτης ημέρας στον Dalton Highway ήταν η άφιξη στο γεωγραφικό σημείο όπου διέρχεται ο Αρκτικός Κύκλος. Ο πρώτος αρκτικός στόχος της Αλάσκας είχε αισίως επιτευχθεί…”

 

Motorin