Ο πρώτος νεκρός μοτοσυκλετιστής στο "Μεγάλο Περίπατο" της Βαρκελώνης

Όταν η Δικαιοσύνη συμπεριφέρεται σαν υοπχείριο των πολιτικών
Μπάμπη Μέντη
Από τον

Μπάμπη Μέντη

22/12/2020

Το γεγονός πως ένας μοτοσυκλετιστής σκοτώθηκε πέφτοντας πάνω στα τσιμεντένια οδοφράγματα που έβαλε ο δήμαρχος της Βαρκελώνης στο κέντρο της πόλης για να δημιουργήσει τον δικό του "Μεγάλο Περίπατο", δεν εξέπληξε κανέναν στην Ισπανική πόλη. Από την αρχή που μπήκαν αυτά τα τσιμεντένια μπλοκ στους δρόμους και έγινε η περιμετρική οριοθέτησή τους με γυαλιστερή κίτρινη μπογιά, οι οργανώσεις μοτοσυκλετιστών και ποδηλατιστών της πόλης έκαναν επίσημες και έγγραφες διαμαρτυρίες στο Δήμο, υποδεικνύοντας το προφανές, δηλαδή πως τα μέσα που έχουν χρησιμοποιηθεί για την οριοθέτηση είναι επικίνδυνα και ακατάλληλα και πρέπει να αντικατασταθούν. Ο Δήμος της Βαρκελώνης φυσικά τους έγραψε εκεί που δεν πιάνει μελάνι, γνωρίζοντας πως οι εισαγγελείς και οι δικαστές θα κάνουν όπως πάντα τα στραβά μάτια για τη χρήση παράνομων και επικίνδυνων υλικών στους δρόμους της πόλης. Διότι νόμοι που να καθορίζουν με απόλυτη ακρίβεια ποιες πρέπει να είναι οι προδιαγραφές υλικών οδοποιίας και σχεδιασμού των δρόμων υπάρχουν στην Ισπανία.

Οι Ισπανοί εισαγγελείς και οι δικαστές τους… αγνοούν. Σας θυμίζουν όλα αυτά κάτι σχετικό με τον "Μεγάλο Περίπατο" της Αθήνας; Πάμε τώρα στο δυσάρεστο συμβάν του θανατηφόρου ατυχήματος που συνέβη πριν μερικές μέρες στο κέντρο της Βαρκελώνης. Σύμφωνα με τους αυτόπτες μάρτυρες, ένα αυτοκίνητο χτύπησε έναν 28 ετών μοτοσυκλετιστή στη διασταύρωση, με αποτέλεσμα να τον κατευθύνει προς τα τετράγωνα τσιμεντένια μπλοκ προκαλώντας του ακαριαίο θάνατο.

Παρά τις μαρτυρίες των ανθρώπων που είδαν με τα ίδια τους τα μάτια το περιστατικό, η αστυνομία δεν έχει δώσει στη δημοσιότητα επίσημο πόρισμα και κανείς εισαγγελέας δεν έχει ασκήσει ποινικές διώξεις στον δήμαρχο και σε όσους συμμετείχαν στο “σχεδιασμό” και τη “μελέτη” αυτού του εξόφθαλμα παράνομου έργου. Η μόνη αντίδραση του “οργανωμένου” κράτους ήταν να στείλει ψυχολόγους στην οικογένεια του θύματος για… παρηγοριά. Σε αντιδιαστολή και για να καταλάβουν όλοι πως την απόλυτη ευθύνη για την ασυδοσία των πολιτικών αρχόντων και των δημόσιων υπηρεσιών σε ορισμένες χώρες της Μεσογείου την έχουν αποκλειστικά και αυτούσια οι εισαγγελείς και οι δικαστές, θα σας θυμίσουμε πως πριν μερικούς μήνες στο Λονδίνο ένας μοτοσυκλετιστής τραυματίστηκε σοβαρά καθώς έχασε τον έλεγχο της μοτοσυκλέτας του πατώντας πάνω σε βαμμένες διαγραμμίσεις του λεωφορειόδρομου. Καθώς το Λονδίνο είναι σε αγγλοσαξονική χώρα και έχει αγγλοσάξονες αστυνομικούς και δικαστές, το ανακριτικό της τροχαίας μέτρησε και διαπίστωσε πως η μπογιά των διαγραμμίσεων δεν είχε την πρόσφυση που ορίζουν οι προδιαγραφές, ο εισαγγελέας άσκησε δίωξη στην αρμόδια υπηρεσία του Δήμου και ο δικαστής επέβαλε πρόστιμο στο Δήμο και επιδίκασε αποζημίωση στον μοτοσυκλετιστή.

Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ οργανωμένου κράτους με ανεξάρτητη δικαιοσύνη και όλων των υπολοίπων. Η διαφορά δεν είναι στους νόμους, αλλά στην καθολική εφαρμογή τους.

SYM Arctic Route 2025 - Στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού ο Κωνσταντίνος Μητσάκης [Gallery]

Με το SYM ADXTG 400 ο Μητσάκης έφτασε στο τελικό του στόχο
Sym Arctic Route 2025 - Alaska
Από τον

Θοδωρή Ξύδη

14/7/2025

Το SYM Arctic Route 2025 φτάνει στον τελικό του στόχο, με τον Κωνσταντίνο Μητσάκη και το ADXTG 400 να κατακτούν τη βορειότερη οδική άκρη της Αλάσκας και της αμερικανικής ηπείρου.

Το τελευταίο σκέλος πάνω στον Dalton Highway ολοκληρώνεται στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού και ακολοθουθεί η τελευταία ανταπόκριση του Κωνσταντίνου Μητσάκη:

"Ήταν 06:30 όταν πατούσα τη μίζα του SYM ADXTG 400 και ξεκινούσα για την βόρεια εσχατιά της Αλάσκας. Μόλις 410 χλμ. με χώριζαν από την κορύφωση του  SYM ARCTIC ROUTE 2025 – το τρελό όνειρό μου είχε όνομα και λεγόταν...Αρκτικός Ωκεανός! Το μακρινό Deadhorse / Prudhoe Bay ήταν εκεί και με καρτερούσε...

Το τελευταίο ετάπ του Dalton Highway απαιτούσε σωστή οργάνωση και πληροφόρηση. Καθοδόν δεν υπήρχε κανένα σημείο ανεφοδιασμού, κανένας οικισμός, κανένα ίχνος ανθρώπινης παρουσίας. Έπρεπε λοιπόν να μεριμνήσω για νερό και φαγητό, ενώ ένα εφεδρικό ντεπόζιτο βενζίνης (5lt) ήταν απαραίτητο για την απροβλημάτιστη προσέγγιση του τελικού προορισμού μου… 

Καθώς τα χιλιόμετρα περνούσαν, η μεταμόρφωση της τοπικής φύσης ήταν εμφανέστατη, με τις δασοσκέπαστες εκτάσεις να δίνουν σταδιακά την θέση τους σε μια εκτεταμένη βλάστηση τούνδρας – τυπικό αρκτικό τοπίο! Σημείο αναφοράς της διαδρομής Coldfoot–Deadhorse αποτέλεσε το θεαματικό ορεινό πέρασμα Atigun Pass (1.470 m), ενώ ο χωμάτινος Dalton Highway (για τουλάχιστον 80 χλμ.) με προβλημάτισε και με κούρασε αρκετά. Αποζημιώθηκα όμως στα τελευταία 100 χλμ., αφού ένας νεότευκτος ασφάλτινος δρόμος φρόντισε να οδηγήσει γρήγορα και ξεκούραστα το SYM ADXTG 400 στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού…  

Με τα συναισθήματα να κάνουν “πάρτυ”, φωτογραφήθηκα στο καθιερωμένο σημείο άφιξης των οδικών ταξιδευτών, έκανα μια βόλτα στους χωμάτινους δρόμους του βιομηχανικού οικισμού Deadhorse (αποτελεί την έδρα ποικίλων εταιριών που δραστηριοποιούνται στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού) και γιόρτασα την άφιξη στις ακτές του Αρκτικού Ωκεανού μ’ ένα λουκούλλειο γεύμα στο εστιατόριο του ξενοδοχείου Aurora (τιμή δωματίου $295)… 

Ώρες αργότερα, αφού έστησα την σκηνή μου, άφησα την παγωμένη αύρα του Αρκτικού Ωκεανού να χαϊδεύει το πρόσωπό μου και να ζεσταίνει την ταξιδιάρικη ψυχή μου. Με όραμα, επιμονή και δύναμη ψυχής, είχα καταφέρει να φτάσω στον Αρκτικό Ωκεανό. Πιο βόρεια, δεν γίνεται..."

Δείτε και τις φωτογραφίες στη συλλογή που ακολουθεί: